Management Reports • Sep 11, 2024
Management Reports
Open in ViewerOpens in native device viewer

| 1. Podstawowe informacje na temat Grupy Azoty 3 1.1.Organizacja oraz struktura 3 1.2.Obszary działalności 7 |
|
|---|---|
| 1.3.Charakterystyka podstawowych produktów 8 | |
| 2. Sytuacja finansowa i majątkowa 13 |
|
| 2.1.Ocena czynników i nietypowych zdarzeń mających znaczący wpływ na działalność oraz wyniki finansowe | |
| Grupy Azoty 13 | |
| 2.2.Otoczenie rynkowe 14 | |
| 2.3.Podstawowe wielkości ekonomiczno-finansowe 32 | |
| 2.3.1. Skonsolidowane wyniki finansowe32 | |
| 2.3.1. Wyniki finansowe segmentów32 | |
| 2.3.2. Aktywa i pasywa 35 | |
| 2.3.3. Wskaźniki finansowe 36 | |
| 2.4.Płynność finansowa37 | |
| 2.5.Zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek 38 | |
| 2.6.Rodzaj oraz kwoty nietypowych pozycji wpływających na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy | |
| netto lub przepływy środków pieniężnych39 | |
| 2.7.Realizacja głównych inwestycji39 | |
| 2.8.Czynniki mające wpływ na osiągnięte wyniki w perspektywie co najmniej kolejnego okresu | |
| sprawozdawczego 41 | |
| 3. Ryzyka i zagrożenia48 |
|
| 4. Pozostałe informacje54 |
|
| 4.1.Inne istotne zdarzenia 54 | |
| 4.2.Umowy znaczące58 | |
| 4.3.Udzielone poręczenia kredytów lub pożyczek, udzielone gwarancje 62 | |
| 4.4.Akcjonariat 63 | |
| 4.5.Stan posiadania akcji Jednostki Dominującej przez osoby zarządzające i nadzorujące65 | |
| 4.6.Skład organów zarządzających i nadzorujących66 | |
| 5. Informacje uzupełniające 75 |
Grupa Azoty to jedna z kluczowych grup branży chemicznej w Europie Centralnej, działająca w sektorze nawozów mineralnych, tworzyw inżynieryjnych, a także produktów OXO i innych chemikaliów.
Grupa Azoty zgromadziła komplementarne spółki o różnych tradycjach i specjalizacjach, aby wykorzystać ich potencjał do realizacji wspólnej strategii. W ten sposób powstał największy w Polsce i jeden z liczących się w Europie koncern chemiczny. Dzięki przemyślanej strukturze Grupa może proponować swoim klientom zdywersyfikowany portfel produktów – od nawozów azotowych i wieloskładnikowych, tworzyw inżynieryjnych przez produkty OXO po melaminę.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku Grupę Kapitałową tworzyły: Jednostka Dominująca oraz spółki bezpośrednio zależne:
• Grupa Azoty Polyolefins S.A. – 30,52% posiadanych akcji, 34,41% akcji posiada Grupa Azoty Zakłady Chemiczne "Police" S.A.
Czas trwania Jednostki Dominującej oraz jednostek wchodzących w skład Grupy Azoty jest nieoznaczony.
Spółki bezpośrednio zależne Jednostki Dominującej
Siedziba spółki mieści się w Puławach.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Azotowe "Puławy" Spółka Akcyjna ("Grupa Azoty PUŁAWY") specjalizuje się w produkcji nawozów azotowych, a także jest jednym z największych na świecie producentów melaminy.
Siedziba spółki mieści się w Policach.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Chemiczne "Police" Spółka Akcyjna ("Grupa Azoty POLICE") jest znaczącym producentem nawozów wieloskładnikowych, azotowych oraz bieli tytanowej.
Grupa Azoty Zakłady Azotowe Kędzierzyn Spółka Akcyjna
Siedziba spółki mieści się w Kędzierzynie-Koźlu.
Spółka Grupa Azoty Zakłady Azotowe Kędzierzyn Spółka Akcyjna ("Grupa Azoty KĘDZIERZYN") swoją działalność opiera na dwóch głównych filarach: nawozach azotowych oraz produktach OXO (alkoholach OXO i plastyfikatorach).
Siedziba spółki mieści się w Münster (Niemcy).
Spółka COMPO EXPERT Holding GmbH ("COMPO EXPERT") jest spółką holdingową dla spółek zależnych, w tym głównej spółki operacyjnej COMPO EXPERT GmbH, jednego z największych na świecie producentów nawozów specjalistycznych, skierowanych do odbiorców profesjonalnych. Grupa sprzedaje swoje produkty w wielu krajach Europy, Azji, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej.
Siedziba spółki mieści się w Guben (Niemcy).
Spółka Grupa Azoty ATT Polymers GmbH ("Grupa Azoty ATT POLYMERS") jest producentem poliamidu 6 (PA6).
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Grupa Azoty Polskie Konsorcjum Chemiczne Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Grupa Azoty PKCh") świadczy wielobranżowe usługi projektowe związane z pełną obsługą projektową procesów inwestycyjnych w przemyśle chemicznym – od prac o charakterze studyjnym i koncepcyjnym poprzez projekty procesowe, budowlane i wykonawcze do usług w trakcie budowy, uruchamiania i eksploatacji instalacji.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Spółka Grupa Azoty "Koltar" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Grupa Azoty KOLTAR") jest dostawcą usług z branży kolejowej na terenie całego kraju. Jako jedna z nielicznych w Polsce posiada wymagane uprawnienia do wykonywania kompleksowych napraw podwozi wagonowych oraz zbiorników cystern dostosowanych do przewozu materiałów niebezpiecznych według RID.
Siedziba spółki mieści się w Grzybowie.
Grupa Azoty Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki "Siarkopol" Spółka Akcyjna ("Grupa Azoty SIARKOPOL") jest największym producentem siarki płynnej w Polsce.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Model biznesowy spółki Grupa Azoty Compounding Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Grupa Azoty COMPOUNDING") obejmuje portfel wyspecjalizowanych tworzyw inżynieryjnych powstałych w wyniku uszlachetniania tworzyw sztucznych, przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Spółka prowadzi działalność operacyjną w zakresie produkcji i sprzedaży tworzyw modyfikowanych.
Siedziba spółki mieści się w Tarnowie.
Grupa Azoty Energia Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Grupa Azoty ENERGIA") została utworzona w celu wsparcia operacjonalizacji Strategii Grupy Azoty na lata 2021-2030 w obszarze transformacji energetycznej dla zapewnienia obniżenia emisyjności produkcji. Aktualne plany Grupy Azoty zakładają likwidację spółki.
| (w jednostkach waluty) | |||
|---|---|---|---|
| Nazwa podmiotu | % akcji/udziałów przypadających bezpośrednio |
||
| 48155, Münster Niemcy | 25 000 EUR | 100,00 | |
| Forster Straße 72 03172 Guben Niemcy |
9 000 000 EUR | 100,00 | |
| ul. Chemiczna 118 33-101 Tarnów |
72 007 700 PLN | 100,00 | |
| ul. Kwiatkowskiego 8 33-101 Tarnów |
1 000 000 PLN | 100,00 | |
| Grzybów 28-200 Staszów |
60 620 090 PLN | 99,58 | |
| al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 13 24-110 Puławy |
191 150 000 PLN | 95,98 | |
| ul. Mostowa 30 A skr. poczt. 163 47-220 Kędzierzyn –Koźle |
285 064 300 PLN | 93,48 | |
| ul. Kwiatkowskiego 7 33-101 Tarnów |
85 630 550 PLN | 63,27 | |
| ul. Kuźnicka 1 72-010 Police |
1 241 757 680 PLN | 62,86 | |
| ul. Kwiatkowskiego 8 33-101 Tarnów |
54 600 000 PLN | 60,00 | |
| ul. Kuźnicka 1 72-010 Police |
922 968 300 PLN | 30,52 | |
| Siedziba/Adres Krögerweg 10 |
Kapitał zakładowy |
Udział Jednostki Dominującej w spółkach zależnych i współzależnych na dzień 30 czerwca 2024 roku
* jednostka współzależna
Jednostka Dominująca i podmioty zależne na dzień 30 czerwca 2024 roku



Źródło: Opracowanie własne
Grupa Azoty jest dominującą grupą chemiczną w Polsce i znaczącą w Europie Centralnej. Posiada w swojej ofercie nawozy mineralne oraz produkty z grupy B2B, w tym m.in. tworzywa inżynieryjne, produkty OXO i melaminę.

Źródło: Opracowanie własne
Działalność Grupy koncentruje się na następujących segmentach:
Najważniejszym obszarem biznesu Grupy Azoty są nawozy mineralne. W ofercie tego segmentu znajdują się nawozy azotowe, nawozy wieloskładnikowe oraz nawozy specjalistyczne. Dodatkowo w segmencie tym uwzględniono amoniak oraz inne półprodukty wytwarzane na bazie azotu.
Produkcja w ramach tego segmentu realizowana jest przez spółki w Tarnowie (Jednostka Dominująca), Puławach, Kędzierzynie, Policach, Gdańsku, Chorzowie, a także w Niemczech i Hiszpanii. Grupa Azoty jest liderem na rynku polskim i drugim co do wielkości producentem nawozów mineralnych w Unii Europejskiej.
W ramach tego segmentu wytwarzane są tworzywa inżynieryjne (poliamid 6 (PA6) i tworzywa modyfikowane), polipropylen (PP - homopolimery i kopolimery) pochodzący z produkcji propylenu metodą odwodornienia propanu (PDH) oraz produkty towarzyszące, jak kaprolaktam, a także inne chemikalia.
Produkcja tego obszaru realizowana jest przez cztery spółki: w Tarnowie, Policach, Puławach oraz Guben (Niemcy). Grupa Azoty jest liderem w produkcji poliamidu 6 w Polsce, a spośród producentów w Unii Europejskiej zajmuje trzecią pozycję. Natomiast projekt Grupy Azoty POLYOLEFINS to docelowo największy zakład przemysłowy produkcji propylenu i polipropylenu w Europie Środkowo-Wschodniej.
Istotnym obszarem działalności Grupy Azoty pozostaje Segment Chemia, który skupia alkohole OXO i plastyfikatory, melaminę, mocznik do celów technicznych, biel tytanową, siarkę, reduktanty RedNOx® i inne.
Główne produkty tego segmentu wytwarzane są w spółkach w Kędzierzynie, Puławach, Policach oraz Grzybowie. Grupa Azoty jest jedynym w Polsce i znaczącym producentem melaminy w Unii Europejskiej, zajmującym trzecie miejsce w rankingu. Grupa Azoty jest jedyną firmą w Polsce zajmującą się produkcją alkoholi OXO i jednym z dwóch producentów plastyfikatorów. Na rynku Unii Europejskiej zajmuje czwartą pozycję w alkoholach OXO, a piątą w plastyfikatorach. Grupa Azoty jest także jedynym producentem bieli tytanowej w Polsce.
Segment ten ukierunkowany jest na dostarczanie energii głównie na potrzeby własne zakładów produkcyjnych Grupy. Część energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w ramach Segmentu Energetyka sprzedawana jest lokalnie, w bezpośrednim otoczeniu spółek Grupy Azoty.
Spółki Grupy Azoty posiadają własne sieci dystrybucyjne mediów energetycznych i energii, za pośrednictwem których zaopatrują lokalnych odbiorców.
W ramach tego segmentu Grupa Azoty prowadzi również szereg działań w zakresie ochrony środowiska, nadzorowania gospodarki remontowej, administrowania oraz usług badawczych.
Dopełnieniem funkcjonowania działalności Grupy Azoty jest obszar usługowy, który skupiony został w Segmencie Pozostałe. Podobnie jak w Segmencie Energetyka, większość działań tego obszaru realizowana jest na rzecz Grupy Azoty. W obszarze działalności zewnętrznej (poza Grupą) głównie są to usługi serwisowe (automatyka, projektowanie, remonty itp.), logistyczne (przewozy samochodowe, kolejowe, porty) i produkcja Wytwórni Katalizatorów. W ramach tego segmentu Grupa Azoty prowadzi również szereg działań w zakresie zarządzania infrastrukturą.
Nawozy mineralne w Grupie Azoty klasyfikuje się jako azotowe (jednoskładnikowe), wieloskładnikowe, zawierające co najmniej dwa z głównych składników: azot (N), fosfor (P) lub potas (K) oraz specjalistyczne.
Nawozy azotowe są substancjami, bądź ich mieszaninami zawierającymi azot jako podstawowy składnik odżywczy roślin. W ofercie Grupy Azoty znajduje się szereg nawozów azotowych: mocznik, nawozy saletrzane (w tym saletra amonowa, saletrzak, nawozy azotowe płynne (RSM®) oraz nawozy azotowe z siarką (powstałe w wyniku mieszania nawozów w procesie technologicznym: siarczanoazotanu amonu, mieszaniny mocznika i siarczanu w formie stałej i ciekłej oraz siarczanu amonu). Głównym surowcem do produkcji nawozów azotowych jest gaz ziemny.
Nawóz azotowy zawierający 46% azotu, produkowany w Puławach, Policach i Kędzierzynie. Jest nawozem uniwersalnym – może być stosowany pod wszystkie rośliny uprawne w różnych okresach wzrostu, zarówno w formie granulowanej, jak i roztworu.
Grupa Azoty w swoim portfolio posiada również Pulrea® +INu – jest to mocznik z dodatkiem inhibitora ureazy (NBPT), zwiększającego wykorzystanie azotu z nawozu. Nawóz stanowi stabilne źródło azotu dla roślin.
