Interim / Quarterly Report • Sep 30, 2020
Interim / Quarterly Report
Open in ViewerOpens in native device viewer

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020
(wszystkie kwoty podana są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 marca 2018 roku w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych, Zarząd Spółki oświadcza, że wedle swojej najlepszej wiedzy, niniejsze śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe i dane porównywalne sporządzone zostały zgodnie z obowiązującymi Spółkę zasadami rachunkowości oraz że odzwierciedlają w sposób prawdziwy, rzetelny i jasny sytuację majątkowa i finansowa Spółki oraz jej wynik finansowy.
Zarząd oświadcza także, że sprawozdanie z działalności emitenta zawiera prawdziwy obraz rozwoju i osiągnięć oraz sytuacji emitenta, w tym opis podstawowych zagrożeń i ryzyka.
Niniejsze śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe zostało przygotowane przy zastosowaniu zasad rachunkowości, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, które zostały zatwierdzone przez Unię Europejska oraz w zakresie wymaganym przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 marca 2018 roku w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych (Dz. U. 2018, poz. 757, z późn. zm.). Sprawozdanie to obejmuje okres od 1 stycznia do 30 czerwca 2020 roku.
Zarząd oświadcza, że podmiot uprawniony do przeglądu sprawozdań finansowych, dokonujący przeglądu śródrocznego skróconego skonsolidowanego sprawozdania finansowego został wybrany zgodnie z przepisami prawa oraz że podmiot ten i biegli rewidenci, dokonujący tego przeglądu, spełniali warunki do wydania bezstronnego i niezależnego raportu z przeglądu, zgodnie z właściwymi przepisami prawa krajowego.
Zgodnie z przyjętymi przez Zarząd zasadami ładu korporacyjnego, biegły rewident został wybrany przez Radę Nadzorczą uchwałą z dnia 8 lipca 2020 roku w sprawie wyboru biegłego rewidenta. Rada Nadzorcza dokonała powyższego wyboru, mając na uwadze zagwarantowanie pełnej niezależności i obiektywizmu samego wyboru, jak i realizacji zadań przez biegłego rewidenta.

| Wyszczególnienie | 01.01.2020 - 30.06.2020 | 01.01.2019 - 30.06.2019 | ||
|---|---|---|---|---|
| PLN | EUR | PLN | EUR | |
| RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT | ||||
| Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów | 17 | 4 | ||
| Koszt własny sprzedaży | ||||
| Zysk (strata) na działalności operacyjnej | -311 | -70 | -20 860 | -4 865 |
| Zysk (strata) brutto | -1 506 | -339 | -30 672 | -7 153 |
| Zysk (strata) netto | -1 495 | -337 | -30 672 | -7 153 |
| Średnia liczba akcji w sztukach | 5 287 703 | 5 287 703 | 5 287 703 | 5 287 703 |
| Zysk (strata) netto na akcję zwykłą (zł/euro) | -0,28 | -0,06 | -5,80 | -1,35 |
| 30.06.2020 | 31.12.2019 | |||
|---|---|---|---|---|
| BILANS | ||||
| Aktywa trwałe | 47 | 11 | 179 | 42 |
| Aktywa obrotowe | 2 311 | 517 | 2 518 | 591 |
| Kapitał własny | -36 692 | -8 216 | -35 197 | -8 265 |
| Zobowiązania długoterminowe | 7 | 1 | 18 | 4 |
| Liczba akcji w sztukach | 5 287 703 | 5 287 703 | 5 287 703 | 5 287 703 |
| Zobowiązania krótkoterminowe | 39 043 | 8 742 | 37 876 | 8 894 |
| Wartość księgowa na akcję (zł/euro) | -6,94 | -1,55 | -6,66 | -1,56 |
| 01.01.2020 - 30.06.2020 | 01.01.2019 - 30.06.2019 | |||
|---|---|---|---|---|
| RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH | ||||
| Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej | -169 | -38 | -196 | -46 |
| Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej | ||||
| Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej | -46 | -11 |
| Okres obrotowy | Średni kurs w okresie1 |
Kurs na ostatni dzień okresu |
|---|---|---|
| 01.01 – 30.06.2020 | 4,4413 | 4,4660 |
| 01.01 – 31.12.2019 | 4,3018 | 4,2585 |
| 01.01 – 30.06.2019 | 4,2880 | 4,2520 |
1) Średnia kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie
Podstawowe pozycje bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych przeliczono na EURO zgodnie ze wskazaną, obowiązującą zasadą przeliczenia:

C. Półroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe za okres od 1 stycznia 2020 r. do 30 czerwca 2020 r.
| Drop S.A. |
|---|
| Spółka Akcyjna |
| Warszawa, ul. Syta 114Z m.1 |
| Polska |
| Organ prowadzący rejestr: | Krajowy Rejestr Sądowy |
|---|---|
| Numer statystyczny REGON: | 016896001 |
Spółka DROP S.A. powstała z przekształcenia spółki DROP Spółka ograniczona odpowiedzialnością na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników z dnia 28 maja 2007 roku.
W dniu 06.07.2007 roku DROP Spółka Akcyjna wpisana została do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000284461.
Spółka dominująca Drop S.A. i pozostałe jednostki Grupy Kapitałowej zostały utworzone na czas nieoznaczony.
Śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe zawiera dane za okres od 1 stycznia 2020 roku do 30 czerwca 2020 roku. Dane porównawcze prezentowane są według stanu na dzień 31 grudnia 2019 roku i 30 czerwca 2019 roku dla śródrocznego skróconego skonsolidowanego sprawozdania z sytuacji finansowej, za okres od 01 stycznia 2019 roku do 30 czerwca 2019 roku dla śródrocznego skróconego skonsolidowanego rachunku zysków i strat, skróconego skonsolidowanego sprawozdania z całkowitych dochodów, śródrocznego skróconego skonsolidowanego sprawozdania z przepływów pieniężnych oraz za okres od 01 stycznia 2019 roku do 30 czerwca 2019 roku i od 01 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku dla śródrocznego skróconego sprawozdania ze zmian w skonsolidowanym kapitale własnym.
Marek Suchowolec -
Członek Rady Nadzorczej delegowany do pełnienia funkcji Członka Zarządu od 4 lutego 2019 roku.
W I półroczu 2020 roku nie nastąpiły zmiany w składzie Zarządu.

| Suchowolec Marek | - | Przewodniczący Rady Nadzorczej |
|---|---|---|
| Suchowolec Karol | - | Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej |
| Katner Magdalena | - | Członek Rady Nadzorczej |
| Matusiak Maciej | - | Członek Rady Nadzorczej |
| Kruk Cezary | - | Członek Rady Nadzorczej |
W I półroczu 2020 roku nie nastąpiły zmiany w składzie Rady Nadzorczej.
Grupa Gumułka – Audyt Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. K. ul. Matejki Jana 4 Katowice
Według stanu na dzień 30.06.2020 r. akcjonariuszami jednostki dominującej posiadającymi ponad 5% głosów na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy byli:
| Akcjonariusz | Liczba akcji | % kapitału akcyjnego | Liczba głosów | % głosów |
|---|---|---|---|---|
| PE-INVEST Sp. z o.o. | 4 489 854 | 84,91% | 4 489 854 | 84,91% |
| Pozostali | 797 849 | 15,09% | 797 849 | 15,09% |
| Razem | 5 287 703 | 100% | 5 287 703 | 100% |
| Nazwa Spółki | Siedziba | Procentowy udział w kapitale i głosach na 30.06.2020 |
Procentowy udział w kapitale i głosach na 30.06.2019 |
|
|---|---|---|---|---|
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji* |
Warszawa | 100% | 100% | |
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w upadłości* | Warszawa | 100% | 100% | |
| Drop Finance Sp. z o.o. w likwidacji* | Warszawa | 100 % | 100 % | |
| Drop Sp. z o.o.* | Warszawa | 100 % | 100 % | |
| DCA Metal s.r.o.** | Republika Czeska | 100 % | 100 % |
*działalność Spółki zawieszona
**Działalność Spółki zawieszona – brak danych finansowych na 30 czerwca 2020 r.
Niniejsze śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone do publikacji przez Zarząd w dniu 30.09.2020 roku.

Śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie w wyniku
| ŚRÓDROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z WYNIKU | 01.01.2020 - 30.06.2020 |
01.01.2019 - 30.06.2019 |
|
|---|---|---|---|
| Przychody ze sprzedaży | 17 | ||
| Przychody ze sprzedaży produktów | |||
| Przychody ze sprzedaży usług | 17 | ||
| Przychody ze sprzedaży towarów i materiałów | |||
| Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, w tym: | |||
| Koszty wytworzenia sprzedanych produktów i usług | |||
| Wartość sprzedanych towarów i materiałów | |||
| Zysk (strata) brutto na sprzedaży | 17 | ||
| Różnica z tytułu przekazania aktywów niegotówkowych właścicielom | |||
| Pozostałe przychody operacyjne | 2 | 5 | |
| Koszty sprzedaży | |||
| Koszty ogólnego zarządu | 187 | 204 | |
| Nakłady na prace badawcze i rozwojowe | |||
| Pozostałe koszty operacyjne | 126 | 20 679 | |
| Strata/odwrócenie straty z tytułu utraty wartości instrumentów finansowych | |||
| Zysk (strata) na działalności operacyjnej | -311 | -20 860 | |
| Przychody finansowe | 3 | 3 | |
| Koszty finansowe | 1 197 | 9 812 | |
| Strata/odwrócenie straty z tytułu utraty wartości instrumentów finansowych | -2 | -2 | |
| Udział w zyskach (stratach) netto jednostek rozliczanych metodą praw własności | |||
| Zysk (strata) przed opodatkowaniem | -1 506 | -30 672 | |
| Podatek dochodowy | -11 | 0 | |
| Zysk (strata) netto z działalności kontynuowanej | -1 495 | -30 672 | |
| Zysk (strata) z działalności zaniechanej | |||
| Zysk (strata) netto | -1 495 | -30 672 | |
| Zysk (strata) przypisana akcjonariuszom niekontrolującym | |||
| Zysk (strata) netto podmiotu dominującego | -1 495 | -30 672 | |
| Zysk (strata) netto na jedną akcję (w zł) | -0,28 | -5,80 | |
| Podstawowy za okres obrotowy | -0,28 | -5,80 | |
| Rozwodniony za okres obrotowy | -0,28 | -5,80 | |
| Zysk (strata) netto na jedną akcję z działalności kontynuowanej (w zł) | -0,28 | -5,80 | |
| Podstawowy za okres obrotowy | -0,28 | -5,80 | |
| Rozwodniony za okres obrotowy | -0,28 | -5,80 | |
| Zysk (strata) netto na jedną akcję z działalności zaniechanej (w zł) |
Warszawa, dnia 30.09.2019 r.
Podpisy Członków Zarządu: Podpis osoby sporządzającej sprawozdanie:

| 01.01.2020 - 30.06.2020 |
01.01.2019 - 30.06.2019 |
|
|---|---|---|
| Zysk (strata) netto | -1 495 | -30 672 |
| Pozycje do przekwalifikowania do rachunku zysków i strat w kolejnych okresach | ||
| Różnice kursowe z przeliczenia jednostek działających za granicą | ||
| Różnice kursowe z przeliczenia jednostek wycenianych metodą praw własności | ||
| Strata netto z zabezpieczenia udziału w aktywach netto w jednostkach działających za granicą | ||
| Zmiana netto wartości godziwej aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży | ||
| Zmiana netto wartości godziwej aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży przeklasyfikowana do zysku lub straty bieżącego okresu |
||
| Efektywna część zmian wartości godziwej instrumentów zabezpieczających przepływy środków pieniężnych |
||
| Zmiana netto wartości godziwej instrumentów zabezpieczających przepływy pieniężne przeklasyfikowana do zysku lub straty bieżącego okresu |
||
| Pozycje, które nie będą przekwalifikowane do rachunku zysków i strat w kolejnych okresach | ||
| Przeszacowanie rzeczowego majątku trwałego | ||
| Zyski (straty) aktuarialne z programów określonych świadczeń | ||
| Podatek dochodowy związany z elementami pozostałych całkowitych dochodów | ||
| Suma dochodów całkowitych | -1 495 | -30 672 |
| Suma dochodów całkowitych przypisana akcjonariuszom niekontrolującym | ||
| Suma dochodów całkowitych przypadająca na podmiot dominujący | -1 495 | -30 672 |
Warszawa, dnia 30.09.2020 r.
Podpisy Członków Zarządu:

| AKTYWA | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Aktywa trwałe | 47 | 179 | 191 |
| Rzeczowe aktywa trwałe | 0 | 126 | 133 |
| Wartości niematerialne | |||
| Wartość firmy | |||
| Nieruchomości inwestycyjne | |||
| Inwestycje w jednostkach powiązanych wycenianych metodą praw własności |
|||
| Akcje i udziały w jednostkach podporządkowanych nie objętych konsolidacją | 47 | 54 | 58 |
| Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży | |||
| Pozostałe aktywa finansowe | |||
| Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego | |||
| Pozostałe aktywa trwałe | |||
| Aktywa obrotowe | 2 311 | 2 518 | 2 761 |
| Zapasy | |||
| Należności handlowe | 23 | 59 | 116 |
| Należności z tytułu bieżącego podatku dochodowego | |||
| Pozostałe należności | 2 194 | 2 187 | 2 230 |
| Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży | |||
| Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy | |||
| Pozostałe aktywa finansowe | |||
| Rozliczenia międzyokresowe | 10 | 35 | |
| Środki pieniężne i ich ekwiwalenty | 94 | 263 | 380 |
| Aktywa zaklasyfikowane jako przeznaczone do sprzedaży | |||
| AKTYWA RAZEM | 2 358 | 2 698 | 2 952 |
Warszawa, dnia 30.09.2019 r.
Podpisy Członków Zarządu:

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| PASYWA | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Kapitały własne | -36 692 | -35 197 | -33 730 |
| Kapitały własne akcjonariuszy jednostki dominującej | -36 692 | -35 197 | -33 730 |
| Kapitał zakładowy | 529 | 529 | 529 |
| Kapitał zapasowy ze sprzedaży akcji powyżej ceny nominalnej | 7 757 | 7 757 | 7 757 |
| Akcje własne (wielkość ujemna) | |||
| Pozostałe kapitały | 19 269 | 19 269 | 19 269 |
| Różnice kursowe z przeliczenia | |||
| Niepodzielony wynik finansowy | -62 751 | -30 613 | -30 613 |
| Wynik finansowy bieżącego okresu | -1 495 | -32 138 | -30 672 |
| Kapitał akcjonariuszy niekontrolujących | |||
| Zobowiązania długoterminowe | 7 | 18 | 18 |
| Kredyty i pożyczki | 0 | ||
| Pozostałe zobowiązania finansowe | |||
| Inne zobowiązania długoterminowe | |||
| Rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego | 7 | 18 | 18 |
| Rozliczenia międzyokresowe przychodów | |||
| Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne | |||
| Pozostałe rezerwy | |||
| Zobowiązania krótkoterminowe | 39 043 | 37 876 | 36 664 |
| Kredyty i pożyczki | 4 409 | 4 353 | 4 285 |
| Pozostałe zobowiązania finansowe | 1 503 | 1 199 | 890 |
| Zobowiązania handlowe | 20 | 18 | 27 |
| Zobowiązania z tytułu bieżącego podatku dochodowego | |||
| Pozostałe zobowiązania | 33 095 | 32 278 | 31 453 |
| Rozliczenia międzyokresowe przychodów | |||
| Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne | |||
| Pozostałe rezerwy | 17 | 29 | 10 |
| Zobowiązania bezpośrednio związane z aktywami klasyfikowanymi jako przeznaczone do sprzedaży |
|||
| PASYWA RAZEM | 2 358 | 2 698 | 2 952 |
| Wartość księgowa na akcję (zł) | -7 | -7 | -6 |
Warszawa, dnia 30.09.2020 r.
Podpisy Członków Zarządu:

