Management Reports • Sep 28, 2023
Management Reports
Open in ViewerOpens in native device viewer

| 1. Podstawowe informacje na temat Grupy Azoty 3 1.1.Organizacja oraz struktura 3 1.2.Obszary działalności 7 |
|
|---|---|
| 1.3.Charakterystyka podstawowych produktów 8 | |
| 2. Sytuacja finansowa i majątkowa 13 |
|
| 2.1.Ocena czynników i nietypowych zdarzeń mających znaczący wpływ na działalność oraz wyniki finansowe | |
| Grupy Azoty 13 | |
| 2.2.Otoczenie rynkowe 16 | |
| 2.3.Podstawowe wielkości ekonomiczno-finansowe 28 2.3.1. Skonsolidowane wyniki finansowe28 |
|
| 2.3.2. Wyniki finansowe segmentów29 | |
| 2.3.3. Aktywa i pasywa 31 | |
| 2.3.4. Wskaźniki finansowe 32 | |
| 2.4.Płynność finansowa34 | |
| 2.5.Zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek 34 | |
| 2.6.Rodzaj oraz kwoty nietypowych pozycji wpływających na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy | |
| netto lub przepływy środków pieniężnych34 | |
| 2.7.Realizacja głównych inwestycji35 | |
| 2.8.Czynniki mające wpływ na osiągnięte wyniki w perspektywie co najmniej kolejnego okresu | |
| sprawozdawczego 38 | |
| 3. Ryzyka i zagrożenia45 |
|
| 4. Pozostałe informacje51 |
|
| 4.1.Inne istotne zdarzenia 51 | |
| 4.2.Umowy znaczące57 | |
| 4.3.Udzielone poręczenia kredytów lub pożyczek, udzielone gwarancje 61 | |
| 4.4.Akcjonariat 62 | |
| 4.5.Stan posiadania akcji Jednostki Dominującej przez osoby zarządzające i nadzorujące65 | |
| 4.6.Skład organów zarządzających i nadzorujących65 | |
| 5. Informacje uzupełniające 70 |
Grupa Azoty to jedna z kluczowych grup branży chemicznej w Europie Centralnej, działająca w sektorze nawozów mineralnych, tworzyw inżynieryjnych, a także produktów OXO i innych chemikaliów.
Grupa Azoty zgromadziła komplementarne spółki o różnych tradycjach i specjalizacjach, aby wykorzystać ich potencjał do realizacji wspólnej strategii. W ten sposób powstał największy w Polsce i liczący się w Europie koncern chemiczny. Dzięki przemyślanej strukturze Grupa może proponować swoim klientom zdywersyfikowany portfel produktów – od nawozów azotowych i wieloskładnikowych, tworzyw inżynieryjnych przez produkty OXO po melaminę.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupę Kapitałową Grupa Azoty (dalej: "Grupa Kapitałowa", "Grupa Azoty" lub "Grupa") tworzyły: Grupa Azoty S.A. – Jednostka Dominująca oraz 10 spółek bezpośrednio zależnych, wraz ze spółkami wchodzącymi w skład ich grup kapitałowych.
Grupa Azoty S.A. (dalej: "Jednostka Dominująca" lub "Spółka") jest Jednostką Dominującą w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty. Domeną Spółki jest działalność produkcyjna, usługowa i handlowa w zakresie tworzyw inżynieryjnych, półproduktów do ich wytwarzania oraz nawozów azotowych.
Spółka dysponuje własnym zapleczem badawczym, koncentrując się zarówno na badaniach nad nowymi wyrobami i technologiami, jak i na rozwoju istniejących produktów.
Siedziba Spółki mieści się w Tarnowie, przy ul. Eugeniusza Kwiatkowskiego 8. Od dnia 22 kwietnia 2013 roku Spółka działa pod nazwą Grupa Azoty Spółka Akcyjna. Spółka jest spadkobierczynią uruchomionej w 1927 roku Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach, która później została włączona do Tarnowa. Budowa tej fabryki była jedną z największych inwestycji Rzeczypospolitej Polskiej od momentu odzyskania niepodległości w 1918 roku.
Siedziba spółki mieści się w Puławach.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Azotowe "Puławy" Spółka Akcyjna (dalej: "Grupa Azoty PUŁAWY") specjalizuje się w produkcji nawozów azotowych, a także jest jednym z największych na świecie producentów melaminy.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Chemiczne "Police" Spółka Akcyjna (dalej: "Grupa Azoty POLICE") jest znaczącym producentem nawozów wieloskładnikowych, azotowych oraz bieli tytanowej.
Siedziba spółki mieści się w Kędzierzynie-Koźlu.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Azotowe Kędzierzyn Spółka Akcyjna (dalej: "Grupa Azoty KĘDZIERZYN") swoją działalność opiera na dwóch głównych filarach: nawozach azotowych oraz produktach OXO (alkoholach OXO i plastyfikatorach).
Siedziba spółki mieści się w Münster (Niemcy).
Spółka COMPO EXPERT Holding GmbH (dalej: "COMPO EXPERT") jest spółką holdingową dla spółek zależnych, w tym głównej spółki operacyjnej COMPO EXPERT GmbH, jednego z największych na świecie producentów nawozów specjalistycznych, skierowanych do odbiorców profesjonalnych. Grupa sprzedaje swoje produkty w wielu krajach Europy, Azji, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej.
Siedziba spółki mieści się w Guben (Niemcy).
Spółka Grupa Azoty ATT Polymers GmbH (dalej: "Grupa Azoty ATT POLYMERS") jest producentem poliamidu 6 (PA6).
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Grupa Azoty Polskie Konsorcjum Chemiczne Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Grupa Azoty PKCh") świadczy wielobranżowe usługi projektowe związane z pełną obsługą projektową procesów inwestycyjnych w przemyśle chemicznym – od prac o charakterze studyjnym i koncepcyjnym poprzez projekty procesowe, budowlane i wykonawcze do usług w trakcie budowy, uruchamiania i eksploatacji instalacji.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Spółka Grupa Azoty "Koltar" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Grupa Azoty KOLTAR") jest dostawcą usług z branży kolejowej na terenie całego kraju. Jako jedna z nielicznych w Polsce posiada wymagane uprawnienia do wykonywania kompleksowych napraw podwozi wagonowych oraz zbiorników cystern dostosowanych do przewozu materiałów niebezpiecznych według RID.
Siedziba spółki mieści się w Grzybowie.
Grupa Azoty Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki "Siarkopol" Spółka Akcyjna (dalej: "Grupa Azoty SIARKOPOL") jest największym producentem siarki płynnej w Polsce.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Model biznesowy spółki Grupa Azoty Compounding Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Grupa Azoty COMPOUNDING") obejmuje portfel wyspecjalizowanych tworzyw inżynieryjnych powstałych w wyniku uszlachetniania tworzyw sztucznych, przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Spółka prowadzi działalność operacyjną w zakresie produkcji i sprzedaży tworzyw modyfikowanych.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Grupa Azoty Energia Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Grupa Azoty ENERGIA") została utworzona w celu wsparcia operacjonalizacji Strategii Grupy Azoty na lata 2021-2030 w obszarze transformacji energetycznej dla zapewnienia obniżenia emisyjności produkcji. Spółka ta ma w szczególności realizować projekty z zakresu energetyki odnawialnej w oparciu o tereny spółek Grupy Azoty, a także uczestniczyć w projektach akwizycyjnych i rozwojowych w obszarze energetyki, w tym w zakresie rozwoju energetyki atomowej (modułowych reaktorów atomowych).
| (w jednostkach waluty) | |||
|---|---|---|---|
| Nazwa podmiotu | Siedziba/Adres | Kapitał zakładowy | % akcji/udziałów przypadających bezpośrednio |
| COMPO EXPERT | Krögerweg 10 48155, Münster Niemcy |
25 000 EUR | 100,00 |
| Grupa Azoty ATT POLYMERS | Forster Straße 72 03172 Guben Niemcy |
9 000 000 EUR | 100,00 |
| Grupa Azoty COMPOUNDING | ul. Chemiczna 118 33-101 Tarnów |
72 007 700 PLN | 100,00 |
| Grupa Azoty ENERGIA | ul. Kwiatkowskiego 8 33-101 Tarnów |
1 000 000 PLN | 100,00 |
| Grupa Azoty SIARKOPOL | Grzybów 28-200 Staszów |
60 620 090 PLN | 99,56 |
| Grupa Azoty PUŁAWY | al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 13 24-110 Puławy |
191 150 000 PLN | 95,98 |
| Grupa Azoty KĘDZIERZYN | ul. Mostowa 30 A skr. poczt. 163 47-220 Kędzierzyn –Koźle |
285 064 300 PLN | 93,48 |
| Grupa Azoty PKCh | ul. Kwiatkowskiego 7 33-101 Tarnów |
85 630 550 PLN | 63,27 |
| Grupa Azoty POLICE | ul. Kuźnicka 1 72-010 Police |
1 241 757 680 PLN | 62,86 |
| Grupa Azoty KOLTAR | ul. Kwiatkowskiego 8 33-101 Tarnów |
54 600 000 PLN | 60,00 |
| Grupa Azoty POLYOLEFINS* | ul. Kuźnicka 1 72-010 Police |
922 968 300 PLN | 30,52 |
* jednostka współzależna
Jednostka Dominująca i podmioty zależne na dzień 30 czerwca 2023 roku



Źródło: Opracowanie własne
Grupa Azoty jest dominującą grupą chemiczną w Polsce i znaczącą w Europie Centralnej. Posiada w swojej ofercie nawozy mineralne oraz produkty z grupy B2B, w tym m.in. polipropylen, tworzywa inżynieryjne, produkty OXO i melaminę.

Źródło: Opracowanie własne
Działalność Grupy koncentruje się na następujących segmentach:
Najważniejszym obszarem biznesu Grupy Azoty są nawozy mineralne. W ofercie tego segmentu znajdują się nawozy azotowe, nawozy wieloskładnikowe oraz nawozy specjalistyczne. Dodatkowo w segmencie tym uwzględniono amoniak oraz inne półprodukty wytwarzane na bazie azotu.
Produkcja w ramach tego segmentu realizowana jest przez spółki w Tarnowie (Jednostka Dominująca), Puławach, Kędzierzynie, Policach, Gdańsku, Chorzowie, a także w Niemczech i Hiszpanii. Grupa Azoty jest liderem na rynku polskim i drugim co do wielkości producentem nawozów mineralnych w Unii Europejskiej.
W ramach tego segmentu wytwarzane są tworzywa inżynieryjne (poliamid 6 (PA6) i tworzywa modyfikowane), polipropylen (PP- homopolimery i kopolimery) pochodzący z produkcji propylenu metodą odwodornienia propanu (PDH) oraz produkty towarzyszące, jak kaprolaktam, a także inne chemikalia.
Produkcja tego obszaru realizowana jest przez cztery spółki: w Tarnowie, Policach, Puławach oraz Guben (Niemcy). Grupa Azoty jest liderem w produkcji poliamidu 6 w Polsce, a spośród producentów w Unii Europejskiej zajmuje trzecią pozycję. Natomiast projekt Grupy Azoty POLYOLEFINS to największy zakład przemysłowy produkcji propylenu i polipropylenu w Europie Środkowo-Wschodniej.
Istotnym obszarem działalności Grupy Azoty pozostaje Segment Chemia, który skupia alkohole OXO i plastyfikatory, melaminę, mocznik do celów technicznych, biel tytanową, siarkę, reduktanty RedNOx® i inne.
Główne produkty tego segmentu wytwarzane są w spółkach w Kędzierzynie, Puławach, Policach oraz Grzybowie. Grupa Azoty jest znaczącym producentem melaminy w Unii Europejskiej, zajmującym trzecie miejsce w rankingu. Grupa Azoty jest jedyną firmą w Polsce zajmującą się produkcją alkoholi OXO i plastyfikatorów. Na rynku Unii Europejskiej zajmuje czwartą pozycję w alkoholach OXO, a piątą w plastyfikatorach. Grupa Azoty jest także jedynym producentem bieli tytanowej w Polsce.
Segment ten funkcjonuje w większości na potrzeby własne zakładów produkcyjnych Grupy. Część energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w ramach Segmentu Energetyka sprzedawane jest lokalnie, w bezpośrednim otoczeniu spółek Grupy Azoty.
Spółki Grupy Azoty posiadają własne sieci dystrybucyjne mediów energetycznych i energii, za pośrednictwem których zaopatrują lokalnych odbiorców.
W ramach tego segmentu Grupa Azoty prowadzi również szereg działań w zakresie ochrony środowiska, nadzorowania gospodarki remontowej, administrowania oraz usług badawczych.
Dopełnieniem funkcjonowania działalności Grupy Azoty jest obszar usługowy, który skupiony został w Segmencie Pozostałe. Podobnie jak w Segmencie Energetyka, większość działań tego obszaru realizowana jest na rzecz Grupy Azoty. W obszarze działalności zewnętrznej (poza Grupą) głównie są to usługi serwisowe (automatyka, projektowanie, remonty itp.), logistyczne (przewozy samochodowe, kolejowe, porty) i produkcja Wytwórni Katalizatorów. W ramach tego segmentu Grupa Azoty prowadzi również szereg działań w zakresie zarządzania infrastrukturą.
Nawozy mineralne w Grupie Azoty klasyfikuje się jako azotowe (jednoskładnikowe), wieloskładnikowe, zawierające co najmniej dwa z głównych składników: azot (N), fosfor (P) lub potas (K) oraz specjalistyczne.
Nawozy azotowe są substancjami, bądź ich mieszaninami zawierającymi azot jako podstawowy składnik odżywczy roślin. W ofercie Grupy Azoty znajduje się szereg nawozów azotowych: mocznik, nawozy saletrzane (w tym saletra amonowa, saletrzak, nawozy azotowe płynne (RSM®) oraz nawozy azotowe z siarką (powstałe w wyniku mieszania nawozów w procesie technologicznym: siarczanoazotanu amonu, mieszaniny mocznika i siarczanu w formie stałej i ciekłej oraz siarczanu amonu). Głównym surowcem do produkcji nawozów azotowych jest gaz ziemny.
Produkt zawierający 46% azotu, produkowany w Puławach, Policach i Kędzierzynie. Mocznik jest nawozem uniwersalnym – może być stosowany pod wszystkie rośliny uprawne w różnych okresach wzrostu, zarówno w formie granulowanej, jak i roztworu.
Grupa Azoty w swoim portfolio posiada Pulrea® +INu – jest to mocznik z dodatkiem inhibitora ureazy (NBPT), zwiększającego wykorzystanie azotu z nawozu. Nawóz stanowi stabilne źródło azotu dla roślin.
Są to nawozy poprawiające bilans siarki w glebie, dodatkowo korzystnie wpływają na przyswajalność azotu przez rośliny uprawne, co podnosi jakość i wielkość uzyskiwanych plonów:
Nawozy wieloskładnikowe NPK i NP są to nawozy uniwersalne, które w zależności od składu mogą być stosowane do różnych rodzajów roślin i gleb. Oprócz podstawowych składników: azotu (N), fosforu (P) i potasu (K), nawozy te zawierają drugorzędne składniki pokarmowe: magnez, siarkę, wapń oraz mogą zawierać mikroelementy, jak bor i cynk.
Nawozy wieloskładnikowe mogą być stosowane pod wszystkie rośliny uprawne. Aktualna oferta Grupy Azoty zawiera ponad 40 gatunków nawozów wieloskładnikowych, sprzedawanych pod nazwami handlowymi: Polifoska®, Polidap®, Superfosfat, Amofoska® itp. Produkowane są też nawozy o składach dedykowanych indywidualnym potrzebom klientów.
Nawozy specjalistyczne są to nawozy dostosowane do wymagań stawianych w szczególności przez sektory: owocowo-warzywny, ogrodniczy czy utrzymania terenów zielonych. Oprócz podstawowych składników: azotu (N), fosforu (P) i potasu (K), nawozy te zawierają także drugorzędne składniki pokarmowe, jak i mikroelementy. Mogą one także zawierać inhibitory, ograniczające wymywanie składników pokarmowych do gleby.
Występują w formach: stałej (otoczkowanej bądź nie) i ciekłej. W ofercie dostępne są także produkty przeznaczone do fertygacji i nawożenia dolistnego.
Aktualnie są one sprzedawane pod licznymi nazwami handlowymi między innymi: Azoplon Nutri, Azoplon Opti, Fertiplon, Blaukorn®, NovaTec®, Hakaphos®, Basfoliar®, Easygreen®, DuraTec®, Basacote®, Floranid®Twin.
Surowiec do produkcji nawozów, otrzymywany w wyniku bezpośredniej syntezy azotu i wodoru. Amoniak jest podstawowym półproduktem do produkcji nawozów azotowych oraz wieloskładnikowych. Stosowany jest również w przemyśle chemicznym, m.in. do produkcji kaprolaktamu, polimerów oraz jako czynnik chłodniczy. Głównym surowcem do produkcji amoniaku jest gaz ziemny.
Tworzywa inżynieryjne stanowią grupę produktów, które charakteryzują się wysoką odpornością termiczną, jak i dobrymi właściwościami mechanicznymi. Posiadają szereg bardzo korzystnych właściwości fizycznych, dzięki którym znalazły zastosowanie m.in. w przemyśle motoryzacyjnym, budownictwie, elektrotechnice, artykułach gospodarstwa domowego oraz przemyśle spożywczym i włókienniczym.
Grupa Azoty produkuje poliamid 6 i tworzywa modyfikowane (z dodatkami wpływającymi na zmianę właściwości fizykochemicznych finalnych tworzyw) na bazie poliamidu 6 i innych tworzyw inżynieryjnych (PP, PBT, PA6.6). Produkowane są także tworzywa modyfikowane o składach dedykowanych, na potrzeby indywidualnych klientów.
Wysokiej jakości termoplastyczne tworzywo w postaci granulatu do przetwórstwa wtryskowego i wytłaczania. Zajmuje czołowe miejsce wśród inżynieryjnych tworzyw sztucznych. Cenionymi markami Grupy Azoty w tym segmencie są Tarnamid® i Alphalon®.
Organiczny związek chemiczny. Jest półproduktem wykorzystywanym przy produkcji poliamidu 6. Głównymi surowcami, z których jest produkowany, są benzen i fenol. Produktem ubocznym, jaki powstaje przy produkcji kaprolaktamu, jest siarczan amonu.
Produkowany pod marką Gryfilen® polipropylen to docelowo portfolio ponad 30 rodzajów produktów, uwzględniając w tym homopolimery, kopolimery udarowe i kopolimery randomiczne. Wykorzystywane są między innymi w przemyśle samochodowym, opakowaniowym i segmencie artykułów gospodarstwa domowego. Produkowany Gryfilen® charakteryzuje się bardzo niską zawartością substancji lotnych, nie zawiera ftalanów, czy bisfenolu A (BPA). Zapewnia także znikomą transmisję smaków i zapachów, a to cecha szczególnie istotna w zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Polipropylen jest tworzywem, które bardzo łatwo i w pełni poddać można recyklingowi, przez co doskonale wpisuje się w europejskie założenia Gospodarki Obiegu Zamkniętego.
Alkohole OXO wytwarzane w Grupie Azoty: OXO: 2-etyloheksanol (2-EH), butanole (n-butanol, izobutanol). Kluczowym alkoholem jest 2-EH.
2-etyloheksanol (2-EH) stosowany jest do produkcji plastyfikatorów, w przemyśle farb i lakierów, tekstylnym oraz rafineryjnym. Stosowany jest również jako rozpuszczalnik dla olejów roślinnych, tłuszczów zwierzęcych, żywic, wosków i produktów petrochemicznych.
Plastyfikatory produkowane w Grupie Azoty:
W ofercie Grupy Azoty surowiec ten jest siarką kopalnianą. Podstawowym zastosowaniem siarki jest produkcja kwasu siarkowego, który ma szerokie zastosowane w chemii, m.in. do produkcji nawozu dwuskładnikowego DAP. Produkt oferowany jest w różnych formach. Na potrzeby własne siarka jest też kupowana od innych dostawców, pozyskana z odsiarczania gazu i ropy naftowej.
Poza rolnictwem, mocznik to produkt wykorzystywany również do celów technicznych, głównie w produkcji żywic klejowych, stosowanych w przemyśle płyt drewnopochodnych. Może stanowić również bazę do dalszego przetworzenia, w tym na płynny nawóz – roztwór saletrzano-mocznikowy RSM® oraz na melaminę.
Nietoksyczny i niepalny produkt w postaci białego proszku. Wykorzystywany jest w wielu aplikacjach: do produkcji żywic syntetycznych, tworzyw sztucznych termoutwardzalnych, klejów, farb, lakierów (w tym piecowych), środków pomocniczych dla przemysłu włókienniczego, środków przeciwzapalnych i innych.
Biel tytanowa (dwutlenek tytanu) to najbardziej rozpowszechniona grupa pigmentów nieorganicznych charakteryzująca się najwyższymi współczynnikami załamania światła. Posiada także zdolności absorbujące szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe. W czystej postaci jest bezbarwnym, krystalicznym, nielotnym, niepalnym, nierozpuszczalnym, stabilnym termicznie ciałem stałym. Znajduje zastosowania w przemysłach: farb i lakierów, tworzyw sztucznych, papierniczym, włókien sztucznych, ceramicznym, gumowym, kosmetycznym, farmaceutycznym, spożywczym.
Grupa Azoty sprzedaje biel tytanową pod marką Tytanpol®. Regularnie produkowane jest kilka gatunków bieli tytanowej, uniwersalne: R-001, R-003, R-210 oraz specjalistyczne: R-002, R-211, R- 213, RD-5, RS, R-310).
Grupa Azoty w znacznej części zaopatruje się w materiały do produkcji oraz towary i usługi na rynku krajowym oraz w krajach Unii Europejskiej. Niektóre surowce (propan, fosforyty, szlaka, sól potasowa) kupowane są również od dostawców spoza Unii Europejskiej. Ponadto istotny udział mają surowce dostarczane w ramach Grupy Kapitałowej, tj. amoniak i częściowo siarka.
Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje głównie na optymalizacji dostaw wewnątrz Grupy. Dostawy wewnątrzgrupowe realizowane są na zasadach rynkowych. Grupa Azoty jest największym w Polsce i regionie Europy Środkowo-Wschodniej producentem amoniaku, który wytwarzany jest na kilku instalacjach. Równolegle Grupa Azoty jest jednym z największych konsumentów tego surowca w regionie i dysponuje znaczącym potencjałem logistycznym.
Grupa Azoty poza zabezpieczeniem własnych potrzeb sprzedaje nadwyżki na rynku lub nabywa amoniak na rynku w przypadku wystąpienia korzystnych relacji cenowych.
Dostawy benzenu realizowane są głównie na bazie kontraktów rocznych, a jako dostawy uzupełniające realizowane są zakupy spotowe. Głównym kierunkiem dostaw są źródła krajowe oraz z Unii Europejskiej. Rynek benzenu jest w dużym stopniu uzależniony od sytuacji na rynku ropy naftowej oraz relacji popytowo-podażowej na rynku globalnym.
Zakup energii elektrycznej dla spółek Grupy Azoty oparty jest na głównych krajowych sprzedawcach energii, obsługujących dużych klientów. W wyniku postępowań o udzielenie zamówienia na 2023 rok spółki Grupy zawarły dedykowane porozumienia transakcyjne w ramach funkcjonujących umów ramowych. Strategia wspólnych zakupów w zakresie energii elektrycznej pozwoliła na uzyskanie konkurencyjnych cen i warunków kontraktu, m.in. poprzez wykorzystanie skali zakupowej. Ze względu na zmienność rynku energii elektrycznej, zmienność zapotrzebowania spółek Grupy Azoty na energię elektryczną, jak i zmienność regulacji na poziomie europejskim i krajowym, polityka zakupu energii elektrycznej realizowana jest w oparciu o zdywersyfikowany portfel produktów giełdowych dostępnych na Towarowej Giełdzie Energii.
Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje głównie na dostawach z rynku krajowego i krajów Unii Europejskiej oraz dostawach uzupełniających spoza Europy. Grupa Azoty zabezpiecza własne potrzeby na bazie bezpośrednich umów wieloletnich z największymi producentami fenolu w Europie.
Dostawy fosforytów realizowane są na bazie kontraktów terminowych, w większości od producentów afrykańskich, w tym głównie z rejonu Afryki Północnej oraz Afryki Zachodniej, m.in. ze względu na posiadaną relatywnie dużą dostępność oraz bogatą infrastrukturę w zakresie logistyki morskiej. Sytuacja na rynku fosforytów jest w dużym stopniu związana z sytuacją w sektorze nawozowym. W ramach Grupy Azoty realizowane są wspólne zakupy tego surowca dla Grupy Azoty POLICE i Grupy Azoty FOSFORY.
Dostawy gazu wysokometanowego, jak i gazu ze źródeł lokalnych, realizował Orlen S.A. na podstawie umów wieloletnich. W I półroczu 2023 roku w ramach umowy z Orlen S.A. zawierano transakcje zakupu gazu ziemnego po cenach bieżących oraz z ustaloną ceną dostaw, stosownie do przyjętej polityki zabezpieczania cen gazu ziemnego.
Do momentu zatwierdzenia niniejszego raportu dostawy gazu ziemnego na potrzeby Grupy Azoty przebiegały bez zakłóceń. Grupa na bieżąco monitoruje sytuację w zakresie dostaw gazu. Opracowane zostały także scenariusze awaryjne na wypadek konieczności ograniczenia produkcji w przypadku zmniejszenia dostaw gazu ziemnego obejmujące w szczególności zmniejszenie obciążenia linii produkcyjnych oraz przyspieszenie planowych postojów remontowych.
Dostawy propylenu dla Grupy Azoty KĘDZIERZYN realizowane są na bazie kontraktów rocznych, oraz uzupełniająco realizowane przez zakupy spotowe. Ceny propylenu są w dużym stopniu uzależnione od poziomu cen ropy naftowej i bilansu popytowo-podażowego surowca na rynku. Grupa Azoty realizowała zdywersyfikowaną strategię zakupową opartą na dostawach z krajów Unii Europejskiej. Z uwagi na trwającą agresję zbrojną Rosji wobec Ukrainy, ubiegłoroczny łańcuch dostaw propylenu ze wschodu został zaburzony, dlatego Grupa Azoty dokonała zmiany polityki zaopatrywania się z innych źródeł, z zachowaniem najlepszych warunków handlowych i bezpieczeństwa dostaw. Propylen do produkcji polipropylenu w Grupie Azoty POLYOLEFINS wytwarzany będzie przez własną instalację PDH.
Grupa Azoty jest największym producentem, jak i konsumentem siarki płynnej w Polsce i w regionie. Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje na optymalizacji dostaw siarki z zasobów Grupy (Grupa Azoty SIARKOPOL) oraz równoległych dostawach siarki petrochemicznej, co gwarantuje Grupie Azoty dużą elastyczność w zakresie zabezpieczenia dostaw i znacząco obniża ryzyko ograniczeń podażowych. Zakupy siarki dla Grupy Azoty są realizowane w ramach scentralizowanej strategii wspólnych zakupów dla całej Grupy, co umożliwia kumulację wolumenów i pozwala na redukcję kosztów zakupu tego surowca.
Podstawowymi dostawcami soli potasowej (KCl), z uwagi na bogate źródła surowcowe i konkurencyjne warunki handlowe, są producenci z Kanady i Niemiec. Strategia zakupowa Grupy Azoty opiera się głównie na kwartalnych umowach ramowych. Grupa Azoty realizuje scentralizowaną strategię zakupową poprzez wspólne zakupy dla Grupy Azoty POLICE i Grupy Azoty FOSFORY.
Dostawy węgla dla Grupy Azoty w I półroczu 2023 roku były realizowane głównie w ramach zawartych umów wieloletnich od krajowych dostawców. Zakupy węgla realizowane są w ramach postępowań o udzielenie zamówienia na podstawie regulacji wewnętrznych. W wyniku postępowań o wspólne udzielenie zamówienia (tj. poprzez wykorzystanie skali zakupowej), a także realizując obsługę logistyczną z wykorzystaniem dedykowanej spółki logistycznej Grupa Azoty KOLTAR, Grupa Azoty uzyskuje konkurencyjne warunki cenowe. W odpowiedzi na wyzwania aktualnego rynku surowcowego, polegające na konieczności zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, konkurencyjności uzyskiwanych warunków handlowych oraz elastyczności ilościowej, strategia spółek Grupy w tym obszarze zakłada budowę zdywersyfikowanego portfela dostaw pod względem kierunków, dostawców i horyzontu kontraktowania oraz sprawnie działający proces zakupowy pozwalający na szybką organizację nowych dostaw. W Grupie Azoty wdrożone są regulacje wewnętrzne w zakresie zabezpieczania minimalnych zapasów węgla wynikających z przepisów prawa energetycznego.
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | zmiana | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Segment Agro | ||||
| Nawozy azotowe | 1 143 | 1 776 | (633) | (36%) |
| Nawozy wieloskładnikowe | 264 | 429 | (165) | (38%) |
| Nawozy specjalistyczne | 132 | 166 | (34) | (20%) |
| Segment Chemia | ||||
| Pigmenty | 9 | 15 | (6) | (40%) |
| Mocznik | 350 | 775 | (425) | (55%) |
| Produkty OXO | 53 | 104 | (51) | (49%) |
| Segment Tworzywa | ||||
| Poliamid | 48 | 80 | (32) | (40%) |
Źródło: Opracowanie własne
Po okresie raportowym Jednostka Dominująca oraz spółki Grupy systematycznie zwiększały wolumeny produkcyjne.
Poniżej zostały przedstawione nietypowe pozycje, które wpływają na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy netto lub przepływy środków pieniężnych. W I półroczu Grupa Azoty otrzymała wsparcie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości 234 mln PLN w ramach Programu Rządowego pn. "Pomoc dla sektorów energochłonnych związana z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2022 r." Dodatkowo spółki Grupy dokonały sprzedaży za łączną kwotę 568 mln PLN nadwyżki jednostek uprawnień do emisji CO2 (Jednostki EUA) wynikającej z niższych poziomów produkcji i pozostałej po rozliczeniu emisji CO2 za 2022 rok. Szczegółowe informacje o wsparciu finansowym i sprzedaży Jednostek EUA, a także o wpływie wojny w Ukrainie, zostały zaprezentowane w Śródrocznym skróconym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Grupy Kapitałowej Grupa Azoty za okres 6 miesięcy zakończony 30 czerwca 2023 roku.
Od lutego 2023 roku złoty umacniał się systematycznie, kontynuując tendencję widoczną pod koniec 2022 roku. Kurs ustabilizował się pod koniec czerwca. Kursy podstawowych walut, w szczególności EUR/PLN i USD/PLN, obniżyły się względem notowań z końca grudnia o kilkadziesiąt groszy. W połowie czerwca cena USD spadła do najniższego poziomu od lutego 2022 roku, a cena EUR osiągnęła najniższą wartość od września 2020 roku.
Pomimo trwającego konfliktu zbrojnego w Ukrainie, złoty zyskiwał na bazie zwiększonego apetytu na ryzyko na światowych rynkach finansowych, w tym na aktywa naszego regionu oraz wzmożonego napływu kapitału do Polski w ramach globalnych dostosowań w łańcuchach dostaw. Wsparciem dla polskiej waluty było również globalne osłabienie dolara wobec zmniejszonych oczekiwań na podwyżki stóp procentowych banku Rezerwy Federalnej w dalszej części roku, w wyniku pojawienia się problemów regionalnych banków w Stanach Zjednoczonych oraz obserwowanego spadku inflacji. Jednocześnie przedstawiciele Europejskiego Bank Centralnego utrzymywali retorykę wskazującą na konieczność kontynuowania procesu zacieśniania polityki pieniężnej w kolejnych miesiącach, co wspierało notowania europejskiej waluty i miało pozytywne przełożenie na umocnienie złotówki.
W raportowanym półroczu wyraźnej poprawie uległa również sytuacja na rachunku obrotów bieżących Polski. W pierwszych 5 miesiącach 2023 roku odnotowano nadwyżkę w wysokości 7,4 mld EUR, wobec przeszło 10 mld EUR deficytu w tym samym okresie ubiegłego roku oraz 2,5 mld EUR deficytu osiągniętego w grudniu 2022 roku. Wydatnie wzrósł polski eksport, podczas gdy wartość importu istotnie spadła w porównaniu do wyników z początku ubiegłego roku. Wpływ na to miało osłabienie krajowego popytu w wyniku pogorszenia koniunktury, spadku realnych wynagrodzeń, zmniejszenia oszczędności oraz osłabienia siły nabywczej waluty wskutek inflacji, a także wspomniane wzmocnienie złotego względem walut zagranicznych.
Rada Polityki Pieniężnej oficjalnie zakończyła cykl podwyżek stóp procentowych. Przez rok, od września 2022 roku, utrzymywała stopę referencyjną na poziomie 6,75%. Następnie, uwzględniając obserwowany od kilku miesięcy spadek inflacji na świecie i w Polsce, na początku września 2023 roku RPP dokonała zdecydowanie większej od oczekiwań rynkowych obniżki stóp procentowanych o 0,75 pkt. proc. Skutkowało to znaczącym osłabieniem złotego.
Do końca roku rynek przewiduje dalszy spadek stóp o 50-75 pkt bazowych oraz pogłębienie spadku dysparytetu pomiędzy krajowymi stopami procentowymi a stopami w strefie euro i w USA, co może niekorzystnie wpływać na złotego. Jednocześnie oczekiwana jest stabilizacja stóp w USA oraz EUR do końca roku, po ostatniej podwyżce oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego o 25 pkt bazowych na początku września 2023 roku dla strefy euro. Realne stopy procentowe w PLN pozostaną przypuszczalnie nadal ujemne ze względu na utrzymującą się, pomimo spadku, ciągle na podwyższonym poziomie inflację krajową oraz obniżki oprocentowania przez bank centralny.
Zważywszy, że łączna zmiana kursów średnich PLN do EUR była ograniczona, a kurs PLN do USD podążał za zmianami kursu EUR do USD, nie miało to w efekcie znaczącego wpływu na wyniki osiągane przez Grupę Azoty w I półroczu 2023 roku, w odniesieniu do częściowo zbilansowanej ekspozycji walutowej Grupy w EUR i ograniczonej ekspozycji w USD.
Grupa Azoty ogranicza wynikające z ekspozycji walutowej ryzyko poprzez stosowanie wybranych instrumentów i działań związanych z zabezpieczeniem przed ryzykiem kursowym w oparciu o bieżącą i planowaną ekspozycję walutową. W okresie sprawozdawczym Grupa wykorzystywała do zabezpieczenia ekspozycji walutowej w pierwszej kolejności hedging naturalny, transakcje faktoringu oraz transakcje terminowe forward oraz swap.
Obowiązująca w Grupie struktura cash poolingu rzeczywistego w PLN, EUR i USD pozwala spółkom Grupy na korzystanie z globalnego limitu płynności Grupy, co dodatkowo ogranicza ekspozycję na ryzyko walutowe w EUR i USD, korygując potencjalne niedopasowania wpływów i wydatków w czasie.
Grupa Azoty rozliczała w I półroczu 2023 roku transakcje FX Forward na sprzedaż EUR i USD i w niewielkim zakresie zawierała nowe transakcje zabezpieczające ekspozycję walutową, z uwagi na jej podwyższoną zmienność w tym okresie.
W I półroczu 2023 roku wynik na zrealizowanych transakcjach zabezpieczających Grupy (bez Grupy Azoty POLYOLEFINS) był dodatni i wyniósł 3 961 tys. PLN, przy jednoczesnym dodatnim wyniku 692 tys. PLN z tytułu aktualizacji wyceny zabezpieczających instrumentów finansowych.
Łącznie za I półrocze 2023 roku wynik Grupy (bez Grupy Azoty POLYOLEFINS) na realizacji i wycenie zabezpieczeń walutowych był dodatni i wyniósł 4 653 tys. PLN.
Grupa Azoty POLYOLEFINS w I półroczu 2023 roku posiadała oraz zawierała transakcje FX Forward na zakup EUR za USD oraz sprzedaż USD i EUR za PLN i USD, stanowiące zabezpieczenie planowanych wydatków w EUR, USD i PLN.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała transakcje:
Transakcje FX Forward na zakup PLN za USD zostały wyznaczone na potrzeby rachunkowości zabezpieczeń przepływów pieniężnych.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku łączna kwota wyceny znajdujących się w portfelu spółki transakcji zabezpieczających ryzyko walutowe wynosiła minus 11 831 tys. PLN, z czego minus 2 427 tys. PLN stanowiła wycena transakcji wyznaczonych na potrzeby rachunkowości zabezpieczeń.
Grupa Azoty POLYOLEFINS w I półroczu 2023 roku posiadała zawarte transakcje IRS z opcją Floor 0% zamieniające dodatnie wartości zmiennych stóp procentowych dla zadłużenia w EUR i USD na stałą stopę procentową. Transakcje stanowią zabezpieczenia planowanych kosztów odsetkowych wynikających z części terminowej Umowy Kredytów. Zawarte transakcje stanowiły zabezpieczenia wymagane Umową Kredytów.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała transakcje:
W I półroczu 2023 roku spółka zawarła aneksy zmieniające do umowy Kredytów, wprowadzające modyfikacje do niektórych warunków umów finansowania i w szczególności regulujące kwestię oprocentowania transzy USD kredytów, w związku z zaprzestaniem publikacji stawki LIBOR USD. Od czerwca 2023 roku transza USD jest oprocentowana z wykorzystaniem stawki SOFR.
Transakcje zabezpieczające ryzyko stopy procentowej zostały wyznaczone na potrzeby rachunkowości zabezpieczeń przepływów pieniężnych. Na koniec czerwca 2023 roku nominał zawartych transakcji zabezpieczających ryzyko stopy procentowej był wyższy niż wartości faktycznie zaciągniętego zadłużenia z kredytu terminowego. Powiązanie zabezpieczające dla części nominału instrumentu zabezpieczającego, niepokrytej pozycją zabezpieczaną, zostało odznaczone. Część wyceny do wartości godziwej kontraktów IRS i Floor została przeniesiona w wynik finansowy. Na kapitał została odniesiona jedynie wartość wyceny wynikająca z części zabezpieczenia, dla której w dalszym ciągu przewidywane jest wystąpienie pozycji zabezpieczanej.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku łączna kwota wyceny znajdujących się w portfelu spółki transakcji IRS z opcją Floor 0% wynosiła 406 192 tys. PLN, z czego 401 747 tys. PLN stanowiła wycena transakcji wyznaczonych na potrzeby rachunkowości zabezpieczeń.
Po okresie nadzwyczajnych wzrostów cen gazu do września 2022 roku do ekstremalnego poziomu 345 EUR/MWh, od IV kwartału do końca maja 2023 roku następował systematyczny ich spadek. W największym europejskim hubie TTF (Title Transfer Facility) spadły one do poziomu 25 EUR/MWh. Wprowadzone przez KE plany oszczędnościowe, obawy o nadchodzącą recesję oraz wysokie średnie temperatury wpłynęły na spadek popytu na gaz, sprowadzając jego ceny do poziomu najniższego od ponad 2 lat. Z uwagi na wzmożony import do Europy skroplonego gazu LNG, w kolejnych miesiącach można się spodziewać utrzymywania względnie niskich cen w największych europejskich hubach gazowych z ryzykiem ponownych wzrostów późną jesienią i zimą. Grupa na bieżąco monitoruje ceny wszystkich surowców, w szczególności ceny gazu ziemnego, które są najistotniejszym czynnikiem wpływającym na rentowność produkcji, i stabilizuje przyszłe przepływy finansowe poprzez kontraktację części dostaw gazu ziemnego w określonym okresie po ustalonej cenie.
Grupa Azoty POLYOLEFINS w analizowanym okresie nie posiadała zabezpieczeń ryzyka towarowego.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku wartość nominalna niezrealizowanych walutowych instrumentów pochodnych (FX Forward) Grupy Azoty wynosiła 6,7 mln EUR, z terminami zapadalności w 2023 roku.
Dodatkowo, Grupa Azoty POLICE posiadała niezrealizowane walutowe instrumenty pochodne FX Forward na wymianę 3 mln EUR na USD, z terminem rozliczenia w lipcu 2023 roku.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa Azoty POLICE miała otwarte 3 transakcje FX swap na zabezpieczenie planowanej krótkiej pozycji na parze walutowej EUR/PLN w III kwartale 2023 roku w łącznym wolumenie 40 mln EUR. Pierwsza transakcja dotyczyła sprzedaży EUR na rynku kasowym w dniu 30 czerwca. Pozostałe transakcje zostały zawarte na odkup euro na rynku terminowym z terminami rozliczenia na koniec lipca 2023 roku, sierpnia 2023 roku i września 2023 roku.
W przypadku USD na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa Azoty nie posiadała niezrealizowanych instrumentów pochodnych w tej walucie.
Transakcje są zawierane wyłącznie z wiarygodnymi bankami w ramach umów ramowych. Wszystkie zawarte transakcje mają odzwierciedlenie w transakcjach fizycznych wynikających z walutowych przepływów pieniężnych. Walutowe transakcje terminowe i pochodne zawierane są zgodnie z ekspozycją walutową i mają na celu ograniczenie wpływu zmienności kursu walutowego na wynik finansowy.
Grupa Azoty stosuje rachunkowość zabezpieczeń przepływów środków pieniężnych. Pozycją zabezpieczaną są przyszłe wysoce prawdopodobne wpływy ze sprzedaży w EUR, które w okresie od lipca 2023 roku do marca 2029 roku zostaną ujęte w rachunku zysków i strat. Zabezpieczanym ryzykiem jest ryzyko walutowe. Pozycją zabezpieczającą są dwa kredyty walutowe w EUR o wartości wynoszącej na dzień 30 czerwca 2023 roku:
Wartość bilansowa obu kredytów na dzień 30 czerwca 2023 roku wynosiła 648 005 tys. PLN. W kapitale z wyceny transakcji zabezpieczających ujęto wpływ z wyceny na dzień 30 czerwca 2023 roku w kwocie minus 12 574 tys. PLN, która stanowi w całości efektywne zabezpieczenie.
W I pół. 2023 roku Jednostka Dominująca rozliczyła powiązania zabezpieczające w zakresie spłat rat kredytu walutowego z wpływami ze sprzedaży w EUR na kwotę 5 817 tys. PLN.
Grupa Azoty POLYOLEFINS stosuje rachunkowość zabezpieczeń przepływów pieniężnych w odniesieniu do ryzyka walutowego oraz stopy procentowej. Dla zabezpieczeń ryzyka walutowego pozycję zabezpieczaną stanowią przyszłe wysoce prawdopodobne przepływy pieniężne z tytułu kosztów w PLN, wynikających z realizacji projektu, finansowane z ciągnień kredytu w USD. Dla zabezpieczeń ryzyka stopy procentowej pozycję zabezpieczaną stanowią przyszłe wysoce prawdopodobne przepływy pieniężne z tytułu odsetek od kredytu terminowego w EUR i USD.
Na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS ujęła w kapitale kwotę minus 1 481 tys. PLN z tytułu wyceny walutowych transakcji zabezpieczających oraz kwotę 401 747 tys. PLN z tytułu wyceny transakcji zabezpieczających ryzyko stopy procentowej. Kwota 409 048 tys. PLN ujęta jest w bilansie otwarcia, natomiast kwota minus 8 782 tys. PLN odniesiona została jako zabezpieczenie przepływów pieniężnych.
Krajowy sektor rolny pozostaje pod wpływem pogłębiającej się dekoniunktury. W II kwartale 2023 roku wartość wskaźnika koniunktury rolnej (IRGAGR) obniżyła się do poziomu minus 26,3 pkt (spadek o 2,6 pkt r/r), tj. do poziomu najniższego od 14 lat. Spadek wartości wskaźnika wynika zarówno z pogorszenia się nastrojów rolników, jak i ze zmniejszenia się przychodów gospodarstw rolnych.
Notowania cen podstawowych płodów rolnych w kraju są, obok kosztów wytwarzania, głównym determinantem sytuacji ekonomicznej gospodarstw rolnych wpływający na dochodowość produkcji. W I półroczu 2023 roku ceny płodów rolnych znajdowały się w trendzie malejącym i kształtowały się na dużo niższym poziomie r/r. Największy spadek dotyczył rzepaku, którego średnia cena w I połowie roku wyniosła 2 399 PLN/t, czyli o 38% mniej r/r. W przypadku żyta, pszenicy i kukurydzy spadek cen był mniejszy, a ich średnie ceny w tym okresie wyniosły odpowiednio 910 PLN/t (spadek o 27% r/r), 1 191 PLN/t (spadek o 22% r/r) oraz 1 176 PLN/t (spadek o 9% r/r).
Dodatkową presją na ceny na rynku krajowym był napływ płodów rolnych z Ukrainy, co spowodowało znaczącą podaż ziarna w kraju wpływając na spadki cen. Sektor rolny obserwując spadające notowania cen płodów rolnych wstrzymywał sprzedaż zapasów ziarna licząc na wzrosty cen. Notowania na rynku krajowym wciąż korygowały swoje poziomy, a rolnicy pozostawali z nagromadzonymi i niesprzedanymi zapasami. Powodowało to dodatkową presję na sektor rolny w obliczu zbliżających się zbiorów i koniecznością zapewnienia powierzchni magazynowych. Szacunki przyszłych zbiorów zaczęły być korygowane w dół dopiero pod koniec I półrocza, w związku z wystąpieniem deficytu opadów na kluczowych rynkach globalnych, a także w Polsce. W przypadku zagranicznych giełd zbożowych znalazło to odzwierciedlenie we wzrostach cen płodów rolnych, w przeciwieństwie do notowań krajowych.
Sierpniowa prognoza KE dla Polski na sezon 2023/24 wskazuje na obniżenie poziomu zbiorów zbóż s/s. Produkcja pszenicy szacowana jest na 12,7 mln t (spadek o 4,9% s/s), jęczmienia na 2,8 mln t (spadek o 0,5% s/s), a kukurydzy na 7,5 mln t (spadek o 8,7% s/s). W przypadku UE szacowany jest wzrost całkowitej produkcji zbóż o 2,4% s/s, tj. 6,4 mln t, co odpowiada zbiorom na poziomie 274,1 mln t. Wytwarzanie kukurydzy wzrośnie do 61,9 mln t (o 18,5% s/s), pszenicy do 127,1 mln t (o 0,3% s/s), a jęczmienia spadnie do 49,1 mln t (o 5,5% s/s).
Zgodnie z danymi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, z ponad miliona wniosków złożonych przez rolników w ramach kampanii dopłat za 2023 rok, ok. 35% dotyczyło ekoschematów. Największą popularnością cieszyło się "Rolnictwo węglowe" oraz "Dobrostan zwierząt". Wśród form pomocy, o jakie mogą się starać rolnicy, jest także dofinansowanie do zakupu nawozów mineralnych (innych niż wapno nawozowe i wapno nawozowe zawierające magnez), środki dla producentów pszenicy, kukurydzy lub gryki, którzy ponieśli straty spowodowane wojną w Ukrainie oraz pomoc finansowa dla rolników, którzy produkują kukurydzę, żyto, jęczmień, owies, pszenżyto, mieszanki zbożowe, rzepak lub rzepik, i ponieśli straty na skutek zwiększonego przywozu zbóż i nasion oleistych z Ukrainy.
Obok uwarunkowań makroekonomicznych i atmosferycznych, głównym determinantem warunków funkcjonowania sektora rolnego pozostaje perspektywa utrzymania dostaw produktów rolnych z Ukrainy na rynki światowe, która będzie miała wpływ na bilans zbóż oraz na kształtowanie ich cen i siły nabywczej rolników.