Poza rolnictwem, mocznik to produkt wykorzystywany również do celów technicznych, głównie w produkcji żywic klejowych, stosowanych w przemyśle płyt drewnopochodnych. Może stanowić również bazę do dalszego przetworzenia, w tym na płynny nawóz – roztwór saletrzano-mocznikowy RSM® oraz na melaminę.
(w tym z dodatkiem siarki czy boru), a także produkty perełkowe, jak: Saletrzak 27 standard oraz Saletrzak 27 standard z borem.
• Roztwór saletrzano-mocznikowy (RSM®) to płynny nawóz azotowy. Roztwór produkowany jest w trzech rodzajach o różnych zawartościach azotu: 32%, 30% i 28%. Ze względu na swą postać, RSM® jest bardzo łatwo przyswajalny przez rośliny. Występuje także w wersji z dodatkiem siarki jako - RSM®S.
Są to nawozy poprawiające bilans siarki w glebie, dodatkowo korzystnie wpływają na przyswajalność azotu przez rośliny uprawne, co podnosi jakość i wielkość uzyskiwanych plonów:
Nawozy wieloskładnikowe NPK i NP są to nawozy uniwersalne, które w zależności od składu mogą być stosowane do różnych rodzajów roślin i gleb. Oprócz podstawowych składników: azotu (N), fosforu (P) i potasu (K), nawozy te zawierają drugorzędne składniki pokarmowe: magnez, siarkę, wapń oraz mogą zawierać mikroelementy, jak bor i cynk.
Nawozy wieloskładnikowe mogą być stosowane pod wszystkie rośliny uprawne. Aktualna oferta Grupy Azoty zawiera ponad 40 gatunków nawozów wieloskładnikowych, sprzedawanych pod nazwami handlowymi: Polifoska®, Polidap®, Superfosfat, Amofoska® itp. Produkowane są też nawozy o składach dedykowanych indywidualnym potrzebom klientów.
Nawozy specjalistyczne są to nawozy dostosowane do wymagań stawianych w szczególności przez sektory: owocowo-warzywny, ogrodniczy czy utrzymania terenów zielonych. Oprócz podstawowych składników: azotu (N), fosforu (P) i potasu (K), nawozy te zawierają także drugorzędne składniki pokarmowe, jak i mikroelementy. Mogą one także zawierać inhibitory, ograniczające wymywanie składników pokarmowych do gleby.
Występują w formach: stałej (otoczkowanej bądź nie) i ciekłej. W ofercie dostępne są także produkty przeznaczone do fertygacji i nawożenia dolistnego.
Aktualnie są one sprzedawane pod licznymi nazwami handlowymi między innymi: Azoplon Nutri, Azoplon Opti, Fertiplon, Blaukorn®, NovaTec®, Hakaphos®, Basfoliar®, Easygreen®, DuraTec®, Basacote®, Floranid®Twin.
Surowiec do produkcji nawozów, otrzymywany w wyniku bezpośredniej syntezy azotu i wodoru. Amoniak jest podstawowym półproduktem do produkcji nawozów azotowych oraz wieloskładnikowych. Stosowany jest również w przemyśle chemicznym, m.in. do produkcji kaprolaktamu, polimerów oraz jako czynnik chłodniczy. Głównym surowcem do produkcji amoniaku jest gaz ziemny.
Tworzywa inżynieryjne stanowią grupę produktów, które charakteryzują się wysoką odpornością termiczną, jak i dobrymi właściwościami mechanicznymi. Posiadają szereg bardzo korzystnych właściwości fizycznych, dzięki którym znalazły zastosowanie m.in. w przemyśle motoryzacyjnym, budownictwie, elektrotechnice, artykułach gospodarstwa domowego oraz przemyśle spożywczym i włókienniczym.
Grupa Azoty produkuje poliamid 6 i tworzywa modyfikowane (z dodatkami wpływającymi na zmianę właściwości fizykochemicznych finalnych tworzyw) na bazie poliamidu 6 i innych tworzyw inżynieryjnych (PP, PBT, PA6.6). Produkowane są także tworzywa modyfikowane o składach dedykowanych, na potrzeby indywidualnych klientów.
Wysokiej jakości termoplastyczne tworzywo w postaci granulatu do przetwórstwa wtryskowego i wytłaczania. Zajmuje czołowe miejsce wśród inżynieryjnych tworzyw sztucznych. Cenionymi markami Grupy Azoty w tym segmencie są Tarnamid® i Alphalon®.
Organiczny związek chemiczny. Jest półproduktem wykorzystywanym przy produkcji poliamidu 6. Głównymi surowcami, z których jest produkowany, są benzen i fenol. Produktem ubocznym, jaki powstaje przy produkcji kaprolaktamu, jest siarczan amonu.
Produkowany pod marką Gryfilen® polipropylen to docelowo portfolio ponad 30 rodzajów produktów, uwzględniając w tym homopolimery, kopolimery udarowe i kopolimery randomiczne. Wykorzystywane są między innymi w przemyśle samochodowym, opakowaniowym i segmencie artykułów gospodarstwa domowego. Produkowany Gryfilen® charakteryzuje się bardzo niską zawartością substancji lotnych, nie zawiera ftalanów, czy bisfenolu A (BPA). Zapewnia także znikomą transmisję smaków i zapachów, a to cecha szczególnie istotna w zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Polipropylen jest tworzywem, które można bardzo łatwo i w pełni poddać recyklingowi, przez co doskonale wpisuje się w europejskie założenia Gospodarki Obiegu Zamkniętego.
Alkohole OXO wytwarzane w Grupie Azoty: OXO: 2-etyloheksanol (2-EH), butanole (n-butanol, izobutanol). Kluczowym alkoholem jest 2-EH.
2-etyloheksanol (2-EH) stosowany jest do produkcji plastyfikatorów, w przemyśle farb i lakierów, tekstylnym oraz rafineryjnym. Stosowany jest również jako rozpuszczalnik dla olejów roślinnych, tłuszczów zwierzęcych, żywic, wosków i produktów petrochemicznych.
Plastyfikatory produkowane w Grupie Azoty:
W ofercie Grupy Azoty surowiec ten jest siarką kopalnianą. Podstawowym zastosowaniem siarki jest produkcja kwasu siarkowego, który ma szerokie zastosowane w chemii, m.in. do produkcji nawozu dwuskładnikowego DAP. Produkt oferowany jest w różnych formach. Na potrzeby własne siarka jest też kupowana od innych dostawców, pozyskana z odsiarczania gazu i ropy naftowej.
Poza rolnictwem, mocznik to produkt wykorzystywany również do celów technicznych, głównie w produkcji żywic klejowych, stosowanych w przemyśle płyt drewnopochodnych. Może stanowić również bazę do dalszego przetworzenia, w tym na płynny nawóz – roztwór saletrzano-mocznikowy RSM® oraz na melaminę.
Nietoksyczny i niepalny produkt w postaci białego proszku. Wykorzystywany jest w wielu aplikacjach: do produkcji żywic syntetycznych, tworzyw sztucznych termoutwardzalnych, klejów, farb, lakierów (w tym piecowych), środków pomocniczych dla przemysłu włókienniczego, środków przeciwzapalnych i innych.
Biel tytanowa (dwutlenek tytanu) to najbardziej rozpowszechniona grupa pigmentów nieorganicznych charakteryzująca się najwyższymi współczynnikami załamania światła. Posiada także zdolności absorbujące szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe. W czystej postaci jest bezbarwnym, krystalicznym, nielotnym, niepalnym, nierozpuszczalnym, stabilnym termicznie ciałem stałym. Znajduje zastosowania w przemysłach: farb i lakierów, tworzyw sztucznych, papierniczym, włókien sztucznych, ceramicznym, gumowym, kosmetycznym, farmaceutycznym, spożywczym.
Grupa Azoty sprzedaje biel tytanową pod marką Tytanpol®. Regularnie produkowane jest kilka gatunków bieli tytanowej, uniwersalne: R-001, R-003, R-210 oraz specjalistyczne: R-002, R-211, R- 213, RD-5, RS, R-310).
Wolumen produkcji Grupy Azoty według grup asortymentów (tys. t)
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | zmiana | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Segment Agro | ||||
| Nawozy azotowe | 1 454 | 1 143 | 311 | 27% |
| Nawozy wieloskładnikowe | 305 | 264 | 41 | 16% |
| Nawozy specjalistyczne | 173 | 132 | 41 | 31% |
| Segment Chemia | ||||
| Pigmenty | 12 | 9 | 3 | 33% |
| Mocznik | 491 | 350 | 141 | 40% |
| Produkty OXO | 75 | 53 | 22 | 42% |
| Segment Tworzywa | ||||
| Poliamid | 50 | 48 | 2 | 4% |
Grupa Azoty w znacznej części zaopatruje się w materiały do produkcji oraz towary i usługi na rynku krajowym oraz w krajach Unii Europejskiej. Niektóre surowce (fosforyty, szlaka, sól potasowa, propan) kupowane są od dostawców spoza Unii Europejskiej. Ponadto istotny udział mają również surowce dostarczane w ramach Grupy Kapitałowej, tj. amoniak i częściowo siarka.
Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje głównie na optymalizacji dostaw wewnątrz Grupy. Dostawy wewnątrzgrupowe realizowane są na zasadach rynkowych. Grupa Azoty jest największym w Polsce i regionie Europy Środkowo-Wschodniej producentem amoniaku, który wytwarzany jest na kilku instalacjach. Równolegle Grupa Azoty jest jednym z największych konsumentów tego surowca w regionie i dysponuje znaczącym potencjałem logistycznym. Grupa Azoty poza zabezpieczeniem własnych potrzeb sprzedaje nadwyżki na rynku lub nabywa amoniak na rynku w przypadku wystąpienia korzystnych relacji cenowych, wykorzystując m.in. własny terminal morski w Policach (dostawy drogą morską).
Dostawy benzenu realizowane są głównie na bazie kontraktów rocznych, a uzupełniająco realizowane są zakupy spotowe. Głównym kierunkiem dostaw są źródła krajowe oraz z Unii Europejskiej. Rynek benzenu jest w dużym stopniu uzależniony od sytuacji na rynku ropy naftowej oraz relacji popytowo-podażowej na rynku globalnym.
Zakup energii elektrycznej dla spółek Grupy Azoty oparty jest na głównych krajowych sprzedawcach energii, obsługujących dużych klientów. W wyniku postępowań o udzielenie zamówienia na 2024 rok spółki Grupy zawarły dedykowane porozumienia transakcyjne w ramach funkcjonujących umów ramowych. Strategia wspólnych zakupów w zakresie energii elektrycznej pozwoliła na uzyskanie konkurencyjnych cen i warunków kontraktu, m.in. poprzez wykorzystanie skali zakupowej. Ze względu na zmienność rynku energii elektrycznej, zmienność zapotrzebowania spółek Grupy Azoty na energię elektryczną, jak i zmienność regulacji na poziomie europejskim i krajowym, polityka zakupu energii elektrycznej realizowana jest w oparciu o zdywersyfikowany portfel produktów giełdowych dostępnych na Towarowej Giełdzie Energii.
Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje głównie na dostawach z rynku krajowego i krajów Unii Europejskiej oraz dostawach uzupełniających spoza Europy. Grupa Azoty zabezpiecza własne potrzeby na bazie bezpośrednich umów wieloletnich z największymi producentami fenolu w Europie. W I półroczu 2024 roku widoczna większa aktywność na rynku spot pozwoliła Grupie Azoty na dalszą dywersyfikację i redukcję kosztów.
Dostawy fosforytów realizowane są na bazie umów rocznych, kwartalnych lub spot, w większości od producentów afrykańskich, w tym głównie z rejonu Afryki Północnej oraz Afryki Zachodniej, m.in. ze względu na posiadaną relatywnie dużą dostępność oraz bogatą infrastrukturę w zakresie logistyki morskiej. Sytuacja na rynku fosforytów jest w dużym stopniu związana z sytuacją w sektorze nawozowym. W ramach Grupy Azoty realizowane są wspólne zakupy tego surowca dla Grupy Azoty POLICE i Grupy Azoty FOSFORY.
Dostawy do spółek Grupy gazu wysokometanowego, jak i gazu ze źródeł lokalnych, realizował Orlen S.A. na podstawie umów wieloletnich. W ramach umowy z Orlen S.A. zawierano transakcje zakupu gazu ziemnego po cenach bieżących oraz z ustaloną ceną dostaw, stosownie do przyjętej polityki zabezpieczania cen gazu ziemnego.
Do momentu zatwierdzenia niniejszego raportu dostawy gazu ziemnego na potrzeby Grupy Azoty przebiegały bez zakłóceń. Grupa na bieżąco monitoruje sytuację w zakresie dostaw gazu. Opracowane są także scenariusze awaryjne na wypadek konieczności ograniczenia produkcji w przypadku zmniejszenia dostaw lub odbiorów gazu ziemnego obejmujące w szczególności zmniejszenie obciążenia linii produkcyjnych oraz przyspieszenie planowych postojów remontowych.
Propylen do produkcji polipropylenu w Grupie Azoty POLYOLEFINS wytwarzany jest na instalacji PDH. Dostawy propylenu z Grupy Azoty POLYOLEFINS dla Grupy Azoty KĘDZIERZYN w I półroczu 2024 roku miały charakter okazjonalny i wynikały z bieżących potrzeb spółek oraz sytuacji rynkowej. Jako, że parametry jakościowe oraz logistyka propylenu zostały potwierdzone, spółki rozważają opcję regularnych dostaw od 2025 roku.