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Kapitał zakładowy |
Kapitał zapasowy ze sprzedaży akcji powyżej ceny nominalnej |
Akcje własne |
Pozostałe kapitały |
Różnice kursowe z przeliczenia |
Niepodzielony wynik finansowy |
Wynik finansowy bieżącego okresu |
Kapitał własny akcjonariuszy jednostki dominującej |
Kapitał akcjonariuszy niekontrolujących |
Razem kapitały własne |
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sześć miesięcy zakończonych 30.06.2020 r. | ||||||||||
| Kapitał własny na dzień 01.01.2020 r. | 529 | 7 757 | 19 269 | -30 613 | -32 138 | -35 197 | -35 197 | |||
| Zmiany zasad (polityki) rachunkowości | ||||||||||
| Korekty z tyt. błędów podstawowych | ||||||||||
| Kapitał własny po korektach | 529 | 7 757 | 19 269 | -30 613 | -32 138 | -35 197 | -35 197 | |||
| Emisja akcji | ||||||||||
| Koszt emisji akcji | ||||||||||
| Umorzenie akcji własnych | ||||||||||
| Korekta konsolidacyjna | ||||||||||
| Podział zysku netto | -32 138 | 32 138 | ||||||||
| Wypłata dywidendy | ||||||||||
| Suma dochodów całkowitych | -1 495 | -1 495 | -1 495 | |||||||
| Kapitał własny na dzień 30.06.2020 r. | 529 | 7 757 | 19 269 | -62 751 | -1 495 | -36 692 | -36 692 | |||
| Dwanaście miesięcy zakończonych 31.12.2019 r. | ||||||||||
| Kapitał własny na dzień 01.01.2019 r. | 529 | 7 757 |
19 269 | -21 217 | -9 396 | -3 058 | -3 058 | |||
| Zmiany zasad (polityki) rachunkowości | ||||||||||
| Korekty z tyt. błędów podstawowych | ||||||||||
| Kapitał własny po korektach | 529 | 7 757 | 19 269 | -21 217 | -9 396 | -3 058 | -3 058 | |||
| Emisja akcji | ||||||||||
| Koszt emisji akcji | ||||||||||
| Umorzenie akcji własnych | ||||||||||
| Korekta konsolidacyjna | ||||||||||
| Podział zysku netto | -9 396 | 9 396 | ||||||||
| Wypłata dywidendy | ||||||||||
| Suma dochodów całkowitych | -32 138 | -32 138 | -32 138 | |||||||
| Kapitał własny na dzień 31.12.2019 r. | 529 | 7 757 | 19 269 | -30 613 | -32 138 | -35 197 | -35 197 |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Sześć miesięcy zakończonych 30.06.2019 r. | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kapitał własny na dzień 01.01.2019 r. | 529 | 7 757 | 19 269 | -21 217 | -9 396 | -3 058 | -3 058 | ||
| Zmiany zasad (polityki) rachunkowości | |||||||||
| Korekty z tyt. błędów podstawowych | |||||||||
| Kapitał własny po korektach | 529 | 7 757 | 19 269 | -21 217 | -9 396 | -3 058 | -3 058 | ||
| Emisja akcji | |||||||||
| Koszt emisji akcji | |||||||||
| Umorzenie akcji własnych | |||||||||
| Korekta konsolidacyjna | |||||||||
| Podział zysku netto | -9 396 | 9 396 | |||||||
| Wypłata dywidendy | |||||||||
| Suma dochodów całkowitych | -30 672 | -30 672 | -30 672 | ||||||
| Kapitał własny na dzień 31.03.2019 r. | 529 | 7 757 | 19 269 | -30 613 | -30 672 | -33 730 | -33 730 |
Warszawa, dnia 30.09.2019 r.
Podpisy Członków Zarządu:

| 01.01.2020 - 30.06.2020 |
01.01.2019 - 30.06.2019 |
|
|---|---|---|
| DZIAŁALNOŚĆ OPERACYJNA | ||
| Zysk / Strata przed opodatkowaniem | -1 506 | -30 672 |
| Korekty razem: | 1 338 | 30 475 |
| Udział w zyskach netto jednostek podporządkowanych wycenianych metodą praw własności |
||
| Amortyzacja | 7 | 7 |
| Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych | ||
| Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) | 359 | 371 |
| Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej | 127 | -38 |
| Zmiana stanu rezerw | -12 | -9 |
| Zmiana stanu zapasów | ||
| Zmiana stanu należności | 29 | 11 |
| Zmiana stanu zobowiązań, z wyjątkiem pożyczek i kredytów | 818 | 30 139 |
| Zmiana stanu pozostałych aktywów | 10 | -6 |
| Inne korekty | ||
| Gotówka z działalności operacyjnej | -169 | -196 |
| Podatek dochodowy (zapłacony) / zwrócony | ||
| A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej | -169 | -196 |
| DZIAŁALNOŚĆ INWESTYCYJNA | ||
| Wpływy | ||
| Zbycie wartości niematerialnych oraz rzeczowych aktywów trwałych | ||
| Zbycie inwestycji w nieruchomości | ||
| Zbycie aktywów finansowych | ||
| Inne wpływy inwestycyjne | ||
| Spłata udzielonych pożyczek długoterminowych | ||
| Wydatki | ||
| Nabycie wartości niematerialnych oraz rzeczowych aktywów trwałych | ||
| Nabycie inwestycji w nieruchomości | ||
| Wydatki na aktywa finansowe | ||
| Inne wydatki inwestycyjne | ||
| B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej | ||
| DZIAŁALNOŚĆ FINANSOWA | ||
| Wpływy | ||
| Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału |
||
| Kredyty i pożyczki | ||
| Emisja dłużnych papierów wartościowych | ||
| Inne wpływy finansowe | ||
| Wydatki | 46 | |
| Nabycie udziałów (akcji) własnych | ||
| Dywidendy i inne wpłaty na rzecz właścicieli |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Inne, niż wpłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku | ||
|---|---|---|
| Spłaty kredytów i pożyczek | 46 | |
| Wykup dłużnych papierów wartościowych | ||
| Z tytułu innych zobowiązań finansowych | ||
| Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego | ||
| Odsetki | ||
| Inne wydatki finansowe | ||
| C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej | -46 | |
| D. Przepływy pieniężne netto razem | -169 | -242 |
| E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym | -169 | -242 |
| - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych | ||
| F. Środki pieniężne na początek okresu | 263 | 622 |
| G. Środki pieniężne na koniec okresu | 94 | 380 |
Warszawa, dnia 30.09.2020 r
Podpisy Członków Zarządu:

Niniejsze skrócone śródroczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 34 "Śródroczna sprawozdawczość finansowa" oraz zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), mającymi zastosowanie do śródrocznej sprawozdawczości finansowej, zaakceptowanymi przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) i Komitet ds. Interpretacji Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, w kształcie zatwierdzonym przez Unię Europejską i obowiązującym na dzień 30 czerwca 2020 roku.
Porównywalne dane finansowe za okres 6 miesięcy kończący się 30 czerwca 2019 oraz 12 miesięcy kończący się 31 grudnia 2019 roku zostały przygotowane w oparciu o te same podstawy sporządzenia sprawozdania finansowego.
Sporządzając śródroczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe jednostka stosuje takie same zasady rachunkowości jak przy sporządzaniu rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego, z wyjątkiem zmian do standardów i nowych standardów i interpretacji zatwierdzonych przez Unię Europejską, które obowiązują dla okresów sprawozdawczych rozpoczynających się w dniu lub po 1 stycznia 2020 roku:
a) Zmiany w zakresie referencji do Założeń Koncepcyjnych w MSSF (obowiązujące w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2020 roku lub później)
b) Zmiany do MSSF 3: Połączenia przedsięwzięć – definicja przedsięwzięcia (obowiązujące w odniesieniu do połączeń, w przypadku których data przejęcia przypada na początek pierwszego okresu rocznego rozpoczynającego się 1 stycznia 2020 roku lub później oraz w odniesieniu do nabycia aktywów, które nastąpiło w dniu rozpoczęcia w/w okresu rocznego lub później).
c) Zmiany do MSR 1 oraz MSR 8 – definicja terminu istotny (obowiązujące w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2020 roku lub później).
d) Zmiany do MSSF 9, MSR 39 i MSSF7 - reforma referencyjnej stopy procentowej (opublikowane 26 września 2019 r.) Zmiany te modyfikują niektóre szczególne wymogi rachunkowości zabezpieczeń, aby złagodzić potencjalne skutki niepewności powodowanej przez IBOR. Obowiązują w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2020 roku lub później.
Zastosowanie wyżej wymienionych standardów nie miało istotnego wpływu na niniejsze sprawozdanie finansowe.
Standardy i interpretacje przyjęte przez RMSR, które nie zostały jeszcze zatwierdzone przez UE do stosowania:
a) MSSF 17 Umowy ubezpieczeniowe - obowiązujący w odniesieniu do okresów sprawozdawczych rozpoczynających się w dniu lub po 1 stycznia 2021 roku

MSSF 17 zastępuje MSSF 4 "Umowy ubezpieczeniowe" i powiązane interpretacje. Nowy standard stanowi, że zobowiązania ubezpieczeniowe wycenia się według bieżącej wartości realizacji zobowiązania oraz wprowadza jednolite zasady wyceny i prezentacji dla wszystkich rodzajów umów ubezpieczenia.
Sprawozdawczość zgodnie z nowym MSSF dotyczącym umów opiera się na trzech podstawowych koncepcjach:
ubezpieczyciele powinni wykazywać przychody odzwierciedlające świadczone usługi, a nie otrzymane środki pieniężne;
szacunki przyszłych przepływów pieniężnych powinny być oparte na bieżących, a nie historycznych, "zamkniętych", założeniach; oraz
wyceny uwzględniają ryzyko i niepewność
b) Zmiany do MSR 1: Prezentacja Sprawozdań finansowych – klasyfikacja zobowiązań krótko i długoterminowych (obowiązujące w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2023 roku lub później).
c) Zmiany do MSSF 3: Połączenia przedsięwzięć, MSR 16: Rzeczowe aktywa trwałe, MSR 37: Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe oraz roczne poprawki.
d) zmiana do MSSF 16: Leasing- zmiany umowne w związku z COVID-19. Zwolnienie leasingobiorców z konieczności traktowania zmian umownych wskutek następstw COVID-19 jako zmian "modyfikujących umowę"
e) zmiany do MSSF 4: Umowy ubezpieczeniowe – odroczenie zastosowanie MSSF 9
Według szacunków Grupy, wymienione wyżej standardy, interpretacje i zmiany do standardów nie miałyby istotnego wpływu na sprawozdanie finansowe, jeżeli zostałyby zastosowane przez Grupę na koniec okresu sprawozdawczego.
Dane w niniejszym skróconym śródrocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zostały podane w złotych polskich (zł), które są walutą funkcjonalna i prezentacji Spółki, po zaokrągleniu do pełnych tysięcy. Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone w oparciu o zasadę kosztu historycznego, za wyjątkiem aktywów i zobowiązań wycenianych według wartości godziwej: instrumentów pochodnych, instrumentów finansowych wycenianych w wartości godziwej z odniesieniem wpływu na wynik finansowy.
Śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe nie obejmuje wszystkich informacji oraz ujawnień wymaganych w rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym i należy je czytać łącznie z rocznym skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym Grupy za 2019 r. obejmującym noty, za okres 12 miesięcy zakończony 31 grudnia 2019 roku sporządzonym według MSSF zatwierdzonych przez UE.
Niniejsze skrócone śródroczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe nie podlegało badaniu przez niezależnego biegłego rewidenta. Ostatnie skonsolidowane sprawozdanie finansowe, które podlegało badaniu przez niezależnego biegłego rewidenta to skonsolidowane sprawozdanie finansowe za 2019 rok.
Niniejsze skrócone śródroczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe podlegało przeglądowi. Raport z przeglądu publikowany jest wraz z niniejszym sprawozdaniem.

Jednostki zależne to wszelkie jednostki, w odniesieniu do których Grupa ma zdolność kierowania ich polityką finansową i operacyjną, co zwykle towarzyszy posiadaniu większości ogólnej liczby głosów w organach stanowiących. Przy dokonywaniu oceny, czy Grupa kontroluje daną jednostkę, uwzględnia się istnienie i wpływ potencjalnych praw głosu, które w danej chwili można zrealizować lub zamienić.
Jednostki zależne podlegają pełnej konsolidacji od dnia przejęcia nad nimi kontroli przez Grupę. Przestaje się je konsolidować z dniem ustania kontroli. Przejęcie jednostek zależnych przez Grupę rozlicza się metodą nabycia. Przekazaną zapłatę w ramach połączenia jednostek wycenia się w wartości godziwej obliczanej jako ustaloną na dzień przejęcia sumę wartości godziwych aktywów przeniesionych przez jednostkę przejmującą, zobowiązań zaciągniętych przez jednostkę przejmującą wobec poprzednich właścicieli jednostki przejmowanej oraz udziałów kapitałowych wyemitowanych przez jednostkę przejmującą.
Koszty powiązane z przejęciem są to koszty, które jednostka przejmująca ponosi, aby doprowadzić do połączenia jednostek, np. koszty te obejmują wynagrodzenie za znalezienie, opłaty z tytułu usług doradczych, prawnych, rachunkowości, wyceny oraz opłaty za inne usługi profesjonalne lub doradcze, koszty ogólnej administracji, w tym koszty utrzymania wewnętrznego departamentu ds. przejęć oraz koszty rejestracji i emisji dłużnych i kapitałowych papierów wartościowych. Jednostka przejmująca rozlicza związane z przejęciem koszty jako koszt okresu, w którym koszty te są ponoszone w zamian za otrzymane usługi.
Nadwyżkę kosztu przejęcia nad wartością godziwą udziału Grupy w możliwych do zidentyfikowania przejętych aktywach netto ujmuje się jako wartość firmy. Jeżeli koszt przejęcia jest niższy od wartości godziwej aktywów netto przejętej jednostki zależnej, różnicę ujmuje się bezpośrednio w rachunku zysków i strat.
Przychody i koszty, rozrachunki i niezrealizowane zyski na transakcjach pomiędzy spółkami Grupy są eliminowane. Niezrealizowane straty również podlegają eliminacji, chyba, że transakcja dostarcza dowodów na utratę wartości przez przekazany składnik aktywów. Zasady rachunkowości stosowane przez jednostki zależne zostały zmienione, tam gdzie było to konieczne, dla zapewnienia zgodności z zasadami rachunkowości stosowanymi przez Grupę.
Nie występują
e) Spółki objęte skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym
Niniejsze skonsolidowane sprawozdanie finansowe za okresy kończące się 30 czerwca 2020 roku, 31 grudnia 2019 roku i 30 czerwca 2019 obejmują następujące jednostki wchodzące w skład Grupy:
| Wyszczególnienie | Udział w ogólnej liczbie głosów (w %) | |||
|---|---|---|---|---|
| 30.06.2020 | 30.06.2019 | |||
| Drop S.A. | Jednostka dominująca | |||
| Drop Finance Sp. z o.o. w likwidacji* | 100 | 100 | ||
| Drop Sp. z o.o. | 100 | 100 |
*W dniu 11 maja 2018 r. Spółka została postawiona w stan likwidacji

Niniejsze spółki nie objęte zostały skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym za okresy kończące się 30 czerwca 2020 roku, 31 grudnia 2020 roku i 30 czerwca 2020 roku :
| Wyszczególnienie | Udział w ogólnej liczbie głosów (w %) |
Podstawa prawna nie objęcia Spółki konsolidacją |
|---|---|---|
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji |
100 | Nieistotny wpływ na sytuację majątkową i wynik finansowy |
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w upadłości | 100 | Nieistotny wpływ na sytuację majątkową i wynik finansowy |
| DCA Metal s.r.o. | 100 | Nieistotny wpływ na sytuację majątkową i wynik finansowy |
Zasady (polityka) rachunkowości zastosowane do sporządzenia śródrocznego skróconego skonsolidowanego sprawozdania finansowego są spójne z tymi, które zastosowano przy sporządzaniu rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy za rok zakończony 31 grudnia 2019 roku.
W dniu 12 kwietnia 2019 r. jednostka dominująca DROP S.A. złożyła wniosek o upadłość likwidacyjną. W dniu 24 października 2019 r. Sąd rejonowy dla m. st. Warszawy wydał postanowienie o oddaleniu wniosku DROP S.A. o ogłoszenie upadłości w związku z tym, ze w ocenie Sądu majątek DROP S.A. nie wystarcza na jakiekolwiek zaspokojenie wierzycieli.
W dniu 4 listopada 2019 r. DROP S.A. złożyła zażalenie na do Sądu Okręgowego dla m. st. Warszawy w Warszawie na Postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z 24 października 2019 r. o oddaleniu wniosku Spółki o ogłoszenie upadłości DROP S.A.
W dniu 3 czerwca 2020 r. Spółka uzyskała informację, że w dniu 7 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym Sąd Okręgowy dla m. st. Warszawy w Warszawie oddalił zażalenie Spółki na Postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie o oddaleniu wniosku Spółki o ogłoszenie upadłości DROP S.A. (komunikaty bieżące: 30/2019, 31/2019). Postanowienie z 7 maja 2020 r. Spółka otrzymała 15 czerwca 2020 r. (data uprawomocnienie się Postanowienia).
Śródroczne skrócone skonsolidowane sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu braku kontynuacji działalności gospodarczej.
W związku z zaprzestaniem działalności w sektorze recyklingu metali nieżelaznych nie występuje zjawisko sezonowości lub cykliczności.
Pozycje zawarte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym wycenia się w walucie podstawowego środowiska gospodarczego, w którym Spółka prowadzi działalność ("waluta funkcjonalna"). Skonsolidowane sprawozdanie finansowe prezentowane jest w złotych polskich (PLN), który jest walutą funkcjonalną i walutą prezentacji Spółki.

