CI GAMES S.A.

ROCZNE SPRAWOZDANIE FINANSOWE ZA OKRES OD DNIA 1 STYCZNIA 2016 R. DO DNIA 31 GRUDNIA 2016 R.

Warszawa, 31 marca 2017

Spis treści

I.		Wprowadzenie do sprawozdania finansowego za okres od 01.01.2016 do 31.12.2016 3
	1.	Informacje o Spółce 3
	2.	Podstawa prezentacji i przygotowanie sprawozdania finansowego 4
	3.	Zastosowane zasady rachunkowości 5
	4.	Zmiana zasad rachunkowości (przekształcenia sprawozdań finansowych) 16
II.		Wybrane dane finansowe 20
III.		Dane finansowe CI Games S.A. za okres od 01.01.2016 do 31.12.2016 21
		ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITAŁACH WŁASNYCH 23
		RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH 24
IV.		Informacja dodatkowa do sprawozdania finansowego CI Games S.A. 25
		Nota 1 Zmiany środków trwałych wg grup rodzajowych 25
		Nota 2 Zmiany wartości niematerialnych wg grup rodzajowych 27
		Nota 3 Udziały i akcje w jednostkach podporządkowanych 29
		Nota 4 Aktywa i rezerwa z tytułu podatku odroczonego 29
		Nota 5 Zapasy – podział i wiekowanie 30
		Nota 6 Pożyczki udzielone i odpisy aktualizujące pożyczki 30
		Nota 7 Należności handlowe oraz zaliczki udzielone 30
		Nota 8 Należności i zobowiązania z tytułu podatku dochodowego 31
		Nota 9 Środki pieniężne i ich ekwiwalenty 31
		Nota 10 Pozostałe aktywa 31
		Nota 11 Kapitał akcyjny 32
		Nota 12 Kapitał zapasowy ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej 32
		Nota 13 Kapitał rezerwowy na nabycie akcji własnych 33
		Nota 14 Kapitał z aktualizacji wyceny 33
		Nota 15 Zobowiązania kredytowe, pożyczkowe i z tytułu leasingu finansowego 33
		Nota 16 Informacja o zaciągniętych kredytach oraz zobowiązaniach z tytułu dłużnych papierów wartościowych 33
		Nota 17 Rezerwy na świadczenia pracownicze 34
		Nota 18 Zobowiązania handlowe 34
		Nota 19 Wiekowanie zobowiązań handlowych 35
		Nota 20 Pozostałe zobowiązania 35
		Nota 21 Pozostałe rezerwy krótkoterminowe 35
		Nota 22 Przychody netto ze sprzedaży produktów. Struktura terytorialna 35
		Nota 23 Koszty według rodzaju 36
		Nota 24 Świadczenia pracownicze 36

Nota 25 Pozostałe przychody operacyjne 36
Nota 26 Pozostałe koszty operacyjne 36
Nota 27 Przychody/Koszty finansowe 37
Nota 28 Podatek dochodowy 37
Nota 29 Efektywna stopa podatkowa 37
Nota 30 Segmenty działalności 38
Nota 30 Segmenty działalności (c.d.) 39
Nota 31 Zysk/strata na 1 akcję 40
Nota 32 Przeznaczenie zysku za rok 2015 oraz rok 2016 40
Nota 33 Zobowiązania i należności warunkowe 40
Nota 34 Toczące się postępowania sądowe 40
Nota 35 Transakcje z podmiotami powiązanymi 41
Nota 36 Struktura środków pieniężnych 41
Nota 37 Informacje o zatrudnieniu 42
Nota 38 Wysokość wynagrodzenia Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej 42
Nota 39 Liczba akcji w posiadaniu Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej 42
Nota 40 Instrumenty finansowe 42
Nota 41 Zdarzenia po dniu bilansowym 44

I. Wprowadzenie do sprawozdania finansowego za okres od 01.01.2016 do 31.12.2016

1. Informacje o Spółce
a) CI Games S.A. została zarejestrowana w dniu 1 czerwca 2007 r. jako City Interactive S.A. z przekształcenia CITY INTERACTIVE Sp. z o.o. aktem notarialnym pod nr Rep. A 2682/2007 z dnia 16 maja 2007 r. W dniu 7 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sadowego zarejestrował zmianę firmy Spółki z dotychczasowej na CI Games S.A. Siedziba Spółki mieści się w Warszawie przy ulicy Puławskiej 182.
b) Spółka wpisana jest do Rejestru Przedsiębiorców pod numerem KRS 0000282076. Wpisu dokonał Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.
c) Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja, wydawnictwo oraz dystrybucja gier komputerowych.
d) Zgodnie ze statutem czas trwania Spółki jest nieograniczony.
e) W ciągu 2016 roku Członkami Zarządu Spółki byli:
- Marek Tymiński Prezes Zarządu
- Adam Pieniacki Członek Zarządu
- Monika Rumianek Członek Zarządu
- Łukasz Misiurski Członek Zarządu do dnia 23.03.2016
f) Rada Nadzorcza Spółki w 2016 r. działała w składzie:
- Dasza Gadomska Przewodniczący RN
- Grzegorz Leszczyński Członek RN
- Tomasz Litwiniuk Członek RN
- Norbert Biedrzycki Członek RN
- Mariusz Sawoniewski Członek RN
g) Spółka jest jednostką dominującą Grupy Kapitałowej, która sporządza sprawozdanie skonsolidowane.

Jednostki zależne CI Games S.A. na dzień 31 grudnia 2016 roku:

CI Games Germany GmbH w likwidacji spółka z siedzibą w Frankfurcie/Main, Niemcy. Kapitał zakładowy 25.000 EUR. 100% udziałów w posiadaniu CI Games S.A. Spółka w czwartym kwartale 2015 roku została postawiona w stan likwidacji.
CI Games USA Inc. spółka z siedzibą w stanie Delaware, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Kapitał zakładowy 50.000 USD. 100% udziałów w posiadaniu CI Games S.A.
Business Area Spółka z o.o. spółka z siedzibą w Polsce, w Warszawie. Kapitał zakładowy 5.000 zł. 100% udziałów w posiadaniu CI Games S.A.
CI Games Cyprus Ltd. z siedzibą w Nikozji na Cyprze. Kapitał zakładowy 1.200 EUR. 100% udziałów w posiadaniu CI Games S.A.
CI Games Spółka Akcyjna Spółka Jawna (przekształcona ze spółki CI Games IP Sp. z o.o.) – spółka z siedzibą w Polsce, w Warszawie. 0,01% udziałów w posiadaniu CI Games S.A.
Business Area Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Jawna przekształcona ze spółki Business Area Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. z siedzibą w Polsce, w Warszawie, której kapitał zakładowy wynosił 1.050.000 PLN. 99,99 % udziałów w posiadaniu CI Games S.A.