Źródło: Opracowanie własne
Ceny nawozów saletrzanych w I półroczu 2023 roku kształtowały się na dużo niższym poziomie niż w 2022 roku. Średnia cena saletry amonowej (AN 33,5% N) na rynku francuskim wynosiła 439 EUR/t i była niższa o ponad 50% r/r. Porównywalny spadek cen odnotowano w przypadku saletrzaku (CAN 27% N) na rynku niemieckim, o 49% r/r. Największe spadki odnotował RSM (32% N) na bazie FOB Bałtyk, gdzie spadki r/r wynosiły 66%. W II kwartale 2023 roku cena saletry amonowej na rynku francuskim wyniosła 349 EUR/t i była niższa o 34% k/k. W tym samym czasie średnia cena dla saletrzaku na rynku niemieckim ustalona została na poziomie 275 EUR/t (spadek o 37% k/k), natomiast 32% RSM uległ deprecjacji k/k o 50%.
W okresie od stycznia do kwietnia 2023 roku popyt na nawozy nie poprawił się znacząco, pomimo wznowienia produkcji europejskich producentów nawozów i zdecydowanej poprawy sytuacji podażowej, co w konsekwencji doprowadziło do serii obniżek cen. Typowy dla tej pory roku poziom popytu na nawozy saletrzane hamowany był przez mocznik, który jako tańsza alternatywa był chętniej kupowany przez końcowych odbiorców, a dodatkowo stany magazynowe klientów były wysokie. Złą sytuację potęgowała zimowa i deszczowa aura, która ograniczała działalność rolniczą i prace polowe, wpływając na popyt, który zawężał się jedynie do zakupów spotowych. W maju, po okresie złej aury, warunki pogodowe uległy poprawie, co spowodowało ożywienie popytu na rynkach, głównie ze strony użytków zielonych (Irlandia, Niemcy, Francja, Wielka Brytania). Nie były to jednak duże wolumeny, ponieważ rolnicy mieli sporo zgromadzonych zapasów, co ostatecznie powodowało zakupy dostosowane do bieżących aplikacji. Kończąca się aplikacja i wzrost temperatur w Europie w czerwcu doprowadziły do spadków cenowych na rynku. Stosowanie nawozów stawało się coraz trudniejsze z uwagi na suszę i niewystarczające opady deszczu w niektórych częściach Europy. W związku z tym rolnicy w większości pozostawali poza rynkiem, a popyt był ograniczony.
Opisana powyżej sytuacja na europejskim rynku nawozów azotowych spowodowała, że I półrocze 2023 roku odbiegało od typowego układu sezonowego obserwowanego historycznie, kiedy wraz z sezonem aplikacji rósł popyt na nawozy co pociągało za sobą wzrosty notowań. Z uwagi na spadki cen gazu od początku 2023 roku w raportowanym okresie mieliśmy do czynienia z nietypową sytuacją na rynku nawozowym, gdzie ceny zamiast rosnąć spadały, co powodowało wstrzymywanie się rolników z zakupami.
Średnia cena mocznika w I półroczu 2023 roku kształtowała się na poziomie 294 USD/t FOB Bałtyk, co oznacza spadek o 55% r/r. Średnia cena mocznika FOB Bałtyk w II kwartale wynosiła 262 USD/t, tj. mniej o 56,4% r/r. W raportowanym okresie import mocznika spoza Europy znacząco ograniczył konkurencyjność nawozów produkowanych w Polsce i w UE, a także zatrzymał sprzedaż nawozów azotowych saletrzanych, które zwyczajowo stosują rolnicy w strefie klimatu umiarkowanego.
Początek 2023 roku na rynku mocznika charakteryzował się spowolnieniem. Ceny mocznika na kilku rynkach były bliskie dwuletnich minimów. Pod koniec I kwartału popyt był niewielki, rynek nadal nadpodażowy, a kupujący czekali na kolejne spadki cen. Odnotowano wzrost aktywności w momencie poprawy warunków atmosferycznych w USA i Europie. W konsekwencji na części rynków ceny odbiły w ślad za wzrostem cen Nola w USA. W analizowanym okresie Indie dwukrotnie ogłaszały przetarg importowy, w których zakupiły 1,1 mln t mocznika, co na mocno nadpodażowym rynku nie wpłynęło na jego stabilizację, oraz 560 tys. t, przy planowanych 800 tys. t, co było spowodowane niechęcią producentów do większego obniżenia cen. Początek II kwartału nadal charakteryzował się nadpodażą. Rozpoczęły się również postoje remontowe m.in. w Egipcie, Malezji i Indonezji. Przez ograniczenie podaży rynek azjatycki był bardziej stabilny niż reszta świata. Kupujący wkraczali tylko w przypadku niewielkich, bieżących potrzeb. Nastroje na rynku mocznika w czerwcu nieco się poprawiły. Notowania cenowe były zróżnicowane, ze wzrostami w Egipcie, Algierii i Brazylii, spadkami w Chinach i mieszaną sytuacją w Zatoce Arabskiej. W I połowie 2023 roku chiński eksport utrzymywał się na niskim poziomie. Pomimo przewidywań jego wzrostu pod koniec półrocza, lokalny popyt ograniczył jego dostępność do minimum.
W Europie początek 2023 roku charakteryzował się spadkiem cen gazu, co spowodowało powolny wzrost produkcji do poziomu 70% zdolności. W całym analizowanym okresie na rynku europejskim dostępny był zarówno produkt importowany, jak i lokalny. Zainteresowanie mocznikiem ograniczało się jednak do bieżących zakupów, a kupujący przyjmowali podejście wyczekujące. Rynek europejski w II kwartale przyjął postawę wyczekującą. Utrzymująca się niestabilność gospodarcza w całej Europie zniechęcała kupujących do zabezpieczania wolumenów z wyprzedzeniem. W dniu 17 czerwca wygasło zawieszenie europejskich ceł importowych na mocznik w wysokości 6,5%. Produkcja w Europie pozostawała stabilna. W czerwcu region wkroczył w letnie spowolnienie.
Perspektywy rynkowe na kolejne miesiące pozostają stabilne z szansami na stopniowe ożywienie. Czynnikami nadającymi kierunek rozwoju rynku są: kolejny indyjski przetarg importowy, odrodzenie zakupów w Brazylii, poziom popytu w Australii i Argentynie oraz ograniczona podaż w Chinach i Azji Południowo-Wschodniej. Oczekuje się, że rynek przejdzie w stan deficytu. Ponowne zainteresowanie importem z USA i presja kosztowa w Europie będą nadal wspierać ceny na przełomie roku.
Notowania cen amoniaku w I półroczu 2023 roku były zdecydowanie niższe niż przed rokiem. Średnia cena amoniaku na NW Europe osiągnęła poziom 576 USD/t, co oznacza spadek o 56% r/r. W II kwartale średnia cena amoniaku wyniosła 400 USD/t, tj. mniej o 70% r/r.
Na światowym rynku amoniaku od początku 2023 roku zaobserwowano niewielką aktywność spotową. Utrzymujący się niewielki popyt, duża podaż oraz niższe koszty produkcji powodowały presję na notowania cen. W I półroczu nastąpił 6-krotny spadek ceny kontraktowej amoniaku w Tampie. W czerwcu cena ta wynosiła 340 USD/t, co oznacza spadek względem stycznia o 635 USD/t, tj. o 65%. W analizowanym okresie w Europie odnotowano znaczny spadek importu amoniaku w związku z niewielkim popytem oraz wysokim poziomem zaopatrzenia produktu w regionie. Popyt na nawozy i chemikalia był niski. Sytuacja popytowo-podażowa pozostała czynnikiem determinującym poziom cen i perspektyw rynkowych. Na początku II kwartału aktywność zakupowa koncentrowała się głównie w Turcji oraz w Azji. Wraz ze stałym wzrostem zasiewów w USA popyt na amoniak również wzrastał. W Europie niesprzyjające warunki atmosferyczne opóźniały wiosenne stosowanie nawozów. Dopiero na początku maja odnotowano wzrost globalnej aktywności na rynku amoniaku. Pod koniec półrocza dostępność w regionie Azji i Pacyfiku uległa zmniejszeniu, w związku z postojami w Indonezji i Australii. Do dnia 16 czerwca obowiązywało zawieszenie unijnych ceł importowych dla ładunków pochodzących ze wszystkich krajów, z wyjątkiem Rosji i Białorusi. Brak narzuconego cła spowodował zmianę kierunków handlowych w 2023 roku. Do Europy napływały wolumeny z USA, Nigerii, Zatoki Arabskiej i Azji Południowo-Wschodniej. Pod koniec czerwca ogłoszono zakończenie zasiewów w USA. Rynek wkroczył w letnie spowolnienie.

* Amoniak FOB YUZHNY, Siarczan amonu Black Sea FOB, brak notowań od marca 2022 w związku z sytuacją w Ukrainie – średnia za I kwartał na podstawie stycznia i lutego
Źródło: Opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego NPK 3x16 w I połowie 2023 roku wyniosła ok. 490 USD/t FOB Baltic/Black Sea, co oznacza spadek o 23% r/r, a w II kwartale ok. 440 USD/t FOB Baltic/Black Sea, czyli o 18% mniej k/k.
Niska płynność rynku nawozów wieloskładnikowych typu NPK, wynikająca ze słabego popytu, a także rozwój sytuacji na innych rynkach nawozowych, wywierała presję spadkową na ceny. Poza Azją, a w szczególności Indiami, globalnie nie odnotowywano regularnego handlu tymi nawozami na szeroką skalę. Pod koniec I półrocza zainteresowanie NPK w Europie stopniowo wzrastało, ale w związku z możliwością wystąpienia dalszych obniżek kupujący przyjmowali ostrożną postawę, zaopatrując się jedynie w niezbędne ilości.
Średnia wartość benchmarku cenowego fosforanu dwuamonowego (DAP) w I połowie 2023 roku wyniosła ok. 575 USD/t FOB Baltic, co oznacza spadek o 32% r/r. Analogicznie w II kwartale było to ok. 500 USD/t FOB Baltic, tj. o 22% mniej k/k.
Z wyjątkiem kilku lokalizacji, gdzie koncentrowała się aktywność zakupowa, popyt na DAP był słaby. Spadek cen odzwierciedlał stopniowe obniżanie ofert przez producentów i dostawców, będące reakcją na niesprzyjające uwarunkowania rynkowe. Okresowo pojawiały się pewne odstępstwa, gdy w kwietniu na krajowym rynku USA ceny fosforanów chwilowo podskoczyły do wielomiesięcznych maksimów, dzięki silnemu zapotrzebowaniu ze strony tamtejszych gospodarstw rolnych. Jednak i tam po zaspokojeniu zapotrzebowania doszło do korekty spadkowej. Pod kątem ograniczeń dostaw zagranicznych szczególnie ważne pozostawało stanowisko Chin, jednego z kluczowych graczy, gdzie wraz z początkiem maja weszła w życie nowa polityka rządu dotycząca
eksportu nawozów fosforowych, umożliwiająca poprawę dostępności chińskich produktów na rynkach azjatyckich.