Transakcje wyrażone w walutach obcych przelicza się na walutę funkcjonalną według kursu obowiązującego w dniu transakcji. Zyski i straty kursowe z rozliczenia tych transakcji oraz wyceny bilansowej aktywów i zobowiązań pieniężnych wyrażonych w walutach obcych ujmuje się w rachunku zysków i strat, o ile nie odracza się ich w kapitale własnym, gdy kwalifikują się do uznania za zabezpieczenie przepływów pieniężnych i zabezpieczenie udziałów w aktywach netto.
Sporządzenie śródrocznego skróconego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zgodnie z MSR 34 wymaga dokonania przez Zarząd jednostki dominującej określonych szacunków i założeń, które wpływają na wielkości wykazane w sprawozdaniu finansowym. Większość szacunków oparta jest na analizach i jak najlepszej wiedzy Zarządu jednostki dominującej. Jakkolwiek przyjęte założenia i szacunki opierają sie na najlepszej wiedzy Zarządu na temat bieżących działań i zdarzeń, rzeczywiste wyniki mogą sie różnic od przewidywanych. Szacunki i związane z nimi założenia podlegają weryfikacji. Zmiana szacunków księgowych jest ujęta w okresie, w którym dokonano zmiany szacunku lub w okresach bieżącym i przyszłych, jeżeli dokonana zmiana szacunku dotyczy zarówno okresu bieżącego, jak i okresów przyszłych. Oceny dokonywane przez Zarząd jednostki dominującej przy zastosowani MSR 34, które maja istotny wpływ na skonsolidowane sprawozdanie finansowe, a także szacunki, obciążone znaczącym ryzykiem zmian w przyszłych latach zostały przedstawione w śródrocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym.
W procesie stosowania zasad (polityki) rachunkowości wobec niektórych zagadnień największe znaczenie, oprócz szacunków księgowych, ma profesjonalny osąd kierownictwa. Jak zawsze w przypadku oszacowań i osądów, może to oznaczać ryzyko konieczności wprowadzenia istotnej korekty wartości bilansowych aktywów i pasywów w trakcie kolejnego roku finansowego lub okresów późniejszych. Zagadnienia, w których niepewność wynikająca z szacunków występuje w największym stopniu, są opisane poniżej
Grupa rozpoznaje składnik aktywów z tytułu podatku odroczonego bazując na założeniu, że w przyszłości zostanie osiągnięty zysk podatkowy pozwalający na jego wykorzystanie. Pogorszenie uzyskiwanych wyników podatkowych w przyszłości mogłoby spowodować, że założenie to stałoby się nieuzasadnione.
Wysokość stawek amortyzacyjnych ustalana jest na podstawie przewidywanego okresu ekonomicznej użyteczności składników rzeczowego majątku trwałego oraz wartości niematerialnych. Grupa corocznie dokonuje weryfikacji przyjętych okresów ekonomicznej użyteczności na podstawie bieżących szacunków.
Nie występują
W I półroczu 2019 nie wystąpiły korekty błędów poprzednich okresów.

1. Zmiany rzeczowych aktywów trwałych (wg grup rodzajowych) oraz odpisów aktualizujących z tytułu trwałej utraty wartości – za okres 1.01.2020 - 30.06.2020 r.
| Wyszczególnienie | Grunty | Budynki i budowle | Maszyny i urządzenia |
Środki transportu |
Pozostałe środki trwałe |
Środki trwałe w budowie |
Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wartość bilansowa brutto na dzień 01.01.2020 | 0 | 25 | 71 | 0 | 48 | 47 | 190 |
| Zwiększenia, z tytułu: | |||||||
| - nabycia środków trwałych |
|||||||
| - przyjęcie do użytkowania |
|||||||
| - wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych |
|||||||
| - połączenia jednostek gospodarczych |
|||||||
| - zawartych umów leasingu |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - otrzymanie aportu |
|||||||
| - reklasyfikacja |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | |||||||
| - zbycia |
|||||||
| - przyjęcie do użytkowania |
|||||||
| - likwidacji |
|||||||
| - sprzedaży spółki zależnej |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - wniesienia aportu | |||||||
| - reklasyfikacja |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Wartość bilansowa brutto na dzień 30.06.2020 | 0 | 25 | 71 | 0 | 48 | 47 | 190 |
| Umorzenie na dzień 01.01.2020 | 0 | 10 | 32 | 22 | 65 | ||
| Zwiększenia, z tytułu: | 1 | 4 | 2 | 7 | |||
| - amortyzacji |
1 | 4 | 2 | 7 |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| - przeszacowania |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| - reklasyfikacja |
||||||
| - inne |
||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | ||||||
| - likwidacji |
||||||
| - sprzedaży |
||||||
| - przeszacowania |
||||||
| - reklasyfikacja |
||||||
| - inne |
||||||
| Umorzenie na dzień 30.06.2020 | 0 | 12 | 36 | 25 | 72 | |
| Odpisy aktualizujące na dzień 01.01.2020 | ||||||
| Zwiększenia, z tytułu: | 13 | 35 | 24 | 47 | 119 | |
| - utraty wartości |
13 | 35 | 24 | 47 | 119 | |
| - inne |
||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | ||||||
| - odwrócenie odpisów aktualizujących |
||||||
| - likwidacji lub sprzedaży |
||||||
| - inne |
||||||
| Odpisy aktualizujące na dzień 30.06.2020 | 13 | 35 | 24 | 47 | 119 | |
| Wartość bilansowa netto na dzień 30.06.2020 |
| Tytuł zobowiązania | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Zakup rzeczowych aktywów trwałych | |||
| Suma |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Wyszczególnienie | Koszty prac rozwojowych1 |
Znaki towarowe2 | Patenty i licencje2 | Oprogramowanie komputerowe2 |
Inne2 | Wartości niematerialne w budowie |
Ogółem |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wartość bilansowa brutto na dzień 01.01.2020 | 45 | 45 | |||||
| Zwiększenia, z tytułu: |
|||||||
| - nabycia |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | |||||||
| - zbycia |
|||||||
| - likwidacji |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Wartość bilansowa brutto na dzień 30.06.2020 |
45 | 45 | |||||
| Umorzenie na dzień 01.01.2020 | 45 | 45 | |||||
| Zwiększenia, z tytułu: | |||||||
| - amortyzacji |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | |||||||
| - likwidacji |
|||||||
| - sprzedaży |
|||||||
| - przeszacowania |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Umorzenie na dzień 30.06.2020 | 45 | 45 | |||||
| Odpisy aktualizujące na dzień 01.01.2020 | |||||||
| Zwiększenia, z tytułu: | |||||||
| - utraty wartości |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Zmniejszenia, z tytułu: | |||||||
| - odwrócenie odpisów aktualizujących |
|||||||
| - likwidacji lub sprzedaży |
|||||||
| - inne |
|||||||
| Odpisy aktualizujące na dzień 30.06.2020 | |||||||
| Wartość bilansowa netto na dzień 30.06.2020 |
1Wytworzone we własnym zakresie,
2 Zakupione/powstałe w wyniku połączenia jednostek gospodarczych
Odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości w okresie od 01.01.2020 – 30.06.2020 r. nie wystąpiły.
Kwoty zobowiązań poczynionych na rzecz dokonanych zakupów wartości niematerialnych – nie wystąpiły.

| Nazwa spółki | Wartość udziałów wg ceny nabycia |
Odpisy aktualizujące wartość |
Wartość bilansowa udziałów |
Procent posiadanych udziałów |
Procent posiadanych głosów |
|---|---|---|---|---|---|
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w likwidacji |
1 000 | 1 000 | 100% | 100% | |
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji |
5 000 | 4 953 | 47 | 100% | 100% |
| DCA Metal s.r.o | 30 | 30 | 100% | 100% |
| Wyszczególnienie | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Materiały na potrzeby produkcji | |||
| Pozostałe materiały | |||
| Półprodukty i produkcja w toku | |||
| Produkty gotowe | |||
| Towary | 70 | 70 | 70 |
| Zapasy brutto | 70 | 70 | 70 |
| Odpis aktualizujący stan zapasów | 70 | 70 | 70 |
| Zapasy netto | 0 |
| Wyszczególnienie | Odpisy aktualizujące materiały |
Odpisy aktualizujące półprodukty i produkcję w toku |
Odpisy aktualizujące produkty gotowe |
Odpisy aktualizujące towary |
Razem odpisy aktualizujące zapasy |
|---|---|---|---|---|---|
| Stan na dzień 01.01.2020 roku | 70 | 70 | |||
| Zwiększenia w tym: | |||||
| - utworzenie odpisów aktualizujących w korespondencji z pozostałymi kosztami operacyjnymi |
|||||
| - przemieszczenia | |||||
| - inne | |||||
| Zmniejszenia w tym: | |||||
| - rozwiązanie odpisów aktualizujących w korespondencji z pozostałymi przychodami operacyjnymi |
|||||
| - wykorzystanie odpisów | |||||
| - przemieszczenia | |||||
| Stan na dzień 30.06.2020 roku | 70 | 70 |

| Wyszczególnienie | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Pozostałe aktywa trwałe (należności długoterminowe) | |||
| - od jednostek powiązanych nie objętych konsolidacją | |||
| - od pozostałych jednostek | |||
| Odpisy aktualizujące (wartość dodatnia) | |||
| Pozostałe aktywa trwałe (należności długoterminowe) brutto | |||
| Należności krótkoterminowe | 2 217 | 2 246 | 2 346 |
| - od jednostek powiązanych nie objętych konsolidacją | |||
| - od pozostałych jednostek | 2 217 | 2 246 | 2 346 |
| Odpisy aktualizujące (wartość dodatnia) | 2 330 | 2 330 | 2 330 |
| Należności krótkoterminowe brutto | 4 546 | 4 576 | 4 676 |
| Wyszczególnienie | Należności handlowe |
Pozostałe należności |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki powiązane nie objęte konsolidacją | ||||||||
| Stan odpisów aktualizujących wartość należności na 01.01.2019 r. | ||||||||
| Zwiększenia, w tym: | ||||||||
| Zmniejszenia w tym: | ||||||||
| Stan odpisów aktualizujących wartość należności od jednostek powiązanych na 30.09.2019 r. | ||||||||
| Jednostki pozostałe | ||||||||
| Stan odpisów aktualizujących wartość należności na 01.01.2019 r. | 1 858 | 472 | ||||||
| Zwiększenia, w tym: | ||||||||
| - dokonanie odpisów na należności przeterminowane i sporne | ||||||||
| Zmniejszenia w tym: | ||||||||
| - wykorzystanie odpisów aktualizujących | ||||||||
| - rozwiązanie odpisów aktualizujących w związku ze spłatą należności | ||||||||
| Stan odpisów aktualizujących wartość należności od jednostek pozostałych na 30.09.2019 r. | 1 858 | 472 | ||||||
| Stan odpisów aktualizujących wartość należności ogółem na 30.09.2018 r. | 1 858 | 472 |
| Nie | Przeterminowanie w dniach | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wyszczególnienie | Razem przeterminowane |
< 60 dni | 61 – 90 dni | 91 –180 dni | 181 – 360 dni | >360 dni | |
| Jednostki powiązane nie objęte konsolidacją | |||||||
| należności brutto | |||||||
| odpisy aktualizujące | |||||||
| należności netto | |||||||
| Jednostki pozostałe | |||||||
| należności brutto | 1 881 | 1 881 | |||||
| odpisy aktualizujące | 1 858 | 1 858 | |||||
| należności netto | 23 | 23 | |||||
| Ogółem | |||||||
| należności brutto | 1 881 | 1 881 | |||||
| odpisy aktualizujące | 1 858 | 1 858 | |||||
| należności netto | 23 | 23 |

| Ujemne różnice przejściowe będące podstawą do tworzenia aktywa z tytułu podatku odroczonego |
31.12.2019 | zwiększenia | zmniejszenia | 30.06.2020 |
|---|---|---|---|---|
| Rezerwa na nagrody jubileuszowe i odprawy emerytalne | ||||
| Rezerwa na pozostałe świadczenia pracownicze | ||||
| Rezerwa na niewykorzystane urlopy | ||||
| Rezerwa na koszty usług księgowych | ||||
| Rezerwy na koszty badania | ||||
| Naliczone odsetki | ||||
| Przeszacowanie kontraktów walutowych do wartości godziwej | ||||
| Straty z wyceny instrumentów finansowych przeznaczonych do sprzedaży | ||||
| Ujemne różnice kursowe | ||||
| Straty możliwe do odliczenia od przyszłych dochodów do opodatkowania | ||||
| Różnice pomiędzy bilansową a podatkową wartością amortyzacji | ||||
| Odpisy aktualizujące udziały w innych jednostkach | ||||
| Odpisy aktualizujące zapasy | ||||
| Odpisy aktualizujące należności | ||||
| Koszty wyłączone przejściowo z podstawy opodatkowania | ||||
| Suma ujemnych różnic przejściowych | ||||
| stawka podatkowa | 19% | 19% | 19% | 19% |
| Aktywa z tytułu odroczonego podatku |
| Dodatnie różnice przejściowe będące podstawą do tworzenia rezerwy z tytułu podatku odroczonego |
31.12.2019 | zwiększenia | zmniejszenia | 30.06.2020 |
|---|---|---|---|---|
| Przyspieszona amortyzacja podatkowa | 62 | 62 | ||
| Przeszacowanie nieruchomości inwestycyjnych do wartości godziwej | ||||
| Przeszacowanie aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży do wartości godziwej |
||||
| Przeszacowanie kontraktów walutowych do wartości godziwej | ||||
| Dodatnie różnice kursowe | 1 | 1 | 2 | |
| Naliczone odsetki | 32 | 2 | 34 | |
| Korekty do wartości godziwej z tytułu przejęcia jednostek | ||||
| Suma dodatnich różnic przejściowych | 94 | 3 | 62 | 35 |
| stawka podatkowa | 19% | 19% | 19% | 19% |
| Rezerwa z tytułu podatku odroczonego na koniec okresu: | 18 | 1 | 12 | 7 |
| Wyszczególnienie | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|
| Aktywo z tytułu podatku odroczonego | |||
| Rezerwa z tytułu podatku odroczonego – działalność kontynuowana | 7 | 18 | 18 |
| Rezerwa z tytułu podatku odroczonego – działalność zaniechana* | |||
| Aktywa/Rezerwa netto z tytułu podatku odroczonego | -7 | -18 | -18 |

| 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | |
|---|---|---|---|
| Rezerwy na odprawy emerytalne i rentowe | |||
| Rezerwy na nagrody jubileuszowe | |||
| Rezerwy na urlopy wypoczynkowe | |||
| Rezerwy na pozostałe świadczenia | |||
| Razem, w tym: | |||
| - długoterminowe | |||
| - krótkoterminowe |
| Rezerwy na odprawy emerytalne i rentowe |
Rezerwy na nagrody jubileuszowe |
Rezerwy na urlopy wypoczynkowe |
Rezerwy na pozostałe świadczenia pracownicze |
|
|---|---|---|---|---|
| Stan na 01.01.2020 | ||||
| Utworzenie rezerwy | ||||
| Koszty wypłaconych świadczeń | ||||
| Rozwiązanie rezerwy | ||||
| Stan na 30.06.2020, w tym: | ||||
| - długoterminowe | ||||
| - krótkoterminowe |
| 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | |
|---|---|---|---|
| Rezerwy na naprawy gwarancyjne oraz zwroty | |||
| Rezerwa na koszty usług księgowych | 6 | ||
| Rezerwa na koszty badania | 17 | 23 | 10 |
| Razem, w tym: | 17 | 29 | 10 |
| - długoterminowe | |||
| - krótkoterminowe | 17 | 29 | 10 |
| Wyszczególnienie | Rezerwy na naprawy gwarancyjne oraz zwroty |
Rezerwa restrukturyzacyjna |
Inne rezerwy | Ogółem |
|---|---|---|---|---|
| Stan na 01.01.2020 | 29 | 29 | ||
| Utworzone w ciągu roku obrotowego | 17 | 17 | ||
| Wykorzystane | 29 | 29 | ||
| Rozwiązane | ||||
| Korekta z tytułu różnic kursowych | ||||
| Korekta stopy dyskontowej | ||||
| Stan na 30.06.2020, w tym: | 17 | 17 | ||
| - długoterminowe | ||||
| - krótkoterminowe | 17 | 17 |