Ponadto, na przestrzeni 2008 roku, CI Games S.A. nabyła udziały w następujących podmiotach działających w Ameryce Łacińskiej, a następnie zrezygnowała z ich dalszego rozwoju w następujących latach:

W 2009 roku:

City Interactive Peru SAC (wcześniej UCRONICS SAC) spółka z siedzibą w Limie, Peru. 99% udziałów w posiadaniu CI Games S.A. Kapitał zakładowy 2.436.650 Sol.
City Interactive Jogos Electronicos LTDA spółka z siedzibą w Sao Paulo, Brazylia. Kapitał założycielski 100.000 reali brazylijskich. 90% udziałów w posiadaniu CI Games S.A., pozostałe 10% objęte przez CI Games USA Inc.
City Interactive Mexico S.A. de C.V. spółka z siedzibą w Mexico City, Meksyk. Kapitał założycielski 50.000 pesos meksykańskich. 95% udziałów w posiadaniu CI Games S.A., pozostałe 5% objęte przez CI Games USA Inc.
W 2016 roku:
City Interactive Studio S.R.L. spółka z siedzibą w Bukareszcie, Rumunia. 100% udziałów w posiadaniu CI Games S.A. Kapitał zakładowy 200 RON. Spółka została rozwiązana po przeprowadzeniu postępowania upadłościowego zakończonego w maju 2016 r.
1. Podstawa prezentacji i przygotowanie sprawozdania finansowego
a) Sprawozdanie finansowe obejmuje okres od 01.01.2016 do 31.12.2016. Dane porównywalne obejmują okres od 01.01.2015 do 31.12.2015.
b) Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości oraz Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSR/MSSF).
c) Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuacji działalności gospodarczej w dającej się przewidzieć przyszłości. Zarząd stoi na stanowisku, iż Spółka jest w stanie:
prowadzić bieżącą działalność i regulować zobowiązania,
kontynuować produkcję kolejnych tytułów gier w 2017 roku.

W związku z wydanymi w latach poprzednich grami oraz z w związku z planowaną na dzień 25.04.2017r. premierą gry Sniper Ghost Warrior 3, w ocenie Zarządu, wpływy z ich sprzedaży, pozwalają w 2017 roku na pokrycie bieżących kosztów operacyjnych, a także pozwalają na uruchomienie nowych projektów. Zdaniem Zarządu nie ma istotnej niepewności w odniesieniu do założenia kontynuacji działalności przez okres minimum 12 miesięcy od daty sporządzenia sprawozdań finansowych.

1. Zastosowane zasady rachunkowości
a) Zastosowanie Międzynarodowych Standardów Rachunkowości

Roczne sprawozdanie finansowe jest sporządzane zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) i Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) przyjętymi przez Unię Europejską ("UE") oraz interpretacjami przyjętymi przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) i Komitet ds. Integracji Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (KIMSR) mającymi zastosowanie do prowadzonej przez Spółkę działalności i obowiązujące w rocznych okresach sprawozdawczych rozpoczynających się od 1 stycznia 2007 roku oraz wymogami Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim (Dz. U. nr 33 poz. 259).

Sprawozdanie finansowe za okres od 01.01.2016 do 31.12.2016 jest kolejnym rocznym sprawozdaniem finansowym sporządzonym zgodnie z MSR/MSSF. Dane porównywalne za okres od 01.01.2015 do 31.12.2015 pochodzą ze sprawozdania sporządzonego zgodnie z MSR/MSSF. Datą przejścia na MSR/MSSF był dzień 01.01.2007.

b) Podstawa sporządzenia sprawozdania finansowego

Dane w sprawozdaniu finansowym zostały podane w tysiącach złotych. Dane w notach do sprawozdania finansowego zostały podane w pełnych złotych. Zaokrągleń dokonano odrzucając wartości poniżej odpowiednio 499 zł oraz 49 groszy i zaokrąglając w górę w pozostałych przypadkach.

Sprawozdanie finansowe sporządzane jest w oparciu o zasadę kosztu historycznego. Sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z MSR/MSSF wymaga od Zarządu profesjonalnych osądów, szacunków i założeń, które mają wpływ na przyjęte zasady oraz prezentowane wartości aktywów, pasywów, przychodów oraz kosztów. Szacunki oraz związane z nimi założenia opierają się na doświadczeniu historycznym oraz innych czynnikach, które są uznawane za racjonalne w danych okolicznościach, a ich wyniki dają podstawę profesjonalnego osądu, co do wartości bilansowej aktywów i zobowiązań, która nie wynika bezpośrednio z innych źródeł. Faktyczna wartość może różnić się od wartości szacowanej.

Szacunki i związane z nimi założenia podlegają bieżącej weryfikacji. Zmiana szacunków jest rozpoznawana w okresie, w którym została ona dokonana.

Zasady polityki rachunkowości przedstawione poniżej stosowane były w odniesieniu do wszystkich okresów zaprezentowanych w przedłożonym sprawozdaniu finansowym jak również przy sporządzaniu zgodnego z MSR/MSSF bilansu otwarcia na dzień 1 stycznia 2007 r. dla celów przejścia z polskich zasad rachunkowości na sprawozdawczość zgodną z MSR/MSSF.

c) Rzeczowe aktywa trwałe
(i) Własne składniki rzeczowych aktywów trwałych

Rzeczowe aktywa trwałe to środki trwałe, które są utrzymywane w celu wykorzystania ich w procesie produkcyjnym lub przy dostawach towarów i świadczeniu usług, w celu oddania do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu oraz którym towarzyszy oczekiwanie, iż będą wykorzystywane przez czas dłuższy niż jeden okres.