Notowania cen nawozów wieloskładnikowych (DAP,NPK), soli potasowej, fosforytów
* NPK 3x16 - od stycznia 2022 roku zmiana źródła notowań i bazy na FOB Baltic/Black Sea Źródło: Opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego fosforytów na bazie North Africa w I półroczu 2023 roku była wyższa o 14% r/r, zaś w II kwartale odnotowano 6% wzrost k/k. Dla kwasu fosforowego dostarczanego do Europy Zachodniej średnia wartość benchmarku cenowego w I połowie 2023 roku spadła o 23% r/r. Z kolei w II kwartale miał miejsce 4% spadek k/k.
Po intensywnych wzrostach cen nawozów fosforowych w I półroczu 2022 roku kolejne miesiące roku charakteryzowały się znacznym osłabieniem popytu i spadkami cen. Pod względem zapotrzebowania IV kwartał ubiegłego roku był bardzo słaby praktycznie na wszystkich rynkach. W I półroczu 2023 roku obserwowano kontynuację zapoczątkowanego wcześniej trendu spadkowego cen nawozów typu DAP i MAP. W przypadku surowców do produkcji nawozów fosforowych, jeszcze w II półroczu 2022 roku wyraźne spadki benchmarków cenowych dotknęły kwas fosforowy, który historycznie był notowany najwyżej od 2008 roku. Korekta cen fosforytów w tamtym okresie była minimalna, co w dużym stopniu wpływało na niższą opłacalność produkcji.
W przeszłości ceny fosforytów i kwasu fosforowego reagowały zwykle z pewnym opóźnieniem na wzrosty lub spadki cen pozycjonowanych do nich produktów typu DAP i MAP, lecz po pewnym czasie wszystko wracało do stabilnej wyceny w relacji pomiędzy kosztami surowców a notowaniami produktów. Aktualna sytuacja jest pod tym względem odmienna. Benchmark fosforytów na bazie North Africa od wielu miesięcy jest powyżej faktycznej wyceny rynkowej. Benchmark ten stanowi również odniesienie dla innych notowań fosforytów, które są wycenione wyżej niż wynika to z aktualnych cen produktów nawozowych. Historycznie surowiec z Maroka był wyceniany wyżej niż ten pochodzący z innych krajów Afryki Północnej: Algierii, Tunezji czy Egiptu. Niemniej aktualnie różnica pomiędzy benchmarkami jest na tyle duża, że zaburza równowagę na rynku surowców do produkcji nawozów fosforowych. Ta sytuacja przeniosła się także na rynek kwasu fosforowego, gdzie czołowy eksporter tego surowca, Maroko, przestał publikować ceny kontraktowe dla Indii, które w obliczu bardzo wysokich cen tego surowca z Maroka, rozpoczęły intensywną dywersyfikację dostaw z innych kierunków.
Światowe rynki soli potasowej praktycznie od połowy 2022 roku są w trendzie spadkowym z uwagi na zdecydowane zmniejszenie popytu na nawozy wieloskładnikowe. W IV kwartale 2022 roku i w I kwartale 2023 roku producenci soli potasowej zanotowali spadki produkcji o kilkadziesiąt procent. Warto zauważyć, że w 2022 roku na rynku brazylijskim odnotowano historycznie rekordową cenę soli potasowej. To właśnie rynek brazylijski wpłynął w ubiegłym roku na ogromny wzrost cen soli potasowej dla Europy Zachodniej z uwagi na nałożone sankcje na Rosję i Białoruś, które w ubiegłych latach były głównymi dostawcami tego surowca do europejskich krajów, w tym do Polski. W obliczu obaw o dostępność soli, Brazylia rozpoczęła rywalizacje z europejskimi producentami o zakupy z Kanady i Niemiec, windując ceny do niespotykanych wcześniej poziomów.
Trend spadkowy cen soli potasowej od połowy 2022 roku był bardzo wyraźny w Brazylii oraz USA, a w mniejszym stopniu w Azji Południowo-Wschodniej. Najdłużej producenci soli utrzymywali wysokie ceny w Europie Zachodniej, na co kluczowy wpływ miało odcięcie rynków europejskich od surowca z Białorusi i Rosji. Niewątpliwie producenci z Europy znajdowali się w szczególnie trudnym położeniu, bowiem z jednej strony ceny nawozów NPK spadały, a z drugiej benchmarki kluczowego surowca do produkcji tych nawozów, jakim jest sól potasowa, były najwyższe na świecie. Historycznie nie było sytuacji, w której benchmarki soli potasowej były niższe w Brazylii niż w Azji Południowo-Wschodniej czy Europie Zachodniej.
Zdecydowane ograniczenie popytu na sól spowodowało, że dostawcy stopniowo obniżali swoje oferty. W kwietniu 2023 roku ustalenie wartości nowej umowy na dostawy MOP do Indii, na poziomie o 29% niższym od poprzedniego kontraktu, przyniosło ze sobą jedynie chwilowe ożywienie, po którym globalna aktywność handlowa z powrotem wyhamowała. W obliczu sukcesywnie słabnącego rynku Chiny, dysponując zapasami surowca, nie śpieszyły się z jej zawarciem. Finalnie, na początku czerwca, pojawiła się informacja o zawarciu podobnego kontraktu importowego przez Chiny, przy czym w tym przypadku obniżka była bardziej znacząca i sięgała 48%. Po ustaleniu bardziej korzystnej umowy przez Chiny odbiorcy z Indii rozpoczęli renegocjacje. Chińska cena kontraktowa niewątpliwie stała się również impulsem dla znacznego obniżenia cen soli potasowej do Europy Zachodniej, co wpłynęło na poprawę trudnej sytuacji producentów nawozów NPK.
W I połowie 2023 roku europejski rynek tworzyw charakteryzował się niskim poziomem popytu z rynków aplikacji poliamidu 6 oraz tendencją spadkową cen w całym łańcuchu produktowym. Europejskie sektory zastosowań PA6 znajdowały się pod wpływem słabego otoczenia gospodarczego, tj. wysokiej inflacji i stóp procentowych, a także zmiany nawyków konsumenckich, strategii zakupowych oraz importu gotowych produktów z innych regionów.
W I połowie 2023 roku europejskie ceny kontraktowe benzenu ulegały wahaniom, z okresami spadków i wzrostów. Popyt ze strony lokalnych przetwórców był słaby, a ceny determinowane głównie zapotrzebowaniem z rynku amerykańskiego oraz czynnikami spekulacyjnymi.
Europejski rynek fenolu w analizowanym okresie pozostawał pod wpływem słabego popytu z sektorów zastosowań, konkurencji ze strony produktów pochodzenia azjatyckiego i niskich wskaźników operacyjnych, zarówno na instalacjach fenolu, jak i pochodnych. Produkcja fenolu była zredukowana, dostosowana do zapotrzebowania z rynku. Kluczowy europejski producent fenolu, z uwagi na trudne warunki rynkowe, nie wznowił pracy na instalacji fenolu/acetonu w jednej lokalizacji po przerwie remontowej, przeprowadzonej w 2022 roku. Pod koniec czerwca 2023 roku ten sam producent zapowiedział restrukturyzację w tym zakładzie produkcyjnym.
Średnie ceny kontraktowe benzenu (CIF NWE) w I półroczu 2023 roku ukształtowały się na poziomie niższym o 19% r/r, a w przypadku fenolu (FD NWE) spadek r/r wyniósł 8%. Średnia cena kontraktowa benzenu w Europie (CIF NWE) w II kwartale 2023 roku wzrosła o 7% k/k, a fenolu spadła o 1% (FD NWE) k/k.
Rynek łańcucha produktowego PA6 jest silnie powiązany z koniunkturą gospodarczą. Sytuacja na europejskim rynku poliamidu w I połowie 2023 roku była bardzo trudna, a ceny zarówno CPL i PA6 znajdowały się pod stałą presją spadkową. W trakcie analizowanego okresu nie tylko wyraźnie spadł europejski popyt wewnętrzny, ale także możliwości eksportu. Niski poziom zapotrzebowania był efektem utrzymujących się wyższych kosztów w porównaniu z innymi regionami, ograniczania zapasów, a także słabym popytem z rynków downstream. Trudne warunki makroekonomiczne wpłynęły na wszystkie rynki konsumenckie. Zastosowania motoryzacyjne, mimo wzrostu produkcji w sektorze i rosnącej sprzedaży nowych samochodów w UE, nie zdołały podnieść ogólnego popytu na PA6.
Bardzo negatywnym czynnikiem oddziałującym na europejski rynek PA6 była agresywna polityka cenowa producentów azjatyckich poszukujących rynków zbytu dla swoich produktów w obliczu słabego popytu wewnętrznego. Ceny polimeru importowanego z Chin w I pół. 2023 roku były niejednokrotnie niższe od kosztów wytwarzania producentów europejskich. W zakresie kosztów zmiennych produkcji kluczową role odgrywały koszty benzenu i fenolu, gazu ziemnego, energii oraz emisji CO2, które są w dużej mierze niezależne od producentów PA6.
Napływ taniego importu PA6 na zmagający się z niskim popytem rynek europejski spowodował dalsze nasilenie walki konkurencyjnej pomiędzy producentami europejskimi, a w konsekwencji obniżenie cen PA6 produkowanego w Europie do poziomów zbliżonych do konkurencji azjatyckiej.
Średnie ceny kontraktowe kaprolaktamu (Liq. DDP WE) w I półroczu 2023 roku ukształtowały się na poziomie niższym o 22% r/r, a kaprolaktamu na rynku azjatyckim (CFR NE Asia) o 23% r/r. W II kwartale 2023 roku europejska średnia cena kontraktowa kaprolaktamu ciekłego (Liq. DDP WE) spadła o 12% k/k, a kaprolaktamu na szerokim rynku azjatyckim (CFR NE Asia) o ponad 2% k/k.
Wskaźniki operacyjne europejskich producentów CPL i PA6 były ograniczane, zbilansowane z popytem rynkowym. W trakcie analizowanego okresu część producentów prowadziła prace remontowe, część okresowo wstrzymywała produkcję w wyniku trudnych warunków rynkowych. Kluczowy producent CPL ogłosił plany trwałego zamknięcia
jednej ze swoich instalacji w Europie. W kwietniu oficjalnie rozpoczął działalność nowy globalny gracz na rynku PA6 (z połączenia biznesów dwóch znaczących producentów PA6).
Średnie ceny kontraktowe poliamidu 6 (Engineering Resin Virgin DDP, WE) w I półroczu 2023 roku ukształtowały się na poziomie niższym o 20% r/r. W II kwartale 2023 roku średnia europejska cena poliamidu 6 (Engineering Resin Virgin DDP, WE) była niższa o 12% k/k.
W II połowie 2023 roku w całym łańcuchu produktowym poliamidu 6 głównym determinantem cen i zapotrzebowania będzie dynamika popytowo-podażowa na rynkach aplikacji PA6, które wciąż będą pod wpływem warunków makroekonomicznych oraz cen surowców. Krótkoterminowe nastroje są niepewne.

Źródło: Opracowanie własne
Notowania cen wszystkich alkoholi OXO w I półroczu 2023 roku na rynku europejskim były niższe średnio o 23% r/r. W II kwartale 2023 ceny spadły o średnio 12% k/k. Na spadki cen rok do roku wpływ miały niższe notowania cen kluczowego surowca, propylenu, oraz gazu ziemnego jako nośnika energii. W II kwartale 2023 roku dalszej obniżce ulegała przede wszystkim cena gazu ziemnego przy niewielkiej korekcie cen surowca. Kolejnym czynnikiem wpływającym na ceny alkoholi OXO była sytuacja rynkowa. Osłabienie popytu w Europie, praktycznie we wszystkich sektorach przemysłu, utrzymywało się w całym I półroczu, bez wyraźnych sygnałów poprawy z końcem II kwartału.
Kontrahenci kontraktowi dokonywali odbioru minimalnych zakontraktowanych ilości, a ewentualne zakupy spot produktów były powiązane z uzyskaniem dodatkowych zamówień na produkty finalne. Dostępność alkoholi OXO na rynku utrzymywała się na poziomie przewyższającym popyt, pomimo utrzymywania przez europejskich wytwórców ograniczonych mocy produkcyjnych, w tym wydłużania terminów postojów remontowych oraz prowadzenia polityki redukcji zapasów.
Niskie ceny oraz słaby popyt na alkohole OXO w Azji uniemożliwiały europejskim producentom dokonywanie eksportu nadwyżek produkcyjnych. Dodatkowo tańsze azjatyckie produkty dostarczane były na Bliski Wschód do krajów, które tradycyjnie zaopatrywały się w surowiec pochodzenia europejskiego. Na rynku europejskim dostępne były również wybrane tańsze produkty pochodzące z Bliskiego Wschodu. Popyt na alkohole OXO, w tym głównie 2-EH, na rynku Ameryki Północnej utrzymywał się na wyższym poziomie w relacji do europejskiego, jednak z końcem II kwartału doszło do osłabienia nastrojów oraz racjonalizacji zapasów surowców i wyrobów gotowych przez amerykańskich producentów.
Notowania wszystkich monitorowanych cen plastyfikatorów w I półroczu 2023 roku na rynku europejskim były mniższe średnio o 22% r/r. Ceny w II kwartale 2023 spadły o 12% k/k. Na spadki cen rok do roku wpływ miały niższe notowania cen kluczowych surowców: 2-EH, PTA oraz gazu ziemnego jako nośnika energii. W II kwartale
2023 roku zarówno ceny gazu ziemnego, jak i surowców ulegały dalszym obniżkom, wpływając na ceny plastyfikatorów. Kolejnym znaczącym czynnikiem wpływającym na osłabienie cen plastyfikatorów był import do Europy znacznie tańszych produktów z rynków koreańskiego i tureckiego, wspierany niższymi stawkami logistycznymi. Dodatkowo import z Azji i USA tańszych surowców do produkcji plastyfikatorów m.in. przez producentów tureckich oraz niższe koszty wytworzenia w Azji wpłynęły na zaostrzenie aktywności pośredników lokujących towar importowany w Europie, co w świetle znacznego osłabienia popytu w Europie w całym I półroczu powodowało silną presję cenową na plastyfikatory, wpływając negatywnie na poziom marż producentów europejskich. Finalnie dostępność plastyfikatorów na rynku europejskim utrzymywała się na poziomie przewyższającym popyt, pomimo utrzymywania przez europejskich wytwórców ograniczonych mocy produkcyjnych oraz prowadzenia polityki redukcji zapasów. Popyt na pozostałych rynkach, głównie amerykańskim, utrzymywał się w I półroczu na wyższym poziomie niż w Europie. Jednakże z końcem I półrocza poziom nastrojów dotyczących przyszłego poziomu zamówień (w szczególności w sezonie letnim) spadł na wszystkich rynkach, wpływając na dalszą racjonalizację poziomów zapasów surowców oraz wyrobów gotowych.
Notowania cen kontraktowych propylenu w I półroczu 2023 roku były niższe średnio o 25% r/r. Cena kontraktowa w II kwartale 2023 spadła o 3% k/k. Na spadek ceny r/r do roku wpływ miały przede wszystkim niższe notowania ropy naftowej i nafty oraz sytuacja popytowo–podażowa. Pomimo ograniczeń produkcyjnych dostępność propylenu w Europie utrzymywała się na dobrym poziomie, znacznie przekraczającym popyt. Z uwagi na ograniczone zdolności magazynowania u producentów, z końcem II kwartału propylen wyprzedawany był na rynku spot z rabatami sięgającymi 50% ceny kontraktowej. Popyt wśród producentów polipropylenu, alkoholi OXO oraz pozostałych pochodnych był bardzo ograniczony. Dodatkowo, z uwagi na zbyt wolne ożywienie w Azji oraz dążenie do samowystarczalności niektórych azjatyckich rynków, występował brak możliwości eksportu pochodnych, w tym głównie polipropylenu, co dodatkowo tłumiło zapotrzebowanie na olefiny.
Notowania cen kontraktowych PTA w I półroczu 2023 roku były niższe średnio o 17% r/r. Cena kontraktowa w II kwartale 2023 spadła średnio o 8% k/k. Na spadek ceny rok do roku wpływ miały spadki ceny surowca, paraksylenu, o blisko 11%, a także sytuacja popytowo–podażowa na rynku. Popyt na pochodne PTA, w tym włókna poliestrowe, oraz popyt wśród producentów plastyfikatorów w obu kwartałach utrzymywał się na bardzo niskim poziomie. Z końcem II kwartału 2023 roku wraz ze wzrostem temperatur w Europie wzrastało zapotrzebowanie na butelki PET. Całe półrocze w Europie odznaczały się jednak niską produkcją PTA, dopasowaną do zapotrzebowania na rynku, a według kupujących dostępność produktów przekraczała popyt. Europejscy producenci dodatkowo musieli się zmagać z importem tańszego surowca pochodzenia azjatyckiego. Z końcem II kwartału różnica cenowa pomiędzy towarem pochodzenia europejskiego oraz azjatyckiego dążyła do minimalizacji, wpływając na poprawę nastrojów i przyszłych szans lokowania produktu na rynku europejskim.
Notowania cen ropy naftowej w I połowie 2023 roku były niższe niż w analogicznym okresie 2022 roku. Kierunek zmian cenowych wyznaczały zdarzenia związane z podażą, a także sytuacja makroekonomiczna. Do najważniejszych należy zaliczyć dwukrotne zapowiedzi ograniczenia wydobycia. Pierwsza miała miejsce na początku kwietnia, kiedy to państwa OPEC+ ogłosiły redukcję wydobycia o 1,6 mln bbl/d od maja do końca roku, natomiast druga, jednostronna, ogłoszona przez Arabię Saudyjską na początku czerwca (wchodząca w życie w lipcu), o 1 mln bbl/d. Działania te nie spowodowały większego i stałego wzrostu cen. Uczestnicy rynku przywiązywali większą uwagę do sytuacji w światowej gospodarce. W I kwartale inwestorzy bacznie przyglądali się sektorowi bankowemu w USA, na którym nastąpiły zawirowania w związku z upadkiem kilku banków regionalnych. Znaczną rolę odgrywały również obawy o skalę popytu na ropę w Chinach, będącego wynikiem mniejszej niż się spodziewano skali ożywienia w gospodarce. Czynnik ten mocno oddziaływał na ceny ropy również w II kwartale. Wzrost ceny był również hamowany przez niepewność wśród inwestorów co do wyniku negocjacji o zawieszenie pułapu zadłużenia w USA. Brak porozumienia spowodowałby techniczne bankructwo USA, co miałoby negatywny wpływ na gospodarkę nie tylko tego kraju. Ostatecznie porozumienie zostało zatwierdzone na początku czerwca. Wzrostom cen ropy nie sprzyjała również polityka banków mająca na celu walkę z inflacją, czyli podwyżki stóp przez FED i EBC. Zacieśnianie polityki monetarnej i zapowiedzi dalszych podwyżek stóp powodowały i wciąż powodują ograniczenie możliwości inwestycyjnych. Ostrożność inwestorów była dodatkowo wzmacniana przez dane sugerujące wolniejszą niż przewidywano aktywnością przemysłową w Chinach. Brakiem wsparcia dla wzrostu były również dane z UE, gdzie odnotowano minimalny wzrost PKB w I kwartale 2023 roku, na poziomie 0,1%. Wśród uczestników rynku nasiliło to obawy przed recesją, która w istotny sposób zmniejszyłaby zapotrzebowanie na ropę. Wsparciem dla cen ropy były informację o sytuacji w kanadyjskiej Albercie, gdzie cały czas trwała walka z pożarami oraz plany rządu USA dotyczące uzupełnienia rezerw strategicznych. Poza czynnikami wymienionymi powyżej na rynku utrzymywało się przekonanie, że Rosja nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań dotyczących ograniczenia eksportu, a Iran, pomimo sankcji, wyeksportował ropę w ilości najwyższej od 2018 roku.
Rynek ropy naftowej znajduje się obecnie na rozdrożu. Obawy o kondycję globalnej gospodarki i politykę pieniężną ścierają się z czynnikami po stronie podaży. Podczas gdy Arabia Saudyjska podejmuje proaktywne kroki w celu ograniczenia produkcji, a USA zwiększają swoje rezerwy, strona popytowa pozostaje w niepokoju o inflację i spowolnienie globalnej aktywności gospodarczej, zwłaszcza w Chinach.

Źródło: Opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego siarki w I połowie 2023 roku wyniosła 105 USD/t FOB Vancouver, co oznacza spadek o 73% r/r. W II kwartale cena kształtowała się na poziomie 85 USD/t FOB, tj. o 32% mniej k/k.
Średnia wartość benchmarku cenowego siarki płynnej Delivered Benelux, rozliczanej umowami kwartalnymi, w I połowie 2023 roku wyniosła blisko 135 USD/t i spadła o 61% r/r. W II kwartale wartość kontraktu była taka sama jak w I kwartale.
W I połowie 2023 roku to obserwowano głównie niedostateczny popyt na siarkę ze strony sektora nawozowego, co przyczyniło się ostatecznie do spadku średnich cen spot, chociaż okresowo zdarzały się ich wzrosty lub stabilizacje. Ostatecznie wartość surowca w imporcie do Chin obniżyła się do 85 USD/t CFR. Siarka Vancouver mocno korelowała w tym czasie z chińskim benchmarkiem, ostatecznie plasując się na poziomie nieco ponad 60 USD/t FOB.
Na Bliskim Wschodzie miesięczne ceny siarki ustabilizowały się w czerwcu w okolicy 85 USD/t FOB po serii spadków trwających od początku roku. Wyjątek stanowił marzec, gdy nastąpiło ich delikatne odbicie do poziomu 135 USD/t FOB.
W I kwartale 2023 roku w niektórych rafineriach położonych w Europie realizowane były prace konserwacyjnoremontowe. Wynikające z tego tytułu postoje i ograniczenia produkcji w połączeniu ze strajkami we Francji doprowadziły do stosownego zacieśnienia lokalnego rynku siarki płynnej od strony podażowej. W II kwartale także utrzymywały się pewne ograniczenia, co związane było z kontynuacją ww. prac oraz wznawianiem pracy na instalacjach, a także uzupełnianiem zapasów przez Francję. Niższe zapotrzebowanie przejawiane przez Europę w tym okresie pomogło utrzymać regionalny rynek w równowadze.

Źródło: Opracowanie własne
W I półroczu 2023 roku średnia cena bieli tytanowej w Europie (FD NWE) wyniosła 3 409 PLN/t, co oznacza wzrost o 1% r/r. W II kwartale 2023 roku średnia cena kontraktowa na bazie FD NWE wyniosła 3 400 EUR/t, co oznaczało spadek o 1% k/k.
W I kwartale 2023 roku popyt na TiO2 w Europie pozostawał słaby z uwagi na trudne otoczenie makroekonomiczne, choć był nieco lepszy od oczekiwań, natomiast podaż była więcej niż wystarczająca, także za sprawą obserwowanego importu. Największe ograniczenie popytu, sięgające 30% r/r, odnotowano w sektorze farb i powłok, w szczególności w sektorze budownictwa i majsterkowania. W II kwartale sektor majsterkowania nadal borykał się z wyzwaniami związanymi ze zmniejszonymi wydatkami konsumenckimi i skutkami pandemii. Sektor budownictwa pozostawał trudny ze względu na rosnące stopy procentowe i trudności z finansowaniem nowych inwestycji. Sektor motoryzacyjny stopniowo zaczął się odbudowywać, ponieważ wąskie gardła w dostawach mikroczipów zostały częściowo zniwelowane. Choć różnica cenowa między Chinami a Europą zmniejszyła się w II kwartale 2023 roku, Europejczykom nadal opłacało się zaopatrywać na rynku chińskim, zwłaszcza w świetle czynników kursowych i niższych kosztów frachtu.
Z uwagi na trudną sytuację rynkową wykorzystanie mocy produkcyjnych w części instalacji europejskich pozostawało ograniczone.
Rynek ściśle monitoruje odwołanie od wyroku Sądu z dnia 23 listopada 2022 roku, unieważniającego zharmonizowaną klasyfikację i oznakowanie TiO2 zgodnie z unijnym rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania (CLP). Ponieważ KE i Francja odwołały się od wyroku, wyrok Sądu stwierdzający nieważność rozporządzenia będzie skuteczny dopiero wtedy, gdy odwołania zostaną oddalone.

Źródło: Opracowanie własne
Z uwagi na spadek zapotrzebowania na biel tytanową od połowy 2022 roku obserwuje się zatrzymanie wzrostu cen surowców tytanonośnych, jednak ich poziom jest nadal wysoki.
Ceny ilmenitu do produkcji bieli tytanowej metodą siarczanową dostępnego w Europie w I połowie 2023 roku były o 11% wyższe r/r. Tymczasem ceny surowców tytanonośnych w Chinach odnotowały spadki z rekordowych historycznie poziomów, głównie na skutek dekoniunktury panującej na tamtejszym rynku. Chiński rynek budowlany przeżywa głębokie spowolnienie, potęgowane problemami na rynku deweloperskim. Znoszenie obostrzeń w I kwartale 2023 roku pobudziło aktywność w segmencie chińskiej bieli tytanowej, jednak tylko nieznacznie i na krótko, stąd spadki cen TiO2 na tamtejszym rynku są kontynuowane.
Średnie ceny ilmenitu chińskiego spadły w I połowie 2023 roku o blisko 12% r/r. Ceny szlaki tytanowej do produkcji bieli tytanowej metodą siarczanową dostępnej w Europie wzrosły w I półroczu 2023 o 17% r/r, tymczasem ceny szlaki w Chinach odnotowały spadek w tym okresie o 24%. Tym samym ceny chińskich surowców tytanonośnych zbliżyły się ponownie do cen notowanych globalnie, co w połączeniu z relatywnie niższymi kosztami energii i gazu utrzymuje wysoką konkurencyjność produktów chińskich.
W całym analizowanym okresie sytuacja na rynku europejskim pozostawała trudna. Wskaźniki operacyjne w Europie znajdowały się na obniżonych poziomach ze względu na niski zgłaszany popyt. Zmniejszona podaż pokrywała niższe zapotrzebowanie. Trudna sytuacja na rynku europejskim skutkowała ograniczeniami bądź czasowymi wyłączeniami produkcji.
Sektor zastosowań końcowych (motoryzacja, budownictwo), pomimo wcześniejszych zapowiedzi o zbliżającym się ożywieniu w II kwartale, który jest tradycyjnie wysokim sezonem dla melaminy, nie odbudował się, głównie za sprawą wysokiej inflacji, rosnących stóp procentowych oraz niekorzystnych danych makroekonomicznych płynących z największych gospodarek świata. Zdaniem uczestników rynku spadek popytu wyniósł około 30-40% w stosunku do typowych lat poprzednich. Elementem pozytywnym, wnoszącym pewną nadzieję dla dostawców europejskiej melaminy, była zmniejszona atrakcyjność chińskiego produktu w Europie i większe zainteresowanie produktem lokalnym. Powodem tego stanu rzeczy było zawężenie się luki cenowej między produktami wytworzonymi na Starym Kontynencie i zagranicznymi, jak też ze względu na długi czas realizacji zamówień. W kontekście dalszego importu wolumenów z Azji do Europy bardzo istotne wydają się być decyzje w toczącym się postępowaniu antydumpingowym dotyczącym przywozu melaminy z Chin i ewentualnej zmianie ceł na te produkty.
Gracze rynkowi nie są pewni, kiedy sytuacja popytowa ulegnie poprawie, ale w miarę zbliżania się letniego zastoju pojawia się coraz większy pesymizm co do tego, kiedy to nastąpi. Letnie przestoje remontowe mogą zostać przedłużone, jeśli zużycie melaminy pozostanie nadal na niskim poziomie. W rezultacie nie jest jasne, kiedy i czy w ogóle popyt poprawi się w nadchodzących miesiącach. Po nadejściu chłodniejszych miesięcy rynek będzie również uważniej obserwował ceny gazu i związane z nimi koszty produkcji melaminy.
Ceny kontraktowe z uwagi na niestabilną sytuację makroekonomiczną i rynkową ustalane były nadal przez uczestników rynku w ujęciu miesięcznym i na koniec II kwartału 2023 roku zostały ustalone retrospektywnie, odzwierciedlając skumulowaną sumę trzymiesięcznych zmian kontraktów, które można było potwierdzić. Ostatecznie cena kontraktowa melaminy w II kwartale 2023 została ustalona na poziomie od 2 250 do 2 680 EUR/t FD NWE, co oznaczało spadek o 350 EUR/t k/k. Średnia kontraktowa cena melaminy w Europie w I półroczu 2023 roku wyniosła 2 748 EUR/t FD NWE i była niższa o 28% r/r.

Notowania cen melaminy
Źródło: Opracowanie własne
W I półroczu 2023 cena gazu znajdowała się w trendzie spadkowym. Na koniec okresu była ona niższa o 45% niż na początku stycznia. Notowania na rynku spot podlegały silnym wahaniom dobowym, a zmienność osiągała kilkanaście procent. Pomimo tendencji spadkowej w omawianym okresie wystąpiło kilka korekt. Największe z nich miały miejsce w styczniu, marcu i czerwcu. Powodem korekt styczniowych były: informacja o opóźnieniu uruchomienia Freeport LNG w USA oraz spadek dostaw przez Ukrainę. Wzrost ceny w marcu był wynikiem informacji o problemach z energetyką jądrową we Francji oraz o strajkach w tamtejszych terminalach regazyfikacyjnych. Ceny w czerwcu wzrosły na skutek przedłużających się prac remontowych w norweskich instalacjach gazowych oraz deklaracji rządu Holandii, że najpóźniej w 2024 roku zamknie złoże w Groningen. Sytuację dodatkowo pogorszyły prognozy wysokich temperatur na II półrocze w Europie, co może przełożyć się na zwiększony popyt na energię elektryczną.
Najważniejszym czynnikiem oddziaływującym na ceny gazu była pogoda. Generalnie temperatury w większości krajów Europy Północno-Zachodniej utrzymywały się w I półroczu 2023 przeważnie powyżej średniej sezonowej, co zmniejszało zapotrzebowanie na energię do ogrzewania. Dodatkowo korzystna aura w połączeniu z coraz większą mocą generowaną przez OZE spowodowała, że nie było konieczności bilansowania produkcji energii poprzez uruchamiane dodatkowych mocy w elektrowniach gazowych. Kolejnymi czynnikami wspierającymi spadki cen gazu był taniejący węgiel, co przełożyło się na mniejszy popyt na gaz zgłaszany z krajów azjatyckich. Chiny wykorzystywały węgiel do produkcji przemysłowej i produkcji energii, natomiast Korea Południowa energię atomową. Stabilne dostawy rurociągowe i wysokie dostawy LNG, w połączeniu z niskim zapotrzebowaniem,
umożliwiały natomiast utrzymywanie rekordowo wysokich poziomów napełnienia magazynów: w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Ich wypełnienie w UE na koniec czerwca 2023 wyniosło 77,3% i było o 19,1% wyższe r/r. Trzeba jednak brać pod uwagę fakt, że maksymalna pojemność magazynowa w Europie pokrywa jednak mniej niż połowę jej zimowego zużycia. Reszta musi pochodzić z bieżących dostaw. Jednocześnie rosły zdolności UE importu LNG, za sprawą uruchamiania kolejnych terminali regazyfikacyjnych. Nie bez znaczenia był wpływ sytuacji makroekonomicznej, w tym głównie zawirowania związane z sektorem bankowym oraz konieczność podniesienia limitów zadłużenia w USA, co mogło skutkować kryzysem i zmniejszeniem popytu na surowce. Kolejną przyczyną jest słaby popyt zgłaszany ze strony sektora przemysłowego, co świadczy o rosnących problemach Europy z jego odbudową, głównie z powodu spadku popytu w wyniku wysokich cen w 2021 i 2022 roku. Dodatkowo Rada Europejska uzgodniła przedłużenie o kolejny rok celu redukcji przez państwa członkowskie zapotrzebowania na gaz o 15%. Należy odnotować, że pierwszy w historii przetarg UE na wspólne zakupy gazu zakończył się sukcesem.
W kolejnych kwartałach kluczową rolę w kształtowaniu się cen odegrają następujące czynniki:

* bez przesyłu
Źródło: Opracowanie własne
W I półroczu 2023 roku odnotowano kontynuację spadku średnich cen energii elektrycznej w Polsce, który wyniósł 32% w stosunku do II półrocza 2022. Natomiast ceny r/r spadły nieznacznie, o 2%.
W I półroczu 2023 roku UE odnotowała 6% spadek zapotrzebowania na energię w wyniku spowolnienia gospodarczego na skutek wojny w Ukrainie i rekordowych cen surowców w 2022 roku. Wiele krajów zanotowało minimalny wzrost PKB, a niektóre wpadły w techniczną recesję. Dodatkowo niebagatelną rolę odegrała pogoda. Jej oddziaływanie zaznaczyło się w wielu aspektach. Wyjątkowo ciepła zima spowodowała zmniejszone zapotrzebowanie na energię. Przyczyniło się to do spadków cen gazu, dzięki czemu mógł on stanowić uzupełnienie energii z OZE. Produkcja energii z gazu wiąże się z niższą emisją niż w przypadku węgla. Ceny tego ostatniego również spadały, jednak na wysokim poziomie utrzymywała się cena uprawnień do emisji. Dodatkowo znacznie poprawiła się sytuacja hydrologiczna. Pozwoli to wytwarzać więcej energii z tego źródła, równocześnie zapewni dostateczną ilość wody do chłodzenia reaktorów jądrowych (szczególnie we Francji), jak również w razie potrzeby możliwy będzie transport węgla Renem.
Kolejnym czynnikiem bezpośrednio związanym z pogodą jest produkcja energii z OZE. W poszczególnych miesiącach raportowanego okresu jej udział w ogólnym miksie energetycznym bił kolejne rekordy. Oznacza to, że zarówno w Polsce, jak i w całej Europie, ten rodzaj energii zaczyna wypierać produkcję z węgla. W Polsce w tym okresie udział OZE wyniósł ok. 20%, a dla porównania w Niemczech było to 52%. Wprowadzenie w Polsce tarczy solidarnościowej spowodowało, że 8 mln polskich gospodarstw domowych zapłaci w tym roku tylko 40% rynkowej ceny za energię elektryczną. Duże znaczenie miał również fakt regulacji prawnych i interwencji
państwa na dużą skalę wprowadzające limity cen na rynku hurtowym.
Obecnie rynek cechuje większa przewidywalność, a ceny ustabilizowały się na niższym poziomie. Jednak jest to wynikiem działań mających na celu neutralizację skutków wojny w Ukrainie. Ta przyczyna będzie mogła w przyszłości powodować zwiększoną niepewność, a co za tym idzie zmienność poziomu cen.
W kolejnych okresach na ceny energii elektrycznej wpływać będą między innymi:

* IRDN - Cena średnia ważona wolumenem ze wszystkich transakcji na sesji giełdowej, liczona po dacie dostawy dla całej doby Źródło: Opracowanie własne
Ceny węgla na międzynarodowym rynku w I półroczu 2023 roku charakteryzowały się trendem spadkowym. Korekta w czerwcu spowodowana była wzrostem cen gazu na skutek przedłużających się remontów instalacji w Norwegii. Do jednej z głównych przyczyn tego stanu rzeczy należy zaliczyć warunki pogodowe, tj. łagodną zimę, rekordową produkcją energii z OZE (w wielu krajach była ona największa w historii) oraz znaczną poprawę warunków hydrologicznych w większości krajów Europy. Nie bez znaczenia był fakt, że gospodarki Europy notują minimalny wzrost gospodarczy, a wiele przedsiębiorstw czeka z uruchomieniem pełnych zdolności produkcyjnych, co powoduje mniejsze zapotrzebowanie na energię. Dodatkowo taniejący gaz sprawiał, że produkcja energii przy użyciu tego surowca była tańsza. Kolejnym czynnikiem było rekordowe wypełnienie magazynów gazu, co oznaczało brak konieczności spalania węgla. Wzrostom cen węgla również nie sprzyjał fakt ograniczonego popytu ze strony głównych odbiorców tego surowca, czyli Chin i Indii. Ożywienie gospodarcze w Chinach okazało się znacznie poniżej poziomu prognozowanego przez uczestników rynku, a zapasy węgla są historycznie wysokie zarówno w Chinach, jak i w Korei Południowej oraz Japonii. Również zapasy surowca w portach w Europie notowały bardzo wysokie wolumeny, a część z nich była zakupiona jeszcze przed zimą. Według szacunków zapasy w portach w Amsterdamie, Rotterdamie i Antwerpii (ARA) wynosiły średnio 6 mln t w I połowie 2023 roku, w porównaniu z nieco ponad 4 mln t w okresie od stycznia do czerwca 2022 roku. W związku z tym część eksporterów z Europy postanowiła odsprzedać swoje produkty, w tym głównie wysokokaloryczny węgiel dla elektrowni, na rynki Azji i Pacyfiku.
Międzynarodowy rynek węgla, który w ostatnim czasie był poddany wielu zawirowaniom, najwyraźniej zaczyna się stabilizować. W najbliższych kwartałach na ceny węgla będzie miała wpływ pogoda i zapotrzebowanie na energię do chłodzenia w III kwartale i ogrzewania w IV kwartale 2023 i w I kwartale 2024. Jednym z najważniejszych czynników będzie cena gazu, który służy, podobnie jak węgiel i atom, do bilansowania produkcji energii ze źródeł zależnych od pogody. Do kluczowych czynników będzie należało również zachowanie Chin, które nadal rozwijają energetykę opartą na spalaniu węgla. Ostatnio zaczęły się pojawiać się informacje o suszy w tym kraju, która może spowodować zmniejszenie produkcji w hydroelektrowniach i konieczność bilansowania zapotrzebowania na energię przez energetykę konwencjonalną.