Grupa Azoty jest największym producentem, jak i konsumentem siarki płynnej w Polsce i w regionie. Strategia zakupowa w tym obszarze bazuje na optymalizacji dostaw siarki z zasobów Grupy (Grupa Azoty SIARKOPOL) oraz równoległych dostawach siarki petrochemicznej, co gwarantuje Grupie Azoty dużą elastyczność w zakresie zabezpieczenia dostaw i znacząco obniża ryzyko ograniczeń podażowych. Zakupy siarki dla Grupy Azoty są realizowane w ramach scentralizowanej strategii wspólnych zakupów dla całej Grupy, co umożliwia kumulację wolumenów i pozwala na redukcję kosztów zakupu tego surowca.
Dostawy propanu realizowane są wyłącznie drogą morską na bazie kontraktów terminowych od dostawców z USA lub Europy. Strategia zakupowa propanu spełnia oczekiwania instytucji finansujących Projekt Polimery Police co do udziału kontraktów terminowych w ogólnym wolumenie zakupu, aby minimalizować ryzyka braku dostępności niezbędnego do produkcji surowca oraz nieprzewidywalności jego ceny. Zakupy na rynku spot są dokonywane, gdy zachodzi potrzeba zbilansowania dostaw. Europejski rynek propanu cechuje sezonowość w aspekcie dostępności oraz poziomów cen, z uwagi na fakt, iż oprócz zastosowań petrochemicznych stosowany jest głównie w celach opałowych w gospodarstwach domowych oraz jako składnik autogazu. Na ceny propanu w regionie Północno-Zachodniej Europy w II kwartale 2024, wpływały niekorzystne różnice cenowe surowca z USA oraz zwiększone zapotrzebowanie na propan ze strony azjatyckich przetwórców.
Podstawowymi dostawcami soli potasowej (KCl), z uwagi na bogate źródła surowcowe i konkurencyjne warunki handlowe, są producenci z Kanady, Niemiec i Bliskiego Wschodu. Strategia zakupowa Grupy Azoty opiera się głównie na kwartalnych umowach ramowych. Grupa Azoty realizuje scentralizowaną strategię zakupową poprzez wspólne zakupy dla Grupy Azoty POLICE i Grupy Azoty FOSFORY.
Dostawy węgla dla Grupy Azoty były realizowane od krajowych dostawców. Zakupy węgla realizowane są w ramach postępowań o udzielenie zamówienia na podstawie regulacji wewnętrznych. W wyniku postępowań o wspólne udzielenie zamówienia (tj. poprzez wykorzystanie skali zakupowej), a także realizując obsługę logistyczną z wykorzystaniem dedykowanej spółki logistycznej Grupa Azoty KOLTAR, Grupa Azoty uzyskuje konkurencyjne warunki cenowe.
W odpowiedzi na wyzwania aktualnego rynku surowcowego, polegające na konieczności zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, konkurencyjności uzyskiwanych warunków handlowych oraz elastyczności ilościowej, strategia spółek Grupy w tym obszarze zakłada budowę zdywersyfikowanego portfela dostaw pod względem kierunków, dostawców i horyzontu kontraktowania oraz sprawnie działający proces zakupowy pozwalający na szybką organizację nowych dostaw. W Grupie Azoty wdrożone są regulacje wewnętrzne w zakresie zabezpieczania minimalnych zapasów węgla wynikających z przepisów prawa energetycznego.
Poniżej zostały przedstawione nietypowe pozycje, które wpływają na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy netto lub przepływy środków pieniężnych.
W dniu 20 marca 2024 roku Grupa Azoty POLICE sprzedała łącznie 126 035 jednostek uprawnień do emisji CO2 ("Jednostki EUA"), które stanowiły cały wolumen nadwyżki uprawnień powstałej w spółce po rozliczeniu emisji CO2 za rok 2023. Jednocześnie spółka dokonała odkupu terminowego takiego samego wolumenu, z terminem dostawy na sierpień 2025 roku, na potrzeby rozliczenia emisji spółki za rok 2024.
W okresie od 26 marca do 4 kwietnia 2024 roku Grupa Azoty KĘDZIERZYN sprzedała łącznie 174 000 Jednostek EUA z nadwyżki uprawnień powstałej w spółce po rozliczeniu emisji CO2 za rok 2023. Jednocześnie spółka dokonała odkupu terminowego takiego samego wolumenu, z terminem dostawy w lipcu i sierpniu 2025 roku, na potrzeby rozliczenia emisji spółki za rok 2024.
W okresie od 9 kwietnia do 27 maja 2024 roku Grupa Azoty PUŁAWY sprzedała łącznie 823 200 Jednostek EUA z nadwyżki uprawnień powstałej w spółce po rozliczeniu emisji CO2 za rok 2023. Jednocześnie spółka dokonała odkupu terminowego takiego samego wolumenu, z terminem dostawy na sierpień 2025 roku, na potrzeby rozliczenia emisji spółki za rok 2024.
Sprzedaż Jednostek EUA wpłynęła pozytywnie na sytuację płynnościową spółek Grupy Azoty.
W I półroczu 2024 roku złoty stabilizował się w okolicach najwyższego poziomu od 2 lat, osiągniętego pod koniec ubiegłego roku. Kurs EUR/PLN poruszał się w przedziale 4,25-4,40, a kurs USD/PLN między 3,90 a 4,10. Na początku i pod koniec II kwartału krajowa waluta nieznacznie straciła na wartości, pozostając w ramach pasma wahań z pierwszych trzech miesięcy roku.
Utrzymywanie się siły złotego w I półroczu 2024 roku wynikało z podtrzymania dobrych nastrojów globalnych i krajowych wynikających z perspektyw stabilizacji stóp procentowych NBP przez dłuższy czas, co przy jednoczesnym szybszym od prognozowanego spadku inflacji CPI powodowało wzrost realnego oprocentowania PLN przy obniżaniu się nominalnego oprocentowania w strefie euro i w krajach regionu, ze spodziewanego napływu środków z funduszy unijnych po ogłoszeniu decyzji o odblokowaniu środków w ramach KPO, z poprawy sytuacji na rachunku obrotów bieżących oraz z utrzymującej się, pomimo działań banków centralnych, wysokiej płynności na światowych rynkach finansowych.
W raportowanym okresie stopy procentowe w Polsce nie uległy zmianie. Po spadku inflacji CPI realne stopy procentowe w Polsce, tj. stopa nominalna minus stopa inflacji, pozostawały wyraźnie dodatnie. Przy spodziewanym przyspieszeniu inflacji CPI w Polsce względem strefy euro, USA i krajów regionu, a zarazem wzrostu niepewności związanego z wyborami prezydenckimi w Stanach Zjednoczonych w listopadzie br., w II połowie 2024 roku, w szczególności jesienią, złoty może mieć trudności z utrzymaniem bieżących wysokich notowań. Według analityków m.in. Domu Maklerskiego AFS warunki do dalszej aprecjacji mogą się pogarszać, a polska waluta może być w większym stopniu narażona na deprecjację.
Grupa Azoty ogranicza ryzyko wynikające z ekspozycji walutowej poprzez stosowanie wybranych instrumentów i działań związanych z zabezpieczeniem przed ryzykiem kursowym w oparciu o bieżącą i planowaną ekspozycję walutową. W okresie sprawozdawczym Grupa wykorzystywała do zabezpieczenia ekspozycji walutowej w pierwszej kolejności hedging naturalny, transakcje faktoringu oraz transakcje terminowe forward oraz swap.
Obowiązująca w Grupie struktura cash poolingu rzeczywistego w PLN, EUR i USD pozwala spółkom Grupy na korzystanie z globalnego limitu płynności Grupy, co dodatkowo ogranicza ekspozycję na ryzyko walutowe w EUR i USD, korygując potencjalne niedopasowania wpływów i wydatków w czasie.
Grupa Azoty rozliczała w 2024 roku transakcje FX Forward na sprzedaż EUR i USD oraz na zakup EUR i w niewielkim zakresie zawierała nowe transakcje zabezpieczające ekspozycję walutową, z uwagi na jej podwyższoną zmienność w tym okresie.
W I półroczu 2024 roku wynik na zrealizowanych transakcjach zabezpieczających Grupy (bez Grupy Azoty POLYOLEFINS) był ujemny i wyniósł minus 4 253 tys. PLN, przy jednoczesnym dodatnim wyniku w wysokości 6 238 tys. PLN z tytułu aktualizacji wyceny zabezpieczających instrumentów finansowych.
Łącznie w I półroczu 2024 roku wynik Grupy (bez Grupy Azoty POLYOLEFINS) na realizacji i wycenie zabezpieczeń walutowych był dodatni i wyniósł 1 985 tys. PLN.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała portfel pochodnych instrumentów zabezpieczających ryzyko walutowe w formie kontraktów FX Forward oraz ryzyko stopy procentowej w formie kontraktów IRS z opcją Floor 0% ("IRS"). Wahania kursów walut oraz zmiany stóp procentowych obserwowane w raportowanym okresie wpływały na wynik finansowy spółki na poziomie wyniku z działalności finansowej. Spowodowane jest to ograniczoną możliwością zastosowania rachunkowości zabezpieczeń dla instrumentów zabezpieczających ryzyko walutowe dla pary walutowej EUR/USD.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała transakcje FX Forward na zakup 14 940 tys. EUR za USD, zabezpieczające wydatki planowane do pokrycia z wypłat części terminowej Umowy Kredytów w USD. Transakcje FX Forward na zakup EUR za USD nie zostały wyznaczone do rachunkowości zabezpieczeń.
Na dzień bilansowy łączna kwota wyceny znajdujących się w portfelu spółki transakcji zabezpieczających ryzyko walutowe wynosiła minus 6 164 tys. PLN.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku odnotowano stratę na działalności finansowej w kwocie 43 004 tys. PLN związaną przede wszystkim z ujemną wyceną instrumentów FX Forward z 2023 roku na parze walutowej EUR/USD, do zawarcia których spółka była zobowiązana zapisami Umowy Kredytów z dnia 31 maja 2020 roku.
Grupa Azoty POLYOLEFINS w I półroczu 2024 roku posiadała zawarte transakcje IRS z opcją Floor 0% zamieniające dodatnie wartości zmiennych stóp procentowych dla zadłużenia w EUR i USD na stałą stopę procentową. Transakcje stanowią zabezpieczenia planowanych kosztów odsetkowych wynikających z części terminowej Umowy Kredytów. Zawarte transakcje stanowiły zabezpieczenia wymagane Umową Kredytów.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS posiadała transakcje:
W 2023 roku spółka zawarła aneksy zmieniające do Umowy Kredytów, wprowadzające modyfikacje do niektórych warunków umów finansowania i w szczególności regulujące kwestię oprocentowania transzy USD kredytów, w związku z zaprzestaniem publikacji stawki LIBOR USD. Od czerwca 2023 roku transza USD jest oprocentowana z wykorzystaniem stawki SOFR.
W czerwcu 2024 roku nastąpiło częściowe zamknięcie zabezpieczeń stopy procentowej posiadanych przez Grupę Azoty POLYOLEFINS, w celu częściowej realizacji dodatniej wyceny posiadanych transakcji. Poziom zabezpieczeń został zmniejszony do poziomów wynikających z wymogów Umowy Kredytów.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku transakcje zabezpieczające ryzyko stopy procentowej były w całości wyznaczone na potrzeby rachunkowości zabezpieczeń przepływów pieniężnych.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku łączna kwota wyceny znajdujących się w portfelu spółki transakcji IRS z opcją Floor 0% wynosiła 159 783 tys. PLN.
Grupa Azoty POLYOLEFINS stosuje rachunkowość zabezpieczeń przepływów pieniężnych w odniesieniu do transakcji zabezpieczających ryzyko stopy procentowej. Pozycję zabezpieczaną stanowią przyszłe wysoce prawdopodobne przepływy pieniężne z tytułu odsetek od kredytu terminowego w EUR i USD.
Na dzień 30 czerwca 2024 roku w kapitale Grupy Azoty POLYOLEFINS ujęto kwotę 306 636 tys. PLN z tytułu wyceny transakcji zabezpieczających ryzyko stopy procentowej.
W I półroczu 2024 roku krajowy sektor rolny nadal znajdował się pod wpływem dekoniunktury. Spadek wartości wskaźnika koniunktury IRGAGR do poziomu minus 24,5 pkt, tj. o 0,5 pkt k/k, który nastąpił w II kwartale 2024 roku, wynikał z pogorszenia się nastrojów rolników. Wartość wskaźnika zaufania zmniejszyła się k/k o 7,8 pkt, natomiast wskaźnika wyrównanych przychodów pieniężnych, czyli drugiego ze składowych ogólnego wskaźnika koniunktury, wzrosła względem I kwartału o 3,2 pkt, co jest uznawane za dość typowe w tym okresie. Wciąż jednak maleją wydatki na pasze, środki ochrony roślin, a także nakłady inwestycyjne. Jednocześnie po raz pierwszy od wielu kwartałów obecna wartość wskaźnika koniunktury IRGAGR jest wyższa niż przed rokiem, o 1,8 pkt.