Koszty poniesione w terminie późniejszym ujmuje się w wartości bilansowej składnika aktywów lub wykazuje jako oddzielny składnik aktywów tylko wówczas, gdy

prawdopodobne jest, że Spółka uzyska w przyszłości korzyści ekonomiczne związane z tym składnikiem aktywów, a cenę nabycia danej pozycji można zmierzyć w sposób wiarygodny. Wydatki na naprawę i konserwację odnoszone są do rachunku zysków i strat okresu obrotowego, w którym zostały poniesione. Koszt wytworzenia zwiększany jest o opłaty oraz dla określonych aktywów o koszty finansowania zewnętrznego skapitalizowane zgodnie z zasadami określonymi w zasadach rachunkowości Spółki.

Rzeczowe aktywa trwałe wycenia się na dzień bilansowy według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia, pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie i odpisy aktualizujące z tytułu trwałej utraty wartości.

Amortyzacja dotycząca tych środków trwałych rozpoczyna się w momencie rozpoczęcia ich użytkowania. Dla każdego nowego przyjmowanego na stan środka trwałego służby techniczne mają obowiązek, jeśli jest to możliwe, wydzielić istotną część składową i określić sposób amortyzacji.

Środki trwałe w budowie powstające dla celów produkcyjnych, wynajmu lub administracyjnych, jak również dla celów jeszcze nieokreślonych, prezentowane są w bilansie wg kosztu wytworzenia pomniejszonego o odpisy z tytułu utraty wartości.

Zyski lub straty wynikłe ze sprzedaży/likwidacji lub zaprzestania użytkowania środków trwałych są określane jako różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży a wartością netto tych środków trwałych i są ujmowane w rachunku zysków i strat.

Grunty – prawo wieczystego użytkowania gruntów prezentuje się w cenie nabycia.

Spółka nie dokonuje amortyzacji prawa wieczystego użytkowania gruntów. Stawki amortyzacyjne ustalone zostały z uwzględnieniem okresu ekonomicznej użyteczności środków trwałych

Rzeczowe aktywa trwałe amortyzuje się metodą liniową przy zastosowaniu następujących stawek:

─ urządzenia techniczne i maszyny 20-60%
─ pozostałe środki trwałe 20%

(ii) Składniki rzeczowych aktywów trwałych użytkowane na podstawie umów leasingu

Leasing jest klasyfikowany jako leasing finansowy, gdy warunki umowy przenoszą zasadniczo całe potencjalne korzyści oraz ryzyko wynikające z bycia właścicielem na leasingobiorcę. Wszystkie pozostałe rodzaje leasingu są traktowane jako leasing operacyjny.

Aktywa użytkowane na podstawie umowy leasingu finansowego są traktowane jak aktywa Spółki i są wyceniane w ich wartości godziwej w momencie ich nabycia, nie wyższej jednak niż wartość bieżąca minimalnych opłat leasingowych.

Powstające z tego tytułu zobowiązanie wobec leasingodawcy jest prezentowane w bilansie w pozycji zobowiązania z tytułu leasingu finansowego.

Płatności leasingowe są dzielone na część odsetkową oraz część kapitałową. Koszty finansowe są odnoszone do rachunku zysków i strat.

(iii) Późniejsze wydatki

Aktywowaniu podlegają poniesione w późniejszym okresie koszty mające na celu wymianę ujmowanych odrębnie części składnika rzeczowych aktywów trwałych. Inne koszty są kapitalizowane jedynie, gdy można je wiarygodnie zmierzyć i zwiększają przyszłe korzyści ekonomiczne związane ze składnikiem majątku rzeczowego. Pozostałe nakłady są rozpoznawane na bieżąco w rachunku zysków i strat jako koszty.

d) Wartości niematerialne
(i) Wartości niematerialne

Składnik wartości niematerialnych Spółka ujmuje tylko wtedy, gdy:

a) jest prawdopodobne, że Spółka osiągnie przyszłe korzyści ekonomiczne, które można przyporządkować danemu składnikowi aktywów oraz
b) można wiarygodnie ustalić cenę nabycia lub koszt wytworzenia danego składnika aktywów.

Składnik wartości niematerialnych początkowo wycenia się w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia. Wartości niematerialne podlegają amortyzacji. Stawki amortyzacyjne ustalone zostały z uwzględnieniem okresu ekonomicznej użyteczności wartości niematerialnych.

Wartości niematerialne amortyzuje się metodą liniową przy zastosowaniu następujących stawek:

─ licencje 20%-90%
─ oprogramowanie komputerowe 50%

Wydatki na prace badawcze są odnoszone w koszty w momencie ich poniesienia.

Koszty prac rozwojowych poniesione przed rozpoczęciem produkcji lub zastosowaniem nowych rozwiązań technologicznych zaliczane są do wartości niematerialnych, jeżeli Spółka jest w stanie udowodnić:

─ możliwość, z technicznego punktu widzenia, ukończenia składnika wartości niematerialnych tak, aby nadawał się on do użytkowania lub sprzedaży,
─ zamiar ukończenia składnika wartości niematerialnych oraz jego użytkowania lub sprzedaży,
─ zdolność do użytkowania lub sprzedaży składnika wartości niematerialnych,
─ sposób, w jaki składnik wartości niematerialnych będzie wytwarzał prawdopodobne korzyści ekonomiczne. Między innymi, Spółka powinna udowodnić istnienie rynku na produkty powstające dzięki składnikowi wartości niematerialnych lub na sam składnik, lub – jeśli składnik ma być użytkowany przez jednostkę – użyteczność składnika wartości niematerialnych,
─ dostępność stosownych środków technicznych, finansowych i innych, które mają służyć ukończeniu prac rozwojowych oraz użytkowaniu lub sprzedaży składnika wartości niematerialnych,
─ możliwość wiarygodnego ustalenia nakładów poniesionych w czasie prac rozwojowych, które można przyporządkować temu składnikowi wartości niematerialnych.

Koszty prac rozwojowych o z góry założonym okresie użytkowania podlegają amortyzacji. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych rozpoczyna się z dniem, gdy dany składnik aktywów jest gotowy do użytkowania, zaś kończy się w momencie, gdy dany składnik aktywów został zakwalifikowany do sprzedaży lub przestał być ujmowany w księgach.