Źródło: Opracowanie własne
Skonsolidowane wyniki finansowe Grupy Azoty
| Wyszczególnienie | I pół. 2023 | I pół. 2022 | zmiana | zmiana % |
|---|---|---|---|---|
| Przychody ze sprzedaży | 7 386 299 | 13 236 932 | (5 850 633) | (44,2) |
| Koszty wytworzenia/nabycia sprzedanych produktów, towarów i materiałów |
(8 059 305) | (9 933 960) | 1 874 655 | (18,9) |
| (Strata)/Zysk brutto ze sprzedaży | (673 006) | 3 302 972 | (3 975 978) | (120,4) |
| Koszty sprzedaży | (474 111) | (612 279) | 138 168 | (22,6) |
| Koszty ogólnego zarządu | (487 065) | (465 709) | (21 356) | 4,6 |
| (Strata)/Zysk ze sprzedaży | (1 634 182) | 2 224 984 | (3 859 166) | (173,4) |
| Zysk/(Strata) na pozostałej działalności operacyjnej |
230 999 | (10 652) | 241 651 | x |
| (Strata)/Zysk na działalności operacyjnej | (1 403 183) | 2 214 332 | (3 617 515) | (163,4) |
| Przychody/(Koszty) koszty finansowe netto |
107 182 | (187 606) | 294 788 | x |
| Zysk z udziałów w jednostkach stowarzyszonych wycenianych metodą praw własności |
13 130 | 7 861 | 5 269 | 67,0 |
| (Strata)/Zysk przed opodatkowaniem | (1 282 871) | 2 034 587 | (3 317 458) | (163,1) |
| Podatek dochodowy | 184 450 | (352 627) | 537 077 | x |
| (Strata)/Zysk) netto | (1 098 421) | 1 681 960 | (2 780 381) | (165,3) |
| EBIT | (1 403 183) | 2 214 332 | (3 617 515) | (163,4) |
| Amortyzacja | 397 515 | 359 136 | 38 379 | 10,7 |
| Odpisy aktualizujące | (3 007) | 1 511 | (4 518) | (299,0) |
| EBITDA | (1 008 675) | 2 574 979 | (3 583 654) | (139,2) |
Źródło: Opracowanie własne
EBIT w ujęciu segmentów
| I półrocze 2023 | Agro | Tworzywa | Chemia | Energetyka | Pozostałe |
|---|---|---|---|---|---|
| Przychody zewnętrzne ze sprzedaży |
4 189 772 | 633 919 | 1 427 639 | 805 866 | 329 103 |
| EBIT | (856 121) | (263 936) | (357 434) | (10 539) | 84 847 |
| EBITDA | (660 087) | (233 406) | (313 831) | 45 393 | 153 256 |
| I półrocze 2022 | Agro | Tworzywa | Chemia | Energetyka | Pozostałe |
| Przychody zewnętrzne ze sprzedaży |
7 866 369 | 1 224 791 | 3 743 896 | 262 678 | 139 198 |
| EBIT | 1 305 852 | 87 922 | 762 832 | 24 964 | 32 762 |
Źródło: Opracowanie własne
Przychody ze sprzedaży według segmentów operacyjnych

Źródło: Opracowanie własne.


Źródło: Opracowanie własne.
W I półroczu 2023 roku przychody ze sprzedaży w Segmencie Agro wyniosły 4 189 772 tys. PLN i stanowiły 56,7% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. W porównaniu do I półrocza 2022 roku poziom przychodów zmniejszył się o 46,7%, przy jednoczesnym zmniejszonym udziale segmentu w przychodach ogółem Grupy o 2,7 pp.
Na działalności Segmentu Agro odnotowano stratę na działalności operacyjnej (EBIT) w wysokości 856 121 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA.
Sprzedaż na rynku krajowym stanowiła 57% łącznej sprzedaży produktów segmentu.
Przychody ze sprzedaży w I półroczu 2023 roku w Segmencie Tworzywa wyniosły 633 919 tys. PLN i stanowiły 8,6% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. Wartość przychodów segmentu w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego zmniejszyła się o 48,2%. Na działalności tego segmentu odnotowano stratę na działalności operacyjnej w wysokości 263 936 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA.
Sprzedaż na rynkach zagranicznych stanowiła 81% łącznych przychodów ze sprzedaży produktów segmentu.
W I półroczu 2023 roku przychody ze sprzedaży w Segmencie Chemia wyniosły 1 427 639 tys. PLN i były niższe od przychodów uzyskanych w porównywalnym okresie roku poprzedniego o 61,9%. Udział Segmentu Chemia w całości osiąganych przychodów kształtuje się na poziomie 19,3%. Na działalności tego segmentu odnotowano stratę na działalności operacyjnej na poziomie 357 434 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA.
Sprzedaż na rynkach zagranicznych stanowiła 55% sprzedaży ogółem produktów segmentu.
Przychody ze sprzedaży w Segmencie Energetyka w I półroczu 2023 roku wyniosły 805 866 tys. PLN i stanowiły 10,9% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. Przychody segmentu zwiększyły się w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego o 206,8%. Wygenerowany wynik EBIT segmentu był ujemny i wyniósł 10 539 tys. PLN oraz dodatni wynik EBITDA.
W Segmencie Pozostałe w I półroczu 2023 roku odnotowano przychody ze sprzedaży na poziomie 329 103 tys. PLN, które wzrosły o 136,4% w porównaniu do przychodów uzyskanych w analogicznym okresie roku ubiegłego. Stanowią one 4,5% całkowitych przychodów ze sprzedaży. Na działalności segmentu odnotowano zysk ze sprzedaży, a wygenerowany wynik EBIT był dodatni i wyniósł 84 847 tys. PLN.
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | zmiana r/r | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Amortyzacja | 395 305 | 356 928 | 38 377 | 10,8 |
| Zużycie materiałów i energii | 5 847 885 | 8 880 790 | (3 032 905) | (34,2) |
| Usługi obce | 632 629 | 807 024 | (174 395) | (21,6) |
| Wynagrodzenia, narzuty i pozostałe świadczenia |
1 098 504 | 1 030 740 | 67 764 | 6,6 |
| Podatki i opłaty | 260 995 | 365 395 | (104 400) | (28,6) |
| Pozostałe koszty rodzajowe | 88 294 | 79 814 | 8 480 | 10,6 |
| Razem | 8 323 612 | 11 520 691 | (3 197 079) | (27,8) |
Źródło: Opracowanie własne
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | |
|---|---|---|
| Amortyzacja | 4,7 | 3,1 |
| Zużycie materiałów i energii | 70,3 | 77,1 |
| Usługi obce | 7,6 | 7,0 |
| Wynagrodzenia, narzuty i poz. świadczenia |
13,2 | 8,9 |
| Podatki i opłaty | 3,1 | 3,2 |
| Pozostałe koszty rodzajowe | 1,1 | 0,7 |
| Razem | 100,0 | 100,0 |
Źródło: Opracowanie własne
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | zmiana r/r | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Aktywa trwałe, w tym: | 18 115 849 | 16 130 510 | 1 985 339 | 12,3 |
| Rzeczowe aktywa trwałe | 14 412 897 | 12 988 289 | 1 424 608 | 11,0 |
| Wartości niematerialne | 928 285 | 1 000 857 | (72 572) | (7,3) |
| Aktywa z tytułu prawa do użytkowania | 786 639 | 816 253 | (29 614) | (3,6) |
| Pozostałe należności | 661 655 | 573 999 | 87 656 | 15,3 |
| Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego |
466 059 | 102 217 | 363 842 | 356,0 |
| Pochodne instrumenty finansowe | 394 360 | 157 368 | 236 992 | 150,6 |
| Wartość firmy | 289 481 | 325 186 | (35 705) | (11,0) |
| Aktywa obrotowe, w tym: | 7 904 016 | 8 701 545 | (797 529) | (9,2) |
| Zapasy | 2 605 887 | 3 011 863 | (405 976) | (13,5) |
| Prawa majątkowe | 2 204 890 | 1 944 294 | 260 596 | 13,4 |
| Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe |
1 592 115 | 2 835 841 | (1 243 726) | (43,9) |
| Środki pieniężne i ich ekwiwalenty | 1 405 681 | 866 981 | 538 700 | 62,1 |
| Aktywa razem | 26 019 865 | 24 832 055 | 1 187 810 | 4,8 |
Źródło: Opracowanie własne
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | zmiana r/r | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Kapitał własny | 8 795 144 | 10 919 723 | (2 124 579) | (19,5) |
| Zobowiązania długoterminowe, w tym: | 5 894 230 | 6 527 971 | (633 741) | (9,7) |
| Zobowiązania z tytułu kredytów, pożyczek | 3 584 290 | 4 218 574 | (634 284) | (15,0) |
| Pozostałe zobowiązania finansowe | 678 324 | 669 954 | 8 370 | 1,2 |
| Zobowiązania z tytułu świadczeń pracowniczych |
469 344 | 398 131 | 71 213 | 17,9 |
| Zobowiązania z tytułu leasingu | 391 035 | 358 082 | 32 953 | 9,2 |
| Rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego |
323 079 | 423 726 | (100 647) | (23,8) |
| Rezerwy | 240 693 | 245 813 | (5 120) | (2,1) |
| Dotacje | 188 111 | 193 321 | (5 210) | (2,7) |
| Zobowiązania krótkoterminowe, w tym: | 11 330 491 | 7 384 361 | 3 946 130 | 53,4 |
| Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe |
4 227 386 | 686 098 | 3 541 288 | 516,1 |
| Zobowiązania z tytułu kredytów, pożyczek | 3 316 339 | 4 859 189 | (1 542 850) | (31,8) |
| Pozostałe zobowiązania finansowe | 2 301 289 | 367 637 | 1 933 652 | 526,0 |
| Rezerwy | 87 962 | 73 432 | 14 530 | 19,8 |
| Dotacje | 1 230 958 | 977 098 | 253 860 | 26,0 |
| Pasywa razem | 26 019 865 | 24 832 055 | 1 187 810 | 4,8 |
Źródło: Opracowanie własne
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | |
|---|---|---|
| Rentowność brutto na sprzedaży | (9,1) | 25,0 |
| Rentowność EBIT | (19,0) | 16,7 |
| Rentowność EBITDA | (13,7) | 19,5 |
| Rentowność zysku netto | (14,9) | 12,7 |
| ROA | (4,2) | 6,8 |
| ROCE | (9,6) | 12,7 |
| ROE | (12,5) | 15,4 |
| Rentowność aktywów trwałych | (6,1) | 10,4 |
Źródło: Opracowanie własne
Formuły wskaźników:
Rentowność brutto na sprzedaży – zysk (strata) brutto ze sprzedaży / przychody ze sprzedaży (sprawozdanie z całkowitych dochodów w układzie kalkulacyjnym)
Rentowność EBIT – EBIT / przychody ze sprzedaży
Rentowność EBITDA – EBITDA / przychody ze sprzedaży
Rentowność netto - zysk (strata) netto / przychody ze sprzedaży
Rentowność aktywów (ROA) - zysk (strata) netto / aktywa razem
Rentowność kapitału zaangażowanego (ROCE) – EBIT / TALCL, tj. EBIT / aktywa razem pomniejszone o zobowiązania krótkoterminowe
Rentowność kapitałów własnych (ROE) - zysk (strata) netto / kapitał własny
Rentowność aktywów trwałych – zysk (strata) netto / aktywa trwałe
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | |
|---|---|---|
| Wskaźnik bieżącej płynności | 0,7 | 1,2 |
| Wskaźnik wysokiej płynności | 0,5 | 0,8 |
| Wskaźnik podwyższonej płynności | 0,1 | 0,1 |
Źródło: Opracowanie własne
Formuły wskaźników:
Wskaźnik bieżącej płynności – aktywa obrotowe / krótkoterminowe zobowiązania
Wskaźnik wysokiej płynności – [aktywa obrotowe – zapasy] / krótkoterminowe zobowiązania Wskaźnik podwyższonej płynności – [środki pieniężne + pozostałe aktywa finansowe] / krótkoterminowe zobowiązania
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | |
|---|---|---|
| Okres rotacji zapasów | 58 | 55 |
| Okres inkasa należności | 39 | 39 |
| Okres spłaty zobowiązań | 75 | 88 |
| Cykl gotówkowy/konwersji gotówki | 22 | 6 |
Źródło: Opracowanie własne
Okres rotacji zapasów – zapasy * 180 / koszt własny sprzedaży
Okres inkasa należności – należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe * 180 / przychody ze sprzedaży Okres spłaty zobowiązań – zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe * 180 / koszt własny sprzedaży Cykl gotówkowy/konwersji gotówki – okres rotacji zapasów + okres inkasa należności - okres spłaty zobowiązań
| I pół. 2023 | I pół. 2022 | |
|---|---|---|
| Wskaźnik ogólnego zadłużenia | 66,2 | 56,0 |
| Wskaźnik zadłużenia długoterminowego | 22,7 | 26,3 |
| Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego | 43,5 | 29,7 |
| Wskaźnik pokrycia zadłużenia kapitałem własnym |
51,1 | 78,5 |
| Wskaźnik pokrycia zobowiązań z tytułu odsetek |
(531,2) | 2 744,7 |
Źródło: Opracowanie własne
Formuły wskaźników:
Wskaźnik ogólnego zadłużenia – długoterminowe i krótkoterminowe zobowiązania / aktywa razem Wskaźnik zadłużenia długoterminowego – długoterminowe zobowiązania / aktywa razem
Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego – krótkoterminowe zobowiązania / aktywa razem Wskaźnik pokrycia zadłużenia kapitałem własnym – kapitał własny / długo i krótkoterminowe zobowiązania Wskaźnik pokrycia zobowiązań z tytułu odsetek – [zysk przed opodatkowaniem + koszty odsetek] / koszty odsetek
Sytuacja finansowa Grupy Azoty wskazuje na utrzymanie zdolności płatniczej oraz kredytowej, zarówno w odniesieniu do Jednostki Dominującej, jak również do pozostałych wiodących spółek Grupy. Wszystkie zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek oraz innych zobowiązań finansowych były w I półroczu 2023 roku realizowane terminowo i nie występuje zagrożenie ich dalszej regularnej obsługi.
Grupa Azoty zarządza płynnością finansową poprzez utrzymywanie bezpiecznego, odpowiedniego do skali prowadzonej działalności, stanu nadwyżek środków pieniężnych i wolnych limitów kredytowych oraz limitów Umowy o Finansowanie Wewnątrzgrupowe, służącej m.in. ich efektywnej redystrybucji w ramach Grupy.
Grupa posiada ponadto możliwość odraczania płatności zobowiązań wobec dostawców i usługodawców na podstawie zawartych umów faktoringu odwrotnego w łącznej wysokości 2 843 mln PLN. Grupa Azoty posiada również możliwość finansowania wierzytelności wobec kontrahentów dzięki zawartym, wraz ze spółkami Grupy, umowom faktoringu wierzytelności do kwoty 750 mln PLN.
Grupa Kapitałowa na bieżąco monitoruje wpływ wojny w Ukrainie oraz wynikających z niej nadzwyczajnych, wysoce zmiennych cen gazu oraz innych surowców energetycznych na Grupę i otoczenie gospodarcze Grupy. Na moment sporządzania niniejszego raportu Grupa Kapitałowa nie odnotowała istotnego negatywnego wpływu wojny w Ukrainie na jej sytuację finansową.
W związku z ryzykiem przekroczenia na dzień 30 czerwca 2023 roku granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenie Finansowe Netto do EBITDA" dopuszczonej w ramach umów o finansowanie Grupy Azoty, Zarząd Spółki prowadził negocjacje w tym zakresie z instytucjami finansującymi Grupę Azoty. Celem negocjacji było uzyskanie przez Grupę zgody na odstąpienie od stosowania wybranych warunków kredytowych, w tym w szczególności odstąpienie od stosowania wskazanego powyżej wskaźnika i zrzeczenie się przez Strony Finansujące praw wynikających z ewentualnego przekroczenia wymaganej granicznej wartości tego wskaźnika. W dniu 1 czerwca 2023 roku Zarząd Spółki przekazał Stronom Finansującym pisma zmieniające dotyczące zrzeczenia się praw (ang. Waiver and Amendment Letters) – Porozumienia o Waiver zawierające propozycję odpowiednich, wypracowanych przez strony zapisów. Szczegółowe informacje zostały przedstawione w pkt 4.2 niniejszego raportu.
Wszystkie zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek Grupy Kapitałowej były w I półroczu 2023 roku realizowane terminowo i nie występuje zagrożenie ich dalszej regularnej obsługi. Grupa Azoty posiada wolne limity o charakterze parasolowym w ramach kredytów bieżących powiązanych ze strukturami cash poolingu rzeczywistego w PLN, EUR i USD oraz w ramach kredytu wielocelowego, którymi Jednostka Dominująca może zarządzać w sytuacji zmieniającego się zapotrzebowania na środki w poszczególnych spółkach Grupy. Uzupełniająco Grupa Azoty posiada wolne limity bilateralnych kredytów bieżących i wielocelowych.
Wartość wolnych limitów kredytów bieżących i wielocelowych Grupy Azoty na dzień 30 czerwca 2023 roku wynosiła 767 mln PLN. Jednocześnie Grupa dysponowała wolnymi limitami z tytułu kredytów korporacyjnych w wysokości 30 mln PLN oraz pożyczek celowych o wartości 10 mln PLN.
Ponadto wartość wolnych limitów Umowy kredytów Grupy Azoty POLYOLEFINS na finansowanie projektu "Polimery Police" wynosiła 2 008 mln PLN.
Łącznie na dzień 30 czerwca 2023 roku Grupa dysponowała wolnymi limitami kredytowymi wynikającymi z ww. umów w wysokości 2 815 mln PLN, z czego limity kredytów celowych Grupy Azoty POLYOLEFINS na finansowanie projektu "Polimery Police" wynosiły 2 008 mln PLN, a pozostałe limity Grupy wynosiły 807 mln PLN.
Standing finansowy Grupy Azoty jest stabilny w związku z zawarciem z instytucjami finansowymi Porozumienia o Waiver. Niemniej nie można wykluczyć, że w przypadku wystąpienia dalszej kumulacji negatywnych czynników zewnętrznych, w tym nadzwyczajnej zmienności cen kluczowych surowców oraz zmniejszonego popytu na produkty Grupy Azoty i postojów części instalacji produkcyjnych, mogą one skutkować okresowym pogorszeniem jej standingu finansowego.
Nie wystąpiły inne nietypowe pozycje w sposób istotny wpływające na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy netto lub przepływy środków pieniężnych Grupy.
Grupa Azoty w I półroczu 2023 roku na nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych poniosła nakłady w wysokości 1 256 967 tys. PLN.
Struktura nakładów inwestycyjnych przedstawiała się następująco:
| | Inwestycje związane z rozwojem biznesu | 958 161 tys. PLN |
|---|---|---|
| | Inwestycje związane z utrzymaniem biznesu | 116 355 tys. PLN |
| | Inwestycje mandatowe | 62 918 tys. PLN |
| | Zakupy gotowych dóbr | 25 772 tys. PLN |
| | Pozostałe (remonty znaczące, komponenty, katalizatory itp.) | 93 761 tys. PLN |
Struktura nakładów inwestycyjnych Grupy Azoty w I półroczu 2023 roku