Notowania cen podstawowych krajowych płodów rolnych, stanowiących wraz z kosztami produkcji o rentowności działalności gospodarstw rolnych, były w II kwartale nieco wyższe niż kwartał wcześniej w przypadku pszenicy i kukurydzy, natomiast uległy obniżeniu w odniesieniu do żyta i rzepaku. W I połowie 2024 roku notowania kształtowały się na dużo niższym poziomie względem analogicznego okresu roku poprzedniego. Według danych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi najwięcej na wartości straciły żyto oraz kukurydza, których średnie ceny w I półroczu 2024 roku były niższe o 34% r/r i wyniosły odpowiednio 599 PLN/t oraz 777 PLN/t. W przypadku pszenicy i rzepaku spadek cen był mniejszy, a ich średnie poziomy w tym okresie wyniosły odpowiednio 871 PLN/t (spadek o 27% r/r) oraz 1 963 PLN/t (spadek o 18% r/r). Według analityków PKO Bank Polski S.A. w II połowie 2024 roku przeciętna cena skupu pszenicy w Polsce będzie niższa o 2-12% r/r, natomiast możliwy jest wzrostów cen r/r w IV kwartale 2024 roku.
Kształtowanie notowań na krajowym rynku jest pochodną wyceny zbóż na rynku globalnym i perspektyw ich podaży. Sierpniowa prognoza Komisji Europejskiej dla Polski w sezonie 2024/25 wskazuje, iż poziom zbiorów zbóż będzie niższy o 3,4% s/s i wyniesie łącznie 34,6 mln t. Produkcja pszenicy szacowana jest na 12,8 mln t (spadek o 3,1% s/s), jęczmienia na 2,8 mln t (spadek o 4,6% s/s), a kukurydzy na 8,8 mln t (spadek o 4,4% s/s). W przypadku Unii Europejskiej KE prognozuje spadek całkowitej produkcji zbóż o 2,0% s/s, tj. o 5,4 mln t, co odpowiada zbiorom na poziomie 266,8 mln t. Wytwarzanie jęczmienia wzrośnie według szacunków do 51,8 mln t (o 8,1% s/s), przy jednoczesnym spadku wytwarzania pszenicy do 117,0 mln t (o 7,5% s/s) i kukurydzy do 61,9 mln t (o 1,7% s/s). Perspektywy globalne są optymistyczne i zakładają wysoką produkcję całkowitą zbóż (pszenicy i zbóż gruboziarnistych), która według Międzynarodowej Izby Zbożowej wzrośnie w stosunku do poprzedniego sezonu o 16 mln t (o 0,7%) osiągając wielkość 2,3 mld t.
Zgodnie z danymi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach kampanii dopłat za 2023 rok do rolników trafiło blisko 20 mld PLN z tytułu płatności bezpośrednich i obszarowych. Pomimo upływu terminu nie wszystkie gospodarstwa otrzymały środki. Wśród form pomocy, z której w bieżącym roku korzystali producenci rolni, są także m.in.: dopłaty do sprzedanych wybranych zbóż, wsparcie dla producentów kukurydzy, pomoc suszowa i dopłaty do materiału siewnego.
Główną determinantą warunków funkcjonowania sektora rolnego pozostaje, obok uwarunkowań geopolitycznych, makroekonomicznych i atmosferycznych, globalny bilans zbóż. Powyższe czynniki będą kształtować poziom notowań, od których zależy siła nabywcza rolników.

Notowania cen pszenicy, kukurydzy i rzepaku
Źródło: opracowanie własne
Ceny nawozów saletrzanych w I półroczu 2024 roku kształtowały się na dużo niższym poziomie niż w 2023 roku. Średnia cena saletry amonowej (AN 33,5% N) na rynku francuskim wyniosła 355 EUR/t i była niższa o 19% r/r. Jeszcze większy spadek cen odnotowano w przypadku saletrzaku (CAN 27% N) na rynku niemieckim, o 24% r/r. Największe spadki odnotował RSM zarówno na bazie FOB Bałtyk (32% N) i FCA Rouen (30% N), gdzie spadki wyniosły w obu przypadkach około 28% r/r.
W II kwartale 2024 roku cena saletry amonowej na rynku francuskim wyniosła 345 EUR/t i była niższa o 5% k/k. W tym samym czasie średnia cena dla saletrzaku na rynku niemieckim ustalona została na poziomie 265 EUR/t i spadła o 4% k/k. Notowanie 32% RSM na Bałtyku w ujęciu kwartalnym uległo niewielkiej deprecjacji (o 1%), natomiast we Francji (30% N; FCA Rouen) obniżka kwartalna wyniosła 6%.
Z początkiem 2024 roku rolnicy rozpoczęli prace polowe, jednak aktywność handlowa pozostawała minimalna ze względu na wystarczające zapasy i zgłaszany niski popyt, szczególnie na saletrę amonową (AN), gdzie negatywny
trend utrzymywał się praktycznie przez cały analizowany okres. Relatywnie tańszy mocznik skupiał uwagę rolników, zwłaszcza w Irlandii (mocznik z inhibitorem) i Wielkiej Brytanii. Większym zainteresowaniem cieszył się saletrzak, który był chętniej kupowany w kilku krajach Europy, głównie Niemczech, Turcji, Belgii i we Włoszech. Deszczowa aura kilkukrotnie utrudniła rolnikom wejście na pola, co opóźniało aplikację i ograniczało popyt na nawozy. Pomimo kolejnych obniżek cen, nawozy saletrzane postrzegane były nadal jako drogie, co w zestawieniu z niskimi cenami zbóż wpływało na przystępność cenową. Koniec maja przyniósł pierwsze podwyżki cen nawozów, które obserwowane były do połowy czerwca. Początkowo dotyczyły one rynku brytyjskiego (AN) na sezon od czerwca do września, następnie objęły swoim zasięgiem pozostałą część Europy Kontynentalnej (AN i CAN). Rynek z niechęcią patrzył jednak na te zmiany, a większość kupujących wycofała się z rynku, na którym i tak popyt spot pozostawał niewielki ze uwagi na trwający okres poza sezonem nawozowym. Zakupy na następny sezon zostały również wstrzymane za sprawą niskich cen zbóż, wysokich kosztów finansowania i logistyki, co dodatkowo pogarszało nastroje i wpływało na siłę nabywczą rolników.
Przez przeważającą część raportowanego okresu na europejskim rynku RSM notowano niskie zapotrzebowanie w większości krajów. Słabnący trend cenowy mocznika obserwowany od początków marca dodatkowo pogarszał tę sytuację, pomimo zdecydowanie niższych cen RSM niż rok wcześniej. W rezultacie kupujący coraz częściej korzystali z tańszych opcji, takich jak mocznik. Czerwiec nie zmienił sytuacji, we Francji większość rynku została pokryta na nowy sezon (od czerwca do grudnia) w co najmniej 50%, a kupującym nie śpieszyło się z zakupami. Obserwowany niewielki spadek cen w II połowie czerwca spowodował co prawda większe zainteresowanie produktem, jednak większość uczestników wycofała się z rynku, śledząc rozwój sytuacji w Egipcie i Chinach oraz analizując sygnały z ogłoszonego przetargu na mocznik w Indiach.
W perspektywie kolejnych kilku miesięcy należy spodziewać się dalszego spadku popytu na nawozy saletrzane na większości rynków europejskich, w związku ze zbliżającymi się żniwami i sezonem wakacyjnym.
Średnia cena mocznika w I półroczu 2024 roku kształtowała się na poziomie 282 USD/t FOB Bałtyk, co oznacza spadek o 4% r/r.
Początek 2024 roku przyniósł wzrosty notowań mocznika na rynkach światowych. Wpływ na to miało wiele czynników, z których najważniejszy to wstrzymanie przez rząd Chin eksportu tego produktu na rynki zewnętrzne. Producenci z regionu Morza Bałtyckiego ulokowali dużą część swoich lutowych ładunków w Indiach w ramach styczniowego przetargu tamtejszego importera. Z tego powodu byli pod mniejszą presją, aby znaleźć rynki, na których mogliby sprzedawać. Ograniczenia podaży były i są obecnie głównym czynnikiem wpływającym na zmiany cen na rynku mocznika. Do końca I półrocza ceny mocznika rosły, co było sprzeczne z wcześniejszymi prognozami. Na powyższy wzrost wpływ miała m.in. chińska polityka ograniczania eksportu, kontynuowana w maju.
Europejskie ceny zbóż, m.in. pszenicy, odnotowały wzrost o średnio 30% w II połowie maja, głównie ze względu na obawy o warunki upraw w Europie i w innych krajach. Potwierdziły się wtedy pogłoski, że egipski rząd zażąda zmniejszenia produkcji mocznika o 20% w celu ograniczenia dostaw gazu. W połączeniu z krótkoterminowym pokryciem dla Europy doprowadziło to do gwałtownego wzrostu zakupów. Chiny pozostają nieobecne na rynku eksportowym, ponieważ rząd próbuje obniżyć ceny krajowe. Produkcja w Egipcie została całkowicie zamknięta z powodu cięć w dostawach gazu. Ponadto przestoje instalacji i problemy z dostawami gazu w innych krajach eksportujących mocznik również ograniczyły podaż, zapobiegając spadkowi cen w lipcu. Ceny mocznika na bazie FOB w głównych krajach pochodzenia wzrosły o 27-28% od początku maja do połowy czerwca, ale próba wznowienia produkcji na kluczowym rynku dostaw w Egipcie, po niedoborze gazu, odbiła się na cenach rzeczywistych, wywierając presję w skali 5-10 USD/t na większości rynków.
Egipscy producenci nie byli w stanie zaoferować produktu na lipcową wysyłkę, ponieważ nie byli pewni, ile mocznika będą w stanie wyprodukować. To zredukowało podaż o łącznie 400-500 tys. t wolumenów eksportowych w lipcu, znacznie zacieśniając rynek. Nieobecność Chin na rynku eksportowym w I połowie 2024 roku można w dużej mierze wytłumaczyć gwałtownym wzrostem popytu wewnętrznego. W okresie od czerwca do sierpnia rosyjscy producenci przeprowadzają standardowe postoje remontowe na kilku instalacjach, co zmniejszyło i może zmniejszyć podaż eksportową. Okres postojów remontowych może potrwać nawet do wrześniapaździernika.
Notowania cen amoniaku w I półroczu 2024 roku były niższe niż przed rokiem. Średnia cena amoniaku na NW Europe osiągnęła poziom 484 USD/t, co oznacza spadek o 16% r/r.
Początek 2024 roku odznaczał się niskim popytem. Trzy główne amerykańskie instalacje zostały dotknięte nieoczekiwanymi problemami, które wymagały długich postojów pod koniec stycznia i w lutym. Czas tych zamknięć zbiegł się z początkiem wzrostu popytu na rynku krajowym w USA w ramach przygotowań do wiosennego sezonu aplikacyjnego od połowy marca. Kryzys na Morzu Czerwonym i zakłócenia w żegludze przyczyniły się także do ograniczenia dostępności amoniaku w Europie. Utrzymujące się niskie ceny gazu ziemnego w Europie w I kwartale 2024 roku umożliwiły wzrost obciążenia instalacji produkcyjnych i większą dostępność amoniaku lokalnej produkcji. Niski popyt na rynku europejskim umożliwił także przekierowanie części produkcji na eksport, dzięki czemu regiony o większym zapotrzebowaniu spotowym, np. Afryka Płn., uzyskały dostęp do dodatkowych wolumenów produktu, bez wyraźnego wpływu na jego cenę. W kwietniu i na początku maja aktywność na rynku amoniaku w dalszym ciągu była ograniczona ze względu na brak popytu w głównych regionach, co spowodowało
względną stabilność cen amoniaku na światowych rynkach. Pomimo słabej ogólnej aktywności widoczny był wzrost zużycia amoniaku w przemyśle o 30% r/r.
Klienci przemysłowi ponownie zgłaszali zapotrzebowanie na dostawy w całości i zgodnie z harmonogramem. Ilości będące przedmiotem obrotu były znacznie poniżej poziomów sprzed 2020 roku, więc ożywienie głównego segmentu popytu, czyli przemysłu, znacząco zmieniłoby rynek. Spadek popytu przemysłowego w Europie i Azji Wschodniej odegrał znaczącą rolę w przywróceniu równowagi na rynku po utracie rosyjskiego i ukraińskiego amoniaku handlowego. Zgodnie z prognozami nastroje pozostaną umiarkowane do początku jesiennego okresu popytu na nawozy, choć dynamika w Europie może ulec zmianie ze względu na zmienność cen gazu. Sytuacja w zakresie kosztów produkcji w Europie zmieniła się w maju, gdy ceny gazu TTF umocniły się po informacjach, że rosyjska umowa na dostawy gazu z Austrią może być zagrożona. Reakcja na wzrost cen gazu była jak dotąd stonowana, bez zapowiedzi większych zmian stawek produkcyjnych. Dodatkowe dostawy z terminalu Taman na Morzu Czarnym mogą przynieść pewną ulgę, jeśli równowaga na Zachodzie ulegnie zmianie, chociaż na razie spodziewać się można, że eksport z tego kierunku będzie ograniczony. Zgodnie z pojawiającymi się informacjami, eksport będzie realnie możliwy dopiero od października. Powód opóźnienia jest nieznany, ale nieoficjalne doniesienia sugerują, że jest ono spowodowane problemami z pozwoleniami i zagrożeniem bezpieczeństwa ze strony pobliskich ukraińskich ataków rakietowych.
Przez większą część czerwca na rynku panowała stabilizacja. Brak dostępności z powodu ograniczenia produkcji spotkał się z dobrym pokryciem rynków, kupujący byli skłonni poczekać na normalizację podaży i niższe ceny, jednak wraz z dodaniem Egiptu i Algierii do listy krajów, w których producenci obecnie doświadczają przerw w produkcji, rynek zachodni się zacieśnił i skłonił kupujących do monitorowania rynku spot w przypadku potencjalnych dalszych zakłóceń. Ta sytuacja rynkowa znalazła odzwierciedlenie w kolejnych rozliczeniach kontraktu Tampa notując wzrosty cen.