Okres amortyzacji równy jest okresowi ekonomicznej użyteczności posiadanego zasobu. Przyjęty okres i metody amortyzacji kosztów prac rozwojowych weryfikowane są co najmniej na koniec każdego roku obrotowego. Koszty prac rozwojowych są amortyzowane w ciągu przewidywanego okresu osiągania przychodów ze sprzedaży produktu, jednak nie dłuższego niż 3 lata.

Spółka nie amortyzuje kosztów prac rozwojowych z nieokreślonym okres użytkowania. Wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania podlegają corocznemu testowi na utratę wartości, przy zastosowaniu wytycznych MSR 36 "utrata wartości aktywów".

Koszty finansowania zewnętrznego (np. odsetki od kredytów i pożyczek oraz różnice kursowe od kredytów i pożyczek w walutach obcych), które można bezpośrednio przyporządkować nabyciu lub wytworzeniu składnika aktywów powiększają cenę nabycia lub koszt wytworzenia tego składnika. Koszty finansowania netto obejmują odsetki płatne z tytułu zadłużenia ustalone w oparciu o efektywną stopę procentową, odsetki

należne z tytułu zainwestowanych przez Spółkę środków pieniężnych, należne dywidendy, zyski i straty z tytułu różnic kursowych oraz zyski i straty dotyczące instrumentów zabezpieczających, które ujmowane są w rachunku zysków i strat.

(ii) Utrata wartości

Na dzień bilansowy Spółka dokonuje przeglądu składników aktywów w celu stwierdzenia, czy nie występują przesłanki wskazujące na możliwość utraty ich wartości.

W przypadku gdyby stwierdzono istnienie takich przesłanek, szacowana jest wartość odzyskiwalna danego składnika aktywów, w celu ustalenia potencjalnego odpisu z tego tytułu.

W sytuacji, gdy składnik aktywów nie generuje przepływów pieniężnych, które są w znacznym stopniu niezależnymi od przepływów generowanych przez inne aktywa, analizę przeprowadza się dla grupy aktywów generujących przepływy pieniężne, do której należy dany składnik aktywów.

W przypadku wartości niematerialnych o nieokreślonym okresie użytkowania test na utratę wartości przeprowadzany jest corocznie oraz dodatkowo, gdy występują przesłanki wskazujące na możliwość wystąpienia utraty wartości. Wartość odzyskiwalna ustalana jest jako kwota wyższa z dwóch wartości: wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży lub wartość użytkowa. Ta ostatnia wartość odpowiada wartości bieżącej szacunku przyszłych przepływów pieniężnych zdyskontowanych przy użyciu stopy dyskonta uwzględniającej aktualną rynkową wartość pieniądza w czasie oraz ryzyko specyficzne dla danego aktywa.

Jeżeli wartość odzyskiwalna jest niższa od wartości księgowej netto składnika aktywów (lub grupy aktywów), wartość księgowa jest pomniejszana do wartości odzyskiwalnej.

Strata z tytułu utraty wartości jest ujmowana jako koszt w okresie, w którym wystąpiła, z wyjątkiem sytuacji, gdy składnik aktywów ujmowany był w wartości przeszacowanej (wówczas utrata wartości traktowana jest jako obniżenie wcześniejszego przeszacowania).

W momencie, gdy utrata wartości ulega następnie odwróceniu, wartość netto składnika aktywów (lub grupy aktywów) zwiększana jest do nowej wyszacowanej wartości odzyskiwalnej, nie wyższej jednak od wartości netto tego składnika aktywów, jaka byłaby ustalona, gdyby utrata wartości nie została rozpoznana w poprzednich latach.

Odwrócenie utraty wartości ujmowane jest w przychodach, o ile składnik aktywów nie podlegał wcześniej przeszacowaniu – w takim przypadku odwrócenie utraty wartości odnoszone jest na kapitał z aktualizacji wyceny.

e) Inwestycje

Inwestycje, inne niż nieruchomości, wartości niematerialne i prawne oraz aktywa finansowe, ujmowane są według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Inwestycje ujęte według kosztu historycznego wyrażonego w walucie obcej na dzień bilansowy wyceniane są przy zastosowaniu średniego kursu ogłaszanego przez NBP na dzień bilansowy.

f) Instrumenty finansowe

Aktywa i zobowiązania finansowe ujmowane są w bilansie w momencie, gdy Spółka staje się stroną wiążącej umowy.

Jako instrument finansowy Spółka kwalifikuje każdą umowę, która skutkuje jednocześnie powstaniem składnika aktywów finansowych u jednej ze stron i zobowiązania finansowego lub instrumentu kapitałowego u drugiej ze stron, pod warunkiem, że z kontraktu zawartego między dwiema lub więcej stronami jednoznacznie wynikają skutki gospodarcze.

Wszystkie aktywa spełniające definicję instrumentów finansowych w dniu ich nabycia są klasyfikowane do trzech kategorii:

instrumenty przeznaczone do obrotu (wycenione w wartości godziwej przez wynik) składniki aktywów lub zobowiązań finansowych, które zostały nabyte lub powstały głównie po to, by generować zysk uzyskiwany dzięki krótkoterminowym wahaniom ceny,
instrumenty finansowe utrzymywane do terminu zapadalności aktywa finansowe o określonych lub możliwych do określenia płatnościach lub ustalonym terminie zapadalności, które Spółka zamierza i jest w stanie utrzymać w posiadaniu do upływu terminu zapadalności, z wyjątkiem pożyczek udzielonych przez jednostki i wierzytelności własnych, wyceniane według zamortyzowanego kosztu z zastosowaniem metody efektywnej stopy procentowej,
instrumenty finansowe dostępne do sprzedaży to aktywa finansowe nie będące pożyczkami udzielonymi i należnościami własnymi, aktywami utrzymywanymi do terminu zapadalności, a także nie będące aktywami finansowymi przeznaczonymi do obrotu, wyceniane w wartości godziwej,
pożyczki i należności aktywa finansowe nie będące instrumentami pochodnymi, z ustalonymi lub możliwymi do określenia płatnościami, które nie są kwotowane na aktywnym rynku. Na dzień nabycia aktywa i zobowiązania finansowe Spółka wycenia w wysokości kosztu (ceny) nabycia, czyli według wartości godziwej uiszczonej zapłaty w przypadku składnika aktywów, lub otrzymanej kwoty w przypadku zobowiązania.