Źródło: Opracowanie własne
Poniżej przedstawiono zestawienie nakładów inwestycyjnych Grupy Azoty w I półroczu 2023 roku:
| | Jednostka Dominująca | 49 811 tys. PLN |
|---|---|---|
| | Grupa Azoty POLYOLEFINS | 889 069 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty PUŁAWY | 172 674 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty KĘDZIERZYN | 57 683 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty POLICE | 41 739 tys. PLN |
| | COMPO EXPERT | 10 640 tys. PLN |
| | Grupa Azoty KOLTAR | 9 407 tys. PLN |
| | Grupa Azoty SIARKOPOL | 16 470 tys. PLN |
| | Grupa Azoty PKCh | 4 581 tys. PLN |
| | Grupa Azoty COMPOUNDING | 4 848 tys. PLN |
| | Grupa Azoty ATT POLYMERS | 45 tys. PLN |
| Nazwa inwestycji | Budżet inwestycji |
Poniesione nakłady |
Poniesione nakłady w I półroczu 2023 roku |
Opis inwestycji | Planowany termin zakończenia |
|
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka Dominująca | ||||||
| Instalacja neutralizacji (azotan amonu) |
210 000 | 6 597 | 1 992 | Przedmiotem zadania jest budowa nowej instalacji produkcji stężonego roztworu azotanu amonu, tzw. instalacji neutralizacji. Celem inwestycji jest zapewnienie ciągłości oraz poprawa efektywności produkcji nawozów saletrzanych. Realizacja projektu pozwoli na obniżenie zużycia energii cieplnej i przyczyni się do zmniejszenia oddziaływania procesu produkcyjnego na środowisko oraz do poprawy konkurencyjności kosztowej. |
2025 | |
| Budowa instalacji neutralizacji strąceniowej |
141 000 | 10 291 | 3 123 | Przedmiotem projektu jest budowa nowej Instalacji neutralizacji strąceniowej oraz modernizacja procesu wytwarzania kaprolaktamu i siarczanu amonu w celu ograniczenia zużycia energii cieplnej dzięki lepszemu wykorzystaniu ciepła reakcji neutralizacji estru kaprolaktamu. Obniżenie zużycia pary wodnej pozwoli na obniżenie kosztów produkcji kaprolaktamu i siarczanu amonu oraz poprawi konkurencyjność kosztową. |
2025 | |
| Grupa Azoty POLYOLEFINS | ||||||
| "Polimery Police" | 7 210 957* | 5 528 944 | 889 069 | W ramach inwestycji planowana jest budowa instalacji "on purpose" produkującej propylen metodą odwodornienia propanu (PDH) i instalacji do produkcji polipropylenu wraz z infrastrukturą towarzysząca, w tym rozbudową Portu Morskiego w Policach o terminal przeładunkowo magazynowy propanu i etylenu. |
2023 | |
| Grupa Azoty POLICE | ||||||
| Uniezależnienie produkcji wody zdemineralizowanej od zmiennego zasolenia w rzece Odrze oraz zwiększenie możliwości wytworzenia wód specjalnych na instalacjach |
111 000 | 109 798 | 1 302 | Modernizacja i rozbudowa stacji uzdatniania i demineralizacji wody pozwoli zabezpieczyć Grupę Azoty POLICE przed okresowym występowaniem podwyższonego zasolenia rzeki Odry i umożliwi wykorzystywanie jej, jako jedynego źródła zasilania. Inwestycja umożliwi także zapewnienie dostaw wody zdemineralizowanej na potrzeby instalacji Grupy Azoty POLYOLEFINS. |
2023** | |
| Grupa Azoty PUŁAWY | ||||||
| Budowa bloku energetycznego w oparciu o paliwo węglowe |
1 230 000 | 1 011 864 | 6 812 | Dostosowanie energetycznych instalacji wytwórczych Grupy Azoty PUŁAWY do najnowszych wymagań środowiskowych, przy jednoczesnym zwiększeniu udziału zakładowej elektrociepłowni w zużyciu energii elektrycznej |
2023 |
Sprawozdanie Zarządu z działalności Grupy Kapitałowej Grupa Azoty za I półrocze 2023 roku (wszystkie dane podano w tysiącach złotych, o ile nie wskazano inaczej)
| Nazwa inwestycji | Budżet inwestycji |
Poniesione nakłady |
Poniesione nakłady w I półroczu 2023 roku |
Opis inwestycji | Planowany termin zakończenia |
|---|---|---|---|---|---|
| przez instalacje produkcyjne oraz zapewnienie ciągłości dostawy mediów energetycznych (pary technologicznej, wody grzewczej). |
|||||
| Modernizacja instalacji kwasu azotowego oraz budowa nowych instalacji kwasu azotowego, neutralizacji i produkcji nowych nawozów na bazie kwasu azotowego |
695 000 | 455 506 | 23 191 | Zwiększenie efektywności produkcji kwasu azotowego oraz poprawa ekonomiki wytwarzanych na jego bazie nawozów. Nadwyżka kwasu azotowego będzie przetwarzana na nowej linii do produkcji specjalistycznych nawozów: saletry magnezowej, wapniowej i potasowej. |
2028 |
| Modernizacja kotła parowego OP-215 nr 2 w celu redukcji emisji NOx |
145 000 | 141 608 | 12 835 | Przystosowanie kotła do nowych norm emisji NOx oraz konieczność odtworzenia kotła, który wraz z kotłami nr 4 i 5 będzie stanowił podstawowe jednostki wytwórcze w zakładowej elektrociepłowni. |
2023 |
| Modernizacja instalacji Mocznik 2 – zmniejszenie wskaźników zużycia amoniaku |
139 396 | 411 | 394 | Poprawa energochłonności produkcji mocznika, obniżenie śladu węglowego mocznika w instalacji Mocznik 2 oraz poprawa konkurencyjności mocznika poprzez obniżenie jednostkowego kosztu surowcowego. |
2026 |
| Dostosowanie IOS do konkluzji BAT |
75 000 | 4 789 | 4 149 | Projekt polega na modernizacji węzła absorbcji będącego częścią instalacji odsiarczania spalin. Realizacja projektu pozwoli na dotrzymanie limitów emisji zanieczyszczeń gazowych emitowanych do atmosfery. |
2024 |
| Grupa Azoty KĘDZIERZYN | |||||
| Modernizacja węzła sprężania gazu syntezowego dla potrzeb Wytwórni Amoniaku |
180 000 | 148 723 | 2 015 | Odtworzenie zdolności sprężania gazu syntezowego dla potrzeb Wytwórni Amoniaku poprzez zabudowę nowych kompresorów. Realizacja projektu poskutkuje zmniejszeniem nakładów remontowych, wpłynie na poprawę energochłonności procesu produkcji amoniaku oraz w znacznym stopniu ograniczy koszty wydziałowe. |
2024 |
| Kotły szczytowo rezerwowe |
110 087 | 78 296 | 14 867 | Kotłownia szczytowo-rezerwowa w funkcji źródła szczytowego współpracować będzie z kotłami parowymi w istniejącej EC. W przypadku postoju kotłów węglowych, kotłownia szczytowo rezerwowa pełnić będzie samodzielnie funkcję rezerwowego źródła pary. |
2024 |
| Zakup i zabudowa nowej sprężarki tlenu |
75 600 | 70 281 | 436 | Celem zamierzenia jest wymiana wyeksploatowanych sprężarek tlenu K-101 A i K-101 B napędzanych turbiną parową na jedną sprężarkę o napędzie elektrycznym. Projekt wpisuje się w realizację innowacyjnego zagospodarowania ciepła pochodzącego z procesu produkcji amoniaku jako alternatywa |
2024 |
Sprawozdanie Zarządu z działalności Grupy Kapitałowej Grupa Azoty za I półrocze 2023 roku (wszystkie dane podano w tysiącach złotych, o ile nie wskazano inaczej)
| Nazwa inwestycji | Budżet inwestycji |
Poniesione nakłady |
Poniesione nakłady w I półroczu 2023 roku |
Opis inwestycji | Planowany termin zakończenia |
|---|---|---|---|---|---|
| wytwarzania ciepła w układzie kotłów węglowych. |
|||||
| Instalacja kwasu 2- etyloheksanowego |
156 000 | 2 259 | 39 | Umożliwienie produkcji 2-EHA w skali 20 000 t/rok. |
2026 |
| Modernizacja ciągu produkcyjnego mocznika |
172 447 | 6 440 | 62 | Poprawienie wskaźników zużycia mediów, surowców, a także poprawienie parametrów proekologicznych instalacji oraz zwiększenie zdolności produkcyjnej do 780 t/dobę, co pozwoli na intensyfikację produkcji mocznika technicznego oraz w znaczący sposób wpłynie na ogólnozakładowy bilans amoniaku ciekłego oraz dwutlenku węgla. |
2026 |
* Wartość budżetu inwestycji przeliczona na PLN wg średniego kursu zakładanego w modelu finansowym projektu. Wartość budżetu inwestycji zatwierdzona przez organy korporacyjne wynosi 1 837 998 tys. USD
** Zakończono wszystkie prace inwestycyjne. Trwa rozliczanie inwestycji
Źródło: Opracowanie własne
Perspektywy wzrostu gospodarczego światowej gospodarki pozostają negatywne. Dynamika PKB w 2023 roku będzie niższa niż w roku poprzednim. Wskaźniki bieżące i wyprzedzające nadal wskazują na wysokie ryzyko recesji w USA i w strefie euro. Z silnym spowolnieniem zmaga się obecnie gospodarka Chin. W 2023 roku także polska gospodarka może odnotować techniczną recesję, by od 2024 roku powoli notować wzrosty.
Rynki finansowe spodziewają się tzw. "miękkiego lądowania" gospodarki USA, tj. uniknięcia recesji wywołanej walką z inflacją poprzez silne zacieśnienie polityki pieniężnej. Dominuje wysoki apetyt na ryzyko z niskim stopniem dyskontowania zagrożeń. Inflacja w Stanach Zjednoczonych spada w szybkim tempie, rynek pracy pozostaje mocny, a tempo wzrostu gospodarczego jest umiarkowane. Powoduje to, że nastroje na rynkach są optymistyczne, co skutkuje dalszym wzrostem indeksów giełdowych oraz wzrostem cen ryzykowniejszych aktywów.
Główne banki centralne utrzymywały dotąd, względem nastawienia rynków, relatywnie restrykcyjną retorykę w kwestii dalszych losów inflacji i polityki pieniężnej. Zarówno amerykańska Rezerwa Federalna (FED), jak i Europejski Bank Centralny (EBC), pomimo wyraźnego spadku dynamiki cen, kontynuowały proces pogarszania warunków kredytowych w II i III kwartale 2023 roku. W obu przypadkach komunikaty pozostają "jastrzębie". Uwzględniając obserwowaną w III kwartale słabość gospodarki chińskiej i europejskiej oraz wskaźniki wyprzedzające sugerujące słabnięcie gospodarki amerykańskiej, wydaje się że oba banki będą jesienią 2023 roku w początkowej fazie cyku łagodzeni polityki pieniężnej, co najmniej w zakresie zakończenia dalszych podwyżek oprocentowania. Przed końcem roku nie można wykluczyć zapowiedzi obniżek stóp w horyzoncie połowy 2024 roku.
Wysoki apetyt na ryzyko oraz wzrost notowań euro względem dolara wpływał pozytywnie na zachowanie złotego, który w I połowie 2023 roku zyskał ok. 10% względem euro i dolara.
Sytuacja pozostaje jednak niepewna, m.in. ze względu na trwający konflikt w Ukrainie, brak wypłaty środków z KPO, osłabienie sektora bankowego w związku z niekorzystnymi dla kredytodawców orzeczeniami TSUE oraz istotnie większą od oczekiwań rynkowych obniżkę stóp procentowych przez RPP. Bieżące uwarunkowania wskazują na wyczerpanie potencjału do trwalszego trendu aprecjacji złotego, a większe ryzyka powrotu do długoterminowego trendu osłabienia się PLN wobec USD i EUR. Krajowa waluta pozostaje narażona na ryzyko osłabienia także ze względu na wysokie ryzyko wydłużenia okresu spowolnienia gospodarki w warunkach pogłębienia zapaści w strefie euro, w USA oraz w Chinach. Nasza waluta w dalszej części roku może słabnąć, także z powodu malejącego dysparytetu stóp procentowych między Polską a strefą euro i USA, w wyniku perspektyw dalszych obniżek stóp procentowych przez NBP, przy utrzymywaniu ich na obecnym poziomie przez FED i EBC.
Grupa Azoty spodziewa się ograniczonego osłabienia złotego w II półroczu 2023 roku, przy utrzymaniu się wysokiej zmienności rynkowej. Ograniczone osłabienie złotego do EUR lub USD nie powinno znacząco wpływać na wyniki w odniesieniu do planowanej ekspozycji walutowej Grupy.
W dłuższej perspektywie Polska posiada relatywnie niski dług publiczny do PKB, ograniczone zadłużenie gospodarstw domowych i solidny sektor bankowy, na skutek czego tempo dalszego osłabienia PLN powinno zostać spowolnione w 2024 roku.
Od III kwartału 2022 roku krajowe stopy procentowe utrzymywały się na niezmienionym poziomie 6,75%. NBP najpierw zakończył cykl zaostrzania polityki pieniężnej, a następnie na początku września zaskoczył rynki finansowe obniżką stóp procentowych o 0,75 pkt proc. do 6,00%, w związku z obserwowaną od marca 2023 roku obniżką inflacji krajowej, która jednak była w sierpniu na poziomie ok 10%. Wobec powyższego, rynki finansowe oczekują dalszego spadku stóp do końca 2023 roku o 50-75 pkt bazowych. Kontrakty terminowe na stopę procentową w Polsce estymują obecnie stopę WIBOR 3M na poziomie 5,40% w perspektywie grudnia 2023 roku, 5% w połowie 2024 roku oraz 4% w perspektywie końca 2024 roku. Grupa Azoty zakłada spadek w PLN i stabilizację stóp procentowych w EUR i USD do końca 2023 roku w odniesieniu do walut, w których finansuje swoją działalność, oraz ich spadki w 2024 roku. Będzie to wpływać na stabilizację bądź spadek kosztów finansowania Grupy, przy zapewnieniu dalszej bezpiecznej obsługi zadłużenia, również z uwzględnieniem planowanego zwiększania skali finansowania działalności inwestycyjnej. Następnie nastąpi stabilizacja kosztów obsługi długu na relatywnie wysokim poziomie w PLN, EUR i USD.
W USA najbardziej prawdopodobna jest stabilizacja stóp procentowych w kolejnych miesiącach do końca 2023 roku. Niewykluczone są obniżki stóp w I pół. 2024 roku, gdyby inflacja spadła do poziomu celu 2%, a gospodarka znalazłaby się w fazie oziębienia lub recesji.
W strefie euro nastąpiła zapowiadana i prawdopodobnie ostatnia podwyżka stóp procentowych o 0,25 pkt proc. do 4,5% (stopa refinansowa) we wrześniu 2023 roku i również przewidywana jest ich stabilizacja na obecnym poziomie do końca roku.
Kluczowym zjawiskiem ekonomicznym na świecie w najbliższym czasie pozostanie dezinflacja. Wiele zależy od tego, czy gospodarkom uda się uniknąć recesji oraz czy w perspektywie 2 lat dojdzie do drugiej fali wysokiej inflacji. W Polsce mamy do czynienia z wyraźnym osłabieniem dynamiki wzrostu, które w 2023 roku może skutkować techniczną recesją, tj. dwoma kolejnymi kwartałami z ujemną dynamiką PKB. Począwszy od 2024 roku krajowa gospodarka powinna się stopniowo ożywiać.
Ceny uprawnień do emisji CO2 w I półroczu 2023 roku ustabilizowały się w przedziale wahań od 78 do 100 EUR/t. W raportowanym okresie można zauważyć próby kształtowania krótkotrwałych tendencji spadkowych, co mogło być spowodowane pogorszeniem kondycji europejskiej gospodarki i perspektywami utrzymania dekoniunktury w dalszej części roku. Od marca 2023 roku ceny uprawnień utrzymują się na niższych poziomach wspomnianego przedziału, możliwe są w związku z tym spadki do 65-75 EUR/t, co należałoby uznać za poziomy względnie niskie, korzystne z perspektywy kupujących uprawnienia.
Spółki Grupy, działając w oparciu o przyjęty w Grupie Kapitałowej wspólny model zarządzania uprawnieniami do emisji CO2 oraz realizując zatwierdzone plany zakupowe, posiadają niemal w pełni zabezpieczone pozycje bilansowe w zakresie wymaganego wolumenu uprawnień do emisji CO2 na 2023 rok. Spółki kupowały uprawnienia w okresach wcześniejszych, w kontraktach terminowych, po cenach znacząco niższych od aktualnych notowań rynkowych.
Według prognoz serwisu Refinitiv z dnia 14 lipca 2023 roku średnia cena uprawnień do emisji CO2 w 2023 roku będzie się kształtować na poziomie 86 EUR. Rynek uprawnień pozostaje rynkiem regulowanym, a intencją regulatora jest doprowadzenie do trwałego wzrostu notowań jednostek EUA w związku ze zwiększeniem ambicji klimatycznych w ramach pakietu "Fit for 55". Prognozowana recesja gospodarcza na przełomie lat 2023/2024 w strefie euro oraz skutki wysokich cen energii powinny jednak w średnim okresie stabilizować ceny uprawnień w związku ze spadkiem zapotrzebowania ze strony przemysłu. Przejściowe spadki cen uprawnień może wywołać plan REPowerEU (oszczędności energii i dywersyfikacja dostaw, przyspieszenie transformacji ekologicznej) oraz niższa produkcja energii elektrycznej z węgla. Rynek ETS może pozostawać w konsolidacji w obszarze cenowym 70-99 EUR.
Poszczególne akty wchodzące w skład pakietu "Fit for 55" są w znacznej mierze na zaawansowanym etapie procedury legislacyjnej. Zmiany do dyrektywy ETS (2003/87/WE) oraz rozporządzenie CBAM zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE 16 maja 2023 roku i weszły w życie w maju i w czerwcu 2023 roku. Opublikowane akty przewidują m.in. utworzenie mechanizmu zakupu i umarzania przez importerów certyfikatów dla towarów importowanych objętych CBAM odpowiednio do wielkości emisji CO2 związanych z wytworzeniem tych towarów, stopniowe (do 2034 roku) wycofywanie bezpłatnych uprawnień dla unijnych producentów towarów
objętych CBAM, a także powiązanie przyznawania bezpłatnych uprawnień z realizacją zaleceń audytów energetycznych oraz aktualizację zasad i benchmarków na lata 2026-2030 dla produktów objętych systemem ETS. Po opublikowaniu powyższych regulacji rozpoczął się proces rewizji lub wydania odpowiednich aktów delegowanych i wykonawczych. Szczególnie krytyczne uwagi otrzymał opublikowany projekt rozporządzenia wykonawczego do rozporządzenia CBAM, który ma uregulować obowiązki importerów w okresie przejściowym, tj. od początku października 2023 roku do końca grudnia 2025 roku. Znaczące skutki zmienionej dyrektywy ETS oraz rozporządzenia CBAM będą odczuwalne dla podmiotów objętych tymi regulacjami od kolejnego 5-letniego okresu systemu ETS, zaczynającego się z początkiem stycznia 2026 roku. Natomiast w marcu 2023 roku organy unijne porozumiały się w kwestii zmiany dyrektywy (UE) 2018/2001 (dyrektywa REDII), przewidującej m.in. zwiększanie poziomu wykorzystania energii odnawialnej w przemyśle oraz udziału paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego w sektorach wykorzystujących wodór do celów energetycznych i nieenergetycznych. Osiągnięte zostało również porozumienie w zakresie zmiany dyrektywy 2012/27/UE (dyrektywa EED), która zakłada zużycie energii końcowej w UE w 2023 roku wynoszące 763 mln t ekwiwalentu ropy naftowej w przypadku zużycia końcowego (cel wiążący) i 993 mln t ekwiwalentu ropy naftowej w przypadku zużycia pierwotnego (cel indykatywny). Akty oczekują na formalne przyjęcie.
W dniu 16 marca 2023 roku KE przedstawiła propozycję reformy rynku energii elektrycznej. Na reformę składa się w szczególności: zmiana rozporządzenia (UE) 2019/943 i dyrektywy (UE) 2019/942 wyznaczających podstawowe ramy prawne funkcjonowania wspólnego rynku energii elektrycznej w UE. Głównym celem zaproponowanych zmian jest wzmocnienie odporności rynku energii elektrycznej i jego ochrona przed skokowym wzrostem cen w sytuacji znacznego wzrostu cen surowców energetycznych. Dla osiągnięcia tego zamierzenia KE przewiduje zwiększenia znaczenia długoterminowych umów zawieranych pomiędzy wytwórcami energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych a bezpośrednimi odbiorcami tej energii (w ramach umów PPA), obowiązek stosowania kontraktów różnicowych dla nowych instalacji w technologie niskoemisyjne korzystających ze wsparcia publicznego oraz uelastycznienie możliwości stosowania mechanizmów odpowiedzi odbioru. Projektowana regulacja jest obecnie na etapie przygotowywania stanowisk Rady oraz Parlamentu Europejskiego przed nadchodzącymi negocjacjami międzyinstytucjonalnymi.
W dniu 1 lutego 2023 roku KE opublikowała Komunikat pn. Plan Przemysłowy Zielonego Ładu. Plan ma na celu zwiększenie konkurencyjności europejskiego przemysłu, wsparcie szybkiego przejścia na neutralność klimatyczną oraz zapewnienie otoczenia dla zwiększenia zdolności produkcyjnych UE w zakresie technologii i produktów zapewniających neutralność emisyjną niezbędnych do osiągnięcia ambitnych celów klimatycznych UE. Plan opiera się na wcześniejszych inicjatywach i na sile jednolitego rynku UE, stanowi dopełnienie Europejskiego Zielonego Ładu i planu REPowerEU.
W dniu 16 marca 2023 roku KE opublikowała projekt rozporządzenia w sprawie ustanowienia środków wzmacniających wytwarzanie technologii czystej energii (Net Zero Industry Act). Projekt ustanawia ramy środków na rzecz innowacji i zwiększania zdolności produkcyjnych w zakresie technologii o zerowej emisji netto w UE, zapewniając dostęp do bezpiecznych i zrównoważonych dostaw technologii o zerowej emisji netto, niezbędnych do ochrony odporności systemu energetycznego UE i przyczynienia się do tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy. Inicjatywa ta została ogłoszona w ramach Planu Przemysłowego Zielonego Ładu. W dniu 23 czerwca minął termin na zgłaszanie poprawek do wiodącej w PE Komisji ITRE. Równocześnie trwały prace nad poprawkami w grupach roboczych w Radzie UE.
Kontynuowano prace nad rewizją dyrektywy 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 roku w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) oraz dyrektywy 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 roku w sprawie składowania odpadów. Dyrektywa IED jest głównym instrumentem w UE regulującym emisje zanieczyszczeń z przemysłu i energetyki. Obejmuje zakresem wielkotonażowy przemysł chemiczny, a instalacje objęte dyrektywą muszą działać zgodnie z zezwoleniem wydanym przez władze krajowe. KE opublikowała projekt zmian w dniu 5 kwietnia 2022 roku. Komisja ITRE Parlamentu Europejskiego przyjęła swoje stanowisko w tej sprawie w dniu 28 marca 2023 roku, a Komisja ENVI w dniu 24 maja 2023 roku. Podejście ogólne RE przyjęto w dniu 16 marca 2023 roku. Równolegle trwają prace nad opracowaniem dokumentu określającego najlepsze dostępne techniki dla wielkotonażowej produkcji związków nieorganicznych BREF LVIC.
W dniu 30 czerwca 2023 roku przyjęto na posiedzeniu COREPER kompromisowy tekst prezydencji szwedzkiej zawierający uzgodnione stanowisko negocjacyjne Rady UE dotyczące proponowanych zmian w rozporządzeniu w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (1272/2008). W kontekście realizacji Zielonego Ładu w strategii określono szereg działań, które wymagają ukierunkowanego przeglądu rozporządzenia CLP. Posiedzenie Komisji Parlamentu Europejskiego (ENVI) Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności w tej sprawie odbyło się 11 września 2023 roku, natomiast głosowanie plenarne zaplanowano na październik 2023 roku.
Do dnia 22 czerwca 2023 roku projekt rozporządzenia w sprawie ekoprojektowania był przedmiotem konsultacji publicznych. Dodatkowo w lipcu prezydencja hiszpańska rozpoczęła kolejny etap prac nad rozporządzeniem ws. ekoprojektowania a Parlament Europejski przyjął stanowisko w tej sprawie w pierwszym czytaniu - sprawę odesłano do komisji odpowiedzialnej za negocjacje międzyinstytucjonalne. We wniosku dotyczącym rozporządzenia ws. ekoprojektu KE wyznacza nowe wymagania, których celem jest zrównoważona produkcja wyrobów sprzedawanych na rynku UE w taki sposób, aby były one "trwalsze, niezawodne, wielokrotnego użytku, nadające się do naprawy i recyklingu, a także energooszczędne i zasobooszczędne".
W dniu 30 czerwca 2023 roku Rada UE uzgodniła swoje stanowisko w sprawie proponowanego aktu o surowcach krytycznych, podkreślając potrzebę zwiększenia przez UE krajowej produkcji surowców na potrzeby technologii zielonej transformacji. Projekt ma na celu zwiększenie zdolności UE w zakresie monitorowania oraz wzmocnienie zarówno unijnego łańcucha wartości, poprzez identyfikację projektów dotyczących zasobów mineralnych i surowców leżących w strategicznym interesie UE, z zapewnieniem silnej ochrony środowiska, jak i zewnętrznych polityk UE w zakresie surowców krytycznych. W propozycji rozporządzenia zaproponowano m.in. ustalenie celu wydobycia niezbędnego do pokrycia co najmniej 10% zużycia surowców strategicznych w UE, a także zdolności przetwórczej co najmniej 40% ich zużycia i wskaźnika ich recyklingu na co najmniej 15% do 2030 roku. Kraje członkowskie dążą do podniesienia celu przetwarzania do 50%, a celu recyklingu do 20%.
mieszkalnych wokół istniejących elektrowni wiatrowych z zachowaniem wymogu minimalnej odległości 700 m czy wprowadzenie obligatoryjnej dodatkowej dyskusji publicznej w zakresie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przewidującego elektrownie wiatrowe.
reżimu Aleksandra Łukaszenki odpowiedzialnych za represje polityczne, a także na zamrożenie środków firm białoruskich związanych z rosyjskim kapitałem. zarejestrowanych. Ograniczenie wprowadzono do odwołania.
Ryzyko regulacyjne wynikające z transformacji klimatycznej związanej z wdrożeniem ogólnoeuropejskich reform portfela Zielonego Ładu (Green Deal)
Grupa Azoty w sposób ciągły monitoruje projekty i propozycje organów administracji w zakresie zmian dotychczasowych lub nowych legislacji, a także aktywnie uczestniczy w pracach stowarzyszeń europejskich i współpracuje z krajowymi instytucjami, aby na bieżąco reagować na pojawiające się zmiany w aktach prawnych i proponować korzystne dla branży zapisy. Grupa Azoty analizuje ryzyka związane z trendami regulacyjnymi i projektami zmian lub planowanymi nowymi regulacjami. W każdym przypadku Grupa dokonuje oceny wpływu nowych uregulowań na prowadzoną działalność i wprowadzane na rynek produkty. Potencjalne ryzyka związane z zaostrzeniem regulacji prawnych ograniczających korzystanie z produktów Grupy przez odbiorców unijnych wynikają ze zmian przepisów we wspólnotowych Dyrektywach lub Rozporządzeniach dotyczących podstawowej działalności produkcyjnej i handlowej Grupy. W szczególności do kluczowych zmian należy zaliczyć poniższe dokumenty:
W przypadku pierwszych trzech dokumentów pod koniec 2022 roku zostały zakończone trilogi pomiędzy KE, Radą i Parlamentem Europejskim i po formalnym przegłosowaniu przez PE i Radę zostały w dniu 16 maja 2023 roku opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE. Wprowadzone regulacje w zakresie zmniejszenia puli uprawnień ogółem oraz zasad przydziału bezpłatnych uprawnień – z tytułu rebasingu (zmiana ogólnej puli uprawnień), wyższego współczynnika redukcji emisji (LRF), korekty benchmarków oraz wprowadzenia tzw. granicznego podatku węglowego (Carbon Border Adjustment Mechanism - CBAM) - przełożą się na konieczność kupowania coraz większej ilości uprawnień przez podmioty uczestniczące w systemie, w tym również przez Grupę Azoty, co oznacza zwiększenie kosztów działalności. Wzrost może być ponadto spotęgowany coraz wyższymi cenami uprawnień wynikającymi z ich ograniczonej dostępności w obiegu. Wprowadzenie tzw. podatku węglowego na importowane do UE produkty (np. nawozy), w pewnym tylko zakresie wyrównuje warunki konkurencji. System EU ETS obejmuje bowiem instalacje produkcyjne i całość wytwarzanych na nich produktów, niezależnie od rynku docelowego. CBAM natomiast obejmuje tylko niektóre produkty i wyłącznie w zakresie, w jakim są one wprowadzane na terytorium UE, a nie cały wolumen wytworzenia. W przypadku produktów importowanych, które są niezbędne do procesów realizowanych w Grupie Azoty (surowce do produkcji, materiały konstrukcyjne) podatek węglowy będzie podnosił cenę ich nabycia.
Rosnący popyt na paliwa alternatywne w transporcie, zwłaszcza wodór, niewątpliwie przyczyni się do rozwoju rynku dla gazów odnawialnych oraz niskoemisyjnych. Należy to rozpatrywać w kategorii szans rynkowych, w szczególności dla Grupy Azoty, obecnie największego producenta wodoru w Polsce. Po stronie ryzyk należy wymienić: wzrost konkurencji wielu podmiotów i państw już obecnie zainteresowanych wytwarzaniem wodoru i możliwością rozwoju na tym perspektywicznym rynku - w szczególności udziałem w europejskim rynku wodorowym zainteresowane są przedsiębiorstwa w krajach trzecich o świetnych warunkach naturalnych do wytwarzania taniej energii ze źródeł odnawialnych. Wprowadzenie, zgodnie z projektem RED III, wymogu dotyczącego 42% udziału RFNBO w wodorze wykorzystywanym na cele energetyczne i nieenergetyczne dla Grupy Azoty oznaczać będzie obowiązek wytworzenia prawie połowy dotychczas produkowanego wodoru z zastosowaniem elektrolizy, zamiast reformingu parowego gazu. Zapis stanowi istotne ryzyko biznesowe zważywszy na ograniczoną dostępność OZE w Polsce. Należy wskazać na zagrożenie w postaci braku możliwości realizacji takiego celu za pomocą krajowej produkcji RFNBO, a co za tym idzie potrzebę wytworzenia i sprowadzenia RFNBO pochodzącego z innych państw UE lub państw trzecich – alternatywą wydaje się być import zielonego amoniaku zabezpieczający ok. połowę konsumowanej w Grupie Azoty ilości tego surowca. Projekt
obecnie oczekuje na formalną akceptację Parlamentu Europejskiego i Rady, po których zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym UE.
Grupa Azoty szczególnie monitoruje ryzyka i szanse związane z wdrożeniem pakietów regulacji wynikających z Europejskiego Zielonego Ładu (European Green Deal), w tym związane z pakietem "Fit for 55" oraz z koncepcją Gospodarki o Obiegu Zamkniętym. W dalszym ciągu monitoringowi podlegają m.in. ryzyko zaostrzenia regulacji unijnych dotyczących zawartości metali ciężkich w produktach nawozowych oraz zmiany metodyki pomiarów będących podstawą klasyfikacji bieli tytanowej jako substancji rakotwórczej. W związku z konfliktem militarnym w Ukrainie i pogłębiającym się kryzysem energetycznym Grupa Azoty monitoruje i aktywnie włącza się w prace nad propozycjami legislacyjnymi mającymi wpływ na dostępność surowców energetycznych.
Ryzyko, że kluczowe inwestycje nie zostaną zakończone zgodnie z założeniami lub nie przyniosą oczekiwanych rezultatów. Ryzyko, że inwestycje nie zostaną zrealizowane lub zostaną zakończone w przekroczonym terminie lub z przekroczonym budżetem.
Realizacja strategicznych projektów inwestycyjnych stanowi jeden z głównych obszarów aktywności Grupy Azoty, decydujących o utrzymaniu i wzroście jej wartości. Strategia Grupy przewiduje zarówno realizację inwestycji w podstawowych obszarach działalności Grupy, jak i wzrost działalności w nowych segmentach. Istotne dla Grupy Azoty jest realizowanie projektów inwestycyjnych zrównoważonych środowiskowo, a także inwestycji ze sfery ochrony środowiska, mających na celu minimalizację skutków niekorzystnego wpływu prowadzonej działalności na środowisko i klimat, z uwzględnieniem dekarbonizacji.
Decyzja dotycząca realizacji rozważanych projektów inwestycyjnych jest podejmowana dla każdego projektu oddzielnie, z uwzględnieniem m.in. zgodności ze strategią Grupy, planowanej efektywności ekonomicznej inwestycji oraz poziomu ryzyka wynikającego z nowoprzyjętych i planowanych regulacji oraz trendów regulacyjnych, a także sytuacji rynkowej.
Dodatkowo Grupa Azoty podjęła działania mające na celu identyfikację projektów oraz określenie ich zgodności z Taksonomią działalności gospodarczej wg Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 roku w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje (dalej: "Taksonomia"). Powołany przez Zarząd w 2021 roku zespół roboczy stworzył kryteria oceny projektów inwestycyjnych pod kątem możliwości pozyskania finansowania bankowego i pozabankowego oraz zgodności z Taksonomią. Działania te pozwolą na wywiązanie się ze zobowiązań przyjętych przez UE w ramach Porozumienia Paryskiego na poziomie Grupy Azoty, zmniejszając ryzyko realizacji portfela projektów inwestycyjnych, niespełniających wymogów związanych z dekarbonizacją.
Realizacja poszczególnych inwestycji prowadzona jest w oparciu o procedury wewnętrzne. W Grupie Azoty wdrożono korporacyjne raportowanie miesięczne oraz kwartalne. W tym celu w 2022 roku powołany został Zespół ds. bezpośredniego nadzoru projektów inwestycyjnych o charakterze strategicznym. W ramach tych raportów dokonywane są analizy w zakresie ewentualnego wzrostu zagrożenia przekroczenia terminu, budżetu oraz zmiany zakresu określonego projektu. Zmniejszono ryzyko niedostosowania się do wymogów polityki klimatycznej UE wprowadzając w praktyce przygotowania Planu Wieloletniego Inwestycji dodatkowe kryteria wyboru projektów inwestycyjnych zgodnych Taksonomią działalności gospodarczej.
Zaobserwowano, że istotny wpływ na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych w Grupie Azoty mają: konflikt zbrojny w Ukrainie, zakłócenia w łańcuchu dostaw materiałów i urządzeń, wzrost cen materiałów i usług oraz zmienność kursów walut.
Ryzyko wystąpienia nadmiernych kosztów finansowych wynikających z ujemnych różnic kursowych.
Od lutego 2023 roku złoty umacniał się systematycznie, kontynuując tendencję widoczną pod koniec 2022 roku. Ustabilizował się pod koniec czerwca. Kursy podstawowych walut, w szczególności EUR/PLN i USD/PLN, obniżyły się względem notowań z końca grudnia o kilkadziesiąt groszy. W połowie czerwca cena USD spadła do najniższego poziomu od lutego 2022 roku, a cena EUR osiągnęła najniższą wartość od września 2020 roku.
Spółki Grupy wykorzystują do zabezpieczenia pozycji walutowej takie instrumenty i działania jak m.in. hedging naturalny, transakcje faktoringu, transakcje terminowe forward oraz korytarze zerokosztowe o symetrycznym profilu ryzyka. Grupa stosuje od 2014 roku Politykę Zarządzania Ryzykiem Finansowym (Walutowym i Stopy Procentowej). W 2015 roku w Grupie został wprowadzony scentralizowany model finansowania, uwzględniający długoterminowy horyzont czasowy zabezpieczeń poprzez stosowanie długoterminowego hedgingu walutowego w postaci zaciągnięcia części finansowania długoterminowego w formie kredytu walutowego w EUR. Ponadto począwszy od 2017 roku Grupa Azoty ograniczyła swoją ekspozycję walutową w EUR, wskutek zwiększenia skali hedgingu naturalnego.
W Grupie Azoty działa również Komitet Ryzyka, który analizuje i określa skonsolidowaną ekspozycję walutową Grupy oraz wydaje rekomendacje w zakresie docelowego poziomu i horyzontu zabezpieczenia, rodzaju instrumentów zabezpieczających oraz poziomu kursu dla transakcji zabezpieczających. Instrumenty zabezpieczające są zawierane przez poszczególne spółki Grupy, w których występuje zabezpieczana ekspozycja walutowa. Stosowane w Grupie Azoty metody pozwalają na znaczące ograniczanie istniejącego ryzyka poprzez stosowanie wybranych instrumentów i działań związanych z zabezpieczeniem przed ryzykiem kursowym, opartych o wieloletnie i roczne plany ekspozycji walutowej oraz ich aktualizację w zakresie kwartalnych planów operacyjnych i krótkoterminowej projekcji wpływów i wydatków walutowych, a także wyników na transakcjach zarejestrowanych już w systemie finansowo-księgowym. Nie eliminują natomiast tego ryzyka w całości.
Grupa Azoty monitoruje sytuację na rynkach finansowych i dostrzega główne zagrożenia związane m.in. z trwającą wojną w Ukrainie, narastającą globalną presją inflacyjną oraz zaostrzaniem polityki pieniężnej przez banki centralne. Do powyższego katalogu doszły obawy o globalną recesję oraz silne spowolnienie wzrostu PKB w Polsce. Nerwowość na rynkach finansowych może w przyszłości negatywnie oddziaływać na notowania złotego.
Zmiana kursów walut w I półroczu 2023 roku nie miała znaczącego wpływu na wyniki osiągane przez Grupę Azoty, w odniesieniu do częściowo zbilansowanej ekspozycji walutowej Grupy w EUR i ograniczonej ekspozycji w USD.
Ryzyko nieprzewidzianego niedoboru środków pieniężnych lub braku dostępu do kredytowania, prowadzące do przejściowej utraty zdolności do regulowania zobowiązań finansowych lub narzucające konieczność pozyskania finansowania na niekorzystnych warunkach.
Grupa narażona jest na ryzyko utraty płynności finansowej polegające na wystąpieniu braku możliwości spłaty przez Grupę jej zobowiązań finansowych w momencie ich wymagalności. Czynnikiem zwiększającym ryzyko utraty płynności jest ryzyko możliwości pozyskiwania nowego lub refinansowania już istniejącego finansowania.
W Grupie obowiązuje Polityka Finansowania i Zarządzania Ryzykiem Płynności Grupy Azoty.
W ramach centralnego modelu finansowania Grupa wdrożyła pakiet umów finansowych oraz dostosowała parasolowe umowy kredytów w rachunku bieżącym i kredytów wielocelowych, służące zapewnieniu finansowania bieżącej płynności spółek Grupy. Jednostka Dominująca jest agentem umów parasolowych upoważnionym do alokacji sublimitów tych kredytów w obrębie spółek Grupy. Jednostka Dominująca zawarła w 2015 roku z kluczowymi spółkami zależnymi umowę o finansowanie wewnątrzgrupowe (z późniejszymi zmianami), w ramach której udostępniła tym spółkom limity finansowania na kwotę 1 mld PLN dla każdej z nich.
We wrześniu 2022 roku Grupa Azoty połączyła, w ramach jednej wielowalutowej struktury CPR, usługę cash poolingu rzeczywistego w walutach PLN, EUR i USD oraz powiązała je z finansowaniem w ramach umowy limitu wielocelowego (maksymalnie do limitu 1 mld PLN i jego równowartości w EUR i USD) oraz z dziennymi lub parasolowymi limitami finansowania dla spółek Grupy w PLN, EUR i USD i łącznego globalnego limitu płynności.
Usługi te zapewniają spółkom Grupy możliwość wzajemnego korzystania z łącznej płynności Grupy, w tym krótkoterminowego finansowania niedoborów części spółek Grupy nadwyżkami innych spółek. W efekcie Grupa posiada dostęp do wolnych limitów kredytowych i nadwyżek finansowych oraz mechanizmy ich swobodnej redystrybucji, co istotnie zmniejsza prawdopodobieństwo utraty płynności finansowej w perspektywie krótkoterminowej przez Grupę i poszczególne spółki Grupy. Mechanizm ten ogranicza także istotnie koszty finansowe Grupy.
Ponadto Grupa posiada możliwość odraczania płatności zobowiązań wobec dostawców i usługodawców na podstawie zawartych umów faktoringu odwrotnego, które cechują się niższym kosztem finansowania i pełną elastycznością zaciągania i spłaty, a także pozwalają obniżyć koszt tradycyjnego finansowania dłużnego.
Grupa Azoty posiada również możliwość finansowania wierzytelności wobec kontrahentów dzięki zawartym, wraz ze spółkami Grupy, umowom faktoringu wierzytelności.
Wymienione wyżej instrumenty skutecznie zapewniają bieżącą płynność finansową Grupy, jak również finansowanie części programu inwestycyjnego.
Sytuacja finansowa Grupy Azoty wskazuje na utrzymanie pełnej zdolności płatniczej oraz kredytowej, zarówno w odniesieniu do Jednostki Dominującej, jak również do pozostałych wiodących spółek Grupy. Wszystkie zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek oraz innych zobowiązań finansowych były w I połowie 2023 roku realizowane terminowo.