Grupa nie identyfikuje segmentów operacyjnych. Prowadzona działalność obejmuje jeden segment.
W I półroczu 2020 roku Grupa nie dokonywała emisji, wykupu, spłaty nieudziałowych i kapitałowych papierów wartościowych.
| Rodzaj emisji/seria/emitent | Nabywca | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
|---|---|---|---|---|
| Obligacje Serii B/ DROP S.A. | PE INVEST SP. Z O.O. | 176 | 145 | 114 |
| Obligacje Serii C/ DROP S.A. | E. KRUK; P. CHWEDORUK | 1 327 | 1 053 | 776 |
| Razem zobowiązania z tytułu dłużnych papierów | ||||
| wartościowych | 1 503 | 1 199 | 890 | |
| - długoterminowe | ||||
| - krótkoterminowe | 1 503 | 1 199 | 890 |
| Typ transakcji/emitent | Nabywca | Kwota nominalna | Data emisji | Data wykupu | Wartośc bilansowa |
|---|---|---|---|---|---|
| obligacje zwykłe na okaziciela serii B / DROP S.A.** |
PE INVEST SP. Z O.O. | 5 000 | 18.12.2013 | 18.12.2023 | 176 |
| obligacje zwykłe na okaziciela serii C / DROP S.A.** |
E. KRUK; P. CHWEDORUK | 5 000 | 31.07.2015 | 31.07.2025 | 1 327 |
** zobowiązania z tyt. obligacji serii B na kwotę 1.105 tys. zł. oraz serii C na kwotę 5.181 tys. zł weszły w skład zbytej w dniu 22.09.2017r. zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na mocy porozumienia z dnia 18 września 2017 r. nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa zwolnił DROP S.A z obowiązku zapłaty w/w zadłużenia i zobowiązał się do jego zapłaty bezpośrednio na rzecz obligatariuszy.
Zobowiązania z tytułu obligacji są zabezpieczone:
• w formie zastawu rejestrowego o wartości 8.500 tys. zł. na 20 tys. udziałów w jednostce zależnej DROP Finance Sp. z o.o.
Obligacje zostały nabyte przez podmioty powiązane w rozumieniu § 1 ust. 32 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim.
| Wyszczególnienie | 30.06.2020 | 30.06.2019 | 31.12.2019 | |
|---|---|---|---|---|
| Liczba akcji (tys szt) | 5 288 | 5 288 | 5 288 | |
| Wartość nominalna akcji | 0,1 | 0,1 | 0,1 | |
| Kapitał zakładowy | 529 | 529 | 529 |

| Wyszczególnienie | 01.01.2020 - 30.06.2020 |
01.01.2019 - 31.12.2019 |
01.01.2019 - 30.06.2019 |
|
|---|---|---|---|---|
| Kapitał na początek okresu | 529 | 529 | 529 | |
| Zwiekszenia, z tytułu: | ||||
| Zmniejszenia, z tytułu | ||||
| umorzenie akcji własnych | ||||
| hiperinflacja | ||||
| Kapitał na koniec okresu | 529 | 529 | 529 |
W I półroczu 2020 roku DROP S.A. nie wypłaciła (i nie zadeklarowała) dywidendy.

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Podmiot powiązany | Sprzedaż na rzecz podmiotów powiązanych |
Należności od podmiotów powiązanych |
w tym przeterminowane | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka dominująca wyższego szczebla | 30.06.2020 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
| PE-Invest Sp. z o.o. | 19 | |||||||
| Jednostka dominująca niższego szczebla | ||||||||
| Drop S.A. | 17 | 21 | ||||||
| Jednostki zależne | ||||||||
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji | ||||||||
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w upadłości | ||||||||
| DCA Metal s.r.o. | ||||||||
| Drop Sp. z o.o. | 0 | 0 | 0 | |||||
| Drop Finance Sp. z o.o. w likwidacji | ||||||||
| Zarząd Spółek Grupy | ||||||||
| AC Steel Sp. z o.o. | 0 | 982 | ||||||
| P.H. Drop Zbigniew Chwedoruk | 507 | 536 | ||||||
| Ewelina Kruk, Paweł Chwedoruk | 14 | 17 | 0 | 2 | 3 | |||
| Odylion Sp z o.o. S. K. | 15 643 | 27 500 | 3 117 | 2 | ||||
| Odylion Sp z o.o. | 1 | 1 | ||||||
| Licorne SP z o.o. S.K. | 290 | 246 | 10 | 55 | 51 | |||
| Licorne SP z o.o. | 12 | 12 | 2 | 2 | ||||
| Transakcje z udziałem innych członków głównej kadry kierowniczej |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Podmiot powiązany | Zakupy od podmiotów Zobowiązania wobec podmiotów powiązanych powiązanych |
w tym zaległe, po upływie terminu płatności |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka dominująca wyższego szczebla | 30.06.2020 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 |
| PE-Invest Sp. z o.o. | 0 | |||||||
| Jednostka dominująca niższego szczebla | ||||||||
| Drop S.A. | 2 | |||||||
| Jednostki zależne | ||||||||
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji | 1 | |||||||
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w upadłości | 1 | |||||||
| DCA Metal s.r.o. | ||||||||
| Drop Sp. z o.o. | 1 | |||||||
| Drop Finance Sp. z o.o. w likwidacji | 1 | 2 | 2 | |||||
| Zarząd Spółek Grupy | ||||||||
| AC Steel Sp. z o.o. | 15 644 | 27 501 | 3 117 | |||||
| P.H. Drop Zbigniew Chwedoruk | 1 | 0 | ||||||
| Ewelina Kruk, Paweł Chwedoruk | 2 | |||||||
| Odylion Sp z o.o. S. K. | 809 | 828 | 10 | 55 | 1 056 | |||
| Odylion Sp z o.o. | 0 | 0 | ||||||
| Licorne SP z o.o. S.K. | 12 | 12 | 2 | 2 | ||||
| Licorne SP z o.o. | 1 | 1 | ||||||
| Transakcje z udziałem innych członków głównej kadry kierowniczej |

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2020 – 30.06.2020 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
| Podmiot powiązany | Należności | Zobowiązania | Przychody z tytułu odsetek |
Koszty z tytułu odsetek | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka dominująca wyższego szczebla | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 31.12.2019 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 30.06.2019 | 30.06.2020 | 30.06.2019 |
| PE-Invest Sp. z o.o. | 18 152 | 21 856 | 22 854 | 170 | 368 | |||||
| Jednostka dominująca niższego szczebla | ||||||||||
| Drop S.A. | 75 | 73 | 71 | 25 609 | 25 271 | 24 834 | 2 | 2 | 341 | 383 |
| Jednostki zależne | ||||||||||
| Drop Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A. w likwidacji |
3 843 | 3 792 |
3 733 | 50 | 61 | |||||
| Drop Organizacja Odzysku S.A. w likwidacji | 11 | 560 | 552 | 3 | 8 | |||||
| DCA Metal s.r.o. | 75 | 73 | 71 | 2 | 2 | |||||
| Drop Sp. z o.o. | 233 | 231 | 227 | 3 394 | 3 394 | 3 394 | 3 | 4 | ||
| Drop Finance Sp. z o.o. w likwidacji | 24 363 | 24 082 | 23 715 | 281 | 310 | |||||
| Zarząd Spółek Grupy | ||||||||||
| AC Steel Sp. z o.o. | 552 | 3 | ||||||||
| P.H. Drop Zbigniew Chwedoruk |
||||||||||
| Odylion Sp z o.o. S. K. | 0 | 18 152 | 21 856 | 22 854 | 0 | 170 | 368 | |||
| Odylion Sp z o.o. | ||||||||||
| Licorne SP z o.o. S.K. | 0 | 0 | ||||||||
| Licorne SP z o.o. | ||||||||||
| Transakcje z udziałem innych członków głównej kadry kierowniczej |
Informacje na temat wyemitowanych i nabytych w Grupie obligacji zostały przedstawione w nocie XI s. 25.

Transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi odbyły się na zasadach równorzędnych z tymi, które obowiązują w transakcjach zawartych na warunkach rynkowych.
Nie wystąpiły.
Nie dotyczy
Decyzje zabezpieczające potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług
3 czerwca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie ponownie wydał decyzję za 2005 r. w której zakwestionował odliczenie podatku VAT w kwocie 361 547,35 złotych wynikające z dostaw jednego przedsiębiorstwa.
W dniu 16 września 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie za 2005 r. z dnia 3 czerwca 2014 r.
6 listopada 2014 r. Spółka złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 3 marca 2015 r. odrzucił złożoną przez Spółkę skargę, "jako wniesioną w jednodniowym uchybieniem terminu". Spółka złożyła wniosek do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie za 2005 r. W dniu 21 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi (III SA/Wa 3826/14). Spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W dniu 25 maja 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie, w którym oddalił zażalenie Spółki (I FZ 88/16). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w związku wnioskiem Spółki postanowieniem z 14 kwietnia 2017 r. postanowił wstrzymać wykonanie decyzji za 2005 r.
Ostatecznie egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019 r.
24 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez Spółkę decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, określającej zobowiązanie podatkowe Spółki za rok 2006 w podatku od towarów i usług ("VAT") w wysokości 1 733 806 zł plus odsetki od zaległości podatkowych (III SA/Wa 492/13). Obecnie sprawa potencjalnych zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za 2006 r. rozpatrywana jest ponownie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie.

W dniu 21 stycznia 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie po ponad sześciu latach od wszczęcia kontroli wydał ponownie decyzję za 2006 r. Spółka odwołała się od decyzji za 2006 r.
W związku z tym, że decyzja do Spółki dostarczona została z opóźnieniem, Spółka złożyła wniosek o przywrócenie terminu.
W dniu 12 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania (III SA/Wa 2065/15).
W dniu 12 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania (III SA/Wa 2064/15). Spółka złoża na powyższe wyroki skargi kasacyjne do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Spłata zobowiązania zawieszona została do czasu rozstrzygnięcia spraw przez sąd administracyjny. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki postanowieniem z 13 grudnia 2016 r. postanowił wstrzymać wykonanie decyzji za 2006 r.
Wyrokiem z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 3191/16 WSA w Warszawie oddalił Skargę DROP S.A. Spółka nie zgodziła się z rzeczonym rozstrzygnięciem i złożyła skargę kasacyjną do NSA. Sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu. Jednocześnie Spółka wszczęła postępowanie nadzwyczajne za w/w okres wnioskując o stwierdzenie nieważności Decyzji Dyrektora UKS w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r., dot. rozliczeń Spółki DROP S.A. w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. Sprawa oczekuje na rozpoznanie przez Organ podatkowy.
Egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019 r.
26 lutego 2015 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wydał decyzję określającą kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług rok 2007 w wysokości 6 624 886 złotych w związku z zarzucanym niedochowaniem należytej staranności w transakcjach z 8 kontrahentami. Spółka złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
W dniu 10 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy decyzję z 26 lutego 2015 r.
Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
.
Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wstrzymanie decyzji za 2007 r. W dniu 16 września 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił wstrzymać wykonanie decyzji. W dniu 28 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił zawiesić postępowanie sądowe (III SA/Wa 2212/15) w związku z tym, że
"w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka z art. 125 § 1 P.p.s.a., gdyż wskazany we wniosku przepis tj. art. 70 § 6 pkt 1 O.p., którego zgodność z Konstytucją RP poddana została kontroli Trybunału Konstytucyjnego, stanowił podstawę prawną wydanej w niniejszej sprawie decyzji. W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie do czasu zakończenia postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygn. akt. K 31/14"
W dniu 17 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2015 r. (III SA/Wa 2212/15). Spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego po otrzymaniu pisemnego uzasadnienia wyroku.
Egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019.

21 czerwca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy w związku ze sporządzeniem protokołów kontroli podatkowych złożył wniosek o zabezpieczenie na majątku DROP S.A. "przewidywanych kwot zobowiązań podatkowych" z tytułu podatku VAT w łącznej wysokości 75 123 086 złotych. Wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy obejmował 3 strony.
4 lipca 2013 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt 2 i 3, art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt 2 oraz 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. 90 759 359,00 złotych na potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za okres 02-12/2009 oraz 01-11/2010 r. wraz z odsetkami za zwłokę.
29 listopada 2013 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie złożył wniosek do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy o informację na temat stanu postępowania kontrolnego w DROP S.A.
5 grudnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy poinformował Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, że w związku z niedochowaniem przez DROP S.A. należytej staranności potencjalne zaległości podatkowe DROP S.A. z tytułu VAT za lata 2009 – 2010 wynoszą 29 830 200,48 złotych.
7 stycznia 2014 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił utrzymać decyzję zabezpieczającą Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 4 lipca 2013 r. na 90,7 mln złotych. 10 stycznia 2014 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie złożył wniosek do banku Pekao S.A. o zabezpieczeniu na wszystkich rachunkach prowadzonych na rzecz DROP S.A. 90,7 mln złotych mimo posiadanej wiedzy, że potencjalne zaległości DROP S.A. z tytułu VAT zgodnie z informacją
20 stycznia 2014 r. Dyrektor Urzędu kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wydał decyzję określającą potencjalne zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2009 i 2010 r. na poziomie
Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z 5 grudnia wynoszą poniżej 30 mln złotych.
29 028 tys. złotych. DROP S.A. złożyła odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu kontroli Skarbowej w Bydgoszczy do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie.
Zgodnie z art. 33a ustawy Ordynacja podatkowa decyzja zabezpieczająca z 4 lipca 2013 r. wygasła 14 dni od doręczenia decyzji z 20 stycznia 2014 r.
11 marca 2014 r. Spółka otrzymała decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, mocą której organ umorzył wznowione postępowanie w przedmiocie zabezpieczenia na majątku DROP S.A. przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od lutego 2009 r. do listopada 2010 r., wraz z należnymi odsetkami, w łącznej wysokości 90.759.359,00 złotych, z uwagi na wygaśnięcie z mocy prawa (wydanie decyzji
20 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy) decyzji zabezpieczeniowej Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 4 lipca 2013 r. (komunikat bieżący 29/2013).
17 marca 2014 r. Naczelnik II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie działając na podstawie art. 42 § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) w celu zabezpieczenia potencjalnych zobowiązań wobec budżetu państwa z tytułu podatku od towarów i usług wynikających z decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2014 r. ustanowił zastawy skarbowe na udziałach DROP Finance Sp. z o.o. oraz DROP Sp. z o.o. Zastaw skarbowy wygasa lub podlega wykreśleniu z Rejestru Zastawów Skarbowych w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 42 § 5 i art. 42a ustawy Ordynacja podatkowa.
7 lipca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej

w Bydgoszczy z 20 stycznia 2014 r., w której stwierdzono, ze Spółka w latach 2009-2010 nie nabyła prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego łącznie na sumę 29 mln zł.
12 sierpnia 2014 roku Spółka otrzymała upomnienie wzywające do uregulowania zaległości podatkowych z tytułu podatku VAT za lata 2009-2010 na kwotę 22,4 mln zł. wraz z odsetkami.
22 sierpnia 2014 r. Spółka złożyła skargi na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w dniu 26 sierpnia 2014 poinformował, że na podst. art 154 §4 pkt. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. nr 1015 z późn. zm.) zajęcie zabezpieczające z 10 stycznia 2014 r. (komunikat bieżący nr 1/2014)
z dniem 21 sierpnia 2014 r. przekształciło się w zajęcie egzekucyjne w związku z decyzją z 7 lipca 2014 r. (komunikat bieżący nr 20/2014).
W dniu 26 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów
i usług za czerwiec 2010 r.
W dniu 19 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2014 r. dotyczącą czerwca 2010 r. - kwota kwestionowanego podatku VAT: 2 347 732. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie uwzględnił w wyroku dowodów korzystnych dla Spółki.
Spółka w dniu 14 sierpnia 2015 r. złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 16 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów
i usług za miesiące od lutego 2009 r. do maja 2010 r. oraz od lipca do listopada 2010 r.
W dniu 9 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2014 r. dotyczącą podatku VAT za miesiące od lutego 2009 r. do maja 2010 r. oraz od lipca 2010 r. do listopada 2010 r. - kwota kwestionowanego podatku VAT: 27.545.469 złotych (III SA/Wa 3010/14). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie uwzględnił w wyroku dowodów korzystnych dla Spółki. Spółka złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 22 października 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("TSUE") wydał wyrok w sprawie C-277/14 w postępowaniu PPUH Stehcemp sp.j. Florian Stefanek, Janina Stefanek, Jarosław Stefanek przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi.
TSUE w powyższym wyroku nie pozostawił wątpliwości, że podatnik ma prawo do odliczenia zapłaconego podatku VAT od faktury dostawcy, bez względu na fakt, czy towar w rzeczywistości był własnością wystawcy faktury, czy innego podmiotu, który posłużył się wystawcą faktury jako dostawcy towaru w celu dokonania oszustwa podatkowego.
Wszystkie wydane decyzje dla DROP S.A. przez organy podatkowe dotyczące podatku VAT są sprzeczne z wykładnią prawa wspólnotowego w zakresie podatku VAT dokonaną w dniu 22 października 2015 r. przez TSUE
W dniu 28 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony przez Spółkę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 maja 2015 roku w sprawie zobowiązań podatkowych Spółki za czerwiec 2010 roku w podatku od towarów i usług w wysokości 2 347 732 zł plus odsetki oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 grudnia 2015 roku w sprawie zobowiązań podatkowych Spółki za poszczególne miesiące 2009 i 2010 roku w podatku od towarów i usług w wysokości 27