Koszty transakcji Spółka włącza do wartości początkowej wyceny wszystkich aktywów i zobowiązań finansowych.

Różnice z przeszacowania oraz osiągnięte przychody lub poniesione straty, stosownie do kwalifikacji instrumentu finansowego, wpływają odpowiednio na wynik finansowy lub kapitał z aktualizacji wyceny w zakresie aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży.

Zasady wyceny instrumentów finansowych na dzień bilansowy Spółka wycenia według zamortyzowanego kosztu, z uwzględnieniem efektywnej stopy procentowej:

aktywa utrzymywane do terminu zapadalności,
pożyczki udzielone i należności własne oraz
pozostałe zobowiązania finansowe, które nie zostały zakwalifikowane do obrotu.

Wycena może odbywać się także:

w wartości wymagającej zapłaty, jeśli efekt dyskonta nie jest znaczący;
w kwocie wymagającej zapłaty: należności i zobowiązania o krótkim terminie zapadalności/wymagalności;
według wartości godziwej: aktywa i zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu oraz aktywa finansowe dostępne do sprzedaży.

Zmiany wartości godziwej instrumentów finansowych przeznaczonych do obrotu nie będących częścią zabezpieczeń ujmuje się jako przychody lub koszty finansowe w momencie ich wystąpienia.

Udziały i akcje w innych podmiotach wycenia się według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

g) Należności handlowe oraz pozostałe

Krótkoterminowe należności handlowe i pozostałe są wyceniane w kwocie wymagającej zapłaty, o ile efekt naliczenia odsetek nie jest znaczący. W przeciwnym przypadku

należności są ujmowane początkowo w ich wartości godziwej a następnie wyceniane według zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej. Zgodnie z zasadą przyjętą przez Spółkę, należności o okresie płatności powyżej 180 dni podlegają dyskontowaniu.

h) Zobowiązania finansowe

Zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu, w tym w szczególności instrumenty pochodne o ujemnej wartości godziwej, które nie zostały wyznaczone jako instrumenty zabezpieczające, wykazywane są w wartości godziwej, zaś zyski i straty wynikające z ich wyceny ujmowane są bezpośrednio w rachunku zysków i strat.

Pozostałe zobowiązania finansowe wycenia się według zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej.

Wszystkie zobowiązania finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych pod datą zawarcia kontraktu.

Zasady wyceny i prezentacji w sprawozdaniu finansowym instrumentów finansowych są następujące:

Grupa aktywów lub zobowiązań	Zasada wyceny	Zasady ujęcia w sprawozdaniu finansowym
Aktywa wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy	Według wartości godziwej (za wyjątkiem tych, dla których wartości godziwej nie można ustalić)	Różnica z wyceny ujmowana w wyniku finansowym bieżącego okresu sprawozdawczego w pozycji przychody finansowe lub koszty finansowe.
Zobowiązania przeznaczone do obrotu	Według wartości godziwej (za wyjątkiem tych, dla których wartości godziwej nie można ustalić)	Różnica z wyceny ujmowana w wyniku finansowym bieżącego okresu sprawozdawczego w pozycji przychody finansowe lub koszty finansowe.
Pozostałe zobowiązania finansowe	Według zamortyzowanej ceny nabycia przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej (IRR)	Różnica z wyceny koryguje wartość wycenianego składnika aktywów oraz jest ujmowana w wyniku finansowym bieżącego okresu sprawozdawczego.
Pożyczki udzielone i należności własne	Według zamortyzowanej ceny nabycia przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej (IRR), a w sytuacji, kiedy termin zapłaty nie jest znany według ceny nabycia (np. w przypadku pożyczek bez ustalonego terminu spłaty)	Różnica z wyceny koryguje wartość wycenianego składnika aktywów oraz jest ujmowana w wyniku finansowym bieżącego okresu sprawozdawczego.
Aktywa utrzymywane do terminu zapadalności	Według zamortyzowanej ceny nabycia przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej (IRR)	Różnica z wyceny koryguje wartość wycenianego składnika aktywów oraz jest ujmowana w wyniku finansowym bieżącego okresu sprawozdawczego.
Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży	Według wartości godziwej (za wyjątkiem tych, dla których wartości godziwej nie można ustalić)	Różnica z wyceny do wartości godziwej ujmowana w kapitale z aktualizacji wyceny. W przypadku instrumentów dłużnych naliczone odsetki ujmuje się bezpośrednio w rachunku zysków i strat.
Aktywa i zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu lub dostępne do sprzedaży, których wartości godziwej nie można ustalić.	Według ceny nabycia skorygowanej o odpisy spowodowane utratą wartości.	Składnik aktywów lub pasywów zostaje ujęty w cenie nabycia, do momentu realizacji (np. sprzedaży) takiego składnika. Odpisy spowodowane utratą wartości odnoszone są w koszty finan.

i) Zapasy

Wartość początkowa (koszt) zapasów obejmuje wszystkie koszty (nabycia, wytworzenia i inne) poniesione w związku z doprowadzeniem zapasów do ich aktualnego miejsca i stanu.

Cena nabycia zapasów obejmuje cenę zakupu, powiększoną o cła importowe i inne podatki (niemożliwe do późniejszego odzyskania od władz podatkowych), koszty transportu, załadunku, wyładunku i inne koszty bezpośrednio związane z pozyskaniem zapasów, pomniejszane o opusty, rabaty i inne podobne zmniejszenia.

Zapasy wycenia się w wartości początkowej (cenie nabycia lub koszcie wytworzenia) lub w cenie sprzedaży netto w zależności od tego, która z nich jest niższa.

W odniesieniu do pozostałych zapasów koszt ustala się stosując metodę "pierwsze weszło, pierwsze wyszło" (FIFO).

Odpisy aktualizujące wartość zapasów

Odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych związane z utratą ich wartości lub wyceną na dzień bilansowy dokonywane są w korespondencji z pozostałymi kosztami operacyjnymi. (MSR2)

Spółka dokonuje odpisów aktualizujących wartość zapasów do wartości netto możliwych do uzyskania. Wartość netto możliwa do uzyskania jest to cena sprzedaży ustalona w toku zwyklej działalności gospodarczej, pomniejszona o koszty wykończenia i szacowane koszty niezbędne do doprowadzenia sprzedaży do skutku.