Dalszy kierunek rynku pozostaje niepewny. Z jednej strony zbliża się czas sezonowej aktywności rynkowej w Europie i Amerykach, jednak z drugiej wciąż niepewna pozostaje siła nabywcza konsumentów. O kierunku zdecyduje bilans rynkowy oraz w dalszym ciągu koszty produkcji europejskich instalacji produkcyjnych. Możliwe jest, że Gulf Coast Ammonia rozpocznie produkcję w październiku, aby zwiększyć podaż w regionie. Zbiegnie się to z okresem najwyższego popytu w USA, gdy sezon aplikacji jesiennych osiągnie szczyt. Ale gdy to minie, od listopada, ceny mogą przybrać trend spadkowy na przełomie 2024/2025 aż do I kwartału przyszłego roku.

Notowania cen nawozów azotowych (mocznika, CAN, AN, AS) i amoniaku
* Amoniak FOB YUZHNY w związku z sytuacją w Ukrainie – średnia kwartalna za 2 m–ce 2022 roku, brak notowań ** Siarczan amonu Black Sea FOB w związku z sytuacją na Ukrainie – średnia kwartalna za 2 m–ce 2022 roku Źródło: opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego NPK 3x16 w I połowie 2024 roku wyniosła 358 USD/t FOB Baltic/Black Sea, co oznacza spadek o 27% r/r. Analogicznie w II kwartale 2024 roku było to 354 USD/t FOB Baltic/Black Sea, czyli o 2% mniej k/k.
I kwartał 2024 roku upłynął głównie pod znakiem oczekiwania na wzrost popytu. Finalnie zainteresowanie NPK było niewielkie, szczególnie na tle nawozów azotowych prostych. O ile w pierwszych tygodniach stycznia w Europie pojawiały się optymistyczne sygnały mogące wskazywać na rosnące zapotrzebowanie na wiosenne aplikacje, o tyle w kolejnych tygodniach strajki, niesprzyjająca pogoda, a także relatywnie niskie ceny płodów rolnych, hamowały aktywność handlową. Koniec II kwartału 2024 roku to zakończenie sezonu aplikacji NPK w Europie. Lokalny popyt na te nawozy przez większość czasu utrzymywał się na niskim poziomie. Część dostawców obniżyła ceny starając się upłynnić nagromadzone zapasy. Równolegle raportowana była powszechna dostępność importowanych produktów o zróżnicowanych formułach.
Średnia wartość benchmarku cenowego fosforanu dwuamonowego (DAP) w I połowie 2024 roku wyniosła 522 USD/t FOB Baltic, co oznacza spadek o 9% r/r. Analogicznie w II kwartale 2024 roku było to 505 USD/t FOB Baltic, tj. o 6% mniej k/k.
Przez większość I kwartału 2024 roku międzynarodowy rynek nawozów fosforowych typu MAP i DAP charakteryzowały jedynie umiarkowane zmiany cen. Dopiero w marcu na rynkach azjatyckich odnotowano ich znaczny spadek związany z obniżeniem dopłat rządowych w Indiach oraz rosnącą dostępnością produktów z Chin. W styczniu 2024 roku europejski rynek fosforanów był wyciszony, a ceny podlegały minimalnym wahaniom. Wraz z początkiem lutego dostawcy mieli nadzieję na zmaterializowanie się większego popytu, który wsparłby poziom cen. Aktywność handlową hamowały jednak strajki, niesprzyjająca pogoda i relatywnie niskie ceny płodów rolnych.
Na początku II kwartału 2024 roku niesprzyjająca pogoda utrudniała europejskim rolnikom realizację prac polowych, co spowalniało aplikację. Nawet jednak późniejsza poprawa warunków atmosferycznych na części kontynentu nie zdołała wesprzeć cen nawozów fosforowych typu MAP i DAP, które pozostały stabilne lub zmalały. Równolegle spadki cen DAP odnotowywano wówczas także poza Europą. Dopiero w drugiej połowie maja na globalnym rynku nawozów fosforowych zaobserwowano umocnienie. Ceny fosforanu dwuamonowego w Chinach przełamały wówczas trwającą od marca tendencję spadkową, notując odbicie ze względu na nowe transakcje eksportowe zawierane na wyższych poziomach, sprzyjający popyt krajowy oraz względnie niskie wskaźniki operacyjne tamtejszych fabryk. Równolegle na indyjskich przetargach zakupowych zaczęły pojawiać się wyższe oferty. Czerwiec upłynął pod znakiem dalszych wzrostów cen. W Europie ograniczona podaż wspierała wartość MAP i DAP.
W kolejnych miesiącach dla nawozów NPK przewidywane są wzrosty cen bazujące na umacniających się rynkach surowcowo-nawozowych. Mowa tutaj w szczególności o gazie ziemnym, amoniaku, siarce oraz nawozach fosforowych typu MAP i DAP.

Notowania cen nawozów wieloskładnikowych (DAP, NPK), soli potasowej, fosforytów
* NPK 3x16 - od stycznia 2022 roku zmiana źródła notowań i bazy na FOB Baltic/Black Sea Źródło: opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego fosforytów na bazie North Africa w I półroczu 2024 roku była niższa o 24% r/r, a w II kwartale 2024 roku odnotowano wzrost o 1% k/k.
Dla kwasu fosforowego dostarczanego do Europy Zachodniej średnia wartość benchmarku cenowego w I połowie 2024 roku była niższa o 15% r/r, natomiast w II kwartale 2024 roku miał miejsce wzrost o 3% k/k.
W I kwartale 2024 roku zmiany w cenach fosforytów z Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu były zróżnicowane, a czasem rozbieżne, ze względu na kraj pochodzenia. Marokański surowiec utrzymywał dodatnią różnicę w cenie względem alternatywnych, geograficznie zbliżonych źródeł, w historycznie notowanych poziomach. W II kwartale 2024 roku benchmarki fosforytów z wyżej wymienionych źródeł pozostały stabilne lub wykazały umiarkowane wzrosty nieprzekraczające kilkunastu USD/t.
W ślad za przewidywanym umocnieniem rynku nawozów fosforowych typu MAP i DAP w kolejnych miesiącach należy spodziewać się wzrostów cen fosforytów z Afryki Północnej i z Bliskiego Wschodu.
Europejski benchmark cenowy FOB soli potasowej w I połowie 2024 roku odnotował spadek o 44% r/r. Analogicznie w II kwartale 2024 był o 1% mniejszy k/k.
W pierwszej połowie I kwartału 2024 roku u największego na świecie importera soli potasowej, Brazylii, miał miejsce dalszy spadek cen do najniższej wartości od lutego 2021 roku, spowodowany niedostatecznym popytem. Następnie negatywne nastroje zaczęły ustępować, a ożywienie aktywności na tamtejszym rynku przyczyniło się do wzrostu zapotrzebowania na import. To z kolei doprowadziło najpierw do odbicia od trendu spadkowego, a następnie do stopniowego wzrostu cen soli potasowej w Brazylii.
Pomimo utrzymującego się trendu spadkowego, w I kwartale 2024 roku europejskie ceny soli potasowej pozostawały najwyższe na świecie, wobec czego dostawcy preferowali sprzedaż na tym kierunku. Płynność rynku była jednak stosunkowo niska, ponadto w marcu niekorzystne warunki pogodowe utrudniające prace polowe w regionie dodatkowo redukowały zapotrzebowanie.
W II kwartale 2024 roku światowy rynek soli potasowej był zasadniczo spokojny, czemu wyraz dawała niska aktywność handlowa. Brak ustalenia nowych kontraktów w Indiach i Chinach powodował podtrzymywanie postawy wyczekującej przez część kupujących, szczególnie w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Brazylia kontynuowała zakupy, choć w wolniejszym tempie niż w drugiej połowie lutego i w marcu. Zainteresowanie kupujących pozostało jednak wystarczające, aby w tym przypadku utrzymać stabilny poziom cen. W Europie, USA i Azji Południowo-Wschodniej doszło do spadku notowań.
Na europejskim rynku przeważała niska podaż wynikająca z zakończenia sezonu importowego. Europa utrzymała status rynku "premium" ze względu na najwyższe ceny soli potasowej na świecie. Białoruś z powodzeniem dostosowała się do realizacji swojego eksportu soli potasowej przy wykorzystaniu rosyjskiej infrastruktury i bada nowe możliwości realizacji dostaw zagranicznych. Kanada pozostaje jednym z kluczowych dostawców soli potasowej do Europy po nałożeniu sankcji na Rosję i Białoruś, które historycznie były głównymi eksporterami tego surowca do krajów regionu, w tym do Polski.
Płynność europejskiego rynku soli potasowej jest obecnie niska. Ze względu na sezonowy zastój ceny są w dużej mierze statyczne. Uczestnicy rynku nie spodziewają się, aby zawarte w lipcu, nowe niższe kontrakty w Indiach i Chinach doprowadziły w III kwartale 2024 roku do znaczącego obniżenia ofert w Europie. Kupujący od pewnego czasu wyrażają jednak takie oczekiwanie, więc gdy tylko aktywność rynkowa wzrośnie, należy spodziewać się dążeń do korekty cen w dół. Opcje podażowe dla Europy pozostają ograniczone ze względu na odcięcie dostaw z kierunku wschodniego, tj. z Rosji i Białorusi.
Europejski rynek tworzyw w I połowie 2024 roku znajdował się pod wpływem niekorzystnych warunków ekonomicznych ograniczających konsumpcję na rynkach końcowych.
Średnie ceny kontraktowe benzenu na europejskim rynku (CIF NWE) w I półroczu 2024 roku odnotowały wzrost o 20% r/r, a w porównaniu z II półroczem 2023 roku były wyższe o 25%.
W raportowanym okresie ceny kontraktowe benzenu na rynku europejskim były w pewnym stopniu determinowane przez czynniki spekulacyjne, co widoczne było szczególnie w okresach kreowania ceny kontraktowej na kolejny miesiąc.
Ceny kontraktowe w Europie do kwietnia utrzymywały trend rosnący w efekcie niskiej podaży regionalnej, pewnej poprawy popytu w związku z powrotem do pracy jednostek w łańcuchu downstream po postojach remontowych i spadkiem importu gotowych produktów pochodnych oraz wysyłki benzenu na rynki pozaeuropejskie, szczególnie na początku roku. Majowa trzycyfrowa obniżka cen benzenu wynikała z większej dostępności benzenu, wspartej przez dostawy importowe i niższej konsumpcji, głównie w sektorze styrenu, ze względu na problemy produkcyjne. Pod koniec raportowanego okresu produkcja krajowa utrzymywała się na stabilnym poziomie w porównaniu z poprzednimi miesiącami.
Oczekuje się, że konsumpcja benzenu na rynku europejskim w kolejnych miesiącach będzie się utrzymywać na niskim poziomie. Ożywienie popytu będzie uzależnione od czynników gospodarczych. Rynek europejski prawdopodobnie będzie determinowany sytuacją na rynkach globalnych i kluczowych przepływach handlowych.
Cena benchmarku fenolu na europejskim rynku (DEL WE) w I półroczu 2024 roku wzrosła średnio o 1% r/r, a w porównaniu do II półrocza 2023 roku była wyższa o 14%.
Notowania cen fenolu podążały trendem cen benzenu, a na finalne ceny fenolu wpłynęły dodatki fenolowe, stanowiące premię do ceny benzenu.
Na początku 2024 roku odnotowano niewielki wzrost zapotrzebowania na fenol ze strony europejskich przetwórców. Ograniczony import produktów pochodnych fenolu, wynikający z zakłóceń logistycznych na Morzu Czerwonym i wzrostu stawek frachtowych, w połączeniu z uzupełnianiem zapasów umożliwił lokalnym producentom pewną maksymalizację swojej pozycji w tym okresie. Podaż fenolu w I półroczu była ograniczona przez niskie stawki operacyjne, siły wyższe u dwóch znaczących producentów fenolu, nieczynną instalację kluczowego producenta w jednej lokalizacji od 2022 roku i postoje remontowe dwóch producentów. Regionalni producenci odnotowywali stały popyt, w dalszym ciągu niechętnie zwiększając wskaźniki operacyjne fenolu. W II kwartale 2024 roku znacząca różnica cen produktów pochodnych między Azją a Europą skutkowała wznowieniem importu, który nie odnotował jednak tak dużego wzrostu jak przewidywano, co w połączeniu z postojem remontowym u dwóch producentów, utrzymywało rynek fenolu w równowadze.
Rynki niższego szczebla w łańcuchu przetwórstwa pozostają słabe, bez oznak znaczącej poprawy w II połowie roku. Trwający konflikt na Morzu Czerwonym i podwyższone stawki frachtowe powinny nadal ograniczać napływ pochodnych, zapewniając pewne wsparcie krajowej konsumpcji. Jednak nawet przy wyższych stawkach wciąż istnieje zagrożenie importem. W dniu 1 lipca 2024 roku KE wszczęła dochodzenie antydumpingowe w sprawie importu żywic epoksydowych (konsument fenolu) z kilku krajów azjatyckich.