545 469 zł plus odsetki (I FSK 2005/15, I FSK 933/16). Naczelny Sąd Administracyjny przekazał sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W dniu 21 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za czerwiec 2010 r. (III SA/Wa 40/58/17). Spółka złożyła ponownie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 14 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za poszczególne miesiące 2009 i 2010 r. (III SA/Wa 4185/17). Spółka złoży ponownie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 13 marca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Spółki od wyroku z dnia 21 lutego 2018 r. (I FSK 2301/18).
W dniu 17 czerwca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Spółki od wyroku z dnia 14 maja 2018 r. (I FSK 2338/18).
Egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019 r.
Łączna wartość zobowiązań podatkowych określona w decyzjach urzędów kontroli skarbowej na dzień sporządzenia sprawozdania wynosi 38 613,4 tys. zł. (kwota główna bez ewentualnych odsetek).
Spółka rozpoznała zobowiązanie z tytułu podatku VAT za 2009 i 2010 rok w kwocie 20.797.610 zł. plus odsetki w kwocie 12.380.944 zł.
Spółka nie utworzyła rezerwy na potencjalne zaległości podatkowe w kwocie 17.816 tys. zł., które są przedmiotem toczących się postępowań sądowych.
W dniu 10 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów wszczął kontrolę podatkową w DROP Sp. z o.o.
W dniu 28 października 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów wydał decyzję, w której zakwestionował odliczenie zapłaconego podatku VAT (2 271 134 złotych) trzem dostawcom w okresie styczeńmarzec 2011 r. Spółka zależna złożyła odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy wydane decyzje. Spółka złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W dniu 29 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu
Administracyjnego. Spółka nie utworzyła rezerwy na potencjalne zaległości podatkowe.
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2018 r. Komisja Nadzoru Finansowego wszczęła wobec DROP S.A. postępowanie administracyjne w związku z rzekomym niewykonaniem przez Spółkę obowiązków informacyjnych w zakresie nieprzekazania do publicznej wiadomości informacji poufnej dot. zawieszenia wykonywania działalności przez spółkę zależną DROP sp. z o.o. Spółka złożyła wyjaśnienia w w/w zakresie. W szczególności w ocenie Spółki, wobec okoliczności towarzyszących działalności Grupy kapitałowej DROP informacja o zawieszeniu działalności przez spółkę zależną od DROP S.A. nie spełniała wymogów definicji informacji poufnej zawartej w art. 7 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. oraz pozostawała i pozostaje bez wpływu na wycenę akcji Spółki. Pomimo wyjaśnień, w

dniu 18 grudnia 2018 r. KNF wydała decyzję o wymierzeniu Spółce kary w wysokości 400 000 zł. Spółka nie zgodziła się z uzasadnieniem tego rozstrzygnięcia i w dniu 21 stycznia 2019 r. wspomagana przez Kancelarię złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W dniu 5 listopada 2019 r. Komisja Nadzoru Finansowego uchyliła decyzję z dnia 18 grudnia 2018 r. i nałożyła na Spółkę karę pieniężną w wysokości 380 000 złotych. Spółka złożyła skargę na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Spółka nie utworzyła rezerwy.
DROP S.A. złożyła pozew do Sądu Okręgowego w Warszawie, XXV Wydział Cywilny przeciwko Skarbowi Państwa o odszkodowanie w kwocie 49.445.000 zł - za szkody poniesione przez oraz utracone korzyści - DROP S.A., w związku z bezprawnymi działaniami urzędników jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie) oraz Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie), tj. wydaniem i utrzymaniem w mocy pięciu decyzji zabezpieczeniowych uchylonych następnie pięcioma prawomocnymi wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odpowiednio: z dnia 25 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1369/11); z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1312/11); z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1311/11); z dnia 30 października 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 66/12); z dnia 11 czerwca 2012 r. (sygn. akt III Sa/Wa 2531/11), które to decyzje zostały uznane za bezprawne i doprowadziły do spadku wartości przedsiębiorstwa DROP S.A., w tym przede wszystkim spadku wartości firmy (marki) "DROP", oraz które to doprowadziły do drastycznego spadku przychodów Spółki, ograniczenia przez Spółkę działalności, utraty kontrahentów, źródeł finansowania oraz rynków zbytu, wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 16 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty. Pozew w przedmiotowej sprawie złożony został w dniu 12 kwietnia 2018 r.

| AKTYWA FINANSOWE | Wartość bilansowa | Wartość godziwa | Kategoria instrumentów | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30.06.2019 | 31.12.2018 | 30.06.2018 | 30.06.2019 | 31.12.2018 | 30.06.2018 | finansowych MSSF 9 | ||
| Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności | 2 346 | 2 358 | 4 658 | Wyceniane w zamortyzowanym koszcie | ||||
| Środki pieniężne i ich ekwiwalenty |
380 | 622 | 928 | |||||
| - środki pieniężne i ich ekwiwalenty |
380 | 622 | 928 | Wyceniane w zamortyzowanym koszcie | ||||
| - |
| ZOBOWIĄZANIA FINANSOWE | Wartość bilansowa | Wartość godziwa | Kategoria instrumentów finansowych | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30.06.2019 | 31.12.2018 | 30.06.2018 | 30.06.2019 | 31.12.2018 | 30.06.2018 | |||
| Oprocentowane kredyty bankowe i pożyczki, w tym: | 4 285 | 4 262 | 4 198 | |||||
| - długoterminowe oprocentowane wg zmiennej stopy procentowej* | Pozostałe zobowiązania finansowe | |||||||
| - długoterminowe oprocentowane wg stałej stopy procentowej | Pozostałe zobowiązania finansowe | |||||||
| - pożyczki krótkoterminowe | 4 285 | 4 262 | 4 198 | Pozostałe zobowiązania finansowe | ||||
| Pozostałe zobowiązania inne (długoterminowe), w tym: | ||||||||
| - obligacje |
Pozostałe zobowiązania finansowe | |||||||
| Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania | 31 480 | 1 341 | 91 | Pozostałe zobowiązania finansowe | ||||
| Zobowiązania finansowe (krótkoterminowe), w tym: | 890 | 586 | 512 | |||||
| - pochodne instrumenty finansowe |
Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy |
|||||||
| - obligacje |
890 | 586 | 512 | Pozostałe zobowiązania finansowe | ||||
| - pochodne instrumenty finansowe wykorzystywane w rachunkowości zabezpieczeń |
Wartość bilansowa pozostałych instrumentów finansowych i pozostałych zobowiązań finansowych jest zbliżona do wartości godziwej.

| 30.06.2019 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktywa i zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej | Poziom 1 | Poziom 2 | Poziom 3 | |||
| Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy | ||||||
| Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez inne całkowite dochody | ||||||
| Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy | ||||||
| Instrumenty zabezpieczające – aktywa | ||||||
| Instrumenty zabezpieczające – pasywa |
| 31.12.2018 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktywa i zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej | Poziom 1 | Poziom 2 | Poziom 3 | |||
| Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy | ||||||
| Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez inne całkowite dochody | ||||||
| Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy | ||||||
| Instrumenty zabezpieczające – aktywa | ||||||
| Instrumenty zabezpieczające – pasywa |
Na dzień 30.06.2019 r. Spółka nie utrzymywała instrumentów finansowych wykazywanych w wartości godziwej w sprawozdaniu z sytuacji finansowej.
Spółka stosuje poniższą hierarchię dla określania i wykazywania wartości godziwej instrumentów finansowych według metody wyceny:
Poziom 1 - ceny notowane (nieskorygowane) na aktywnym rynku dla identycznych aktywów oraz zobowiązań Poziom 2 - pozostałe metody, dla których pośrednio bądź bezpośrednio są uwzględniane wszystkie czynniki mające istotny wpływ na wykazywaną wartość godziwą
Poziom 3 - metody oparte na czynnikach mających istotny wpływ na wykazywaną wartość godziwą, które nie są oparte na możliwych do zaobserwowania danych rynkowych
Poziom hierarchii wartości godziwej, do którego następuje klasyfikacja wyceny wartości godziwej, ustala się na podstawie danych wejściowych najniższego poziomu, które są istotne dla całości pomiaru wartości godziwej. W tym celu istotność danych wejściowych do wyceny ocenia się poprzez odniesienie do całości wyceny wartości godziwej. Jeżeli przy wycenie wartości godziwej wykorzystuje się obserwowalne dane wejściowe, które wymagają istotnych korekt na podstawie danych nieobserwowalnych, wycena taka ma charakter wyceny zaliczanej do Poziomu 3. Ocena tego, czy określone dane wejściowe przyjęte do wyceny mają istotne znaczenie dla całości wyceny wartości godziwej wymaga osądu uwzględniającego czynniki specyficzne dla danego składnika aktywów lub zobowiązań.
W okresie zakończonym 30.06.2019 r. nie miały miejsce przesunięcia między poziomami 1 i 2 hierarchii wartości godziwej, ani też żaden z instrumentów nie został przesunięty z/ do poziomu 3 hierarchii wartości godziwej.
W I półroczu 2019 roku nie nastąpiły zmiany w strukturze grupy kapitałowej DROP.

19 września 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wszczął w DROP S.A. postępowanie kontrolne za lata 2005-2007r. 28 września 2010 roku Dyrektor Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję nr UKS1491/W3U1/42/27/08/140/025 kwestionującą rzeczywistość dostaw złomu do DROP Sp. z o.o. (poprzednik prawny DROP S.A.) przez przedsiębiorstwo WTÓR-MET Lech W. Kwota podatku VAT do zapłacenia wynikająca z decyzji wynosiła 361 549.35 złotych plus odsetki od zaległości podatkowych.
7 grudnia 2010 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał decyzję Dyrektora UKS w Warszawie w uzasadnieniu stwierdzając m.in., że:
"Wskazać bowiem należy na okoliczność, iż swoistą specyfiką branży obrotu złomem jest funkcjonowanie ogromnej ilości firm, które jedynie firmują obrót tym towarem, podczas gdy źródło jego pochodzenia jest nieujawnione (co jest faktem notoryjnym)."
Spółka DROP S.A. zaskarżyła decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. 4 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę DROP S.A. (III SA/Wa 465/11). 18 grudnia 2012 roku NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (I FSK 1694/11). W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził między innymi:
"5.5. Przystąpienie Polski z dniem 1 maja 2004 r. do Unii Europejskiej w oparciu o Traktat Akcesyjny z dnia 16 kwietnia 2003 r. spowodowało konieczność dostosowania systemu prawa podatkowego do rozwiązań wspólnotowych. W szczególności dotyczyło to podatków pośrednich, jakim jest między innymi podatek od towarów i usług."
21 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 grudnia 2010 r. (III SA/Wa 675/13). W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że:
"W tym stanie rzeczy, wobec stwierdzenia naruszenia prawa procesowego - dotyczącego braku oceny działania Skarżącej, a także braku odniesienia się do jej argumentacji w zakresie należytej staranności w kontaktach handlowych z jej kontrahentem - które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a., oraz naruszenia prawa materialnego w postaci nie uwzględnienia prounijnej wykładni przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. u.p.t.u., Sąd uchylił zaskarżoną decyzję."
28 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z 28 września 2010 r.
W ocenie Dyrektora Urzędu Kontroli potencjalne zobowiązanie podatkowe za 2005 rok nie uległo przedawnieniu, ponieważ rzekomo zostało wszczęte postępowanie w sprawie popełnienia przestępstwa skarbowego o czym Spółka została poinformowana w arkuszu odwoławczym od decyzji z 28 września 2010 r. z 26 października 2010 r. 3 czerwca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie ponownie wydał decyzję za 2005 r. w której zakwestionował odliczenie podatku VAT wynikające z dostaw przedsiębiorstwa WTÓR-MET Lech W. Argumentacja w decyzji z 3 czerwca 2014 r. powiela argumentację z decyzji z 28 września 2010 r.
W dniu 16 września 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2014 r. W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził między innymi, że:

"Należy bowiem wskazać, iż wbrew stanowisku Strony, wiedza o funkcjonowaniu przestępczości zorganizowanej w obrocie złomem i wykorzystywania tej branży do tzw. "prania pieniędzy" była powszechna już w 2005 r. Organ odwoławczy stoi na stanowisku, iż organ pierwszej instancji przytoczył jedynie przykładowe artykuły znalezione w Internecie świadczące o tym, że problem istniał już w 2005 r. Warto zauważyć, że świadczy o tym szereg innych dokumentów i artykułów prasowych, np. Informacja Generalnego Inspektora Informacji Finansowej "o realizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu" z marca 2006 r., a dotycząca postępowań prowadzonych w 2005 r."
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w uzasadnieniu popełnił podstawowy błąd rozumowania. Decyzja dotyczyła 2005 r., a przywołany przez Dyrektora raport Generalnego Inspektora Informacji Finansowej opublikowany został w marcu 2006 r., czyli kilka miesięcy po dostawie towaru przez kwestionowanego dostawcę. W przywołanym raporcie odnośnie złomu stwierdzono, że:
"Wyniki prowadzonych postępowań analitycznych dot. transakcji obrotu złomem oraz surowcami wtórnymi wskazują na zjawisko tworzenia, podobnych do paliwowych, sieci podmiotów w celu przekazywania środków finansowych zakończonego wypłatą gotówki. Do typowych zjawisk należały:
• powstawanie przedsiębiorstw symulujących, których jedynym zadaniem jest zarejestrowanie działalności i otworzenie rachunku w jednym lub kilku bankach,
• osiąganie natychmiast po uruchomieniu firmy wysokich obrotów, przy bardzo niskich dochodach,
• wypłacanie środków natychmiast po ich wpłynięciu do banku,
Zasady działania podobne jak w przypadku podmiotów ze spraw paliwowych. Rachunki spełniają rolę rachunków rozdzielczych/docelowych, figuranci – poprzez wypłatę gotówki – stanowią element kończący transfer środków. W 2005 r. GIIF skierował do Prokuratury 19 zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa prania pieniędzy w sprawach złomowych."
Z informacji z marca 2006 r. wynika jedynie, że Generalny Inspektor Informacji Finansowej skierował 19 zawiadomień do prokuratury. W tym miejscu warto zaznaczyć, że w 2005 r. działało w Polsce prawdopodobnie ponad 6 000 podmiotów dokonujących obrotu złomem, więc zawiadomienie dotyczyło 0.3% funkcjonujących przedsiębiorstw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 3 marca 2015 r. odrzucił złożoną przez Spółkę skargę, "jako wniesioną w jednodniowym uchybieniem terminu". Spółka złożyła wniosek do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie za 2005 r. W dniu 21 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił odmówić przywrócenia terminiu do wniesienia skargi (III SA/Wa 3826/14). Spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W dniu 25 maja 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie, w którym oddalił zażalenie Spółki (I FZ 88/16). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w związku wnioskiem Spółki postanowieniem z 14 kwietnia 2017 r. postanowił wstrzymać wykonanie decyzji za 2005 r.