Odwrócenie odpisu aktualizującego wartość zapasów, wynikające ze zwiększenia ich wartości netto możliwej do uzyskania, zostaje ujęte jako zmniejszenie kwoty zapasów ujętych jako pozostałe przychody operacyjne , w którym odwrócenie odpisu wartości miało miejsce.

Na dzień bilansowy zapasy wycenia się po cenach ich nabycia lub zakupu z tym, że cena taka nie może być wyższa niż cena sprzedaży netto danego składnika zapasów.

Udzielone w walucie obcej zaliczki na dostawy ujmuje się w księgach rachunkowych po kursie sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta Spółka.

Spółka wycenia zaliczki na dostawy w wartości nominalnej i prezentuje w sprawozdaniu po kursie historycznym, pomniejszając je o ewentualne odpisy aktualizujące wartość zaliczek. Spółka inwentaryzuje udzielone zaliczki drogą uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości stanu zaliczek wykazanych w księgach pomocniczych, do kont księgi głównej "Rozrachunki z dostawcami" oraz dokonuje wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic.

j) Środki pieniężne i ich ekwiwalenty

Środki pieniężne i ich ekwiwalenty obejmują środki pieniężne w kasie oraz depozyty bankowe na żądanie. Krótkoterminowe inwestycje, które nie podlegają istotnym zmianom wartości i które mogą być łatwo zamienione w określoną kwotę środków pieniężnych i stanowią część polityki zarządzania płynnością Spółki, są ujmowane jako środki pieniężne i ich ekwiwalenty dla celów rachunku przepływu środków pieniężnych.

k) Kapitał akcyjny

Kapitał akcyjny wykazano w wartości nominalnej wyemitowanych i opłaconych akcji.

(i) Zakup akcji własnych

W przypadku zakupu akcji własnych, kwota zapłaty z tego tytułu wraz z kosztami bezpośrednimi transakcji, wykazywana jest jako zmiana w kapitale własnym. Zakupione akcje wykazywane są jako zmniejszenie kapitału własnego.

(ii) Dywidendy

Dywidendy ujmuje się jako zobowiązania w okresie, w którym zostały uchwalone.

l) Rezerwy

Rezerwy są to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Spółki tworzą rezerwy, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

na spółkach ciąży istniejący obowiązek (prawny lub zwyczajowy) wynikający ze zdarzeń przeszłych,
prawdopodobne jest, że spełnienie obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków uosabiających korzyści ekonomiczne,
można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego obowiązku.

Spółka tworzy rezerwy na zobowiązania według następujących tytułów:

rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzona w związku z występowaniem dodatnich różnic pomiędzy wartością księgową aktywów i pasywów a ich wartością podatkową,
rezerwy na świadczenia pracownicze rezerwy na odprawy emerytalno-rentowe kalkulowane są w oparciu o własne szacunki, jednakże ze względu na niski średni wiek pracowników i wynikającą z tego nieznaczącą wartość rezerwy nie jest ona aktualnie tworzona,
pozostałe rezerwy.

Rozwiązanie niewykorzystanych rezerw następuje na dzień, na który okazały się zbędne.

m) Zobowiązania, w tym z tytułu dostaw i usług

Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania dzieli się na zobowiązania długo i krótkoterminowe stosując kryteria:

wymagające zapłaty w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego zaliczane są do zobowiązań krótkoterminowych,
wszystkie zobowiązania, nie będące ani zobowiązaniami z tytułu dostaw i usług, ani nie spełniające kryteriów zaliczania do krótkoterminowych, stanowią zobowiązania długoterminowe.

Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, o terminie zapadalności do 180 dni, wycenia się na dzień bilansowy w kwocie wymaganej zapłaty, powiększonej o ewentualne należne na dzień wyceny odsetki za zwłokę.

Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, o terminie zapadalności powyżej 180 dni, wyceniane są na dzień bilansowy według zamortyzowanego kosztu (tj. zdyskontowane przy użyciu efektywnej stopy procentowej).

Wszelkie obroty i salda kont księgowych winny być uzgodnione, a ewentualne korekty wprowadzone do ksiąg, a tym samym ujęte w sprawozdaniu finansowym jednostki. W przypadku rozbieżności stanowisk, co do uzgodnienia salda, pomiędzy jednostką a kontrahentem, przyjmuje się rację sprzedającego, a po zamknięciu roku wprowadza się ewentualną korektę do ksiąg roku bieżącego.

Zobowiązania wyrażone w walutach obcych wycenia się po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowego regulowania zobowiązań nie są naliczane w przypadku, gdy podmiot uprawniony złoży pisemne oświadczenie o zaniechaniu ich naliczenia w pozostałych przypadkach odsetki są naliczane i ewidencjonowane według poniższych zasad:

bieżąco, na podstawie otrzymanych not odsetkowych,
w oszacowanej wartości, przy czym szacunek jest oparty o dane historyczne odzwierciedlające kwoty naliczonych odsetek przez poszczególnych kontrahentów, w stosunku do stanu zadłużenia wobec nich.

W każdym przypadku należy uwzględnić przy naliczaniu odsetek inne istotne ryzyka powodujące, że takie odsetki mogą zostać naliczone.

W informacji dodatkowej należy ujawnić fakt, występowania zobowiązań przeterminowanych oraz związane z tym ryzyko naliczenia odsetek przez wierzycieli.

n) Przychody

Przychody ze sprzedaży produktów i usług obejmują sprzedaż produktów wyprodukowanych przez Spółkę, do których ma ona wyłączne prawa licencyjne z tytułu ich wytworzenia lub nabyła licencje na ich wydawanie i dystrybucję oraz świadczone przez Spółkę usługi na rzecz innych podmiotów.

Przychody ze sprzedaży towarów i materiałów obejmują sprzedaż produktów, które zostały zakupione i w stanie nieprzetworzonym są przeznaczone do odsprzedaży a także sprzedaż materiałów służących do produkcji.