Rynek łańcucha produktowego PA6 jest silnie powiązany z koniunkturą gospodarczą. Do końca kwietnia 2024 roku ceny CPL i PA6 utrzymywały trend wzrostowy. Był to jednak efekt przede wszystkim gwałtownych podwyżek cen kluczowych surowców, głównie benzenu, w okresie wzrostu aktywności handlowej związanej z sezonowym uzupełnianiem zapasów oraz rosnącej konsumpcji lokalnej, gdy rynek zmagał się niedoborem CPL. Wysokie ceny surowców wpływają na koszty produkcji, co stawia Europę w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej na tle innych regionów. W maju, pomimo trzycyfrowej obniżki cen podstawowych surowców do produkcji CPL (benzenu i fenolu), notowania cen CPL uległy tylko niewielkim wahaniom, w zależności od pozycji negocjacyjnej. Ceny PA6 zanotowały spadki. W czerwcu notowania cen CPL i PA6 podążały trendem z maja, co z uwagi na kolejny wzrost cen benzenu skutkowało spadkiem marż.
Średnie ceny kontraktowe kaprolaktamu ciekłego na europejskim rynku (DEL WE) w I połowie 2024 roku wzrosły o 1% r/r, a w relacji do II połowy 2023 roku były wyższe o 25%.
Średnie ceny kontraktowe poliamidu 6 na europejskim rynku (DEL WE) w I połowie 2024 roku były niższe o 1% r/r, a w relacji do II połowy 2023 roku wzrosły o 22%.
W I połowie 2024 roku podaż CPL była ograniczona w wyniku występujących w I kwartale u niektórych zachodnioeuropejskich producentów CPL problemów z dostawami cykloheksanu i fenolu oraz, obserwowanym w całym okresie, niedoborem siarki.
W I połowie 2024 roku podaż PA6 była zróżnicowana, w zależności od gatunku, konkretnego dostawcy i regionu.
Ograniczenia logistyczne, spowodowane atakami na Morzu Czerwonym i zmianami tras, skutkowały większym zapotrzebowaniem regionalnym. W I kwartale 2024 roku niższy i opóźniony import PA6 i pochodnych z Azji, rosnące zapotrzebowanie na poliamid z rynków zwykle dokonujących zakupów w Azji, a także zakupy spekulacyjne w związku z presją wzrostową cen w pierwszych miesiącach roku, determinowały konsumpcję lokalną. Jednak wysokie ceny w łańcuchu PA6 w Europie, w trakcie półrocza stanowiły pewną zachętę dla dostawców polimeru i pochodnych z regionu azjatyckiego, co było widoczne pod koniec II kwartału. Zmiana trendu cen PA6 na spadkowy w ostatnich miesiącach I półrocza ponownie zmniejszyła atrakcyjność regionu, ale zagrożenie napływem pochodnych i produktów gotowych z poliamidu nadal występuje.
Realny popyt z sektorów zastosowań utrzymywał się na niskim poziomie, w zależności od aplikacji końcowej. Popyt na polimery konstrukcyjne był wyższy niż na włókna poliamidowe.
Rynek motoryzacyjny w UE w I połowie 2024 roku, pomimo wzrostu sprzedaży r/r nowych samochodów, nadal notował znacznie niższe wolumeny w porównaniu do okresu sprzed pandemii COVID-19. Komisja Europejska prowadzi działania mające na celu obronę europejskiego przemysłu motoryzacyjnego przed napływem samochodów elektrycznych produkowanych w Chinach.
Perspektywy na kolejne miesiące są niepewne. Podobnie jak w poprzednich okresach, głównym czynnikiem kształtującym ceny i zapotrzebowanie będzie dynamika popytowo-podażowa na rynkach aplikacji PA6, wciąż determinowana przez sytuację makroekonomiczną, w tym poziomem inflacji i stóp procentowych, sytuację geopolityczną, a także przez koszty produkcji. Gracze rynkowi w perspektywie krótkoterminowej nie spodziewają
się znaczących zmian w trendach popytu na rynku zastosowań PA6. W okresie wakacyjnym sezonowo spowalnia zainteresowania zakupami PA6 z uwagi na przerwy w produkcji u konsumentów PA6. Potencjanie niewielkie uzupełnianie zapasów spodziewane jest po zakończeniu sezonu urlopowego.
Europejscy producenci z uwagi na słabą konkurencyjność kosztową i dalszy brak oznak znaczącej poprawy popytu w perspektywie krótkoterminowej dokonują przeglądu swoich aktywów, co w niektórych przypadkach może skutkować zamknięciem nierentownych instalacji, w tym również w łańcuchu poliamidu.
Średnie ceny kontraktowe kaprolaktamu na rynkach azjatyckich (CFR NWE Asia) w I połowie 2024 roku odnotowały wzrost o 4% r/r i o 7% w relacji do II półrocza 2023 roku. Na szerokim rynku Azji popyt na CPL, poza Chinami, był niski. Na rynku chińskim zapotrzebowanie na poliamid pozostawało na dobrym poziomie, szczególnie z sektora tekstylnego. Rynki poliamidu w Azji spodziewają się spowolnienia w III kwartale 2024 roku z uwagi na sezonowy przestój. Nowe moce produkcyjne w łańcuchu PA6 na rynku chińskim w dłuższej perspektywie spowodują presję innych graczy azjatyckich do poszukiwania nowych rynków eksportowych PA6 także poza regionem, zwłaszcza w okresach słabego popytu lokalnego.

Notowania cen PA6, kaprolaktamu, benzenu, fenolu
Źródło: opracowanie własne
Notowania cen kontraktowych kopo- i homopolimerów polipropylenu na europejskim rynku w I półroczu 2024 roku odnotowały spadek o średnio 2% r/r. Ceny spot odnotowały wzrost o średnio 1% r/r. Jednym z czynników mających wpływ na spadek cen polipropylenu były niższe o 2% r/r ceny kontraktowe propylenu.
Początkowa słaba dynamika korekt cen PP w styczniu wynikała z opóźnień negocjacji handlowych ze względu na poświąteczny okres urlopowy oraz niski popyt. W dalszej części miesiąca po znaczącym zacieśnieniu się podaży, oferty dostaw terminowych były korygowane o trzycyfrowe kwoty. Wstrzymanie oferowania nowych dostaw przez niektórych producentów, utrzymujące się utrudnienia w żegludze przez Morze Czerwone wpływające na znaczne opóźnienia, rezygnację z dostaw lub znaczące ograniczenia importu PP z Azji i Bliskiego Wschodu, a także szereg postojów europejskich jednostek, utrzymywały rynek w stanie napięcia. Uczestnicy rynku twierdzili jednak, że popyt bazowy nie odnotował znaczącego wzrostu ponad tradycyjne uzupełnianie zapasów z początkiem roku i pozostawał poniżej ich oczekiwań. Jednakże w obawie o przyszłą dostępność, niektórzy przetwórcy dokonywali zakupów przewyższających bieżące potrzeby.
Zapotrzebowanie na PP w lutym zdecydowanie przewyższało regionalną podaż. Europejscy producenci utrzymywali niskie stawki operacyjne ze względu na m.in. ograniczoną dostępność surowca, a utrzymujące się utrudnienia w żegludze skutecznie ograniczały dostępność importowanych materiałów. Zaburzenie bilansu popytowo-podażowego wspierało dalszy wzrost cen transakcyjnych. Według przetwórców sytuacja zmuszała do dokonywania zakupów w pośpiechu i w obawie o kolejne podwyżki cen oraz o niską dostępność, co wpływało na ograniczenie przetwórstwa w łańcuchu i spadek marżowości. Znaczące korekty cen PP nie mogły zostać w całości przeniesione na produkty niższego szczebla. Z końcem I kwartału nastąpiła stabilizacja, a nawet osłabienie notowań spot. Podaż europejskiego produktu nadal utrzymywała się na niskim poziomie, lecz ze względu na ograniczony poziom zamówień, dostępność z końcem kwartału nieznacznie się poprawiła.
Początek II kwartału 2024 roku przyniósł stopniową poprawę dostępności polipropylenu na rynku europejskim, co przy utrzymującym się niskim zapotrzebowaniu znacznie uspokoiło nastroje. Notowania cen PP wraz ze spadkiem cen benzyny surowej i propylenu także utrzymywały się w trendzie spadkowym. Popyt na polipropylen w tym okresie utrzymywał się na niskim poziomie, głównie z powodu słabego zapotrzebowania ze strony odbiorców końcowych. Na rynku pojawił się produkt z importu. Sytuacja popytowo-podażowa była zrównoważona: dostępność PP ograniczona była przez planowane i nieplanowane wyłączenia producentów, zaś popyt utrzymywał się na stabilnym, niskim poziomie. Problemy logistyczne w kluczowych portach oraz niska dostępność kontenerów pod koniec II kwartału wpłynęły na wzrost kosztów frachtu do Europy oraz na opóźnienia dostaw morskich, co przy niskim poziomie cen PP, obniżyło konkurencyjność produktu z importu na rynku europejskim. Zmalała też dostępność kopolimerów w Europie, ze względu na wycofywanie ofert przez koreańskich producentów, spowodowane wyższymi kosztami frachtu oraz zakłóceniami dostaw.
W kolejnych miesiącach nie należy oczekiwać gwałtownych zmian w popycie i podaży polipropylenu na rynku europejskim. Popyt wciąż jest tłumiony przez niekorzystne czynniki ekonomiczne, a podaż jest dostosowana do aktualnej sytuacji popytowej. Na okres wakacyjny standardowo planowane są przestoje konserwacyjne instalacji do produkcji oraz przetwórstwa PP. Znaczący wzrost kosztów frachtu morskiego, przy niskim poziomie cen PP w Europie, wpływać będzie na ograniczenie importu do Europy z kierunku azjatyckiego, zaś niektórzy europejscy producenci mogą szukać możliwości eksportu produktu do krajów zazwyczaj zaopatrywanych przez produkty z Azji, np. Turcji.
Notowania cen alkoholi OXO na europejskim rynku w I półroczu 2024 roku odnotowały wzrost o średnio 4% r/r. Spośród nich jedynie notowania izobutanolu spadły o 9% r/r. Istotny wpływ na umacnianie się notowań n-butanolu oraz alkoholu 2-EH miały problemy z ich dostępnością w Europie, szczególnie na przełomie I i II kwartału.
Początkowa niewielka korekta spadkowa cen alkoholi OXO w styczniu przypisywana była głównie ograniczonej aktywności kupujących oraz niezakłóconej dostępności alkoholi na rynku europejskim. Zaburzenie dostaw do Europy ze względu na utrudnienia w żegludze przez Morze Czerwone początkowo wywierało wpływ głównie na łańcuch przetwórstwa, który wykorzystywał importowane produkty specjalistyczne i inne tańsze importowane surowce. Z uwagi na wyższe koszty, jak i na niepewne terminy dostaw importowanych materiałów, kupujący ostrożnie planowali uzupełnianie zapasów pozostałych surowców. Sytuacja ograniczonej podaży towarzyszyła uczestnikom rynku w całym I kwartale, szczególnie po ogłoszeniu siły wyższej jednego z czołowych producentów alkoholi. Nagłe zawężenie podaży wywołało dynamiczny wzrost cen, w szczególności n-butanolu. Ceny spot wzrosły z końcem kwartału o ponad 50% w stosunku do notowań ze stycznia. W całym raportowanym okresie odnotowywano zwiększone zainteresowanie 2-EH z rynku tureckiego, z uwagi na wzrost stawek operacyjnych producentów plastyfikatorów oraz ograniczenie i wzrost kosztów importu tego surowca z krajów azjatyckich. Utrudnienia logistyczne na Morzu Czerwonym przyczyniały się również do wzrostu zapotrzebowania na produkty niższego szczebla w Europie, ponieważ nabywcy dążyli do zabezpieczenia wolumenu od europejskich producentów. Aktywność kupujących pozostawała wysoka, pomimo iż popyt strukturalny z końcem kwartału był ograniczony i napędzany głównie potrzebą zabezpieczenia zapasów w obawie przed dalszym ograniczeniem podaży. Kluczowe sektory, jak farby, rozpuszczalniki i lakiery, odnotowały niewielkie wzrosty ze względu na słabość sektora budowlanego w Europie, pomimo wejścia tej branży w sezonowy szczyt zapotrzebowania. Od połowy II kwartału sytuacja związana z dostępnością alkoholi zaczęła się poprawiać. Odwołanie siły wyższej u jednego z producentów, a także zwiększenie dostaw do Turcji alkoholi importowanych z Azji, znacznie poprawiło ich dostępność na rynku europejskim. Wpływ na poprawę tej sytuacji miał również wciąż stłumiony popyt na alkohole w całym segmencie budowlanym.
Obecnie brak przesłanek mówiących o możliwym wzroście zapotrzebowania na alkohole w kolejnych miesiącach. Spowodowane jest to głównie słabą sytuacją makroekonomiczną, jaka panuje w Europie, oraz brakiem perspektyw na zwiększenie zapotrzebowania na alkohole w przemyśle budowlanym.
Notowania cen monitorowanych plastyfikatorów na europejskim rynku w I półroczu 2024 roku odnotowały spadek średnio o 3% r/r, przy czym plastyfikator DOTP/Oxoviflex™ odnotował jako jedyny wzrost, o 3% r/r. Głównym czynnikiem wpływającym na umacnianie się cen Oxoviflexu była ograniczona dostępność DOTP na rynku europejskim, w tym pochodzącego z importu, oraz wzrost kosztów surowców.