W związku z ryzykiem przekroczenia na dzień 30 czerwca 2023 roku granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenie Finansowe Netto do EBITDA" dopuszczonej w ramach umów o finansowanie Grupy Azoty, Zarząd Spółki prowadził negocjacje w tym zakresie z instytucjami finansującymi Grupę Azoty. Celem negocjacji było uzyskanie przez Grupę zgody na odstąpienie od stosowania wybranych warunków kredytowych, w tym w szczególności odstąpienie od stosowania wskazanego powyżej wskaźnika i zrzeczenie się przez Strony Finansujące praw wynikających z ewentualnego przekroczenia wymaganej granicznej wartości tego wskaźnika. W dniu 1 czerwca 2023 roku Zarząd Spółki przekazał Stronom Finansującym pisma zmieniające dotyczące zrzeczenia się praw (ang. Waiver
and Amendment Letters) – Porozumienia o Waiver zawierające propozycję odpowiednich, wypracowanych przez strony zapisów. Szczegółowe informacje zostały przedstawione w pkt 4.2 niniejszego raportu.
Grupa Azoty na bieżąco wypełnia wszystkie zobowiązania w zakresie obsługi i spłaty zobowiązań wynikających z umów o finansowanie, a dostępne limity umów o finansowanie zapewniają pełną płynność oraz bezpieczeństwo finansowania Grupy Azoty i jej dostawców oraz ciągłość działalności.
Ryzyko dotyczące ceny i zakłóceń w pracy spowodowanych niższym w stosunku do oczekiwanego lub brakiem bieżącego dostępu do gazu ziemnego w odpowiedniej ilości i jakości wymaganej do produkcji.
Spółki Grupy poszukując konkurencyjnych źródeł zaopatrzenia w gaz w celu dywersyfikacji zarówno kierunków dostaw, jak i samych dostawców, informują o zawartych kontraktach i ich warunkach w swoich komunikatach i raportach. Prowadzone są wspólne akcje ofertowe oraz negocjacje z dostawcami w zakresie zakupu gazu, z wykorzystaniem wzmocnionej pozycji negocjacyjnej w ramach Grupy. Grupa Azoty dąży do stanu, w którym struktura zakupu gazu będzie wynikiem połączenia umowy wieloletniej ze strategicznym dostawcą oraz umów rocznych i krótszych z różnymi dostawcami, jak również transakcji na giełdach i rynku OTC, uwzględniających bieżące zapotrzebowanie spółek, gwarancje dostaw oraz koszt pozyskania gazu.
W tym celu Jednostka Dominująca i spółki zależne zawarły umowę długoterminową z wiarygodnym partnerem strategicznym. Umowa zabezpiecza co najmniej 90% potrzeb Grupy, umożliwiając częściową dywersyfikację dostaw. Jej zapisy zawierają formułę cenową opartą o notowania rynkowe, a także pozwalają na zabezpieczanie ceny na okresy przyszłe w oparciu o produkty terminowe. Zawarcie umowy długoterminowej z formułami cenowymi opartymi o największy w Europie rynek niemiecki zmniejsza prawdopodobieństwo uzyskania cen znacząco wyższych od bezpośredniej konkurencji w UE.
Dodatkowo ryzyko wystąpienia ograniczeń z tytułu zakłóceń w dostawach gazu do Polski zostało ograniczone rozbudową połączeń transgranicznych, uruchomieniem gazoportu oraz Rozporządzeniem "SOS" Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2017/1938 dotyczącym środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego. Ponadto w Jednostce Dominującej ryzyko dostępności i ceny gazu jest zmniejszone przez dostawy substytucyjnego i tańszego gazu ze źródeł lokalnych. Pozwala on w przypadku ograniczeń w dostawach gazu sieciowego na utrzymanie produkcji na zadawalającym poziomie, a w przypadku mniejszych jego dostaw uzupełniany może być gazem sieciowym kupowanym na TGE i dostarczanym w ramach posiadanych mocy jednodniowych.
Zarządzanie ryzykiem dotyczącym ceny i dostępności gazu ziemnego wspiera Komitet Korporacyjny ds. Zabezpieczenia Cen Gazu Ziemnego i Uprawnień do Emisji CO2 wraz z Zespołem ds. Analiz Rynku Gazu Ziemnego oraz Uprawnień do Emisji CO2, który na podstawie analizy fundamentalnej i technicznej określa m.in. trendy zmian, wpływ ryzyka na rentowność produktów Grupy oraz na bieżąco reaguje na zidentyfikowane zagrożenia i szanse rynkowe.
W I połowie 2023 roku w ramach umowy z Orlen S.A. dostawy gazu były realizowane po cenach bieżących oraz z ustaloną ceną dostaw, stosownie do przyjętej polityki zabezpieczania cen gazu ziemnego. Mimo wynikających trwającej wojny w Ukrainie obaw odnośnie zapewnienia ciągłości dostaw gazu ziemnego do Europy, dostawy gazu ziemnego do Jednostki Dominującej i pozostałych spółek Grupy przebiegały bez zakłóceń. Na rynku gazu doszło do zmiany kierunków dostaw, w wyniku czego spadł całkowity udział Rosji w rynku UE, co wpłynęło na spadek ryzyka wstrzymania dostaw gazu do Spółek Grupy Azoty.
W I połowie 2023 cena gazu była niższa niż w analogicznym okresie roku ubiegłego, jednak w dalszym ciągu charakteryzowała się dużą zmiennością. Przyczyną tego były prace remontowe na norweskiej infrastrukturze gazowej oraz pogoda, która poprzez temperatury i wielkość produkcji OZE przekłada się na popyt na energię elektryczną. Ważną determinantą ceny gazu w najbliższych miesiącach będzie również popyt na LNG w Azji, ponieważ jego wzrost może skutkować przekierowywaniem części ładunków gazu skroplonego w tamten region.
Ryzyko zatrzymania lub znaczącego ograniczenia produkcji na skutek braku dostaw węgla w odpowiedniej ilości, gatunku i jakości lub znaczącego wzrostu jego ceny.
Węgiel kamienny stanowi dla kluczowych spółek Grupy podstawowy surowiec energetyczny niezbędny do wytwarzania pary technologicznej na potrzeby produkcyjne. W poszczególnych spółkach Grupy Azoty wyznaczane są poziomy zapasu obowiązkowego i zapasu bezpiecznego, które są na bieżąco monitorowane celem minimalizacji ryzyka niedotrzymania zapasu obowiązkowego.
Zabezpieczenie dostaw węgla dla Grupy Azoty opiera się głównie o umowy wieloletnie. Strategicznym dostawcą węgla jest obecnie Polska Grupa Górnicza S.A. W przypadku, gdy kontrakty wieloletnie nie są wystarczające do pełnego zabezpieczenia jednostek w Grupie Azoty, prowadzone są wspólne korporacyjne postępowania przetargowe w ramach organizacji dostaw uzupełniających.
W I półroczu 2023 roku obserwowano kontynuację spadku cen węgla w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego. Wobec utrzymującego się rozchwiania na rynkach paliwowo-energetycznych, nie można jednak wykluczyć, iż ryzyko dotyczące ceny i dostępności węgla może mieć istotny wpływ na działalność Grupy Azoty w kolejnych okresach. Grupa Azoty monitoruje rynki energetyczne, przygotowuje analizy oraz scenariusze postępowania i podejmuje działania prewencyjne na wypadek problemu z dostępnością węgla w wymaganej ilości i jakości, jak również na wypadek znacznego wzrostu jego ceny. Na ceny węgla w kolejnych miesiącach wpływać będą m.in.: sytuacja geopolityczna, poziom zapotrzebowania na ten surowiec w Europie, koszty transportu, warunki pogodowe, wahania cenowe na pozostałych rynkach surowcowych, regulacje dotyczące dekarbonizacji.
Ryzyko dotyczące okresowego zwiększenia wolumenu nawozów importowanych do kraju z terenu innych państw UE oraz państw trzecich oraz obniżenia efektywności ekonomicznej na skutek obniżenia marży produktowej spowodowanej pojawieniem się nowych graczy na rynku i wprowadzenia znacznej ilości nawozów z importu. Konsekwencją powyższego jest ryzyko nieosiągnięcia zakładanego poziomu przychodów ze sprzedaży nawozów. Ryzyko związane ze zwiększeniem mocy produkcyjnych, które mają wpływ na zmiany na rynku lokalnym oraz globalnym przerobu i handlu nawozami i dopasowaniem oferty dla partnerów handlowych (dystrybutorów) oraz ostatecznych odbiorców.
Globalny rynek nawozów azotowych charakteryzuje nadwyżka podażowa, która szczególnie nasiliła się w ostatnich latach. Największy przyrost zdolności produkcyjnych odnotowano w USA, Rosji, Kazachstanie, Iranie oraz w Indiach. Ponadto w Chinach przewiduje się uruchomienie nowych instalacji i wytwórni. Sytuacja nadpodażowa, szczególnie w nawozach azotowych, przełożyła się także na rynek UE i Polski. W Polce zauważalny jest silny wzrost podaży nawozów, zwłaszcza mocznika.
Wznowienie produkcji przez europejskich producentów nawozów i zdecydowana poprawa sytuacji podażowej doprowadziły do serii obniżek cen nawozów w I półroczu 2023 roku. Popyt na nawozy nie poprawił się znacząco, co w konsekwencji doprowadziło do spadku poziomu sprzedaży nawozów. Typowy dla wiosny poziom popytu na nawozy hamowany był przez mocznik (po zniesieniu ceł importowych), który jako tańsza alternatywa był chętniej kupowany przez końcowych odbiorców. Obniżony popyt wynikał również z dużych stanów magazynowych klientów. Dodatkowo złą sytuację popytową potęgowała zimowa i deszczowa aura, która ograniczała działalność rolniczą i prace polowe. Dodatkowo w przypadku nawozów wieloskładnikowych odnotowano r/r wzrost cen kluczowych surowców (fosforyty, sól potasowa), co miało przełożenie na wzrost cen tych nawozów i w efekcie, w powiązaniu z obniżonym popytem, wpłynęło na ograniczenie ich produkcji i sprzedaży w porównaniu do analogicznego okresu ubiegłego roku. Spadek cen r/r kluczowego surowca do produkcji nawozów azotowych, tj. gazu ziemnego, nie zrekompensował spadku cen produktów i niższych wolumenów sprzedaży.
W obu przypadkach działania Grupy ukierunkowane są na ograniczanie ryzyka oraz wzmocnienie i ugruntowanie pozycji w segmencie produkcji i sprzedaży nawozów. Grupa monitoruje wolumen importu nawozów i udział poszczególnych spółek w rynku nawozów, wprowadzając działania korygujące w polityce handlowej i cenowej dostosowanej do reakcji rynku, m.in. dostosowanie ścieżek cenowych do aktualnych trendów na rynku europejskim i głównych rynkach światowych, podejmowanie działań zmierzających do optymalizacji kosztów produkcji oraz poszerzenia palety produktów i usług oferowanych klientom.
Grupa Azoty zamierza prowadzić politykę handlową dla nawozów azotowych i wieloskładnikowych do końca 2023 roku w sposób umożliwiający maksymalizację produkcji i lokowanie nawozów na rynkach zapewniających najwyższa możliwą marżę. Intensyfikacja działań sprzedażowych będzie wzmocniona działaniami promocyjnymi, skupiającymi się na dotarciu do klienta docelowego.
Ryzyko związane z występowaniem sytuacji braku równowagi popytowo-podażowej spowodowanej ograniczeniem popytu lub zwiększeniem podaży PA6 na rynku globalnym.
Europejski rynek w trakcie I półrocza 2023 roku pozostawał pod wpływem niestabilnej sytuacji geopolitycznej, trudnych warunków ekonomicznych, obaw o recesję na rynkach globalnych oraz zmian nastrojów zakupowych konsumentów z uwagi na wysoką inflację. Finalnie przekładało się to na słaby popyt na CPL i PA6 i spadek cen z uwagi na niższe koszty energetyczne, nadwyżki mocy produkcyjnych na rynku poliamidów oraz presję ze strony kupujących. Import tańszych produktów z łańcucha PA6, szczególnie z Azji, dodatkowo powodował nasilenie walki konkurencyjnej na rynku.
W kolejnych miesiącach głównym czynnikiem determinującym ceny produktów w łańcuchu PA6 będzie rozwój sytuacji popytowo-podażowej na rynkach zastosowań, które z kolei będą pod wpływem warunków
makroekonomicznych oraz cen surowców petrochemicznych. Krótkoterminowe nastroje rynkowe są słabe, a perspektywy popytu mieszane, w zależności od sektora zastosowań.
Niższe ceny energii, jeżeli zostaną utrzymane, powinny przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności europejskich producentów, co mogłoby również w pewnym stopniu pobudzić rynki sektorów przetwórstwa tworzyw. Koszty produkcji w Europie utrzymują się na znacznie wyższych poziomach niż w USA czy w Chinach.
Grupa monitoruje sytuację popytowo-podażową w całym łańcuchu wartości. Prowadzona jest optymalizacja portfolio produktowego i aplikacyjnego, tak aby możliwa była alokacja określonych strumieni produktowych do segmentów rynku, w których sprzedaż pozwala uzyskać najlepsze wyniki ekonomiczne. Równolegle prowadzone są działania zmierzające do poprawy pozycji kosztowej Grupy.
Spółki Grupy wykorzystują systemy OT automatyki przemysłowej, których prawidłowe działanie może zostać zdestabilizowane w wyniku działań podejmowanych z cyberprzestrzeni, w tym działań o charakterze terrorystycznym, sabotażowym czy szpiegowskim, powodując zagrożenie życia lub zdrowia pracowników oraz okolicznych miejscowości, starty finansowe oraz wizerunkowe.
Spółki Grupy prowadzące działalność w zakresie dostaw energii wdrożyły procedury i instrukcje wewnętrzne zgodnie z wymaganiami Ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa. W obszarze IT funkcjonuje Biuro Cyberbezpieczeństwa Systemów OT. Na bieżąco monitorowane są incydenty w obszarze automatyki przemysłowej, w tym związane z nieautoryzowanymi dostępami do systemów. Każdorazowo procedury przewidują podejmowanie kroków mających na celu ustalenie przyczyn incydentu, weryfikację działania i poziomów bezpieczeństwa, usunięcie lub ograniczenie wykrytych podatności. Ponadto prowadzone są okresowe szkolenia użytkowników w zakresie bezpieczeństwa systemów OT i potencjalnych zagrożeń.
W I połowie 2023 roku Jednostka Dominująca oraz główne spółki zależne nie odnotowały incydentów związanych z nieautoryzowanym dostępem do systemów OT automatyki przemysłowej.
W swojej działalności spółki Grupy wykorzystują systemy informatyczne, których prawidłowe funkcjonowanie może zostać zakłócone z powodu wystąpienia błędów w oprogramowaniu lub awarii infrastruktury teleinformatycznej. Ponadto część wykorzystywanych systemów może być celem ataków cybernetycznych, w szczególności wykorzystujących usterki lub luki bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych dotychczas niezidentyfikowane przez producentów tych systemów oraz dostawców rozwiązań bezpieczeństwa teleinformatycznego.
Pomimo wdrożenia systemów bezpieczeństwa teleinformatycznego i procedur w tym zakresie, a także nieustannie prowadzonych działań zmierzających do zminimalizowania ryzyka awarii i możliwości przełamania wdrożonych zabezpieczeń, stosowane rozwiązania techniczne i organizacyjne mogą okazać się nieskuteczne, a wystąpienie awarii lub incydentów naruszenia bezpieczeństwa teleinformatycznego może stanowić zagrożenie dla ciągłości działania tych systemów oraz poufności i integralności przetwarzanych w nich danych, co w konsekwencji może mieć istotny negatywny wpływ na działalność, sytuację finansową lub perspektywy rozwoju Grupy.
W Jednostce Dominującej obowiązują liczne rozwiązania regulujące zarządzanie obszarem bezpieczeństwa informacji, są to: Polityka Bezpieczeństwa Informacji, Polityka bezpieczeństwa systemów ICT, Instrukcja bezpiecznego korzystania z poczty elektronicznej oraz zarządzenia dot. ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i obsługi incydentów bezpieczeństwa informacji. W Grupie powołano Komitet Ochrony Danych oraz Zespoły: ds. testów bezpieczeństwa i procedur związanych z bezpieczeństwem ICT. Security Operations Center Grupy Azoty prowadzi monitoring bezpieczeństwa systemów ICT oraz zajmuje się obsługą incydentów z tego obszaru.
W związku z inwazją Rosji na terytorium Ukrainy na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej w celu przeciwdziałania zagrożeniom w cyberprzestrzeni wprowadzony został stopień alarmowy CHARLIE-CRP dotyczący zwiększonego prawdopodobieństwa zdarzeń o charakterze terrorystycznym w cyberprzestrzeni. W I połowie 2023 roku zanotowano znaczący wzrost zdarzeń wykrytych przez systemy bezpieczeństwa Jednostki Dominującej, jednak pomimo wzrostu prawdopodobieństwa ataków cybernetycznych Jednostka Dominująca oraz jednostki zależne nie zaobserwowały w 2023 roku istotnego wzrostu liczby obsłużonych incydentów dotyczących cyberbezpieczeństwa bezpośrednio wpływających na funkcjonowanie spółek Grupy.
Ryzyko dotyczące bezpieczeństwa fizycznego w związku z napaścią Rosji na Ukrainę, zagrożenie potencjalną eskalacją konfliktu na Polskę
Działania zbrojne Rosji wobec Ukrainy spowodowały wzrost ryzyka poniesienia strat przez Grupę Azoty w związku z działaniami przestępczymi skierowanymi na uszkodzenie lub zniszczenie składników majątkowych instalacji technologicznych, systemów sterowania i zapasów materiałowych lub surowcowych oraz utraty zdrowia i życia pracowników na skutek ataku zbrojnego, działań terrorystycznych, sabotażowych, dywersyjnych, cybernetycznych jak również wrogiego przejęcia informacji wrażliwych.
W celu minimalizacji ryzyka zastosowano działania ograniczające, polegające m.in. na zwiększeniu częstotliwości kontroli pojazdów i osób przed wjazdem na tereny zakładów, obchodów oraz patroli prowadzonych przez ochronę w zakresie bezpieczeństwa fizycznego. Ponadto kierowców przebywających na terenie Grupy Azoty z krajów stwarzających znaczące zagrożenie dla bezpieczeństwa objęto dodatkowym nadzorem. Dokonano przeglądów działań mobilizacyjnych oraz analogowych systemów komunikacji wewnątrz Grupy.
Ograniczenie wystąpienia ryzyka wspierały systemy monitorowania, m.in System Dozoru Wizyjnego, System Sygnalizacji Włamania i Napadu oraz System Kontroli Dostępu. Rozpoczęto proces wdrażania nowoczesnych rozwiązań w zakresie Systemów Zabezpieczenia Technicznego oraz zawarto umowy ubezpieczeniowe w zakresie majątku i mienia. Podjęto również współpracę z Polską Agencją Żeglugi Powietrznej w celu podniesienia poziomu administrowania strefą oraz z Policją w zakresie ochrony obiektów.
W ramach nadzorowanego ryzyka funkcjonują zespoły zadaniowe, które na bieżąco reagują na zidentyfikowane zagrożenia.
Realizacja powyższych działań prowadzona była w oparciu o wdrożone regulacje systemowe w postaci m.in. Planów Ochrony, Zarządzeń wewnętrznych, Regulaminów i Instrukcji mających na celu określenie sposobu bieżącego reagowania na występujące incydenty, zwiększenie bezpieczeństwa oraz minimalizację wystąpienia powyższego ryzyka.
W I półroczu 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS kontynuowała realizację projektu inwestycyjnego pod nazwą "Polimery Police", w którego zakres wchodzi instalacja do produkcji propylenu (429 tys. ton rocznie), instalacja do produkcji polipropylenu (437 tys. t rocznie) wraz z instalacjami pomocniczymi i infrastrukturą towarzyszącą, a także terminal portowy z bazą zbiorników surowcowych (dalej: "Projekt").
Generalnym wykonawcą Projektu jest Hyundai Engineering Co., Ltd. (dalej: "Generalny Wykonawca" lub "Hyundai"), zgodnie z umową o kompleksową realizację Projektu z dnia 11 maja 2019 roku (dalej: "Umowa EPC"). Planowany termin rozpoczęcia komercyjnej eksploatacji planowany jest na 2023 rok.
W dniu 24 maja 2023 roku od Generalnego Wykonawcy wpłynęło pismo inicjujące procedurę wprowadzenia zmiany do Umowy EPC (dalej: "Propozycja Zmiany"). Zakres proponowanych przez Wykonawcę zmian w Umowie EPC obejmuje kwestie związane z podwyższeniem wynagrodzenia Wykonawcy o łączną kwotę 24,15 mln EUR. W ocenie Wykonawcy powodem zgłoszenia Propozycji Zmiany jest w szczególności wpływ na realizację Projektu europejskich sankcji nałożonych przeciwko Rosji oraz wojny w Ukrainie, a także inne niezależne od Wykonawcy zdarzenia, w szczególności pandemia COVID-19, które utrudniły realizację Projektu.
Propozycja Zmiany jest aktualnie poddawana gruntownej analizie i weryfikacji jej zasadności w świetle postanowień Umowy EPC, zgodnie z procedurą przewidzianą w Umowie EPC, oraz innych umów łączących Grupę Azoty POLYOLEFINS z Generalnym Wykonawcą, a także okoliczności faktycznych. Termin obowiązywania Propozycji Zmiany w związku z szerokim zakresem prac nad jej oceną, ilością materiałów i ciągłym uzupełnianiem dokumentacji przez Generalnego Wykonawcę, został wydłużony do dnia 31 października 2023 roku.
Na początku 2023 roku miał miejsce wzrost cen propanu spowodowany zwiększonym popytem ze strony sektora petrochemicznego, zapotrzebowaniem sezonowym oraz wzmożoną konkurencją ze strony Azji o eksport propanu z USA. Ceny pod koniec stycznia sięgały poziomu 650 USD/t. Dzięki stabilnym dostawom tego surowca z USA odnotowano spadki cen do poziomu ok. 420 USD/t. Na koniec raportowanego okresu rynek propanu w Europie był już zbilansowany, surowiec był dostępny, a popyt się zmniejszył, w efekcie czego nastąpiła normalizacja cen.
Na rynku polipropylenu zauważalna była niższa aktywność transakcyjna, co spowodowane było obawami o wystąpienie globalnej recesji. Wysoka inflacja w Europie była głównym czynnikiem hamującym popyt. Popyt na polipropylen w Europie w I półroczu 2023 roku kształtował się na poziomie poniżej oczekiwanych średnich dla tego okresu, jednak pod koniec raportowanego okresu zauważalna była lekka poprawa związana z sezonowym wzrostem zapotrzebowania w sektorach rolnictwa czy budownictwa. Popyt w sektorze opakowań był osłabiony ze względu na inflację. Popyt w sektorze motoryzacyjnym uległ lekkiej poprawie dzięki uzupełnieniu niedoborów półprzewodników do produkcji samochodów. Obecnie kalkulowane spready są niższe niż notowane w poprzednich latach. Należy jednak zaznaczyć, że rentowność i ekonomika Projektu nie bazują na krótkoterminowych założeniach rynkowych, a na długoterminowych prognozach rozwoju rynku. Długoterminowe stabilne założenia co do spreadu propan-polipropylen pozostają bez zmian.
W kolejnych miesiącach planowane jest zatrudnienie nowych pracowników z określonym doświadczeniem. Pomimo podjęcia przez Grupę Azoty POLYOLEFINS szeregu działań mitygujących ryzyko związane z procesem rekrutacji, nie można całkowicie wykluczyć problemów związanych z brakiem dostępności pracowników na lokalnym rynku pracy.
Prowadzony jest wzmożony monitoring czynności dla fazy uruchomienia realizowanych przez Generalnego Wykonawcę. Możliwe są opóźnienia ze względu na znaczną liczbę urządzeń na poszczególnych podprojektach, co powoduje występowanie ryzyka pojawienia się problemów technicznych.
Grupa Azoty POLYOLEFINS na bieżąco monitoruje postępy w realizacji Projektu oraz pozostałe czynniki ryzyka pod kątem ich możliwego wpływu na prognozowane przepływy finansowe. Widoczne oznaki spowolnienia gospodarczego, w tym zmienność na rynkach kluczowych surowców i produktów, mogą mieć niekorzystny wpływ na zdolność spółki do obsługi zobowiązań.
W związku z sytuacją geopolityczną w regionie Europy Środkowo-Wschodniej Grupa Azoty POLYOLEFINS prowadzi analizy, ocenia sytuację i wprowadzi najlepsze możliwe działania zaradcze umożliwiające mitygację ryzyk i sprawną realizację Projektu.
Ogólny postęp rzeczowy prac realizowanych w ramach Umowy EPC na dzień 30 czerwca 2023 roku wynosił 99,69%. Przez ogólny postęp rzeczowy prac należy rozumieć: uzyskiwanie stosownych pozwoleń, zamówienia i dostawy urządzeń oraz materiałów, prace konstrukcyjne, odbiory i rozruch.
Na terenie realizacji Projektu prowadzono prace związane z usuwaniem usterek zarejestrowanych w fazie budowy oraz "Mechanical Completion", testami funkcjonalnymi, testami MRT maszyn wirujących, pracami rozruchowymi. Po zakończeniu czyszczenia kotła pary wysokoprężnej oraz wykonaniu suszenia wymurówki, uruchomiono kocioł pary HP oraz rozpoczęto parowanie rurociągów pary HP, MP, LP. Uruchomiono węzeł oczyszczania gazów wodorowych (PSA). W dniach od 27 do 30 marca prowadzono rozładunek etylenu ze statku do zbiornika magazynowego.
Najważniejsze wydarzenia związane z pracami odbiorowymi i rozruchowymi w I pół. 2023 roku:
W dniu 27 marca 2023 roku do Morskiego Terminalu Gazowego dotarła pierwsza dostawa etylenu – medium rozruchowego. W trakcie dostawy przeprowadzono operacje technologiczne polegające na zagazowaniu instalacji i rozładunku surowca. Druga dostawa propanu przypadła na dzień 23 kwietnia 2023 roku. W tym czasie zostały przeprowadzone testy Parametrów Gwarantowanych, m.in.: raty rozładunkowej propanu, weryfikowano pojemności netto zbiorników propanu i etylenu.
W raportowanym okresie uzgadniano warunki prowadzenia testów parametrów gwarantowanych dla Terminalu. Potwierdzono poprawność wykonania testów pojemności netto zbiorników magazynowych propanu i etylenu. Prowadzono również regulację technologiczną kompresorów BOG propanu i etylenu, a także usuwano uprzednio zarejestrowane usterki. Prowadzone były m.in. następujące prace związane z etapem rozruchu instalacji Terminalu: testy połączeń na rozładunku ciekłego azotu, transfer etylenu do battery limit instalacji PP, transfer propanu do battery limit instalacji PDH i do zbiornika buforowego PDH, prace drogowe.
W styczniu 2023 roku na obszarze instalacji PDH zakończono prace budowlano-montażowe i usuwanie usterek zarejestrowanych w fazie budowy. Prowadzono również testy funkcjonalne. Z końcem stycznia 2023 roku zakończono przeglądy wszystkich systemów procesowych i nieprocesowych na instalacji PDH. Inspekcje prowadzono przez przedstawicieli Generalnego Wykonawcy, Zamawiającego i Inżyniera Kontaktu.
W dniu 31 stycznia 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył dokument Mechanical Completion Certificate dla instalacji PDH, który po weryfikacji podpisano w dniu 14 lutego 2023 roku. W lutym 2023 roku prowadzono prace związane rozruchem technologicznym instalacji. W dniu 28 lutego 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył dokument potwierdzający gotowość instalacji do uruchomienia i podania mediów procesowych "Ready for Startup (RFSU) Completion" dla instalacji PDH, który po weryfikacji podpisano w marcu. W raportowanym okresie prowadzone były m.in. następujące prace związane z etapem rozruchu instalacji PDH: testy mechaniczne maszyn wirujących, załadunek katalizatorów do reaktorów, załadunki rozpuszczalnika i DMDS, przyjęcie na instalację PDH propanu przesłanego rurociągiem ze zbiorników portowych, testy systemów ppoż. i monitoringów gazowych, osuszanie wymurówki pieców, katalizatorów systemu separacji (Coldbox) i aparatów w systemie funkcjonowania, testy szczelności poszczególnych systemów i usuwanie usterek.
W I półroczu 2023 roku na instalacji obecni byli pracownicy z ramienia Licencjodawcy UOP (z branży automatycznej oraz branży procesowej), celem weryfikacji prac Generalnego Wykonawcy oraz udziału w poszczególnych pracach rozruchowych na instalacji.
W I półroczu 2023 roku na obszarze instalacji PP usuwano usterki zarejestrowane w fazie budowy oraz Mechanical Completion, prowadzono testy funkcjonalne oraz testowe uruchomienia urządzeń MRT. Zakończono czyszczenie chemiczne zbiorników donorów, przedmuch parą rurociągów, zakończono montaż mieszadeł ślimakowych w jednostce Extrudera oraz załadowano do aparatu PPB proszek PP na ruch testowy Extrudera.
W dniu 31 stycznia 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył dokument Mechanical Completion Certificate dla instalacji PP, który po weryfikacji podpisano w dniu 14 lutego 2023 roku. W dniu 28 lutego 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył również dokument "Ready for Start-up (RFSU) Completion" dla instalacji PP, który po weryfikacji podpisano w marcu.
Po osiągnięciu przez instalację PP statusu RFSU, wprowadzono na instalację media niebezpieczne, tj. propylen, gaz ziemny, wodór i proszek polipropylenowy, następnie kontynuowano czynności uruchomieniowe związane z regeneracją złóż w sekcji oczyszczania propylenu, testów kompresorów i pomp na mediach docelowych, po czym dokonano testowego uruchomienia wytłaczarki wraz z systemem dozowania dodatków. W następnej kolejności przystąpiono do uruchomienia sekwencji rozruchowej instalacji w oparciu o propylen zewnętrzny, wykonano testy szczelności układów procesowych, płukanie układu reaktora i PPB proszkiem polipropylenowym, a finalnie wprowadzono propylen do układu reaktora oraz w dniu 30 czerwca 2023 roku zainicjowano reakcję polimeryzacji poprzez wprowadzenie katalizatora. W tym dniu instalacja PP wyprodukowała pierwszy polipropylen.
W I półroczu 2023 roku w obszarze podprojektu PPL usuwano usterki zarejestrowane w fazie budowy oraz Mechanical Completion, kontynuowano testy funkcjonalne automatyki oraz układów mechanicznych (MRT), prowadzono operację pre-marketingu oraz szkolenia z obsługi maszyn i urządzeń. Zakończono przedmuch parą układów parowych, uruchomiono system HVAC oraz zakończono mycie silosów magazynowych, przygotowując je do magazynowania produktu.
W dniu 28 lutego 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył dokument "Ready for Start-up (RFSU) Completion" dla instalacji PPL, który po weryfikacji podpisano w marcu.
Po osiągnięciu RFSU kontynuowano usuwanie zidentyfikowanych usterek, prowadzono dystrybucję granulatu w ramach pre-marketingu oraz przeprowadzono ruch regulacyjny pod nominalnym obciążeniem dla maszyn workujących i paletyzujących.
W dniu 31 stycznia 2023 roku Generalny Wykonawca przedłożył dokument Mechanical Completion Certificate dla instalacji AUX, który po weryfikacji podpisano w dniu 14 lutego 2023 roku. Podpisano również dokument "Ready for Start-up (RFSU) Completion".
W okresie raportowym kontynuowano usuwanie usterek zarejestrowanych w fazie budowy oraz nowych powstałych podczas pracy uruchamianych kolejno jednostek. Po zakończeniu czyszczenia kotła pary wysokoprężnej oraz wykonaniu suszenia wymurówki uruchomiono kocioł pary HP oraz rozpoczęto parowanie rurociągów pary HP, MP, LP, a także podano parę do Grupy Azoty POLICE.
W I półroczu odbyły się 4 transporty propylenu, o łącznej masie ok. 4 000 t, cysternami kolejowymi, w czasie których przetestowano nową infrastrukturę rozładunkową.
W ramach instalacji pomocniczych dotychczas uruchomiono większość z systemów zapewniających niezbędne media technologiczne dla instalacji PDH oraz PP, w tym kocioł pary wysokoprężnej wraz z układem przygotowania wody zasilającej oraz systemem odprowadzania odsolin, węzeł przygotowania wody surowej oraz chłodniczej, a także wytwórnię sprężonego powietrza oraz azotu. Bezpieczne odprowadzanie węglowodorów z instalacji w razie awarii zapewnia pochodnia wraz z systemem zrzutów.
W dniu 10 lipca 2023 roku Generalny Wykonawca przekazał Grupie Azoty POLYOLEFINS pisma zawiadamiające o wystąpieniu Siły Wyższej (Force Majeure), związanej z:
Zgodnie z szacunkami Generalnego Wykonawcy, powstałe w wyniku tych zdarzeń opóźnienie realizacji Projektu wynosi co najmniej 54 dni oraz skutkuje wstrzymaniem prac rozruchowych będących na ścieżce krytycznej.
W dniu 21 lipca 2023 roku i 28 lipca 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS odpowiedziała Generalnemu Wykonawcy przedstawiając swoje stanowisko, zgodnie z którym wyjaśnienia zawarte w pismach Generalnego Wykonawcy nie zawierały wymaganych szczegółów dotyczących zdarzenia siły wyższej, a w konsekwencji nie spełniają warunku określonych w Umowie EPC, tj. nie jest to zdarzenie, którego nie mogła przewidzieć zainteresowana strona, działając z należytą starannością zawodową, lub nie było to zdarzenie niezależne od strony, której dotyczy.
W dniu 29 sierpnia 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS otrzymała pismo od Generalnego Wykonawcy Projektu, informującego o wydłużeniu czasu trwania projektu o 2-3 miesiące. Generalny Wykonawca jako powód opóźnienia zakończenia prac objętych Projektem wskazał nieprzewidziane problemy z urządzeniami podczas fazy rozruchu niektórych instalacji.
Grupa Azoty POLYOLEFINS dokonuje uruchomień środków z kredytu terminowego oraz kredytu VAT stosownie do potrzeb wynikających z postępów realizacji Projektu. Szczegóły dotyczące aneksów do umów pożyczek na finansowanie Projektu przedstawiono w pkt 4.3 niniejszego raportu.
W dniu 27 kwietnia 2023 roku nastąpiła zmianie w składzie konsorcjum udzielającego finansowania Grupie Azoty POLYOLEFINS w ramach Umowy Kredytów Niepodporządkowanych z dnia 31 maja 2020 roku. Zmiana obejmuje transfer części udziału w transzy EUR Kredytu Terminowego z Santander Bank Polska S.A. do Haitong Bank, S.A., Warsaw Branch. W związku z transferem nie uległy zmianie warunki finansowania.
W raportowanym kwartale Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała zawartą w dniu 31 maja 2020 roku Umowę Kredytów Niepodporządkowanych (Umowa Kredytów), umożliwiająca spółce finansowanie w formie:
a także zobowiązania w formie pożyczek podporządkowanych od Akcjonariuszy, zawartych w dniu 31 maja 2020 roku.
W I półroczu 2023 roku spełnione zostały warunki wypłaty środków z kredytu obrotowego w kwocie 35 mln USD. W wyniku podpisanego w dniu 6 czerwca 2023 roku aneksu do Umowy Kredytów, dostępna kwota została zwiększona do 80 mln USD i będzie ona obowiązywała do czasu uzyskania ostatniego Tymczasowego Protokołu Odbioru, kiedy to zostanie zwiększona do pełnej wysokości 180 mln USD.
W dniu 9 marca 2023 roku Zarząd Grupy Azoty PUŁAWY podjął decyzję o wstrzymaniu od dnia 10 marca 2023 roku do odwołania produkcji kaprolaktamu (Segment Tworzywa) oraz pracy instalacji Melamina III (Segment Agro). Produkcja na pozostałych instalacjach melaminy (Melamina I oraz Melamina II) została wstrzymana latem 2022 roku. Wstrzymanie produkcji kaprolaktamu i melaminy związane jest z sytuacją podażowo-popytową na rynku europejskim.
W dniu 17 maja 2023 roku Zarząd Grupy Azoty PUŁAWY podjął decyzję o rozpoczęciu prac związanych z uruchomieniem instalacji Melamina III. Wielkość produkcji na instalacji dostosowywana będzie do bieżącej sytuacji podażowo-popytowej. Zdolności produkcyjne Melaminy III, 90 ton/dobę, stanowią ok. 1/3 znamionowych możliwości wszystkich instalacji melaminy w spółce.
W styczniu 2023 roku Jednostka Dominująca uruchomiła nową instalację kwasu azotowego stężonego o zdolności produkcyjnej 40 tys. t/rok, która zwiększa dotychczasowe moce produkcyjne o 100%. To już druga linia produkcyjna kwasu stężonego o stężeniu powyżej 98 proc. w Tarnowie. Łączne moce produkcyjne w Jednostce Dominującej wynoszą 80 tys. t/rok. Grupa Azoty jest jedynym producentem kwasu azotowego stężonego w Polsce, stąd inwestycja ma duże znaczenie dla zabezpieczenia dostaw do produkcji wysokowartościowych chemikaliów.
Uruchomienie instalacji umacnia pozycję rynkową Jednostki Dominującej jako europejskiego lidera w segmencie dostawców surowców dla producentów nitrocelulozy, dodatków do paliw oraz branży syntezy substancji organicznych mających szerokie zastosowanie jako półprodukty do wysokowartościowych chemikaliów.
Pozwolenie na budowę drugiej linii produkcyjnej uzyskano w kwietniu 2020 roku. Budowa trwała 2,5 roku. Nakłady inwestycyjne wyniosły 57,1 mln PLN, a ruch testowy instalacji potwierdzający uzyskanie projektowej zdolności produkcyjnej odbył się w pierwszej połowie grudnia 2022 roku.
Stężony kwas azotowy wytwarzany jest w procesie zatężania kwasu azotowego 60,0% metodą rektyfikacji ekstrakcyjnej. Kwas azotowy stężony kierowany jest w Europie do produkcji między innymi do pianek poliuretanowych, barwników, środków ochrony roślin, dodatków do paliw, które zmniejszają emisje spalin oraz do innych syntez organicznych.
W lutym 2023 roku w Grupie Azoty KĘDZIERZYN zakończono dwa zadania w ramach Nowej Koncepcji Energetycznej, jednej z kluczowych inwestycji realizowanych obecnie w spółce. Ich efektem będzie intensyfikacja produkcji, a także poprawa efektywności energetycznej oraz surowcowej. Łączna wartość zadań to 65,6 mln PLN.
Obie inwestycje zrealizowano w obrębie kędzierzyńskiego Wydziału Amoniaku, dzięki czemu możliwe będzie zwiększenie produkcji amoniaku.
Kluczowym elementem pierwszej inwestycji - modernizacji węzła półspalania - była wymiana palnika reaktora półspalania. Przyczyni się to do obniżenia stosunku pary do węgla podczas produkcji wodoru. Proces półspalania będzie przebiegał bez powstawania sadzy, co pozwoli przedłużyć okres eksploatacji katalizatorów i pozytywnie wpłynie na wskaźniki emisji.
Druga inwestycja – zaprojektowanie i wykonanie wnętrza kotła E-102 i przegrzewacza pary E-117 - pozwoli zwiększyć elastyczność i bezpieczeństwo procesu technologicznego w ramach zespołu kocioł-przegrzewacz pary. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu w urządzeniach materiałów odpornych na wyższe temperatury.
Nowa Koncepcja Energetyczna to pakiet zadań, stanowiący alternatywę dla realizacji drugiego etapu elektrociepłowni w Grupie Azoty KĘDZIERZYN. Kluczowym założeniem inwestycji jest wykorzystanie ciepła procesowego pochodzącego z instalacji amoniaku do wytwarzania mediów energetycznych i energii elektrycznej. W ramach pakietu NKE pozostały do ukończenia dwa zadania: "zakup i zabudowa nowej sprężarki tlenu" (w Wydziale Amoniaku) oraz "budowa kotłowni szczytowo-rezerwowej" (w obszarze Jednostki Biznesowej Energetyka).
W dniu 8 marca 2023 roku Grupa Azoty POLICE i Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny podpisały umowę w zakresie organizacji i prowadzenia Akademii Wodorowej. Tym samym Akademia, powstająca w ramach powołanej pod koniec listopada 2022 roku Zachodniopomorskiej Doliny Wodorowej, formalnie rozpoczęła swoją działalność. W dniu 7 marca 2023 roku ruszył nabór do pierwszej edycji programu.