W dniu 11 stycznia 2016 r. DROP S.A., w związku z wystąpieniem przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 11) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa tj. wydaniem przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej "TS UE") orzeczenia mającego wpływ na treść wydanej Spółce decyzji wymiarowej niniejszym, na zasadzie art. 241 § 2 pkt 2) w zw. z art. 244 § 1 oraz art. 245 § 1 pkt 1) o.p., wniosła o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją wymiarową za poszczególne miesiące 2005 r. Organy obu Instancji po wznowieniu postępowania odmówiły uchylenia decyzji wymiarowej za 2005 r. Spółka zaskarżyła decyzję Organów do WSA w Warszawie (sprawa zawisła pod sygn. akt: III SA/Wa 3650/16), wykonalnie zaskarżonej decyzji zostało w międzyczasie wstrzymane, zaś Sąd wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2017, oddalił Skargę DROP S.A. Spółka niezgodziła się z rzeczonym rozstrzygnięciem i złożyła skargę kasacyjną do NSA. Sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu. Niezależnie od powyższego pismem z dnia 30 sierpnia 2016 r. DROP S.A. wniosła o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji wymiarowej za 2005 r., z powodu wydania obu w/w decyzji z rażącym naruszeniem prawa. Organy obu Instancji odmówiły stwierdzenia nieważności decyzji wymiarowej za 2005 r. – sprawa zawisła przed WSA w Warszawie pod sygn. III SA/Wa 1051/17. Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2018 r. Sąd oddalił skargę DROP. Spółka nie zgadza się z rzeczonym rozstrzygnięciem i w ustawowym terminie (2 maja 2018 r.) złożyła skargę kasacyjną do NSA. Sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu.
Egzekucja w/w należności za 2005 r. nie była i nie jest prowadzona z uwagi na: - wydanie w dniu 18 stycznia 2017 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów decyzji w sprawie zmiany decyzji z dnia 20.07.2016r. nr 1438-SW-1.4323.71.2016.MS.287.17 poprzez odroczenie terminu zapłaty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005r. w do dnia 31.03.2017r, a następnie, - wydanie przez WSA w Warszawie, postanowienia z dnia 14 kwietnia 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 3650/16 tj. w postępowaniu wznowieniowym wstrzymującego wykonanie Decyzji wymiarowej za 2005 r.
Ostatecznie egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019 r.
19 września 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wszczął postępowanie kontrolne za lata 2005-2007 r. 28 sierpnia 2012 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję za 2006 rok, w której zakwestionował dostawę towaru od pięciu dostawców. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie zakwestionował tym samym odliczenie podatku od towarów i usług na kwotę 1 733 806.31 złotych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zarzucił, że Spółka nie dochowała należytej staranności. Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
24 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez Spółkę decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, określającej zobowiązanie podatkowe Spółki za rok 2006 w podatku od towarów i usług ("VAT") w wysokości 1 733 806 zł plus odsetki od zaległości podatkowych (III SA/Wa 492/13). Sąd w uzasadnieniu między innymi stwierdził, że:
"raz jeszcze należy odwołać się do stanowiska TSUE, wedle którego organy nie mogą generalnie wymagać, by podatnik badał, czy wystawca faktury jest podatnikiem, czy wywiązuje się obowiązku składania deklaracji i zapłaty podatku VAT. Dopiero, gdy zaistnieją obiektywne przesłanki, by podejrzewać nieprawidłowości lub naruszenie prawa, przezorny przedsiębiorca powinien zasięgnąć informacji na temat podmiotu, u którego zamierza nabyć towaru lub usługi. Dyrektor Izby Skarbowej dowodził, że działalność Spółki na rynku obarczonym dużym ryzykiem występowania przestępstw podatkowych, wyczerpuje przesłanki działania w okolicznościach wspomnianych "podejrzeń". Nasuwa się jednak pytanie, czy owa świadomość, która dziś ma charakter powszechny, co do tego, że obrót złomem narażony jest na nadużycia i oszustwa ze strony kontrahentów, była równie silna w 2006 roku. Dopiero w chwili obecnej, z perspektywy czasu jest wiadomym, że

rynek ten jest szczególnie narażony na występowanie "szarej strefy". W takiej sytuacji – jak wskazał TSUE - wymagana jest szczególna staranność nie tylko ze strony podatników uczestniczących w takim obrocie, ale także organów podatkowych. Znamiennym jest że organy kontrolne i podatkowe, których obowiązkiem jest dokonywanie niezbędnych kontroli celem wykrycie nieprawidłowości i naruszeń w podatku VAT i które posiadają wszelkie narzędzia, aby sprawnie i efektywnie wykonywać powierzone im zadania, nieprawidłowości u kontrahentów Drop stwierdziły dopiero po latach, wydając decyzje podatkowe w latach 2010-2012."
W dniu 21 stycznia 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie po ponad sześciu latach od wszczęcia kontroli wydał ponownie decyzję za 2006 r. Spółka odwołała się od decyzji za 2006 r. W związku z tym, że decyzja do Spółki dostarczona została z opóźnieniem, Spółka złożyła wniosek o przywrócenie terminu. W dniu 12 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania (III SA/Wa 2065/15). W dniu 12 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania (III SA/Wa 2064/15). Spółka złożyła na powyższe wyroki skargi kasacyjne do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
11 stycznia 2016 r. DROP S.A. zwróciła się do Dyrektora UKS w Warszawie z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego decyzją DUKS w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r., (Nr UKS1491/W3U1/42/28/08/534/025) określającą kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. - w związku z wystąpieniem przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 11) o.p. tj. wydaniem przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzeczenia mającego wpływ na treść wydanej Spółce decyzji wymiarowej. Organy skarbowe odmówiły uchylenia decyzji wymiarowej po wznowieniu postępowania. Spółka zaskarżyła decyzję Organów do WSA w Warszawie (sprawa zawisła pod sygn. akt: III SA/Wa 3191/16, zaś Sąd postanowieniem z dnia 13.12.2016 r., wstrzymał wykonanie Decyzji z 21.01.20015r., Nr UKS1491/W3U1/42/28/08/534/025. Wyrokiem z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 3191/16 WSA w Warszawie oddalił Skargę DROP S.A. Spółka nie zgodziła się z rzeczonym rozstrzygnięciem i złożyła skargę kasacyjną do NSA. Sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu. Jednocześnie Spółka wszczęła postępowanie nadzwyczajne za w/w okres wnioskując o stwierdzenie nieważności Decyzji Dyrektora UKS w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r., dot. rozliczeń Spółki DROP S.A. w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. Sprawa oczekuje na rozpoznanie przez Organ podatkowy.
Egzekucja w przedmiotowej sprawie została umorzona jako bezskuteczna postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 czerwca 2019 r.
19 września 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wszczął postępowanie kontrolne za lata 2005-2007 r. 26 lutego 2015 r. (po ponad sześciu latach od wszczęcia postępowania kontrolnego) Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, październik, listopad i grudzień 2007 r., w której zakwestionował dostawę towaru od ośmiu dostawców. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie zakwestionował tym samym odliczenie podatku od towarów i usług na kwotę 6 624 886. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zarzucił, że Spółka jakoby nie dochowała należytej staranności. Spółka złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W dniu 10 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy decyzję z 26 lutego 2015 r. W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził między innymi:
"zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej stwierdzić należy, że organ kontroli skarbowej zebrał obszerny i wystarczający materiał dowodowy, z którego treści w sposób jednoznaczny, niewątpliwy i dobitny wynika, iż w sprawie transakcji dokonywanych na rzecz Skarżącej przez ww. ośmiu kontrahentów zaistniał przypadek firmanctwa, rozumianego w taki sposób, że faktury VAT wystawione przez wskazane na nich podmioty (firmantów) dotyczą

w istocie rzeczywistego obrotu złomem, jednakże dokonanego na rzecz Skarżącej przez innych dostawców ukrywających się pod każdym z ośmiu wskazanych firmantów. Zatem w oparciu o zgromadzone dowody Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej słusznie zakwestionował prawo Spółki do odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do transakcji sprzedaży/zakupu złomu, udokumentowanych przedmiotowymi fakturami VAT, gdyż nie odzwierciedlały one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w tym znaczeniu, że wystawcy zakwestionowanych faktur nie byli faktycznymi dostawcami towarów w nich wyszczególnionych."
Powyższe stwierdzenie jest sprzeczne z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a w szczególności z wyrokiem z 22 października 2015 r. w sprawie C-277/14 PPUH Stehcemp sp.j. Florian Stefanek, Janina Stefanek, Jarosław Stefanek przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi (wyrok omówiono poniżej) .
Z treści uzasadnienia powyższego wynika jednoznacznie, że decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie podjęta została wbrew prawu obowiązującemu w krajach należących do Unii Europejskiej. Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wstrzymanie decyzji za 2007 r. W dniu 16 września 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił wstrzymać wykonanie decyzji. W dniu 28 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił zawiesić postępowanie sądowe (III SA/Wa 2212/15) w związku z tym, że
"w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka z art. 125 § 1 P.p.s.a., gdyż wskazany we wniosku przepis tj. art. 70 § 6 pkt 1 O.p., którego zgodność z Konstytucją RP poddana została kontroli Trybunału Konstytucyjnego, stanowił podstawę prawną wydanej w niniejszej sprawie decyzji. W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie do czasu zakończenia postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygn. akt. K 31/14"
W dniu 17 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2015 r. (III SA/Wa 2212/15). Spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego po otrzymaniu pisemnego uzasadnienia wyroku.
12 stycznia 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wszczął postępowanie kontrolne w DROP S.A. za poszczególne miesiące 2009 i 2010 r.
12 czerwca 2013 r. Urząd Kontroli Skarbowej sporządził protokół z kontroli w DROP S.A. za poszczególne miesiące 2009 i 2010 r. W dniu 20 stycznia 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wydał decyzję w której orzekł kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec 2010 r. w wysokości 2.347.732 złotych w związku z zarzucanym niedochowaniem należytej staranności w transakcjach z dostawcami. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy orzekł także kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego 2009 do maja 2010 oraz od lipca 2010 do listopada 2010 r. w wysokości 27.545.469 złotych w związku z zarzucanym niedochowaniem należytej staranności w transakcjach z dostawcami w tym okresie. W ocenie Spółki zarzuty niedochowania należytej staranności przez DROP S.A. w kontaktach z 31 dostawcami (lista kwestionowanych dostawców -raport bieżący 1/2014/3K) złomu w latach 2009 -2010 są bezpodstawne, ponieważ relacje handlowe (procedury przyjęcia towaru, płatności) z kwestionowanymi 31 dostawcami były takie same, jak w przypadku kilkuset innych (niekwestionowanych) dostawców z tego okresu. Pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy prowadząc kontrole w DROP S.A. przez ponad 3 lata nie przeprowadzili podstawowego dowodu, czyli nie sprawdzili, czy transakcje z kwestionowanymi dostawcami

"odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie tymi towarami, w szczególności jeżeli cena za dostarczone podatnikowi towary była bez uzasadnienia ekonomicznego niższa od ich wartości rynkowej". Ceny nabycia towaru od 31 kwestionowanych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy dostawców były takie same, jak ceny nabycia towaru od kilkuset dostawców niekwestionowanych.
Spółka złożyła odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. 7 lipca Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z 20 stycznia 2014 r. 22 sierpnia 2014 r. Spółka złożyła skargi na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W dniu 26 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2015 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2010 r. postanowił wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji (III SA/Wa 2937/14 - Postanowienie WSA w Warszawie).
W dniu 16 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2015 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego 2009 r. do maja 2010 r. oraz od lipca do listopada 2010 r. postanowił wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji (III SA/Wa 3010/2014 – Postanowienie WSA w Warszawie).
W dniu 19 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2014 r. dotyczącą czerwca 2010 r. - kwota kwestionowanego podatku VAT: 2 347 732 złotych (III SA/Wa 2937/14). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie uwzględnił w wyroku dowodów korzystnych dla Spółki. Spółka w dniu 14 sierpnia 2015 r. złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 9 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2014 r. dotyczącą podatku VAT za miesiące od lutego 2009 r. do maja 2010 r. oraz od lipca 2010 r. do listopada 2010 r. - kwota kwestionowanego podatku VAT: 27.545.469 złotych (III SA/Wa 3010/14). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie uwzględnił w wyroku dowodów korzystnych dla Spółki. Spółka złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 28 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony przez Spółkę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 maja 2015 roku w sprawie zobowiązań podatkowych Spółki za czerwiec 2010 roku w podatku od towarów i usług w wysokości 2 347 732 zł plus odsetki oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 grudnia 2015 roku w sprawie zobowiązań podatkowych Spółki za poszczególne miesiące 2009 i 2010 roku w podatku od towarów i usług w wysokości 27 545 469 zł plus odsetki (I FSK 2005/15, I FSK 933/16). Naczelny Sąd Administracyjny przekazał sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W dniu 21 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za czerwiec 2010 r. (III SA/Wa 4058/17). Spółka złożyła ponownie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 14 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za okres od lutego 2009 r. do maja 2010 r. oraz od lipca do listopada 2010 r. (III SA/Wa 4185/17). Spółka złożyła ponownie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 13 marca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Spółki od wyroku z dnia 21 lutego 2018 r. (I FSK 2301/18).
W dniu 17 czerwca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Spólki od wyroku z dnia 14 maja 2018 r. (I FSK 2338/18).