Efekty ograniczeń w żegludze na Morzu Czerwonym widoczne były już z końcem 2023 roku. Pogłębianie się problemów, czyli opóźnień i wzrostu kosztów dostaw, a także ograniczenie importowanych ilości, wpływały w największym stopniu na rynek plastyfikatora DOTP, którego znaczna część zapotrzebowania w Europie pokrywana jest towarem importowanym. Europejscy producenci DOTP, pomimo braku poważniejszych zakłóceń technicznych w produkcji, przez większość I kwartału odczuwali utrudnienia po stronie dostępności oraz cen spot kwasu tereftalowego (PTA). Podobne problemy dotknęły tureckich producentów, gdyż większość wykorzystywanego surowca do produkcji plastyfikatorów zazwyczaj pochodzi z Azji. Popyt na produkty finalne, w których stosowane są plastyfikatory, pomimo ożywienia z początkiem roku w celu odbudowy zapasów, uznawany był przez niektórych przetwórców za umiarkowany. Nie miało to jednak negatywnego przełożenia na
zapotrzebowanie plastyfikatora DOTP, ponieważ przez większość raportowanego okresu zdeterminowane ono było obawami o przyszłą dostępność, co przyspieszało wzrost cen, przekraczający poziom pozostałych plastyfikatorów. Popyt bazowy na plastyfikatory DINP, DINCH, DPHP pozostawał umiarkowany i reprezentował rzeczywisty obraz rynku. W obliczu niskiej podaży DOTP producenci pozostałych plastyfikatorów w Europie podnosili stawki operacyjne, zwiększając zapasy i starając się odzyskać część rynku, który w obliczu wzrostu cen poszukiwał tańszych alternatyw. Napięta sytuacja podażowa została nieznacznie złagodzona z końcem kwartału, wraz z pojawieniem się ofert DOTP produkcji koreańskiej i informacjach od dystrybutorów o zwiększonym imporcie, który pojawił się w Europie w II kwartale. Dzięki tym dostawom, a także ze względu na zwiększenie produkcji na rynku europejskim, rynek DOTP zaczął być od początku II kwartału coraz lepiej zbilansowany. Przetwórcy przestali zgłaszać problemy z jego zakupem i nie akceptowali cen wyższych niż średnia europejska. Popyt na plastyfikatory w II kwartale był określany jako niski, ale stabilny. Kluczowym czynnikiem był brak wzrostu zapotrzebowania na plastyfikatory w przemyśle automotive oraz budowlanym, z których szczególnie ten drugi charakteryzował się standardowo znacznym wzrostem w okresie wakacyjnym.
Dostępnośc plastyfikatorów w kolejnych miesiącach powinna być w zupełności wystarczająca do pokrycia niskiego zapotrzebowania na rynku europejskim. Z powodu braku kontenerów, wydłużenia czasu dostaw oraz wzrostu kosztów frachtu import plastyfikatorów z kierunku azjatyckiego może stac się mniej pożądany, co może wpłynąć na zwiększenie zamówień u producentów lokalnych.
Notowania ceny kontraktowej propylenu na europejskim rynku w I półroczu 2024 roku odnotowały spadek średnio o 2% r/r. Średnie ceny spot propylenu jakości polimerycznej odnotowały przeciwny trend, wzrastając o 11% r/r, będąc w większym stopniu wrażliwe na ograniczoną dostępność.
Podaż surowca była ograniczona ze względu na zmniejszony wolumen importu od producentów zagranicznych oraz ograniczoną dostępność surowców propylenowych na rynku europejskim. Dodatkowo z początkiem I kwartału kilka aktywów pozostawało wyłączonych bądź doświadczyło nieplanowanych postojów. Ograniczenia wynikały również z ekonomiki produkcji wymuszającej na krakerach i rafineriach zwiększenie produkcji paliw i lżejszych surowców kosztem etylenu i propylenu. Produkcja etylenu była również ograniczona popytem. Zapotrzebowanie na propylen wzrastało z początkiem roku ze względu na ograniczenia podaży i dostaw krótkoterminowych we wcześniejszym okresie. Uczestnicy rynku wznowili aktywność starając się zabezpieczyć dostawy krótkoterminowe i dostawy służące odbudowie i zwiększeniu zapasów. Wpływ na wzrost aktywności kupujących miała również zmiana struktury kontraktowej na 2024 rok i zwiększenie udziału dostaw spot w ilościach umownych. Ożywienie popytu na produkty finalne uznawane jednak było przez niektórych uczestników rynku za niższe niż w ubiegłych latach, jednakże i ten poziom odczuwał trudności ze znalezieniem podaży surowców. Niektóre sektory niższego szczebla odnotowywały zwiększone zapotrzebowanie ze względu na utrudnienia w żegludze przez Morze Czerwone i zmianę struktury zakupów, wspierającą produkcję lokalną. Początek II kwartału nie przyniósł znaczących zmian w popycie i podaży propylenu. Większość kupujących nie miała problemu z pozyskaniem odpowiedniej ilości surowca. Popyt na propylen pozostawał na niskim poziomie, głównie z powodu wciąż niskiego zapotrzebowania na jego pochodne, spowodowanego niekorzystną sytuacją makroekonomiczną w Europie. Pod koniec II kwartału dało się zauważyć wzrost ilości transakcji spotowych, spowodowanych częściowo problemami produkcyjnymi samego propylenu, jak i jego pochodnych (PP i POSM).
Uczestnicy rynku spodziewają się niewielkiej stabilizacji i poprawy bilansu podażowo-popytowego w kolejnych miesiącach. Niestety zapowiadane wysokie temperatury mogą wymusić ograniczenia produkcyjne, a co za tym idzie zmniejszenie dostępności propylenu. Podaż propylenu z krakerów parowych może zostać ograniczona z powodu niskiego zapotrzebowania na etylen, którego spore ilości są importowane do Europy. Dodatkowo sezonowy wzrost cen benzyny również nie zachęci operatorów do maksymalizacji produkcji propylenu. Poprawa podaży może wynikać ze wznowienia produkcji propylenu w USA w jednostkach, których produkcja z początkiem roku została ograniczona lub zostały wyłączone z powodów technicznych.
Notowania ceny kontraktowej kwasu tereftalowego (PTA) na europejskim rynku w I półroczu 2024 roku odnotowały spadek o 9% r/r. podążając za zmianą ceny paraksylenu (PX).
Początkowe osłabienie się ceny kontraktowej PTA, w stosunku do zmian cen PX, tłumaczone było przez uczestników rynku potrzebą utrzymywania konkurencyjności w stosunku do tańszego importu surowców i potrzebą odzyskania utraconego w 2023 roku popytu. Jednak ze względu na dużą aktywność kupujących niedobór PTA związany z ograniczeniami i postojami europejskich jednostek, a także opóźnieniami w dostawach z Azji przez Bliski Wschód, doprowadził do znacznych wzrostów cen spot. Podaż w większości I kwartału uznawana była za niewystarczającą, pomimo iż początkowo nie odnotowano wyraźnego wzrostu popytu bazowego na produkty finalne. Wcześniej zamknięte europejskie jednostki produkcyjne PTA i PET nie wznowiły produkcji, utrzymując rynek w napięciu. W dalszej części tego okresu odnotowano wzrost popytu bazowego. Rynek przygotowywał się do sezonowych szczytów, a utrudnienia logistyczne generowały dodatkowy popyt z rynku tureckiego. Docelowo wzrastające ceny spot ponownie osłabiały pozycję konkurencyjną europejskich producentów w stosunku do importowanego z Azji surowca PTA oraz PET. Zmniejszająca się różnica między importem a cenami lokalnymi zwykle zachęca kupujących do zwiększenia zamówień u dostawców azjatyckich, a w obliczu pewnej stabilizacji utrudnień w żegludze przez Morze Czerwone, a także zatrzymania dalszych wzrostów kosztów logistycznych, ceny importowanych surowców z końcem kwartału zbliżyły się do cen lokalnych. II kwartał przyniósł stopniowe wzrosty notowań PTA, które tłumaczone były jego ograniczoną dostępnością, wzrastającymi kosztami frachtu oraz zmniejszeniem importu na rynek europejski z Meksyku oraz z Azji. Sytuacja popytowo–podażowa ulgła znacznemu pogorszeniu i część przetwórców zwracała uwagę na całkowity brak kwasu tereftalowego dostępnego do zakupu na rynku spot.
Zapotrzebowanie na PTA na rynku europejskim będzie się w kolejnych miesiącach utrzymywało na wysokim poziomie. Rynek spodziewa się poprawy dostępności, głównie za sprawą zwiększonego importu z Meksyku oraz z Azji. Kluczowe dla ilości importowanych będą jednak wysokie koszty frachtu (szczególnie z kierunku azjatyckiego), które mogą powodować niechęć do zawierania umów, co ponownie może ograniczyć podaż na rynku europejskim.
W I półroczu 2024 roku cena ropy nie zmieniła się znacznie w porównaniu do poprzednich okresów. Wzrosła o 4% r/r i spadła o 1% k/k.
Czynniki wpływające na wahania cen można podzielić na ekonomiczne i geopolityczne. Jednym z ważniejszych są decyzje banków centralnych co do wysokości stóp procentowych. Spadek inflacji i sytuacja makroekonomiczna mogłaby zachęcić banki centralne (FED i EBC) do ich obniżki. Jednak w raportowanym okresie jedynie EBC obniżył stopy o 25 pb. Analitycy przewidują, że na podobny ruch FED zdecyduje się najwcześniej we wrześniu. Niższe stopy byłyby katalizatorem wzrostu gospodarczego, co zwiększyłoby wzrost zapotrzebowania na produkty ropopochodne. Natomiast gospodarka największego importera ropy, czyli Chin, musiała się mierzyć z orzeczeniem sądu o bankructwie dużego przedsiębiorstwa działającego na rynku nieruchomości. Kolejnymi problemami chińskiej gospodarki są: zadłużenie firm z sektora nieruchomości oraz powoli ujawniający się kryzys demograficzny. Chiński rząd podjął działania stymulujące w postaci obniżenia stopy rezerw bankowych. Uczestnicy rynku jak zawsze przywiązywali dużą uwagę do informacji po posiedzeniach OPEC+. Wsparciem dla cen były decyzje o przedłużeniu ograniczenia produkcji do końca 2024 roku. Po posiedzeniu w dniu 2 czerwca 2024 roku kartel złagodził swoją politykę, umożliwiając 8 krajom członkowskim stopniowe zwiększanie produkcji począwszy od października. Spowodowało to jednorazowy spadek ceny o ok. 3 USD/bbl. Doprecyzowanie komunikatu przez urzędników saudyjskich i rosyjskich, że powrót dostaw nie jest czymś gwarantowanym, zahamowało dalszy spadek cen.
Kolejnym czynnikiem bacznie obserwowanym przez handlowców jest poziom zapasów w USA. Ich znaczny spadek w połowie czerwca wraz ze wzrostem popytu ze względu na sezon wakacyjny wpłynął na wzrost wartości baryłki. Wciąż duże znaczenie ma niestabilna sytuacja na Bliskim Wschodzie. W omawianym okresie perspektywy deeskalacji konfliktu na Bliskim Wschodzie wydawały się oddalać. Pojawiła się groźba jego rozszerzenia na jednego z dużych producentów ropy, czyli Iran, co byłoby szczególnie groźne, gdyby doprowadziło do zablokowania Cieśniny Ormuz, przez którą przechodzi około 30% światowych dostaw. Również ataki na statki w tym regionie sprawiły, ze musiały one pokonywać dłuższą trasę, co znacznie wydłużyło czas dostaw, podniosło koszt frachtu, jak również zmniejszyło dostępność tankowców. W połowie lipca pojawiła się szansa na zawieszenie broni w tym rejonie. Sekretarz stanu USA poinformował, że długo oczekiwany rozejm między stronami konfliktu jest w zasięgu ręki. Kolejny czynnik to wojna w Ukrainie. Odwetowe ataki ukraińskich dronów na rosyjską infrastrukturę do przerobu ropy sprawiły czasowe wyłączenie 15% zdolności produkcyjnych tego kraju i spowodowały wzrost ceny paliwa na lokalnym rynku o ok. 30%.
Międzynarodowa Agencja Energetyczna (IEA) podała w swoim raporcie, że wzrost światowego popytu na ropę naftową spowolni do nieco poniżej 970 tys. bbl/d w tym roku. Agencja obniżyła również prognozę wzrostu na przyszły rok o 50 tys. bbl/d do 980 tys. bbl/d, w stosunku do poprzedniej prognozy. Przyczyną tego stanu będzie mniejsza konsumpcja w Chinach spowodowana problemami gospodarczymi. Dużo bardziej optymistyczne prognozy opublikował OPEC+. Organizacja przewiduje, że popyt na ropę wzrośnie w tym roku o 2,25 mln bbl/d, czyli ponad dwukrotnie więcej niż prognozowała IEA, przy czym znaczną część tego wzrostu zapewnią Chiny. Jednocześnie IEA podała, że wzrost podaży ropy naftowej w tym roku wyniesie 770 tys. bbl/d, co zwiększy całkowitą podaż do rekordowego poziomu 103 mln bbl/d. Wzrost zapewnią głównie USA, Kanada, Brazylia i Gujana.

Źródło: opracowanie własne
Średnia wartość benchmarku cenowego siarki w I połowie 2024 roku wyniosła 71 USD/t FOB Vancouver, co oznacza spadek o 31% r/r. W II kwartale 2024 roku cena kształtowała się na poziomie 74 USD/t FOB, tj. wyższym o 8% k/k.
Średnia wartość benchmarku cenowego siarki płynnej Delivered Benelux, rozliczanej umowami kwartalnymi, w I połowie 2024 roku wyniosła 122 USD/t i spadła o 10% r/r. W II kwartale 2024 roku wartość kontraktu była wynosiła 132 USD/t, tj. co oznacza wzrost o 18% k/k.