Zajęcia w Akademii Wodorowej prowadzić będą przede wszystkim specjaliści i eksperci związani z technologiami wodorowymi oraz pracownicy naukowi ZUT. Akademia Wodorowa będzie realizować wykłady oraz zajęcia laboratoryjne lub warsztatowe na takich samych zasadach i w takim samym zakresie, jakie obowiązują studentów i doktorantów szczecińskiej Uczelni. Zajęcia potrwają od maja do lipca i odbywać się będą w weekendy, w budynkach Uczelni, a w kolejnych edycjach również w siedzibach Partnerów. Najlepsi studenci będą mogli przetestować w jednostkach badawczo-rozwojowych Grupy Azoty własne innowacyjne projekty wodorowe, opracowane podczas zajęć w Akademii. Warunkiem ubiegania się o staż w Grupie Azoty będzie uzyskanie certyfikatu potwierdzającego ukończenie zajęć w ramach Akademii.
Akademia skierowana jest do studentów i absolwentów studiów S1 i S2, na kierunkach technicznych lub rolniczych, którzy z ostatniego semestru kształcenia osiągnęli średnią ocen co najmniej 4,0., lub w przypadku absolwentów – ukończyli studia ze średnią 4.0 lub wyższą. Kształcić się mogą także doktoranci szkoły doktorskiej, którzy są autorami lub współautorami co najmniej jednej publikacji w czasopiśmie indeksowanym na liście Journal Citation Reports. Akademia Wodorowa dedykowana jest dla osób, które w dniu złożenia formularza zgłoszeniowego nie będą miały ukończonego trzydziestego roku życia. Kandydat, poza spełnieniem formalnych kryteriów, będzie musiał także wykonać zadanie opisowe.
Informacja dotycząca udzielonej pomocy w oparciu o ustawę o zasadach realizacji programów wsparcia przedsiębiorców w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022-2024
W dniu 10 marca 2023 roku Grupa Azoty uzyskała informację o otrzymaniu wsparcia finansowego z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: "NFOŚiGW") w wysokości 234 180 tys. PLN, w ramach Programu Rządowego przyjętego pn. "Pomoc dla sektorów energochłonnych związana z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2022 roku" (dalej: "Program"). Kwota ta stanowi równowartość maksymalnej dozwolonej kwoty pomocy publicznej w wysokości 50 mln EUR.
Pismem z dnia 30 czerwca 2023 roku skierowanym do Zarządu Jednostki Dominującej, NFOŚiGW stwierdziło, że Jednostka Dominująca nie spełniała kryteriów lub warunków do przyznania pomocy dla sektorów energochłonnych związanej z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej, wobec czego pomoc dla Jednostki Dominującej w kwocie 52 285 tys. PLN przyznana została nienależnie i wzywa do zwrotu przyznanej pomocy wraz z odsetkami. Stanowisko NFOŚiGW opiera się o odmienną interpretację kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności, które zostały zarejestrowane (zgłoszone) w Krajowym Rejestrze Sądowym, dotyczących przychodów wykazanych przez Jednostkę Dominującą.
W opinii Jednostki Dominującej, działalność prowadzona przez nią, tj.: produkcja podstawowych chemikaliów, nawozów i związków azotowych, tworzyw sztucznych i kauczuku syntetycznego w formach podstawowych jednoznacznie spełnia przesłanki wymagane do przyznania wsparcia finansowego w ramach programu dla sektorów energochłonnych związaną z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej. Tym samym w ocenie Jednostki Dominującej przedmiotowe pismo NFOŚiGW jest bezzasadne, co wynika z wewnętrznej analizy prawnej. Jednostka Dominująca wystąpiła do NFOŚiGW, celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji oraz podjęła wszelkie dostępne kroki prawne zmierzające do zachowania przyznanej jej pomocy.
W dniu 29 marca 2023 roku Grupa Azoty POLICE, Ultra Safe Nuclear Corporation (USNC) i Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie podpisały porozumienie dotyczące rozwoju i budowy badawczego obiektu energetyki jądrowej wyposażonego w technologię ultra bezpiecznego reaktora jądrowego MMR® - (Micro-Modular™Reactor) od USNC. W najbliższym półroczu strony opracują kompleksowy program badawczy oraz wspólnie przygotują plan budowy, eksploatacji i utrzymania instalacji MMR.
Zgodnie z założeniami na pierwszym etapie planowane jest wybudowanie reaktora MMR o mocy 30 MWt. Reaktor będzie służyć jako obiekt szkoleniowy, badawczy i testowy. Zostanie on podłączony do infrastruktury energetycznej Grupy Azoty POLICE, co zapewni unikalną możliwość badania, testowania, optymalizacji i integracji zero-emisyjnego źródła energii MMR z obiektem przemysłowym. Współpraca w tym zakresie pozwoli na opracowanie planu wdrożenia na pełną skalę wykorzystania energii jądrowej do procesów chemicznych i wytwarzania pary oraz wodoru w obiektach Grupy Azoty POLICE. Będzie to kolejny, istotny krok w kierunku dekarbonizacji procesów technologicznych Grupy Azoty.
USNC, z siedzibą w Seattle, Waszyngton, USA, jest światowym liderem i silnym integratorem pionowym technologii i usług jądrowych na Ziemi i w Kosmosie. MMR firmy USNC to wysokotemperaturowa chłodzona gazem "bateria jądrowa" czwartej generacji, wykorzystująca całkowicie ceramiczne mikrokapsułki (FCM®) w celu uzyskania najwyższego poziomu bezpieczeństwa. MMR oferuje proste, skalowalne, bezemisyjne źródło energii, które chroni zasilane przez niego obiekty przemysłowe i jest niezbędne do dekarbonizacji zastosowań przemysłowych. Ultra Safe Nuclear prowadzi aktywne projekty wdrażania mikroreaktorów w Kanadzie w Canadian Nuclear Laboratories w Chalk River, w Stanach Zjednoczonych na University of Illinois Urbana-Champaign oraz na Uniwersytecie LUT w Lappeenranta w Finlandii. Dodatkowe projekty są w trakcie opracowywania w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie.
Porozumienie zostaje zawarte w ramach amerykańsko-polskiej współpracy w tym obszarze, formalnie ustanowionej na mocy umowy międzyrządowej z lutego 2021 roku. Wysokotemperaturowy chłodzony gazem MMR jest postrzegany jako istotne rozwiązanie dla dekarbonizacji przemysłu.
Zarząd Jednostki Dominującej poinformował, że po wyrażeniu zainteresowania przez PKN Orlen S.A. (obecnie Orlen S.A.), w dniu 6 czerwca 2023 roku podpisany został dokument o zachowaniu poufności oraz trybie udostępniania informacji pomiędzy Jednostką Dominującą, Orlen S.A. i Grupą Azoty PUŁAWY w związku z zamiarem rozpoczęcia rozmów dotyczących potencjalnej akwizycji przez Orlen S.A. ("Transakcja") Grupy Azoty PUŁAWY poprzedzonej badaniem due diligence.
Podpisany dokument reguluje zasady przekazywania informacji w ramach procesu due diligence Grupy Azoty PUŁAWY. Nie stanowi on zobowiązania żadnej ze stron do przeprowadzenia Transakcji.
W dniu 5 września 2023 roku Zarząd Grupy Azoty KĘDZIERZYN przekazał informację o wystąpieniu awarii na instalacji amoniaku. W konsekwencji awarii czasowo zatrzymane zostały procesy produkcyjne na najważniejszych instalacjach spółki, w tym produkcja nawozów, kwasu azotowego, RSM, mocznika i alkoholi OXO.
W dniu 22 września 2023 roku Zarząd Grupy Azoty KĘDZIERZYN poinformował o szacowanych kosztach i planowanym terminie usunięcia awarii. Zgodnie z przekazaną informacją w 39. tygodniu 2023 roku przywrócona zostanie w spółce produkcja kwasu azotowego, a następnie nawozów mineralnych na minimalnych obciążeniach instalacji. Uruchamianie produkcji na kolejnych instalacjach oraz ich sukcesywne dociążanie do pełnych zdolności produkcyjnych będzie kontynuowane do około połowy października 2023 roku, kiedy to planowane jest zakończenie prac naprawczych w układzie kotłowym instalacji produkcji amoniaku.
Skutki finansowe na poziomie operacyjnym spowodowane awarią oszacowano wstępnie na ok. 20 mln PLN, na które składają się utracone korzyści wynikające z utraconych marż ze sprzedaży produktów (nawozy, kwas azotowy, RSM, mocznik i alkohole OXO), które zostałyby z dużym prawdopodobieństwem osiągnięte, gdyby instalacje pracowały normalnie. Koszty naprawy instalacji amoniaku szacowane są na poziomie 1,4 mln PLN.
Pozostałe, niewymienione powyżej, istotne zdarzenia, które miały miejsce w raportowanym okresie i po dniu bilansowym zostały przedstawione w Śródrocznym skróconym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Grupy Kapitałowej Grupa Azoty za okres 6 miesięcy zakończony 30 czerwca 2023 roku.
W dniu 27 kwietnia 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS zawarła umowę dotyczącej zakupu propanu z TOTSA Total Energies Trading SA z siedzibą w Szwajcarii (dalej: "Sprzedający").
Umowa przewiduje realizację dostaw propanu przez Sprzedającego do Grupy Azoty POLYOLEFINS w okresie od kwietnia 2023 roku do końca listopada 2024 roku, według ustalonego harmonogramu i warunków handlowych. Dostawy propanu realizowane w ramach umowy stanowić będą dostawy uzupełniające i w 2023 roku zabezpieczać będą 46% zapotrzebowania spółki na ten podstawowy surowiec do produkcji.
Szacunkowa wartość świadczeń wynikających z umowy wyniesie ok. 90 mln USD.
Grupa Azoty POLYOLEFINS zawarła w dniu 14 września 2023 roku aneks nr 1 oraz aneks nr 2 do umowy dotyczącej zakupu propanu z Trafigura PTE Ltd. z siedzibą w Singapurze.
Celem zawarcia aneksów jest dostosowanie umowy do potrzeb Grupy Azoty POLYOLEFINS w związku z aktualnym statusem realizacji projektu "Polimery Police", w szczególności przewidywanym wydłużonym czasem trwania projektu. W wyniku zawarcia aneksów, zmieniono harmonogram dostaw, rozszerzono przedmiot umowy o dodatkowe dostawy propanu oraz wydłużono czas trwania umowy do dnia 12 grudnia 2025 roku.
Szacunkowa dodatkowa wartość świadczeń wynikających z wyżej wymienionych aneksów wyniesie około 80 mln USD.
W dniu 20 czerwca 2023 roku został zawarty przez Jednostkę Dominującą wraz z jej spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN, Grupą Azoty SIARKOPOL, Grupą Azoty FOSFORY (dalej łącznie: "Odbiorcy", a każdy z osobna "Odbiorcą") a PKN Orlen S.A. (obecnie Orlen S.A.) aneks do Umowy Ramowej sprzedaży paliwa gazowego oraz nowe dwustronne Kontrakty Indywidualne. Łączna szacowana wartość kontraktów dla całej Grupy Kapitałowej w ciągu czteroletniego okresu ich obowiązywania wyniesie ok. 18 mld PLN netto.
Umowa Ramowa zawarta w dniu 13 kwietnia 2016 roku na czas nieoznaczony reguluje jednakowy dla Odbiorców tryb zawierania i wypowiadania Kontraktów Indywidualnych, opis procesów zamawiania, regulowania płatności, wstrzymywania i ograniczania dostaw, klauzule renegocjacyjne oraz zasady wspólnego rozliczania dostaw. Jej zmienione aneksem postanowienia mają zastosowanie dla dostaw realizowanych od dnia 1 lipca 2023 roku.
Nowe Kontrakty Indywidualne zawarte zostały na okres dostaw obejmujący 4 lata począwszy od dnia 1 października 2023 roku w formule 3+1, tzn. po trzech latach obowiązywania kontraktu czwarty rok jest fakultatywny i nie są przewidziane żadne kary umowne za rozwiązanie kontraktu po 3 latach przy zachowaniu okresu notyfikacji o zamiarze jego rozwiązania do dnia 30 września 2025 roku.
Kontrakt Indywidualny oznacza umowę wykonawczą do Umowy Ramowej, zawartą na czas oznaczony w formie umowy kompleksowej (dotyczy sprzedaży w punkcie fizycznym), określającą ilości, harmonogram, warunki płatności, formuły cenowe oparte o indeksy giełdowe oraz szczegółowe parametry handlowe dostawy paliwa gazowego na rzecz danego Odbiorcy. Warunki Kontraktów Indywidualnych nie odbiegają od standardów rynkowych stosowanych w umowach tego typu.
Podpisany aneks do Umowy Ramowej wraz nowymi Kontraktami Indywidualnymi zabezpieczać będzie w okresie ich obowiązywania co najmniej 90% łącznego zapotrzebowania na gaz Odbiorców z Grupy Azoty. Ponadto, w nawiązaniu do raportów bieżących nr 23/2016 z dnia 13 kwietnia 2016 roku w sprawie zawarcia umowy z Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem S.A. (obecnie Orlen S.A.), nr 22/2017 z dnia 21 czerwca 2017 roku w sprawie zawarcia Kontraktów Indywidualnych z Orlen S.A. oraz 30/2019 z dnia 23 maja 2019 roku i nr 20/2022 z dnia 7 lipca 2022 roku w sprawie ich przedłużenia, poinformowano, iż w dniu 20 czerwca 2023 roku Jednostka Dominująca oraz jej spółki zależne: Grupa Azoty PUŁAWY, Grupa Azoty POLICE, Grupa Azoty KĘDZIERZYN i Grupa Azoty SIARKOPOL, zawarły aneksy do obecnie obowiązujących Kontraktów Indywidualnych, na mocy których warunki handlowe dostaw gazu przez Orlen S.A. w okresie od dnia 1 lipca 2023 roku do dnia 30 września 2023 roku będą analogiczne jak nowych Kontraktach Indywidualnych obowiązujących od dnia 1 października 2023 roku.
W celu wprowadzenia zharmonizowanej zmiany kowenantów, polegającej na modyfikacji wskaźnika zadłużenia oraz na wprowadzeniu warunków wyłączenia z tego wskaźnika zadłużenia podporządkowanego Grupy Azoty oraz zadłużenia spółek Grupy inwestujących w odnawialne źródła energii i finansowanych w formule project finance bez regresu finansujących do Grupy, podpisane zostały następujące umowy i aneksy:
2023 roku pomiędzy Europejskim Bankiem Inwestycyjnym a Jednostką Dominującą podpisano Umowy Zmieniające do Umowy Finansowej, zawartej w dniu 28 maja 2015 roku z późniejszymi zmianami (EBI I) oraz do Umowy Finansowej zawartej w dniu 25 stycznia 2018 (EBI II).
W I półroczu 2023 roku Grupa Azoty KĘDZIERZYN, Grupa Azoty PUŁAWY oraz Grupa Azoty POLICE złożyły oświadczenia o poddaniu się egzekucji, każda z ww. spółek do kwoty 220 mln PLN, na rzecz Europejskiego Banku Inwestycyjnego w zakresie zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy gwarancji z dnia 28 maja 2015 roku zawartej z bankiem. Umowa gwarancji stanowi zabezpieczenie kontraktu finansowego zawartego w dniu 28 maja 2015 roku przez Jednostkę Dominującą z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.
W I półroczu 2023 roku Grupa Azoty KĘDZIERZYN, Grupa Azoty PUŁAWY oraz Grupa Azoty POLICE złożyły oświadczenia o poddaniu się egzekucji, każda z ww. spółek do kwoty 58 mln EUR, na rzecz Europejskiego Banku Inwestycyjnego w zakresie zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy gwarancji z dnia 25 stycznia 2018 roku zawartej z bankiem. Umowa gwarancji stanowi zabezpieczenie kontraktu finansowego zawartego w 25 stycznia 2018 roku przez Jednostkę Dominującą z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.
W dniu 16 maja 2023 roku Jednostka Dominująca złożyła notarialne oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji do kwot stanowiących 120% kwot pozostałych do spłaty po dniu 31 marca 2023 roku z I Umowy Kredytu z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI I), tj. do kwoty 54,5 mln EUR oraz z II Umowy Kredytu z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI II), tj. do kwoty 131,2 mln EUR.
Wyżej opisane oświadczenia o poddaniu się egzekucji stanowiły wypełnienia warunków Umów zmieniających do EBI I i EBI II.
W dniu 14 marca 2023 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE oraz Grupą Azoty KĘDZIERZYN podpisała z ING Commercial Finance Polska S.A. Aneks do Umowy Faktoringu Odwrotnego, zawartej w dniu 29 kwietnia 2021 roku z późniejszymi zmianami, zmieniający warunki cenowe.
W dniu 21 marca 2023 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN, COMPO EXPERT GmbH oraz COMPO EXPERT Hellas S.A., podpisała z CaixaBank S.A. Oddział w Polsce zmieniony załącznik nr 1 do umowy o świadczenie usług płatniczych i finansowanie, zawartej w dniu 29 kwietnia 2021 roku z późniejszymi zmianami. W ramach zmiany zwiększono kwotę limitu z 800 mln PLN do 950 mln PLN lub równowartości w EUR lub USD. Okres udostępnienia limitu umowy jest ustalony do dnia 30 kwietnia 2024 roku. Zabezpieczeniem wierzytelności CaixaBank S.A. wynikających z ww. umowy jest notarialne oświadczenie o poddaniu się egzekucji przez Jednostkę Dominującą do 120% wartości umowy, zwiększonej załącznikiem.
W dniu 7 kwietnia 2023 roku Jednostka Dominująca, wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE oraz Grupą Azoty KĘDZIERZYN, podpisała z Pekao Faktoring Sp. z o. o. Aneks do umowy finansowania dostaw, zawartej w dniu 31 maja 2021 roku z późniejszymi zmianami, zmieniający warunki cenowe.
W dniu 7 kwietnia 2023 roku Jednostka Dominująca, wraz ze spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE oraz Grupą Azoty KĘDZIERZYN, podpisała z Pekao Faktoring Sp. z o. o. Aneks do Umowy Faktoringu Wierzytelności, zawartej w dniu 31 maja 2021 roku z późniejszymi zmianami, zmieniający warunki cenowe.
W dniu 18 maja 2023 roku Jednostka Dominująca, wraz ze spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN, Grupą Azoty COMPOUNDING, Agrochem Puławy Sp. z o.o. oraz Grupą Azoty CHORZÓW, podpisała z BNP Paribas Bank Polska S.A. Aneks nr 3 do Umowy Faktoringu Wierzytelności, zawartej w dniu 31 maja 2021 roku, z późniejszymi zmianami, zmieniający warunki cenowe oraz włączający do ww. umowy nowe spółki.
W dniu 29 czerwca 2023 roku Jednostka Dominująca, wraz ze spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN, COMPO EXPERT GmbH oraz COMPO EXPERT Hellas S.A., podpisała z CaixaBank S.A. Oddział w Polsce Aneks nr 3 do umowy o świadczenie usług płatniczych i finansowanie (faktoring odwrotny), z dnia 29 kwietnia 2021 roku z późniejszymi zmianami i dokonała zmiany
w Warunkach Indywidualnych Umowy o świadczenie usług płatniczych i finansowanie w celu zastąpienia stawki LIBOR USD stawką TERM SOFR i zmiany warunków cenowych.
W dniu 17 lipca 2023 roku Jednostka Dominująca, wraz ze spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN oraz COMPO EXPERT GmbH, zawarła z Banco Santander S.A. oraz Santander Factoring Sp. z o.o. Aneks nr 5 do Umowy Obsługi Płatności z dnia 14 grudnia 2018 roku, w brzmieniu ustalonym Umową z dnia 23 września 2019 roku Zmieniającą i Zastępującą Umowę Obsługi Płatności, z późniejszymi zmianami, z limitem w maksymalnej wysokości 122 mln EUR, w celu umożliwienia dostawcom dyskontowania wierzytelności przed terminem płatności faktury, zmieniający warunki cenowe oraz przenoszący obsługę spółek COMPO EXPERT do polskiego oddziału, tj. Santander Factoring Sp. z o.o.
W związku z ryzykiem przekroczenia na dzień 30 czerwca 2023 roku granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenie Finansowe Netto do EBITDA" dopuszczonej w ramach umów o finansowanie Grupy Azoty Zarząd Spółki rozpoczął rozmowy w tym zakresie z instytucjami finansującymi Grupę Azoty, w których skład wchodzi: Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski S.A., Bank Gospodarstwa Krajowego, ING Bank Śląski S.A., Santander Bank Polska S.A., Caixabank S.A. (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce, BNP Paribas Faktoring Sp. z o.o., ING Commercial Finance Polska S.A., Pekao Faktoring Sp. z o.o., BNP Paribas Bank Polska S.A., Santander Factoring Sp. z o.o. i Banco Santander S.A., a także Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju oraz Europejski Bank Inwestycyjny (dalej: "Strony Finansujące").
W efekcie prowadzonych negocjacji, których celem było uzyskanie przez Grupę zgody na odstąpienie od stosowania wybranych warunków kredytowych, w tym w szczególności odstąpienie od stosowania wskazanego powyżej wskaźnika i zrzeczenie się przez Strony Finansujące praw wynikających z ewentualnego przekroczenia wymaganej granicznej wartości tego wskaźnika, w dniu 1 czerwca 2023 roku Zarząd Spółki przekazał Stronom Finansującym pisma zmieniające dotyczące zrzeczenia się praw (ang. Waiver and Amendment Letters) – Porozumienia o Waiver zawierające propozycję odpowiednich, wypracowanych przez strony zapisów.
Porozumienia o Waiver zostały podpisane przez Strony Finansujące, Jednostkę Dominującą (działającą także w zakresie pozostałych spółek z Grupy Azoty będących stronami Umów) wraz z Grupą Azoty POLICE (jako strona bilateralnych umów kredytowych zawartych z Bankiem Gospodarstwa Krajowego) w dniu 31 sierpnia 2023 roku, a data wejścia w życia postanowień tych porozumień została ustalona na 30 czerwca 2023 roku.
W ramach Porozumień o Waiver Strony Finansujące zrzekły się praw wynikających z wystąpienia Przypadków Naruszenia, zdefiniowanych w Umowach, obejmujących m.in. przekroczenie granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenia Finansowego Netto do EBITDA" na dzień 30 czerwca 2023 roku. Grupa Azoty zobowiązała się natomiast do utrzymywania na koniec każdego miesiąca kalendarzowego, począwszy od dnia 30 czerwca 2023 roku, minimalnych poziomów "Wskaźnika Dostępnej Gotówki" (obejmującego sumę środków pieniężnych oraz dostępnych, a niewykorzystanych, limitów umów kredytowych i pożyczkowych o charakterze potwierdzonym Grupy z wyłączeniem Grupy Azoty POLYOLEFINS) oraz "Wskaźnika Płynności" (obejmującej sumę Wskaźnika Dostępnej Gotówki powiększoną o dostępne, a niewykorzystane limity Umów Faktoringowych oraz pozostałych Umów o charakterze niepotwierdzonym Grupy z wyłączeniem Grupy Azoty POLYOLEFINS). Ponadto, stosownie do wymogów zawartych Porozumień o Waiver, w dniu 31 sierpnia 2023 roku ustanowione zostało dodatkowe zabezpieczenie zobowiązań wynikających z Umów poprzez zawarcie ze Stronami Finansującymi przez spółkę zależną, COMPO EXPERT, występującą jako gwarant, umowy gwarancji. Wysokość potencjalnej odpowiedzialności gwaranta wobec Stron Finansujących jest ograniczona niemieckimi przepisami prawa maksymalnie do wysokości jego aktywów netto.
Warunki Porozumień o Waiver nie odbiegają od standardów rynkowych stosowanych w tego typu porozumieniach.
Przedmiotowe Porozumienia o Waiver spowodowały, iż wymienione wyżej Strony Finansujące utrzymały dostępne limity Umów dla Grupy na niezmienionym poziomie. Grupa Azoty na bieżąco wypełnia wszystkie zobowiązania w zakresie obsługi i spłaty zobowiązań wynikających z tych umów, a udostępnione spółkom Grupy limity zapewniają im pełną płynność finansową, zabezpieczają finansowanie Grupy i jej dostawców oraz umożliwiają zachowanie zdolności do kontynuowania działalności w niezmniejszonym istotnie zakresie.
Ponadto Strony Finansujące zgodziły się prowadzić, w dobrej wierze, dalsze negocjacje w celu wypracowania, najszybciej jak to będzie możliwe, wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania umożliwiającego Grupie prowadzenie działalności i wykonywanie zobowiązań wynikających z Umów zgodnie z ich warunkami, również w kolejnych okresach, z zastrzeżeniem takich zmian, jakie Strony Finansujące uznają za wymagane lub pożądane biorąc pod uwagę zmianę okoliczności, w jakich Grupa Azoty obecnie prowadzi działalność i w jakich będzie prowadzić działalność w nadchodzących latach oraz odzwierciedlając wynikający z tego zmieniony profil ryzyka Grupy Kapitałowej, Spółki i jej spółek zależnych.
Na podstawie Umowy Generalnej Skonsolidowanego Programu Ubezpieczeń Majątkowych, zawartej z TUW PZUW przez spółki Grupy Kapitałowej wchodzące w skład ZWC Grupa Azoty w TUW PZUW na okres 3 lat, tj. od dnia 1 marca 2022 roku do 28 lutego 2025 roku, wystawione zostały polisy na okres drugiego roku, tj. od dnia 1 marca 2023 roku do 28 lutego 2024 roku, obejmujące następujące linie:
Na drugi roczny okres ubezpieczenia, tj. od dnia 1 lipca 2023 roku do dnia 30 czerwca 2024 roku została wystawiona polisa w ramach umowy generalnej ubezpieczenia mienia w transporcie krajowym i międzynarodowym (CARGO), zawartej z TUW PZUW na okres 3 lat, tj. od dnia 1 lipca 2022 do dnia 30 czerwca 2025 roku.
W dniu 28 lipca na okres od dnia 1 sierpnia 2023 roku do dnia 30 września 2023 roku zostały zawarte aneksy do umowy generalnej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej lub posiadania mienia (OC) zawartej z TUW PZUW na okres 2 lat, tj. od dnia 1 sierpnia 2021 roku do dnia 31 lipca 2023 roku oraz polisy wystawionej w oparciu o ww. umowę.
W dniu 27 lipca 2023 roku zostały odnowione polisy ubezpieczenia ryzyka kredytu kupieckiego Jednostki Dominującej (ze współubezpieczeniem Grupy Azoty SIARKOPOL, Grupy Azoty CHORZÓW, Grupy Azoty FOSFORY, Agrochem Puławy Sp. z o.o., Grupy Azoty COMPOUNDING i Grupy Azoty KOLTAR) oraz w dniu 31 lipca 2023 przez Grupę Azoty KĘDZIERZYN na okres od dnia 1 sierpnia 2023 roku do dnia 31 lipca 2027 roku z Korporacją Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A., obejmujące ubezpieczeniem globalnym należności ww. spółek.
W I półroczu 2023 roku Grupa Azoty KĘDZIERZYN zawarła:
Łączna kwota wszystkich gwarancji udzielonych na zlecenie spółek Grupy w I półroczu 2023 roku wynosiła 13 324 tys. PLN. Gwarancje o najwyższej wartości zostały wystawione na zlecenie Grupy Azoty POLICE w dniu 17 stycznia 2023 roku Skarbowi Państwa (GIOŚ) w łącznej kwocie 7 435 tys. PLN.
W I półroczu 2023 roku na zlecenie spółek Grupy Azoty nie zostały otwarte akredytywy w istotnej wysokości. Po dniu bilansowym, w dniu 11 sierpnia 2023 roku na zlecenie Jednostki Dominującej została otwarta akredytywa w kwocie 3 414 tys. EUR dotycząca dostawy projektu bazowego dla instalacji neutralizacji azotanu amonu, na rzecz thyssenkrupp Uhde GmbH (Niemcy).
Aneks do umów pożyczek z dnia 31 maja 2020 roku, udzielonych Grupie Azoty POLYOLEFINS przez Jednostkę Dominującą oraz Grupę Azoty POLICE
Grupa Azoty POLYOLEFINS zawarła aneksy do umów pożyczek z dnia 31 maja 2020 roku:
W przypadku Orlen S.A. (dawniej Grupa LOTOS S.A.) oraz Korea Overseas Infrastructure & Urban Development Corporation, aneksy związane z kapitalizacją prowizji i odsetek za okres odsetkowy kończący się w dniu 12 stycznia 2022 roku zostały zawarte przez Grupę Azoty POLYOLEFINS w dniach 24 stycznia oraz 20 lutego 2023 roku, natomiast aneksy związane z kapitalizacją odsetek za kolejny okres kończący się w dniu 13 lipca 2023 roku zostały zawarte w dniach 19 lipca i 2 sierpnia 2023 roku.
W I półroczu 2023 roku w Grupie Kapitałowej Grupy Azoty PUŁAWY funkcjonowały następujące pożyczki udzielone jej spółkom zależnym w łącznej kwocie 53,6 mln PLN, w tym:
W styczniu 2023 roku Grupa Azoty CHORZÓW zwróciła się do Grupy Azoty PUŁAWY z wnioskiem o przesunięcie o 1 rok terminów spłaty rat pożyczki udzielonej zgodnie z Umową Pożyczki z dnia 8 stycznia 2020 roku w wysokości 5 mln PLN.
W dniu 5 czerwca 2023 roku podpisane zostały z Grupą Azoty CHORZÓW: Aneks nr 5 do Umowy pożyczki z dnia 2 kwietnia 2014 roku oraz Aneks nr 3 do Umowy pożyczki z dnia 8 stycznia 2020 roku. Ww. aneksy dotyczą zmiany oprocentowania pożyczek, Aneks nr 5 dodatkowo dotyczy zmiany harmonogramu spłaty zgodnie z powyższym wnioskiem.
W dniu 19 czerwca 2023 roku podpisane zostały z SCF Natural Sp. z o.o.: Aneks nr 6 do Umowy pożyczki z dnia 7 maja 2014 roku oraz Aneks nr 4 do Umowy pożyczki z dnia 16 stycznia 2017 roku. Ww. aneksy dotyczą zmiany oprocentowania pożyczek.
Liczba i wartość nominalna akcji na dzień publikacji raportu:
Łączna liczba akcji Jednostki Dominującej wynosi 99 195 484 akcji na okaziciela, oznaczonych kodem ISIN PLZATRM00012.
Poniżej wskazano akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez podmioty zależne, co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na Walnym Zgromadzeniu na dzień publikacji niniejszego raportu wraz z podaniem liczby posiadanych przez te podmioty akcji, ich procentowego udziału w kapitale zakładowym, liczby głosów z nich wynikających i ich procentowego udziału w ogólnej liczbie głosów na Walnym Zgromadzeniu.
Struktura akcjonariatu na dzień 22 maja 2023 roku (zgodnie z informacją przekazaną w raporcie okresowym za I kwartał 2023 roku)
| Akcjonariusz | Liczba akcji | % kapitału akcyjnego |
Liczba głosów |
% głosów |
|---|---|---|---|---|
| Skarb Państwa | 32 734 509 | 33,00 | 32 734 509 | 33,00 |
| Nationale-Nederlanden OFE | 9 883 323 | 9,96 | 9 883 323 | 9,96 |
| Norica Holding S.à r.l. * (pośrednio: 19 657 350 akcji, tj. 19,82%) |
406 998 | 0,41 | 406 998 | 0,41 |
| Rainbee Holdings Limited * ** | 9 820 352 | 9,90 | 9 820 352 | 9,90 |
| Opansa Enterprises Limited * ** | 9 430 000 | 9,51 | 9 430 000 | 9,51 |
| Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych PZU S.A. | 8 530 189 | 8,60 | 8 530 189 | 8,60 |
| Pozostali | 28 390 113 | 28,62 | 28 390 113 | 28,62 |
| Razem | 99 195 484 | 100,00 | 99 195 484 | 100,00 |
* podmioty powiązane z Panem Wiaczesławem Mosze Kantorem
** spółki bezpośrednio zależne od Norica Holding S.à r.l.
W dniu 6 kwietnia 2022 roku Pan Wiaczesław Mosze Kantor posiadający kontrolny pakiet akcji rosyjskiej firmy chemicznej ACRON został wpisany na listę sankcyjną Wielkiej Brytanii, w dniu 8 kwietnia 2022 roku – na listę sankcyjną Unii Europejskiej, a w dniu 25 kwietnia 2022 roku wraz z podmiotami, za pośrednictwem których kontroluje on pakiet 19,82% akcji Jednostki Dominującej – na polską listę sankcyjną. W efekcie nałożonych sankcji, aktywa w odniesieniu do środków finansowych (w tym akcji) będące w posiadaniu ww. osób podlegają zamrożeniu, które polega na zapobieganiu wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub dowolną inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem.
W dniu 11 lipca 2023 roku Minister Rozwoju i Technologii wydał decyzję w sprawie ustanowienia tymczasowego zarządu przymusowego na okres 6 miesięcy wobec:
w celu przejęcia własności posiadanych przez te podmioty akcji Jednostki Dominującej. Jako osobę wykonującą tymczasowy zarząd przymusowy Minister Rozwoju i Technologii wskazał Pana Radosława Leszka Kwaśnickiego.
Ustanowienie tymczasowego zarządu przymusowego nastąpiło mocą decyzji administracyjnej na podstawie art. 6b ustawy z dnia 13 kwietnia 2022 roku o szczególnych rozwiązaniach w zakresie przeciwdziałania wspieraniu agresji na Ukrainę oraz służących ochronie bezpieczeństwa narodowego (dalej: "Ustawa sanckyjna"), zaś podstawowym celem tej instytucji prawnej, w ujęciu rozpatrywanego przypadku, jest doprowadzenie do przejęcia na rzecz Skarbu Państwa lub podmiotu innego niż Skarb Państwa własności środków finansowych, funduszy lub zasobów gospodarczych Spółek Objętych Sankcjami. Wspomniane przejęcie własności nastąpi w drodze decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki. Do tego czasu, zarządca indywidualnie sprawuje zarząd nad aktywami Spółek Objętych Sankcjami, uwzględniając dyrektywy postępowania wynikające z ww. ustawy.
W dniu 17 lipca 2023 roku Jednostka Dominująca otrzymała od Pana Radosława Leszka Kwaśnickiego zawiadomienie o uzyskaniu kontroli nad akcjami spółki publicznej i przekroczeniu progu 15% ogólnej liczby głosów w Spółce (dalej: "Zawiadomienie"), w ramach wykonania przez składającego Zawiadomienie obowiązku określonego w art. 69 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 69a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (dalej: "Ustawa o ofercie"). Zgodnie z treścią Zawiadomienia:
I. Data i rodzaj zdarzenia powodującego zmianę udziału, której dotyczy zawiadomienie.
Podstawą przekazania Zawiadomienia jest uzyskanie przez Pana Radosława Leszka Kwaśnickiego kontroli, w tym prawa głosu, w odniesieniu do akcji Spółki w wyniku ustanowienia Pana Radosława Leszka Kwaśnickiego:
spółki Rainbee Holdings Limited z siedzibą: Kastros 2, Nikozja, 1087, Cypr, zarejestrowaną w cypryjskim rejestrze spółek pod numerem HE 309661 (dalej: "Rainbee"), w zakresie posiadanych przez nią akcji Spółki.
Jako zarządca Norica, Opansa i Rainbee (dalej łącznie: "Spółki Zarządzane"), zgodnie z brzmieniem art. 6a ust. 11. pkt 2 i pkt 3 w związku z art. 6b ust. 3 Ustawy sankcyjnej, Pan Radosław Leszek Kwaśnicki (dalej: "Zarządca") ma prawo do podejmowania uchwał i decyzji we wszystkich sprawach dotyczących akcji Spółki należących do Spółek Zarządzanych zastrzeżonych do właściwości władz i organów każdej Spółki Zarządzanej, w tym Zarządca wykonuje prawo głosu z należących do nich akcji Spółki.
Spółki Zarządzane posiadają łącznie 19 657 350 akcji Spółki stanowiących ok. 19,82% kapitału zakładowego Spółki, na które przypada 19 657 350 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki oraz reprezentujących ok. 19,82% ogólnej liczby głosów w Spółce.
Uzyskanie przez Zarządcę wskazanej kontroli nad ww. akcjami Spółki nastąpiło efektywnie w dniu 12 lipca 2023 roku (dalej: "Dzień Nabycia Kontroli nad Akcjami"). Stosownie bowiem do uregulowań zawartych w Ustawie sankcyjnej decyzja o powołaniu zarządcy podlega natychmiastowej wykonalności, przy czym skutek ten następuje z dniem następującym po dniu, w którym decyzję udostępniono w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Ministra Rozwoju i Technologii (art. 6b ust. 2 w związku z art. 6a ust. 2 oraz art. 4 ust. 3 Ustawy sankcyjnej). Wszystkie powołane w ppkt 1-3 wyżej decyzje zostały opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej w dniu 11 lipca 2023 roku i są wykonalne od dnia 12 lipca 2023 roku.
II. Liczba akcji posiadanych przed zmianą udziału i ich procentowy udział w kapitale zakładowym Spółki oraz liczba głosów z tych akcji i ich procentowy udział w ogólnej liczbie głosów.
Przed Dniem Nabycia Kontroli nad Akcjami Zarządca posiadał 0 akcji Spółki, stanowiących 0% kapitału zakładowego Spółki, na które przypada 0 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, i reprezentujących 0% ogólnej liczby głosów w Spółce.
III. Liczba aktualnie posiadanych akcji i ich procentowy udział w kapitale zakładowym Spółki oraz liczba głosów z tych akcji i ich procentowy udział w ogólnej liczbie głosów.
Po Dniu Nabycia Kontroli nad Akcjami Zarządca posiada:
IV. Podmioty zależne od akcjonariusza dokonującego zawiadomienia, posiadające akcje Spółki.
Spółki Zarządzane, tj. Norica, Opansa oraz Rainbee, są jedynymi podmiotami zależnymi od Zarządcy (kontrolowanymi przez Zarządcę), które posiadają akcje Spółki.
V. Osoby, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3 Ustawy o ofercie.
Nie istnieją osoby, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3 Ustawy o ofercie.
VI. Liczba głosów z akcji, obliczona w sposób określony w art. 69b ust. 2 Ustawy o ofercie, do których nabycia jest uprawniony lub zobowiązany akcjonariusz jako posiadacz instrumentów finansowych, o których mowa w art. 69b ust. 1 pkt 1 Ustawy o ofercie, oraz instrumentów finansowych, o których mowa w art. 69b ust. 1 pkt 2 Ustawy o ofercie, które nie są wykonywane wyłącznie przez rozliczenia pieniężne, rodzaj lub nazwa tych instrumentów finansowych, data ich wygaśnięcia oraz data lub termin, w którym nastąpi lub może nastąpić nabycie akcji.
Zarządca nie posiada żadnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 69b ust. 1 Ustawy o ofercie.
VII. Liczba głosów z akcji, obliczona w sposób określony w art. 69b ust. 3 Ustawy o ofercie, do których w sposób pośredni lub bezpośredni odnoszą się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 69b ust. 1 pkt 2 Ustawy o ofercie, rodzaj lub nazwa tych instrumentów finansowych oraz data wygaśnięcia tych instrumentów finansowych.
Zarządca nie posiada żadnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 69b ust. 1 Ustawy o ofercie, w związku z czym nie posiada także głosów z akcji obliczonych zgodnie z art. 69b ust. 3 Ustawy o ofercie.
VIII. Łączna suma liczby głosów wskazanych na podstawie punktów III, VI i VII niniejszej informacji Spółki i jej procentowy udział w ogólnej liczbie głosów
Po Dniu Nabycia Kontroli nad Akcjami łączna suma posiadanych głosów przez Zarządcę wynosi:
Po ustanowieniu tymczasowego zarządu przymusowego na okres 6 miesięcy wobec:
struktura akcjonariatu przedstawia się następująco:
| Akcjonariusz | Liczba akcji | % kapitału akcyjnego |
Liczba głosów |
% głosów |
|---|---|---|---|---|
| Skarb Państwa | 32 734 509 | 33,00 | 32 734 509 | 33,00 |
| Nationale-Nederlanden OFE | 9 883 323 | 9,96 | 9 883 323 | 9,96 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Norica Holding S.à r.l. * (pośrednio: 19 657 350 akcji, tj. 19,82%) |
406 998 | 0,41 | 406 998 | 0,41 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Rainbee Holdings Limited * ** |
9 820 352 | 9,90 | 9 820 352 | 9,90 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Opansa Enterprises Limited * ** |
9 430 000 | 9,51 | 9 430 000 | 9,51 |
| Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych PZU S.A. | 8 530 189 | 8,60 | 8 530 189 | 8,60 |
| Pozostali | 28 390 113 | 28,62 | 28 390 113 | 28,62 |
| Razem | 99 195 484 | 100,00 | 99 195 484 | 100,00 |
* podmioty powiązane z Panem Wiaczesławem Mosze Kantorem
** spółki bezpośrednio zależne od Norica Holding S.à r.l.
Rzeczywisty stan akcjonariatu może odbiegać od prezentowanego, jeżeli nie zaszły zdarzenia nakładające obowiązek na akcjonariusza ujawnienia nowego stanu posiadania lub mimo zajścia takich zdarzeń akcjonariusz nie przekazał stosownych informacji.
Od dnia 11 lipca 2023 roku do daty przekazania niniejszego Sprawozdania Jednostka Dominująca nie otrzymała informacji o zmianach w strukturze własności znacznych pakietów akcji. tj. powyżej 5% głosów na Walnym Zgromadzeniu.
Na dzień sporządzenia niniejszego Sprawozdania żaden z Członków Zarządu ani osób nadzorujących nie posiadał akcji Jednostki Dominującej.
Na dzień 1 stycznia 2023 roku Zarząd Spółki funkcjonował w składzie:
W I półroczu 2023 roku nastąpiły zmiany w składzie Zarządu Spółki:
W związku z powyższym od dnia 10 lutego 2023 roku do dnia publikacji niniejszego raportu skład Zarządu przedstawiał się następująco:
Na dzień 1 stycznia 2023 roku ogólny podział kompetencji pomiędzy Członkami Zarządu przedstawiał się następująco:
W związku ze zmianami w składzie Zarządu, przeprowadzonymi w I półroczu 2023 roku, dokonano zmian podziału kompetencji pomiędzy Członkami Zarządu. Po zmianach ogólny podział kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy Członkami Zarządu Spółki na dzień 30 czerwca 2023 roku i dzień publikacji niniejszego raportu przedstawiał się następująco:


Źródło: Opracowanie własne
Na dzień 1 stycznia 2023 roku Rada Nadzorcza funkcjonowała w składzie:
W I półroczu 2023 roku nastąpiły zmiany w składzie Rady Nadzorczej:


W związku z powyższym od dnia 11 stycznia 2023 roku do dnia publikacji niniejszego raportu skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
Rada Nadzorcza Spółki działa na podstawie następujących przepisów:
Do kluczowych kompetencji Rady Nadzorczej, wynikających z § 32 Statutu Spółki, należą:
W I półroczu 2023 roku funkcjonowały wymienione niżej komitety Rady Nadzorczej:
W celu usprawnienia prac Rady Nadzorczej oraz wzmocnienia kontroli nad Jednostką Dominującą i Grupą Kapitałową, Rada Nadzorcza uchwałą z dnia 4 lipca 2013 roku powołała Komitet Audytu.
Skład Komitetu Audytu na dzień 1 stycznia 2023 roku przedstawiał się następująco:
W I półroczu 2023 roku nastąpiły zmiany w składzie Komitetu Audytu:
W związku z powyższym od dnia 12 czerwca 2023 roku do dnia publikacji niniejszego raportu skład Komitetu Audytu przedstawiał się następująco:
W I półroczu 2023 roku Komitet Audytu działa w oparciu o Regulamin Komitetu Audytu, przyjęty uchwałą Komitetu Audytu Rady Nadzorczej z dnia 11 lutego 2021 roku oraz zatwierdzony przez Radę Nadzorczą uchwałą z dnia 8 marca 2021 roku.
Komitet Audytu realizuje głównie zadania przewidziane w ustawie z dnia 1 maja 2017 roku o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz o nadzorze publicznym, Statucie Spółki oraz uchwałach Rady Nadzorczej. Komitet Audytu jest uprawniony do żądania od Zarządu Spółki informacji, materiałów i wyjaśnień niezbędnych do wykonywania swoich zadań.
Skład Komitetu Strategii i Rozwoju na dzień 1 stycznia 2023 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 12 czerwca 2023 roku Rada Nadzorcza uzupełniła skład Komitetu Strategii i Rozwoju powołując do jego składu Panią Monikę Fill. W związku z powyższym od dnia 12 czerwca 2023 roku do dnia publikacji niniejszego raportu skład Komitetu Strategii i Rozwoju przedstawiał się następująco:
W I półroczu 2023 roku Komitet Strategii i Rozwoju działał w oparciu o Regulamin Komitetu przyjęty uchwałą Komitetu Strategii i Rozwoju z dnia 2 marca 2021 roku oraz zatwierdzony uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 8 marca 2021 roku.
Skład Komitetu Ładu Korporacyjnego na dzień 1 stycznia 2023 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 16 stycznia 2023 roku rezygnację ze składu Komitetu Ładu Korporacyjnego złożył Pan Wojciech Krysztofik. Tego samego dnia Rada Nadzorcza powołała do składu Komitetu Panią Marzenę Małek. Wobec powyższego skład Komitetu od dnia 16 stycznia 2023 roku do dnia sporządzenia niniejszego raportu przedstawia się następująco:
W I półroczu 2023 roku Komitet Ładu Korporacyjnego działał w oparciu o Regulamin Komitetu, którego tekst jednolity został zatwierdzony uchwałą Rady Nadzorczej w dniu 23 sierpnia 2022 roku.
W związku z brakiem publikacji prognoz wyników finansowych na 2023 rok, nie jest prezentowane stanowisko Zarządu Jednostki Dominującej odnośnie ich realizacji.
Spółki Grupy Azoty nie są stroną istotnych postępowań toczących się przed sądem, organem właściwym dla postępowania arbitrażowego lub organem administracji publicznej, dotyczących zobowiązań albo wierzytelności, o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie informacji bieżących i okresowych z dnia z dnia 20 kwietnia 2018 roku (Dz. U. 2018 poz. 757), za wyjątkiem:
Pozew został złożony przez Jednostkę Dominującą w dniu 7 maja 2021 roku przed Sądem Okręgowym w Krakowie. W dniu 27 października 2021 roku w sprawie został wydany wobec Cenzin Sp. z o.o. nakaz zapłaty na rzecz Jednostki Dominującej kwoty 79 821 tys. PLN, a także zasądzono na rzecz Jednostki Dominującej zwrot kosztów postępowania w kwocie 207 tys. PLN. W dniu 29 listopada 2021 roku Jednostka Dominująca złożyła wniosek o uzupełnienie nakazu zapłaty w zakresie rozstrzygnięcia o odsetkach w stosunku do jednego z roszczeń objętych pozwem. W dniu 20 kwietnia 2022 roku Jednostce Dominującej doręczono sprzeciw Cenzin Sp. z o.o. od nakazu zapłaty, na który Jednostka Dominująca wniosła odpowiedź w dniu 4 maja 2022 roku. Postępowanie jest w toku.
• Postępowania (mediacji) toczącego się przed Sądem Polubownym przy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej między Polską Grupą Górniczą S.A. a Jednostką Dominującą, z wniosku Polskiej Grupy Górniczej S.A. o przeprowadzenie mediacji w sporze powstałym w związku z wieloletnimi umowami sprzedaży węgla zawartymi przez (każdą odrębnie) Jednostkę Dominującą, Grupę Azoty Zakłady PUŁAWY, Grupę Azoty POLICE oraz Grupę Azoty KĘDZIERZYN z Polską Grupą Górniczą S.A. Spór dotyczy obowiązywania i ewentualnego renegocjowania umów oraz roszczeń wynikających z tych umów. Przedmiotowy wniosek Polska Grupa Górnicza S.A. złożyła w dniu 16 czerwcu 2023 roku do ww. Sądu Polubownego, wzywając do mediacji Jednostkę Dominującą. Po doręczeniu w dniu 28 czerwca 2023 roku przedmiotowego wniosku przez Sąd Polubowny, Jednostka Dominująca wyraziła zgodę na mediacje w tej sprawie. Aktualnie nie ma oszacowanej wartości przedmiotu sporu. Mediacje są w toku.
Jednostka Dominująca nie posiada zamiejscowych oddziałów lub zakładów.
W I półroczu 2023 roku Jednostka Dominująca nie dokonywała żadnych operacji związanych z emisjami, wykupem i spłatą dłużnych i kapitałowych papierów wartościowych. Wykorzystywanie środków pozyskanych z ofert publicznych Jednostka Dominująca zakończyła w 2013 roku. Wykorzystanie przebiegało zgodnie z przyjętymi wcześniej celami emisyjnymi.
Jednostka Dominująca nie posiada informacji o umowach, w wyniku których mogą w przyszłości nastąpić zmiany w proporcjach posiadanych akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy i obligatariuszy.
W Jednostce Dominującej nie funkcjonują programy akcji pracowniczych.
Zwyczajne Walne Zgromadzenie Jednostki Dominującej w dniu 29 czerwca 2023 roku podjęło uchwałę o przeznaczeniu zysku netto Jednostki Dominującej za rok obrotowy 2022 w wysokości 356 059 831,38 PLN w całości na powiększenie kapitału zapasowego Jednostki Dominującej.
Podpisy Członków Zarządu
________________________ ________________________ Tomasz Hinc Mariusz Grab
Mariusz Grab
Elektronicznie podpisany przez Mariusz Grab Data: 2023.09.27 15:27:48 +02'00'
Prezes Zarządu Wiceprezes Zarządu
Grzegorz Kądzielawski Elektronicznie podpisany
________________________ ________________________ przez Grzegorz Kądzielawski Data: 2023.09.27 18:08:50 +02'00'
Filip Grzegorczyk Grzegorz Kądzielawski Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Zarządu
Marek Wadowski
________________________ ________________________ Elektronicznie podpisany przez Marek Wadowski Data: 2023.09.27 16:26:03 +02'00'
Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Zarządu
Marcin Wiesław Kowalczyk Elektronicznie podpisany przez Marcin Wiesław Kowalczyk Data: 2023.09.27 18:33:57 +02'00'
Marcin Kowalczyk Marek Wadowski
________________________ Zbigniew Paprocki Elektronicznie podpisany przez Zbigniew Paprocki Data: 2023.09.27 16:50:22 +02'00'
Zbigniew Paprocki Członek Zarządu Dyrektor Generalny
Strona 72 z 72
Tarnów, dnia 27 września 2023 roku
Building tools?
Free accounts include 100 API calls/year for testing.
Have a question? We'll get back to you promptly.