W dniu 10 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów wszczął kontrolę podatkową w DROP Sp. z o.o. W dniu 28 października 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów wydał decyzję, w której zakwestionował odliczenie zapłaconego podatku VAT (2 271 134 złotych) od trzech dostawców w okresie styczeń-marzec 2011 r. Dwóch kwestionowanych dostawców dostarczało towar do DROP S.A. w 2010 r. Dostawy tychże dwóch dostawców nie zostały zakwestionowane przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy w decyzji z 20 stycznia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów zakwestionował fakty dotyczące działań organów podatkowych w 2010 r.(wielokrotne przesłuchania kwestionowanego dostawcy przez organy podatkowe w tym pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy). W uzasadnieniu decyzji z 28 października 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów stwierdził także między innymi:
"W zakresie dochowania należytej staranności przez Spółkę podkreślenia wymaga, że DROP Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie obrotu złomem, czyli branży, w której funkcjonuje bardzo dużo firm jedynie firmujących obrót złomem, gdy rzeczywiste źródło pochodzenia towaru jest inne. Spółka winna mieć zatem świadomość, że przy tego rodzaju działalności skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego wymaga zachowania szczególnej ostrożności przy doborze kontrahentów i wnikliwego sprawdzenia rzetelności źródła dostawy towaru."
oraz
"Wskazać należy, że ryzyko doboru kontrahentów zawsze ponosi podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który powinien podjąć wszelkie niezbędne działania w celu wyeliminowania niebezpieczeństwa uczestniczenia w transakcjach z kontrahentami nieuczciwymi."
Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów w celu zakwestionowania możliwości odliczenia zapłaconego podatku VAT posłużył się błędem logicznym uogólnienia, który następująco został zdefiniowany już w połowie XIX wieku: "wzięto tu błędnie niepewną oznakę czy też niepewne dane za pewne; i wyprowadzono konkluzję ze skutku o jednej z jego możliwych przyczyn, podczas gdy są inne przyczyny, które by w równej mierze były zdolne ten skutek wywołać" (Mill, J.S., 1962, "System logiki dedukcyjnej i indukcyjnej" tom II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 396). Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów zarzuca spółce zależnej niedochowanie należytej staranności, ponieważ spółka zależna nie żądała od dostawców złomu przedstawienia pozwoleń na zbiórkę i transport odpadów. W związku z powyższym należy wskazać, że w czasie trzech przesłuchań jednego z kontrahentów przez organy podatkowe w 2010 r. i na początku stycznia 2011 r. nie padło pytanie o pozwolenia na zbieranie lub transport odpadów. Powyższy fakt w oczywisty sposób obala tezę postawioną przez organ podatkowy w październiku 2016 r. o powszechnej wiedzy dotyczącej nadużyć w obrocie złomem i w związku z tym kontroli pozwoleń na zbieranie i transport odpadów. Wszyscy trzej kwestionowani dostawcy dostarczali złom, także do wielu innych firm funkcjonujących w Polsce, w tym do spółek zależnych międzynarodowych koncernów. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów całkowicie pominął fakt funkcjonowania kwestionowanych dostawców przed kontrolowanym okresem. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów nie odniósł się także do faktu, że dwóch kwestionowanych dostawców dostarczało złom wiele miesięcy po wprowadzeniu mechanizmu odwrotnego obciążenia w dniu 1 kwietnia 2011 r..
Spółka zależna złożyła odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy wydane decyzje. Spółka złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W dniu 29 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził między innymi:

"Niewątpliwie nie można nałożyć na podatników generalnego obowiązku szerokiej weryfikacji informacji otrzymywanych od kontrahentów, w tym informacji zawartych w dokumentach założycielskich lub w dokumentach podatkowych. Nie można bowiem pominąć faktu, że nadrzędnym celem przedsiębiorcy jest prowadzenie działalności gospodarczej, a nie weryfikacja dokumentacji kontrahentów polegająca np. w wizycie w organie podatkowym właściwym dla kontrahenta, żądanie okazania przepływów finansowych na rachunku bankowym, przeprowadzanie wywiadu gospodarczego itp.
Zadanie stworzenia bezpieczeństwa obrotu gospodarczego spoczywa przede wszystkim na organach państwa, a nie na podatnikach. Można wymagać od podatnika pewnych działań podstawowych jak sprawdzenie statutu podatkowego kontrahenta poprzez okazanie dokumentów rejestracyjnych na potrzeby podatku od towarów i usług, ustalenia czy kontrahent jest właściwie zarejestrowanym przedsiębiorcą. Natomiast, aby wymagać od przedsiębiorcy (podatnika) podjęcia działań zasadniczo angażujących duże środki i czas, jak szerokie działania weryfikujące kontrahentów, to należy wykazać, że na podstawie obiektywnych przesłanek przedsiębiorca powinien podjąć wątpliwości co do rzetelności kontrahenta. Nie można bowiem zapominać, że każda transakcja gospodarcza opiera się na zaufaniu (rękojmi dobrej wiary). Działania kontrolne podjęte w stosunku do kontrahenta budzą również po jego stronie nieufność, a trudno budować relacje gospodarcze na nieufności.
Reasumując, można stawiać przed podatnikiem wyższe wymagania w zakresie weryfikacji kontrahentów, ale muszą one mieć charakter racjonalny i pod warunkiem, że podatnik może na podstawie obiektywnie istniejących przesłanek powziąć wątpliwości co do rzetelności kontrahenta."
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 29 stycznia 2019 r. Naczelnik US warszawa Ursynów wydał wobec spółki DROP Organizacja Odzysku Spółka Akcyjna decyzję określającą Spółce kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień 2011 r. w wysokości 34.773 zł; za maj 2011 r. w wysokości 18.263 zł; za czerwiec 2011 r. w wysokości 19.380 zł; za lipiec 2011 r. w wysokości 38.528 zł; za sierpień 2011 r. w wysokości 32.553 zł; za wrzesień 2011 r. w wysokości 12.123 zł; za październik 2011 r. w wysokości 49.793 zł; za listopad 2011 r. w wysokości 32.240 zł. Spółka dnia 15 lutego 2019 r. wniosła odwołanie od w/w decyzji, kwestionując jej ustalenia w całości. Decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2019 r., zaskarżona decyzja Organu I Instancji została utrzymana w całości.
W dniu 8 lutego 2019 r. Naczelnik US warszawa Ursynów wydał wobec spółki DROP Organizacja Odzysku Spółka Akcyjna decyzję określającą spółce zależnej kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień 2010 r. w wysokości 34.641 zł; za maj 2010 r. w wysokości 24.292 zł; za czerwiec 2010 r. w wysokości 22.458 zł; za lipiec 2010 r. w wysokości 30.984 zł; za sierpień 2010 r. w wysokości 8.837 zł; za wrzesień 2010 r. w wysokości 23.300 zł; za grudzień 2010 r. w wysokości 53.511 zł oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy: za sierpień 2010 r. w wysokości 0 zł; za wrzesień 2010 r. w wysokości 0 zł; za październik 2010 r. w wysokości 11.458 zł; za listopad 2010 r. w wysokości 20.173 zł. Spółka DROP Organizacja Odzysku Spółka Akcyjna w dniu 28 lutego 2019 r. wniosła odwołanie od w/w decyzji, kwestionując jej ustalenia w całości. Sprawa oczekuje na rozstrzygnięcie przez organ II instancji.
DROP Organizacja Odzysku S.A. w likwidacji złożyła wniosek o ogłoszenie upadłości likwidacyjnej.
20 października 2010 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt. 2 art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 2 223 739 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2010 r.

26 listopada 2010 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt. 2 art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 3 661 643 złotych (2 447 667 należność główna + 1 183 976 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za 2006 r.
7 grudnia 2010 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt. 2 art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 6 178 581 złotych (4 365 914 należność główna + 1 812 667 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 r.
28 grudnia 2010 r. DROP S.A. otrzymała zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego DROP S.A.. Zawiadomienie dotyczyło postanowienia z 20 października 2010 r. dotyczącego maja 2010 (2 223 739 zł) i roku 2007 (6 178 581 zł).
21 stycznia 2011 r. DROP S.A. otrzymała zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego DROP S.A.. Zawiadomienie dotyczyło kwestionowanych faktur za 2006 r.
31 stycznia 2011 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt. 2 art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 4 430 573 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2009 r.
31 marca 2011 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt. 2 art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku Spółki kwotę 9 503 618 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad 2009 r. oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień i sierpień 2010 r.
Do wszystkich decyzji zabezpieczających potencjalne zaległości podatkowe z tytułu VAT wydanych przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie spółka DROP S.A. złożyła odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy wszystkie decyzje zabezpieczające Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. W związku z tym spółka złożyła na wszystkie utrzymane decyzje skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
25 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję zabezpieczającą Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie i decyzję Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie za maj 2010 (III SA/Wa 1369/11). W uzasadnieniu Sąd stwierdził między innymi, że:
"Należy podkreślić, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie stanowi podstawy do stwierdzenia, że Skarżąca posiada zaległości podatkowe, jak również, że zagrożone jest zaspokojenie potencjalnych należności podatkowych wynikających z innych postępowań prowadzonych przez organy podatkowe."
13 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję zabezpieczającą Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie i decyzję Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie za 2006 (III SA/Wa 1312/11) i 2007 (III SA/Wa 1311/11). W uzasadnieniu wyroku III SA/Wa 1312/11 Sąd stwierdził między innymi, że:
"Sąd w świetle powyższych stwierdzeń uznaje, że w rozpoznawanej sprawie organy podatkowe obu instancji nie podjęły niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, nie zebrały w sposób wystarczający materiału dowodowego."

11 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję zabezpieczającą Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za 2009 i 2010 rok (III SA/Wa 2531/11). W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził między innymi:
"Brak oceny przesłanki istnienia uzasadnionej obawy, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane w odniesieniu do sytuacji finansowej Skarżącej czyni zasadnym również zarzut naruszenia zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych (art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej)."
30 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję zabezpieczającą Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie i decyzję Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie za grudzień 2009 (III SA/Wa 66/12). W uzasadnieniu Sąd stwierdził między innymi, że:
"Dokonując zabezpieczenia organ powinien także starannie rozważyć, czym - w kontekście panujących na rynku gospodarczym warunków - skutkować może pozbawienie podatnika możliwości dysponowania określonym majątkiem, zwykle do czasu zakończenia postępowania podatkowego. O ile podatnik jest podmiotem funkcjonującym w obrocie gospodarczym bez szczególnych zakłóceń, regulującym swoje zobowiązania, prawdopodobieństwo obawy o przyszłe wykonanie zobowiązania podatkowego powinno być analizowane także w kontekście możliwości przyszłego uregulowania ewentualnych zaległości podatkowych w ramach standardowego działania takiego podatnika."
Pięć wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uchylających decyzje zabezpieczające z przełomu 2010 i 2011 roku jednoznacznie wskazują, że zarówno Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie jak i Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydali decyzje z naruszeniem prawa (organy podatkowe nie złożyły skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego).
21 czerwca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy w związku ze sporządzeniem protokołów kontroli podatkowych złożył wniosek o zabezpieczenie na majątku DROP S.A. "przewidywanych kwot zobowiązań podatkowych" z tytułu podatku VAT w łącznej wysokości 75 123 086 złotych. Wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy obejmował 3 strony.
4 lipca 2013 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt 2 i 3, art. 33 § 3, art. 33 § 4 pkt 2 oraz 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. 90 759 359,00 złotych na potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za okres 02-12/2009 oraz 01-11/2010 r. wraz z odsetkami za zwłokę.
5 sierpnia 2013 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (w arkuszu odwoławczym) wnioskował do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o uchylenie wydanej 4 lipca 2013 r. decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził:
"Naczelnik tut. Urzędu, celem realizacji zasady zaufania do organów podatkowych przejawiającej się w obiektywnej trosce o zapewnienie wszystkim podmiotom konstytucyjnej gwarancji równości wobec prawa, wnosi jak w pkt 5."
W pkt. 5 Naczelnik wnioskował do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o uchylenie decyzji.
29 listopada 2013 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie złożył wniosek do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy o informację na temat stanu postępowania kontrolnego w DROP S.A.
5 grudnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy poinformował Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, że w związku z niedochowaniem przez DROP S.A. należytej


staranności potencjalne zaległości podatkowe DROP S.A. z tytułu VAT za lata 2009 – 2010 wynoszą 29 830 200,48 złotych.
7 stycznia 2014 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił utrzymać decyzję zabezpieczającą Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 4 lipca 2013 r. na 90,7 mln złotych, pomimo wniosku Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o uchylenie decyzji.
10 stycznia 2014 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie złożył wniosek do banku Pekao S.A. o zabezpieczeniu na wszystkich rachunkach prowadzonych na rzecz DROP S.A. 90,7 mln złotych mimo posiadanej wiedzy, że potencjalne zaległości DROP S.A. z tytułu VAT zgodnie z informacją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z 5 grudnia wynoszą poniżej 30 mln złotych.
11 marca 2014 r. Spółka otrzymała decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, mocą której organ umorzył wznowione postępowanie w przedmiocie zabezpieczenia na majątku DROP S.A. przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od lutego 2009 r. do listopada 2010 r., wraz z należnymi odsetkami, w łącznej wysokości 90.759.359,00 złotych, z uwagi na wygaśnięcie z mocy prawa (wydanie decyzji 20 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy) decyzji zabezpieczeniowej Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 4 lipca 2013 r. (komunikat bieżący 29/2013).
17 marca 2014 r. Naczelnik II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie działając na podstawie art. 42 § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) w celu zabezpieczenia potencjalnych zobowiązań wobec budżetu państwa z tytułu podatku od towarów i usług wynikających z decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2014 r. ustanowił zastawy skarbowe na udziałach DROP Finance Sp. z o.o. oraz DROP Sp. z o.o. Zastaw skarbowy wygasa lub podlega wykreśleniu z Rejestru Zastawów Skarbowych w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 42 § 5 i art. 42a ustawy Ordynacja podatkowa.
Pod koniec 2009 roku prawdopodobnie pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy bez wiedzy i danych statystycznych o branży recyklingu przygotowali dokument "Program kontroli koordynowanej. Kontrola podatników dokonujących obrotu złomem. Warszawa/Bydgoszcz styczeń 2010" ("Instrukcja"). W styczniu 2010 roku (data na Instrukcji: 08.01.2010) dokument został zatwierdzony przez Zastępcę Dyrektora Departamentu Kontroli Skarbowej w Ministerstwie Finansów (treść instrukcji – komunikat bieżący 19/2013). Instrukcja rozesłana została do 16 urzędów kontroli skarbowej w Polsce. Koordynatorem realizacji kontroli zgodnie z Instrukcją został Naczelnik Wydziału Kontroli Podatkowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy.
Na stronie 21 Instrukcji w założeniach organizacyjnych między innymi wskazano:
"W kontroli uczestniczy 16 urzędów kontroli skarbowej, przy czym punktem wyjścia są urzędy kontroli skarbowej właściwe dla siedzib beneficjentów wskazanych na str. 9 i 10 niniejszego programu, tj.:
Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy,
Urząd Kontroli Skarbowej w Katowicach,
Urząd Kontroli Skarbowej w Krakowie,
Urząd Kontroli Skarbowej w Poznaniu,
Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie (realizuje Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy)."

Na przełomie 2009 i 2010 roku autorzy Instrukcji wskazali, że DROP S.A. będzie kontrolowany przez Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy. Kontrolę w DROP S.A. Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wszczął dopiero 12 stycznia 2011 roku (rok po podpisaniu Instrukcji w Ministerstwie Finansów).
Instrukcja zawierała zasady gromadzenia materiału dowodowego, które powinny budzić obawy każdego obywatela państwa demokratycznego:
"Trzeba wziąć pod uwagę, iż tylko wielokrotne przesłuchania tych samych osób, zadawanie szczegółowych i w istocie tych samych, choć odmiennie sformułowanych pytań oraz przesłuchania różnych osób mogą doprowadzić do ujawnienia prawdy lub znalezienia podstaw do zweryfikowania wiarygodności świadka.
Gromadzenie kompletnego materiału dowodowego. Każdy kolejny dowód potwierdzający stanowisko kontrolujących jest zawsze pożądany i należy go przeprowadzić."
W podsumowaniu jednej z opinii prawnych dotyczącej zgodności z prawem dokumentu Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy autorzy opinii stwierdzili:
"Stworzony przez Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy Program kontroli koordynowanej stanowi jaskrawy przykład rażących naruszeń elementarnych zasad obowiązujących w polskim systemie prawa podatkowego. W samych założeniach Programu organ nie ukrywa negatywnego stosunku do podmiotów trudniących się obrotem złomem, a także nie pozostawia wątpliwości co do braku jakiegokolwiek obiektywizmu w niniejszej sprawie. Biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotowy dokument będzie miał bezpośredni wpływ na prowadzone postępowania kontrolne, albowiem w samym tytule oraz założeniach zawiera stwierdzenie, iż ma stać się modelowym podręcznikiem kontroli podatników dokonujących obrotu złomem, można z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że zawarte w nim naruszenia obowiązujących przepisów prawa zostaną transponowane do prowadzonych na jego podstawie postępowań kontrolnych.
W demokratycznym państwie prawa wydaje się nieprawdopodobne, aby organ kontroli skarbowej przeprowadzał kontrolę na podstawie dokumentu, zawierającego a priori przyjęty wynik kontroli, oczywiście negatywny dla podatnika. Program kontroli skarbowej powinien zawierać ogólne wytyczne, dotyczące prowadzonych postępowań, jednak niewyobrażalnym jest, by zawierał gotowe tezy i rozstrzygnięcia, pod których kątem prowadzone ma być postępowanie. Prowadzi to nie tylko do naruszenia obowiązujących na gruncie polskiego prawa podatkowego zasad postępowania, ale podważa istnienie demokratycznego porządku prawa."
Kontrole podatkowe realizowane przez Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie i Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy w DROP S.A. prowadzone były zgodnie z wyżej wymienioną Instrukcją. Pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy przeprowadzali tylko dowody potwierdzające tezę, że pracownicy Spółki nie dochowali należytej staranności w kontaktach z dostawcami. Prawie wszystkie wnioski Spółki o przeprowadzenie dowodów były odrzucane, w szczególności wnioski dotyczące ustalenia standardów działalności branży recyklingu metali nieżelaznych w 2009 i 2010 r. Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy mógł stworzyć taki standard, ponieważ kontrolował kilka innych dużych podmiotów z branży recyklingu metali nieżelaznych.
Powyższą tezę potwierdza dokument Departamentu Kontroli Skarbowej Ministerstwa Finansów "Zadania urzędów kontroli skarbowej na rok 2011". Na stronie 14 powyższego dokumentu znalazło się następujące zalecenie dla pracowników kontroli skarbowej:
"Do kontroli należy typować podmioty działające nie dłużej niż kilka miesięcy, aby na wczesnym etapie przestępczej działalności wyeliminować źródło fikcyjnych faktur, uniemożliwić kontynuowanie procederu i zebrać materiał dowodowy pozwalający na