Przychody ze sprzedaży produktów i towarów ujmuje się, jeśli zostały spełnione następujące warunki:

Spółka przekazała nabywcy znaczące ryzyko i korzyści wynikające z praw własności do towarów lub produktów,
Spółka przestaje być trwale zaangażowana w zarządzanie sprzedanymi towarami lub produktami w stopniu, w jakim zazwyczaj funkcję taką realizuje się wobec towarów i produktów, do których ma się prawo własności, ani też nie sprawuje się nad nimi efektywnej kontroli,
kwotę przychodów można wycenić w wiarygodny sposób,
istnieje prawdopodobieństwo, że Spółka uzyska korzyści ekonomiczne z tytułu transakcji,
koszty poniesione oraz te, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z transakcją, można wycenić w wiarygodny sposób.

Przychody ujmuje się tylko wtedy, jeżeli uzyskanie przez Spółkę korzyści ekonomicznych związanych z przeprowadzoną transakcją jest prawdopodobne.

Jeżeli rodzi się niepewność dotycząca ściągalności należnej kwoty już zaliczonej do przychodów, wówczas nieściągalną kwotę lub kwotę w odniesieniu, do której odzyskanie przestało być prawdopodobne, ujmuje się jako koszty, a nie jako korektę pierwotnie ujętej kwoty przychodów.

Przychody ze sprzedaży ujmowane są w wartości godziwej zapłat otrzymanych lub należnych i reprezentują należności za produkty, towary i usługi dostarczone w ramach normalnej działalności gospodarczej, po pomniejszeniu o rabaty, VAT i inne podatki związane ze sprzedażą.

Przychody z tytułu odsetek ujmowane są narastająco, w odniesieniu do głównej kwoty należnej, zgodnie z metodą efektywnej stopy procentowej najmu.

o) Koszty

Spółka sporządza rachunek wyników w wersji kalkulacyjnej. Koszty są klasyfikowane zgodnie z ich funkcją.

(i) Płatności z tytułu leasingu finansowego

Płatności leasingowe są rozdzielane na część stanowiącą koszt finansowania oraz część zmniejszającą zobowiązanie. Część stanowiąca koszt finansowania jest przypisywana do poszczególnych okresów w czasie trwania leasingu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej.

(ii) Koszty finansowania netto

Koszty finansowania netto obejmują odsetki płatne z tytułu zadłużenia ustalone w oparciu o efektywną stopę procentową, odsetki należne z tytułu zainwestowanych przez Spółkę środków pieniężnych, należne dywidendy, zyski i straty z tytułu różnic kursowych oraz zyski i straty dotyczące instrumentów zabezpieczających, które ujmowane są w rachunku zysków i strat.

Przychody z tytułu odsetek wykazuje się w rachunku zysków i strat na zasadzie memoriałowej, przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej. Dochód z tytułu dywidend ujmuje się w rachunku zysków i strat w momencie, kiedy Spółka nabywa prawa do jej otrzymania. Część stanowiąca koszt finansowania powstała w związku z opłatami leasingu finansowego wykazuje się w rachunku zysków i strat przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej.

p) Podatek

Na obowiązkowe obciążenia wyniku składają się: podatek bieżący (CIT) oraz podatek odroczony.

Bieżące obciążenie podatkowe jest obliczane na podstawie wyniku podatkowego (podstawy opodatkowania) danego roku obrotowego. Podatek za bieżący okres i poprzednie okresy ujmuje się jako zobowiązanie w kwocie, w jakiej nie został zapłacony.

Zysk (strata) podatkowa różni się od księgowego zysku (straty) netto w związku z wyłączeniem przychodów podlegających opodatkowaniu i kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów w latach następnych oraz pozycji kosztów i przychodów, które nigdy nie będą podlegały opodatkowaniu.

Podatek odroczony jest wyliczany metodą bilansową jako podatek podlegający zapłaceniu lub zwrotowi w przyszłości na różnicach pomiędzy wartościami bilansowymi aktywów i pasywów a odpowiadającymi im wartościami podatkowymi wykorzystywanymi do wyliczenia podstawy opodatkowania.

Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego wycenia się z zastosowaniem stawek podatkowych, które według przewidywań będą stosowane, gdy składnik aktywów zostanie zrealizowany lub rezerwa rozwiązana, przyjmując za podstawę stawki podatkowe (i przepisy podatkowe), które obowiązują prawnie lub obowiązują faktycznie na dzień bilansowy.

Wartość składnika aktywów z tytułu podatku odroczonego podlega analizie na każdy dzień bilansowy, a w przypadku, gdy spodziewane przyszłe zyski podatkowe nie będą wystarczające dla realizacji składnika aktywów lub jego części, następuje jego odpis. Aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego nie dyskontuje się.

Podatek odroczony jest ujmowany w rachunku zysków i strat, poza przypadkiem, gdy dotyczy on pozycji ujętych bezpośrednio w kapitale własnym. W tym ostatnim wypadku podatek odroczony jest również rozliczany bezpośrednio w kapitały własne. Spółka kompensuje ze sobą aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego z rezerwami z tytułu odroczonego podatku dochodowego wtedy i tylko wtedy, gdy posiada możliwy do wyegzekwowania tytuł prawny do przeprowadzania kompensat aktywów z tytułu podatku dochodowego z rezerwami z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

q) Transakcje wyrażone w walutach obcych

Transakcje przeprowadzane w walutach obcych przeliczane są na walutę funkcjonalną przy zastosowaniu kursów wymiany obowiązujących w dniu zawarcia tych transakcji w sposób następujący:

w przypadku sprzedaży walut obcych i transakcji spłaty należności według kursu zakupu stosowanego przez bank, z którego usług korzysta Spółka;
w przypadku zakupu walut obcych i transakcji spłaty zobowiązań według kursu sprzedaży stosowanego przez bank, z którego usług korzysta Spółka;
w przypadku innych transakcji według średniego kursu określonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, o ile dokumenty celne nie podają innego kursu.