zakwestionowanie transakcji u beneficjentów nieuprawnionych korzyści. Przed wszczęciem kontroli, wskazana jest współpraca z urzędami skarbowymi, które w toku czynności sprawdzających mogą uzyskać rejestry sprzedaży i zakupów, których analiza pozwoli na potwierdzenie zasadności uruchomienia kontroli, a także może dostarczyć wystarczających przesłanek dla przeprowadzenia działań w trybie przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa i uzyskania zgody prokuratora na przeszukania. Należy liczyć się z tym, ze kontrole te nie przyniosą bezpośredniego skutku finansowego, w postaci wpłaty (bark majątku), jednakże zebrane dowody winny posłużyć do zakwestionowania transakcji u beneficjentów, u których już istnieje możliwość ściągnięcia należności."
Z przytoczonego fragmentu dokumentu jednoznacznie wynika, że działania pracowników kontroli skarbowej miały się skupiać na zakwestionowaniu dostaw (odliczenia podatku VAT) u podatnika posiadającego środki finansowe. Zgromadzona dokumentacji podczas kontroli w DROP S.A. nie pozostawia wątpliwości, że zalecenie Departamentu Kontroli Skarbowej w Ministerstwie Finansów było ściśle przestrzegane z pogwałceniem podstawowych praw zawartych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – ordynacja podatkowa takich jak:
Art. 120.
Organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.
Art. 121. § 1.
Postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.
Art. 122.
W toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym.
W przypadku kontroli w DROP S.A. urzędy kontroli skarbowej podejmowały tylko takie działania, które służyły wydaniu niekorzystnych decyzji dla Spółki. Organy podatkowe odrzuciły wszystkie wnioski dowodowe, które miały służyć dokładnemu wyjaśnieniu stanu faktycznego (przykład: organy podatkowe odrzuciły wszystkie wnioski o przesłuchanie lub dołączenie przesłuchań z innych kontroli pracowników innych podmiotów do których również dostarczali kwestionowani w DROP S.A. kontrahenci).
W dniu 22 października 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("TSUE") wydał wyrok w sprawie C-277/14 w postępowaniu PPUH Stehcemp sp.j. Florian Stefanek, Janina Stefanek, Jarosław Stefanek przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi. Według opublikowanego wyroku:
"17 W 2004 r. PPUH Stehcemp przeprowadziła szereg transakcji nabycia oleju napędowego, który wykorzystała w ramach swojej działalności gospodarczej. Faktury dotyczące nabycia paliwa zostały wystawione przez Finnet sp. z o.o. (zwaną dalej "Finnetem"). PPUH Stehcemp dokonała odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu nabycia paliwa.
18 W wyniku kontroli podatkowej decyzją z dnia 5 kwietnia 2012 r. organ podatkowy odmówił jej prawa do odliczenia tego podatku VAT na tej podstawie, że faktury dotyczące nabycia paliwa zostały wystawione przez podmiot nieistniejący.
19 Decyzją z dnia 29 maja 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi utrzymał powyższą decyzję w mocy na tej podstawie, że w świetle kryteriów określonych w rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004 r. należało uznać Finnet za podmiot nieistniejący, który nie mógł dokonać dostaw towarów. Ustalenie dotyczące nieistnienia spółki Finnet zostało oparte na szeregu okoliczności, w szczególności na fakcie, że nie była ona zarejestrowana do celów

podatku VAT, nie składała deklaracji podatkowych i nie płaciła podatków. Ponadto spółka ta nie ogłaszała rocznych sprawozdań finansowych i nie posiadała koncesji na obrót paliwami ciekłymi. Nieruchomość wskazana w rejestrze handlowym jako siedziba spółki była zdewastowana w stopniu uniemożliwiającym prowadzenie tam jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Wreszcie wszelkie próby skontaktowania się ze spółką Finnet bądź osobą wpisaną do rejestru jako jej prezes okazały się bezskuteczne.
20 PPUH Stehcemp wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 maja 2012 r. Skarga ta została oddalona na tej podstawie, że spółka Finnet była podmiotem nieistniejącym w momencie dokonywania transakcji będących przedmiotem postępowania głównego, a PPUH Stehcemp nie wykazała dochowania należytej staranności, bowiem nie upewniła się, czy transakcje te nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa.
21 PPUH Stehcemp wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której postawiła zarzut naruszenia art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT w związku z art. 17 ust. 2 szóstej dyrektywy."
Z powyższego wynika, że właściwy dla PPUH Stehcemp Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 23 października 2012 r. odrzucił skargę (I SA/Łd 910/12). Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrujący skargę kasacyjną PPUH Stehcemp 6 marca 2014 r. wystąpił do TSUE z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:
1) Czy art. 2 pkt 1, art. 4 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (1) (dalej: Szósta dyrektywa) należy interpretować w ten sposób, że czynność, dokonywana w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, w której ani podatnik, ani organy podatkowe nie są w stanie ustalić tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru, jest dostawą towarów?
2) W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy art. 17 ust. 2 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. a) oraz art. 22 ust. 3 Szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na których podstawie, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, podatek nie może być odliczony przez podatnika z uwagi na to, że faktura została wystawiona przez podmiot, który nie był rzeczywistym dostawcą towaru i nie ma możliwości ustalenia tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru oraz zobowiązania go do zapłaty podatku, bądź określenia osoby zobowiązanej za wystawienie faktury na podstawie art. 21 ust. 1 lit. c) Szóstej dyrektywy?
TSUE w wydanym w dniu 22 października 2015 r. wyroku stwierdził między innymi, co następuje:
"49 Natomiast jeżeli określone w szóstej dyrektywie materialne i formalne przesłanki powstania prawa do odliczenia zostały spełnione, niezgodne z zasadami funkcjonowania prawa do odliczenia przewidzianymi przez tę dyrektywę jest sankcjonowanie odmową możliwości skorzystania z tego prawa podatnika, który nie wiedział i nie mógł wiedzieć, że w ramach danej transakcji dostawca dopuścił się przestępstwa lub że inna transakcja wchodząca w skład łańcucha dostaw, wcześniejsza lub późniejsza w stosunku do tej, której dokonał ów podatnik, została zrealizowana z naruszeniem przepisów o podatku VAT (zob. podobnie wyroki: Optigen i in., C‑354/03, C‑355/03 i C‑484/03, EU:C:2006:16, pkt 51, 52, 55; Kittel i Recolta Recycling, C‑439/04 i C‑440/04, EU:C:2006:446, pkt 44–46, 60; a także Mahagében i Dávid, C‑80/11 i C‑142/11, EU:C:2012:373, pkt 44, 45, 47).
50 Właściwe organy podatkowe, które stwierdziły przestępstwa lub nieprawidłowości, jakich dopuścił się wystawca faktury, są zobowiązane wykazać, w świetle obiektywnych przesłanek i bez wymagania od odbiorcy faktury, aby dokonał ustaleń, do których nie jest on zobowiązany, że ów odbiorca wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja mająca

stanowić podstawę prawa do odliczenia wiązała się z przestępstwem w zakresie podatku VAT, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego (zob. podobnie wyroki: Bonik, C‑285/11, EU:C:2012:774, pkt 45; ŁWK – 56, C‑643/11, EU:C:2013:55, pkt 64).
51 Określenie działań, jakich w konkretnym wypadku można w sposób uzasadniony oczekiwać od podatnika, który zamierza skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, w celu upewnienia się, że dokonywane przez niego transakcje nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa przez podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu, zależy przede wszystkim od okoliczności rozpatrywanej sprawy (zob. wyrok Mahagében i Dávid, C‑80/11 i C‑142/11, EU:C:2012:373, pkt 59; a także postanowienie Jagiełło, C‑33/13, EU:C:2014:184, pkt 37).
52 Nawet jeśli taki podatnik, gdy posiada informacje pozwalające podejrzewać istnienie nieprawidłowości lub przestępstwa, może być zobowiązany do uzyskania informacji o podmiocie, od którego zamierza nabyć towary lub usługi, aby upewnić się co do jego wiarygodności, to jednak organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, żeby podatnik ten badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, dysponuje danymi towarami i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa, albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty (zob. podobnie wyroki: Mahagében i Dávid, C‑80/11 i C‑142/11, EU:C:2012:373, pkt 60, 61; Stroj trans, C‑642/11, EU:C:2013:54, pkt 49; a także postanowienie Jagiełło, C‑33/13, EU:C:2014:184, pkt 38, 39).
53 W świetle powyższych rozważań na przedstawione pytania należy odpowiedzieć, iż przepisy szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak w postępowaniu głównym, które odmawiają podatnikowi prawa do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego od dostarczonych mu towarów z uwagi na to, iż faktura została wystawiona przez podmiot, który w świetle kryteriów przewidzianych przez te przepisy należy uważać za podmiot nieistniejący i nie ma możliwości ustalenia tożsamości rzeczywistego dostawcy towarów, chyba że zostanie wykazane, w świetle obiektywnych przesłanek i bez wymagania od podatnika ustaleń, do których nie jest on zobowiązany, że ów podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż rzeczona dostawa wiązała się z przestępstwem w zakresie podatku VAT, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego."
TSUE w powyższym wyroku nie pozostawił wątpliwości, że podatnik ma prawo do odliczenia zapłaconego podatku VAT od faktury dostawcy, bez względu na fakt, czy towar w rzeczywistości był własnością wystawcy faktury, czy innego podmiotu, który posłużył się wystawcą faktury jako dostawcy towaru w celu dokonania oszustwa podatkowego.
W decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2014 r. dotyczącej rozliczeń podatku VAT za 2005 r. w uzasadnieniu stwierdzono:
"W związku z posiadanymi dowodami, z których wynika, że złom wyszczególniony na fakturach wystawionych przez tą firmę nie został przez nią sprzedany, należy stwierdzić, że Spółka nie miała również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Taka jest również linia orzecznictwa sądów administracyjnych. Fakt wystawienia faktury przez podmiot, który nie dysponuje uprawnieniem do przeniesienia własności towaru na nabywcę, a jedynie firmuje przekazanie towaru nabywcy z niewiadomego źródła, nie skutkuje u jej wystawcy obowiązkiem podatkowym w tym podatku, a tym samym nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego (por. wyrok WSA I SA/Go 732/10). Jedynie faktury odzwierciedlające rzeczywiste nabycie towarów i usług od podmiotów


wskazanych w tych fakturach jako ich sprzedawcy mogą stanowić podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w tych fakturach."
W decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r. dotyczącej rozliczeń podatku VAT za 2006 r. w uzasadnieniu stwierdzono:
"W związku z posiadanymi dowodami, z których wynika, że złom wyszczególniony na fakturach wystawionych przez ww. podmioty gospodarcze nie został przez te firmy sprzedane, należy stwierdzić, że Spółka nie miała również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikających z tych faktur."
W decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lutego 2015 r. dotyczącej rozliczeń podatku VAT za 2007 r. w uzasadnieniu stwierdzono:
"W związku z posiadanymi dowodami, z których wynika, że złom wyszczególniony na fakturach wystawionych przez ww. podmioty gospodarcze nie został przez te firmy sprzedany, należy stwierdzić, że Spółka nie miała również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur."
W decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2014 r. dotyczącej rozliczeń podatku VAT za 2009 - 2019 r. w uzasadnieniu stwierdzono:
"Zatem podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Oznacza to, iż faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. (por. wyrok NSA z dnia 21 lutego 2013 r., sygn.. akt I FSK 212/12)."
Wszystkie wydane decyzje dla DROP S.A. przez organy podatkowe dotyczące podatku VAT są sprzeczne z wykładnią prawa wspólnotowego w zakresie podatku VAT dokonaną w dniu 22 października 2015 r. przez TSUE.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2015 r. (III SA/Wa 2937/14) dotyczącego skargi Spółki na decyzję za czerwiec 2010 r. między innymi stwierdzono, że:
"Odnosząc te ogólne uwagi do zarzutów zawartych w skardze, stwierdzić należy, że dowody zebrane przez organ kontroli skarbowej pozwoliły w sposób jednoznaczny na stwierdzenie, że faktury wystawione przez 15 kwestionowanych kontrahentów Spółki nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. Rację należy przyznać organowi, który wskazał, że skoro stwierdzono, iż ww. podmioty wystawiały fikcyjne faktury to już z tego względu faktury te nie mogą stanowić podstawy do odliczeń na podstawie art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Uzasadnione zatem było stwierdzenie, że Spółce nie przysługuje prawo do odliczeń z zakwestionowanych faktur. Takie prawo nie przysługuje, jeżeli transakcje, z których wynika to prawo, stanowią nadużycie. Zatem w sposób uprawniony organ uznał, że skoro dowiedziono, iż faktury wystawione przez ww. 15 kontrahentów Spółki nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji, Skarżąca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od należnego."
Łączna wartość zobowiązań podatkowych określona w decyzjach urzędów kontroli skarbowej na dzień sporządzenia sprawozdania wynosi 38 613,4 tys. zł. (kwota główna bez odsetek).

ŚRÓDROCZNE SKRÓCONE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA OKRES 01.01.2019 – 30.06.2019 R. (wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2018 r. Komisja Nadzoru Finansowego wszczęła wobec DROP S.A. postępowanie administracyjne w związku z rzekomym niewykonaniem przez Spółkę obowiązków informacyjnych w zakresie nieprzekazania do publicznej wiadomości informacji poufnej dot. zawieszenia wykonywania działalności przez spółkę zależną DROP sp. z o.o. Spółka złożyła wyjaśnienia w w/w zakresie. W szczególności w ocenie Spółki, wobec okoliczności towarzyszących działalności Grupy kapitałowej DROP informacja o zawieszeniu działalności przez spółkę zależną od DROP S.A. nie spełniała wymogów definicji informacji poufnej zawartej w art. 7 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. oraz pozostawała i pozostaje bez wpływu na wycenę akcji Spółki. Pomimo wyjaśnień, w dniu 18 grudnia 2018 r. KNF wydała decyzję o wymierzeniu Spółce kary w wysokości 400 000 zł. Spółka nie zgodziła się z uzasadnieniem tego rozstrzygnięcia i w dniu 21 stycznia 2019 r. wspomagana przez Kancelarię złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. DROP nadal oczekuje na ponowne rozstrzygnięcie organu nadzoru finansowego.
DROP S.A. złożyła pozew do Sądu Okręgowego w Warszawie, XXV Wydział Cywilny przeciwko Skarbowi Państwa o odszkodowanie w kwocie 49.445.000 zł - za szkody poniesione przez oraz utracone korzyści - DROP S.A., w związku z bezprawnymi działaniami urzędników jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie) oraz Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie), tj. wydaniem i utrzymaniem w mocy pięciu decyzji zabezpieczeniowych uchylonych następnie pięcioma prawomocnymi wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odpowiednio: z dnia 25 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1369/11); z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1312/11); z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1311/11); z dnia 30 października 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 66/12); z dnia 11 czerwca 2012 r. (sygn. akt III Sa/Wa 2531/11), które to decyzje zostały uznane za bezprawne i doprowadziły do spadku wartości przedsiębiorstwa DROP S.A., w tym przede wszystkim spadku wartości firmy (marki) "DROP", oraz które to doprowadziły do drastycznego spadku przychodów Spółki, ograniczenia przez Spółkę działalności, utraty kontrahentów, źródeł finansowania oraz rynków zbytu, wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 16 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty. Pozew w przedmiotowej sprawie złożony został w dniu 12 kwietnia 2018 r.
Nie wystąpiły.
Warszawa, 30.09.2020 r. Marek Suchowolec Marcin Sokół
Podpisy Członków Zarządu: Podpis osoby sporządzającej sprawozdanie:
Building tools?
Free accounts include 100 API calls/year for testing.
Have a question? We'll get back to you promptly.