Pozycje pieniężne ujęte według kosztu historycznego wyrażonego w walucie obcej wykazywane są na dzień bilansowy przy zastosowaniu średniego kursu ogłaszanego przez NBP na dzień bilansowy. Niepieniężne pozycje bilansowe ewidencjonowane według kosztu historycznego wyrażonego w walucie obcej wykazywane są przy zastosowaniu kursu wymiany z dnia przeprowadzenia transakcji. Niepieniężne pozycje bilansowe ewidencjonowane w wartości godziwej wyrażonej w walucie obcej wykazywane są przy zastosowaniu kursów wymiany, które obowiązywały w czasie ustalania wartości godziwej.

Dodatnie i ujemne różnice kursowe wynikające z rozliczania transakcji w walutach obcych oraz z przeliczenia aktywów i zobowiązań pieniężnych według kursów średnich NBP na koniec roku wykazuje się w rachunku zysków i strat, z wyjątkiem przypadków rozliczania w kapitale własnym spełniających kryteria ujęcia zabezpieczeń przepływów pieniężnych.

r) Raportowanie segmentów działalności

Segment działalności jest wyodrębnioną częścią Spółki, która zajmuje się dostarczaniem określonych produktów lub usług (segment branżowy) lub dostarczaniem produktów lub usług w określonym środowisku ekonomicznym (segment geograficzny), który podlega ryzykom i czerpie korzyści odmienne niż inne segmenty.

CI Games S.A. prezentuje podział przychodów ze sprzedaży w podziale na następujące segmenty:

branżowy obejmujący sprzedaż w podziale na: produkty, towary i usługi
geograficzny obejmujący sprzedaż w podziale na następujące obszary: Europa, Ameryka i Azja wraz z Australią, Afryka.

Przychody ze sprzedaży produktów obejmują sprzedaż produktów wyprodukowanych przez Spółkę, do których ma ona wyłączne prawa licencyjne z tytułu ich wytworzenia lub nabyła licencje na ich wydawanie i dystrybucję.

Przychody ze sprzedaży usług obejmują przychody z tytułu świadczonych przez Spółkę usług na rzecz innych podmiotów.

Przychody ze sprzedaży towarów obejmują sprzedaż produktów, które zostały zakupione i w stanie nieprzetworzonym są przeznaczone do odsprzedaży a także sprzedaż materiałów służących do produkcji.

Koszty działalności operacyjnej dzielą się na koszty:

bezpośrednie, które można przypisać do danego produktu lub usługi albo jest to wartość sprzedanych towarów lub materiałów w cenie nabycia,
koszty pośrednie tzn. takie których nie można bezpośrednio przypisać do określonego produktu np. koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży, pozostałe koszty operacyjne.

Segmentacji – przypisaniu do poszczególnych segmentów działalności - podlegają koszty bezpośrednie oraz ta część kosztów pośrednich, co do której istnieje możliwość przypisania do danego segmentu. Spółka wyróżnia jeden segment branżowy.

s) Działalność w trakcie zaniechania oraz aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży

Bezpośrednio przed przeklasyfikowaniem do Spółki przeznaczonych do sprzedaży, wycena aktywów (lub wszystkich aktywów i zobowiązań stanowiących grupę przeznaczoną do zbycia) jest uaktualniana zgodnie z odpowiednim MSSF. Następnie na dzień początkowej klasyfikacji jako przeznaczone do sprzedaży, aktywa trwałe lub grupa przeznaczona do zbycia są ujmowane według niższej z wartości bilansowej lub wartości godziwej pomniejszonej o koszty doprowadzenia do sprzedaży.

Utrata wartości rozpoznana przy początkowej klasyfikacji jako przeznaczone do sprzedaży jest ujmowana w rachunku zysków i strat, nawet w przypadku przeszacowania wartości. Dotyczy to również zysków i strat wynikających z późniejszej zmiany wartości.

Działalność zaniechana jest częścią działalności Spółki, która stanowi oddzielną główną linię działalności lub segment geograficzny lub jest jednostką zależną nabytą wyłącznie w celu odsprzedaży.

Klasyfikacji do działalności zaniechanej dokonuje się w wyniku sprzedaży lub w momencie, kiedy działalność spełnia kryteria zakwalifikowania do grupy przeznaczonych do sprzedaży.

Zmiana zasad rachunkowości (przekształcenia sprawozdań finansowych)

W przypadku zmiany zasad rachunkowości Spółka stosuje rozwiązania wynikające z MSR 8 "Zasady (polityka) rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i korygowanie błędów."

Zasady (polityki) rachunkowości zastosowane do sporządzenia sprawozdania finansowego są spójne z tymi, które zastosowano przy sporządzaniu sprawozdania finansowego Spółki za rok zakończony 31 grudnia 2014 roku, z wyjątkiem zastosowania następujących zmian do standardów oraz nowych interpretacji obowiązujących dla okresów rocznych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia 2015 roku:

• MSSF 10 Skonsolidowane sprawozdania finansowe i MSR 27 Jednostkowe sprawozdania finansowe

Standard MSSF 10 zastępuje część poprzedniego standardu MSR 27 "Skonsolidowane i jednostkowe sprawozdania finansowe" w zakresie skonsolidowanych sprawozdań finansowych i wprowadza nową definicję kontroli. MSSF 10 może powodować zmiany w obrębie konsolidowanej grupy w zakresie możliwości konsolidacji jednostek, które do tej pory podlegały konsolidacji lub odwrotnie. Nie wprowadza zmian w zakresie procedur konsolidacyjnych i metod rozliczeń transakcji w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym.

Zastosowanie tych zmian nie miało wpływu na sytuację finansową ani wyniki Spółki.

• MSSF 11 Wspólne ustalenia umowne i MSR 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólne przedsięwzięcia

MSSF 11 obejmuje temat wspólnych ustaleń umownych. Wprowadza dwie kategorie wspólnych ustaleń umownych: wspólne działania i wspólne przedsięwzięcia oraz odpowiednie dla nich metody wyceny.

Zastosowanie standardu może skutkować zmianą metody wyceny dla wspólnych ustaleń umownych (np. przedsięwzięcia wcześniej klasyfikowane jako wspólnie kontrolowane jednostki i wyceniane metodą proporcjonalną, mogą być obecnie zaklasyfikowane, jako wspólne przedsięwzięcia, a tym samym wyceniane metodą praw własności).

MSR 28 został zmieniony i zawiera wytyczne dla stosowania metody praw własności dla wspólnych przedsięwzięć.