Do połowy lutego 2024 roku odnotowano spadki cen siarki spot. Handlowcy obniżali ceny, aby rozlokować swoje wolumeny. Znaczna część tonażu na luty została sprzedana z wyprzedzeniem w związku z oczekiwanym spadkiem globalnej aktywności handlowej, który zwykle towarzyszy okresowi Księżycowego Nowego Roku. Powrót uczestników na rynek w drugiej części I kwartału, a także doniesienia o nieodległym wznowieniu eksportu nawozów fosforowych z Chin, przysłużyły się do odwrócenia tendencji i globalnego umocnienia cen siarki jako kluczowego surowca.
W II kwartale 2024 roku uwidaczniały się różnice cenowe, w związku z utrzymującymi się opóźnieniami wynikającymi z problemów na Morzu Czerwonym i Kanale Panamskim pomiędzy niektórymi regionami geograficznymi.
Europejski rynek siarki pozostawał napięty od strony podażowej. Produkcja lokalnych rafinerii była ograniczona przez kombinację przestojów, prac remontowych, wykorzystywania niskosiarkowego surowca i niedoboru jego kwaśnej siarkowej odmiany, w rezultacie opóźnień dostaw przez rejon Morza Czerwonego i zakazu importu rosyjskiej ropy. W efekcie importowany surowiec docierał do Europy po bardzo wysokich cenach, a wielu lokalnych producentów konsumujących siarkę działało na zredukowanych wskaźnikach operacyjnych.
Kontrakty siarki płynnej w Europie na II kwartał 2024 roku zostały zawarte średnio 20 USD/t powyżej cen obowiązujących w poprzedzającym kwartale. Strona podażowa dążyła do mocniej zaakcentowanego, na tle innych regionów, wzrostu w stosunku do I kwartału ze względu na niedobory i wyższe oferty na rynku spot w regionie.
Ceny spot siarki stałej na rynkach światowych prawdopodobnie wzrosną w kolejnych miesiącach. Wsparcia udzieli im popyt kluczowych rynków importowych i umacniający się rynek nawozów fosforowych typu DAP i MAP.
Od stycznia 2024 roku w Europie utrzymuje się niedobór siarki płynnej. W rezultacie importowane wolumeny docierają do regionu po wygórowanych cenach, a wielu lokalnych producentów konsumujących siarkę działa na zredukowanych wskaźnikach operacyjnych. Ograniczenia podaży mają się utrzymać w perspektywie kilku kolejnych tygodni.
Negocjacje kontraktów na dostawy w III kwartale 2024 roku dobiegły końca. Podczas gdy niektóre zostały uzgodnione na jednakowym poziomie k/k, inne sfinalizowano o 10 USD/t powyżej stawki z II kwartału 2024 roku. To sprawia, że dostawy europejskiej siarki płynnej z regionalnych rafinerii do lokalnych konsumentów kosztować będą średnio 128,5-144,5 USD/t CFR Benelux dla większych ładunków transportowanych barkami i koleją, a dla mniejszych, przewożonych głównie ciężarówkami, 170,5-187,5 USD/t CPT NW Europe.

Źródło: opracowanie własne
W I połowie 2024 roku średnie ceny bieli tytanowej FD NWE EUR/t były niższe o 7% r/r. W II kwartale 2024 roku średnie ceny bieli tytanowej FD NWE EUR/t odnotowały wzrost 2% k/k. Uwaga rynku bieli tytanowej skupiona była głównie na zaawansowaniu prac dotyczących postępowania antydumpingowego UE przeciwko importowi z Chin, co miało wpływ na bierną postawę uczestników rynku. Ogłoszone stawki ceł były znacznie powyżej spodziewanych poziomów i wynoszą od 14,4% do 39,7%, przy czym większość przekracza 35%, co stawia chińskich eksporterów w wyraźnie niekorzystnej sytuacji (szczególnie, że podobną procedurę rozpoczęły Indie), zapewniając jednocześnie wsparcie dla europejskich producentów. Pomimo wejścia w życie ceł w połowie lipca, ich oddziaływanie będzie ograniczone przez fakt, iż w europejskich składach znajdują się znaczne wolumeny produktu zaimportowanego z Chin wcześniej. Jego ilość według analityków będzie wystarczająca co najmniej do końca III kwartału 2024 roku. Już przed ogłoszeniem ceł na rynku pojawiły się sygnały o przesunięciu zakupów w kierunku zachodnich dostawców, a po ogłoszeniu ceł trend ten przybrał na sile. Od chińskich producentów będzie zależało czy utrzyma się dłużej. Na rynku pojawiają się informacje o możliwości przejęcia przynajmniej części kwoty cła przez chińskich dostawców. W przypadku niepowodzenia w ulokowaniu wolumenu na innych rynkach lub braku wzrostu popytu na rynku krajowym producenci, szczególnie mniejsi, będą zmuszeni do znacznego obniżenia ceny spot lub nawet do podjęcia działań restukturyzacyjnych. W raportowanym okresie rynek chiński musiał mierzyć się z wieloma problemami, w tym z niewypłacalnością czołowego przedstawiciela i nadmiernym zadłużeniem pozostałych deweloperów działających na rynku nieruchomości, a także niekorzystnymi zmianami demograficznymi. Próbując temu przeciwdziałać chińscy decydenci wprowadzili środki stymulujące w postaci m.in. obniżenia stóp procentowych, co miało pobudzić rynek nieruchomości, który jest głównym odbiorcą bieli tytanowej. Niestabilna sytuacja w rejonie Bliskiego Wschodu spowodowała znaczny wzrost stawek frachtu i wydłużyła trasę frachtowców zmniejszając jednocześnie ich dostępność.
Na rynku bieli tytanowej w Europie odnotowano nieznaczny wzrost popytu, który według większości uczestników był spowodowany postępowaniem antydumpingowym i uzupełnianiem zapasów. Potwierdzenie tego można znaleźć we wskaźnikach sektora budownictwa. Zarówno w Europie, jak i w USA, kształtują się one na niskich poziomach. Wraz z upływem czasu i napływem kolejnych danych z gospodarek UE i USA słabły nadzieje na większe obniżki stóp. W I połowie 2024 roku jedynie EBC zdecydował się na ich obniżkę. W przypadku FED analitycy spodziewali się obniżek najwcześniej na przełomie I i II kwartału. Zauważalny był pewien rozdźwięk w spojrzeniu na sytuację na rynku pomiędzy stroną podażową a popytową. Ta pierwsza informowała o optymistycznych prognozach i zwiększała wskaźnik wykorzystania zdolności produkcyjnych, natomiast druga była bardziej sceptyczna i informowała, że wzrost nie wskazuje na trwały trend rosnącego popytu bazowego, ale jest wynikiem sezonowości i uzupełnianiem zapasów. W przypadku wpływu ceł antydumpingowych w UE na rynek USA może być on dwojaki. Cła na import bieli z Chin do USA są obecnie niższe niż te w Europie, jednak ich poziom również jest wysoki, niemniej może to skłonić chińskich producentów do próby ulokowania tam większej ilości ładunków. Z drugiej strony producenci mający swoje instalacje w USA i w Meksyku mogą się starać zwiększyć swój udział w rynku europejskim w miejsce producentów z Chin.
W kolejnych miesiącach bardzo ważny dla układu sił na rynku będzie sposób, w jaki chińscy producenci zareagują na cła. Jeżeli faktycznie przejmą na siebie ich część lub całość, ich towary nadal mogą być atrakcyjne dla kupców europejskich, zwłaszcza w sytuacji poprawy popytu na biel w Europie i ograniczonej podaży lokalnej. Ważne będzie również, jak rozwinie się sytuacja na Bliskim Wschodzie. Ewentualny rozejm może doprowadzić do spadku stawek frachtu i cen surowców (ropy i LNG). Kolejny czynnik to zachowanie głównych banków centralnych. Obniżka stóp mogłaby pobudzić rynki będące głównymi odbiorcami bieli.
Siarczan żelaza jest produktem ubocznym powstającym przy produkcji bieli tytanowej i stali. Podobnie jak w przypadku I kwartału 2024 roku, na początku II kwartału obserwowano znaczące zapotrzebowanie na surowiec do zastosowania nawozowego. Trend ten utrzymywał się jeszcze przez kwiecień i maj, natomiast w czerwcu można było zobaczyć zdecydowany spadek odbiorów związany z końcem sezonu nawozowego. Sektor cementowy już od początku II kwartału wykazywał wzmożenie zapotrzebowania, ale największy poziom można było zaobserwować od połowy maja. Wynika to z faktu, że część cementowni zakończyła postoje przed sezonem i rozpoczęła intensywne procesy produkcyjne. Co więcej w okresie letnim rozpoczyna się sporo inwestycji budowlanych na rynku, co odzwierciedla się w wyżej opisanym zapotrzebowaniu. W kolejnych miesiącach przewiduje się dalsze wzmożone odbiory z sektora cementowego.
W dalszym ciągu można zaobserwować presję cenową ze strony dostawców chińskich, szczególnie na materiały suszone, pomimo stale utrzymującego się problemu z transportem przez Kanał Sueski. Materiał chiński mimo wszystko w dalszym ciągu stanowi znaczącą konkurencję dla materiału od producentów europejskich.

Notowania cen bieli tytanowej, ilmenitu i szlaki
Źródło: opracowanie własne
W okresie od stycznia do kwietnia 2024 roku ceny szlaki tytanowej w Chinach charakteryzowały się trendem wzrostowym. Było to następstwem wzrostu ceny ilmenitu i kosztów energii. W późniejszym okresie ceny się ustabilizowały. Producenci realizowali głównie dostawy zakontraktowane wcześniej. Na rynku spot zawierano niewiele transakcji, ponieważ podaż była wystarczająca, a producenci nie byli skłonni obniżać ceny ze względu na i tak już niską rentowność swojej produkcji.
Ceny ilmenitu w I półroczu 2024 roku, podobnie jak ceny szlaki, rosły przez pierwszą część okresu. Później nastąpiła ich stabilizacja, jednak popyt na ilmenit wykazywał oznaki spowolnienia, ponieważ przedsiębiorstwa, ze względu na osłabienie sytuacji na rynku bieli tytanowej, próbowały negocjować niższą cenę. Producenci ze względu na zbliżające się zmniejszenie podaży byli skłonni raczej utrzymać wysokie ceny, co spowodowało, że zawarto niewiele transakcji.
Sytuację na rynku w nadchodzących okresach, podobnie jak w przypadki bieli tytanowej, będzie kształtować zachowanie się producentów i odbiorców w odpowiedzi na cła wprowadzone przez UE na import bieli z Chin.
Początek 2024 roku to powolny powrót uczestników rynku po przerwie świątecznej. Nadal obserwowane były problemy logistyczne i rosnące koszty transportu oraz ubezpieczeń wynikające z zagrożeń bezpieczeństwa w Kanale Sueskim. Popyt nieznacznie się poprawił, głównie w wyniku uzupełniania zapasów, jednak ogólne perspektywy popytu pozostały niepewne. Wydatki konsumenckie w Europie zostały ograniczone przez wysokie stopy procentowe i kryzys kosztów utrzymania gospodarstw domowych, szczególnie w zeszłym roku. Sektor budowlany, kluczowy dla popytu na melaminę, nadal borykał się z trudnościami. Branża budowlana znajduje się obecnie w fazie kurczenia się, a strefa euro odnotowała spadek aktywności. Podwyższone stopy procentowe i inflacja sprawiły, że nowe projekty budowlane są dla przedsiębiorstw budowlanych drogie, co przyczynia się do dalszego pogorszenia koniunktury.
Ograniczona europejska podaż, w połączeniu ze zmniejszonym importem oraz dalszym jej zmniejszeniem z powodu planowanych przestojów remontowych i ograniczeń produkcji w I półroczu 2024 roku w Austrii, Niemczech i Polsce, były głównymi czynnikami napędzającymi w raportowanym okresie wzrost cen spot i kontraktowych. Ten trend spowodował, że przekroczony został minimalny próg cła antydumpingowego (ADD) wynoszący 1 153 EUR/t, co z kolei otworzyło okno arbitrażowe dla tańszego produktu z Azji. W II kwartale do Europy zaczęły napływać materiały importowe zarezerwowane w kwartale poprzednim. Przywrócono również produkcję w Austrii i Polsce, co znacznie poprawiło dostępność produktu. W rezultacie ceny spot zaczęły notować spadki.
W perspektywie kilku następnych miesięcy wysokie koszty transportu i opóźnione terminy dostaw mogą jednak skutecznie uniemożliwić dalszy napływ zewnętrznego produktu do Europy, w powiązaniu z obserwowaną zmniejszającą się luką cenową między produktem lokalnym i zagranicznym. Ceny gazu, które szczególnie w czerwcu wykazywały dość silny trend wzrostowy, znów zaczęły wywierać niekorzystny wpływ na koszty produkcji w Europie, co również może spowodować ograniczenia produkcji europejskich producentów i doprowadzić do spadku dostępności melaminy w regionie.
W Egipcie ogłoszono plany budowy fabryki melaminy. Instalacja ma zostać oddana do użytku do 2027 roku, a jej nominalna zdolność produkcyjna wyniesie 60 tys. t/r. Fabryka będzie zlokalizowana w pobliżu dzielnicy Helwan, na południe od Kairu.
Ceny kontraktowe melaminy, z uwagi na niestabilną sytuację makroekonomiczną i rynkową, ustalane były w raportowanym okresie przez uczestników rynku w ujęciu miesięcznym i na koniec II kwartału 2024 roku zostały ustalone retrospektywnie, odzwierciedlając skumulowaną sumę trzymiesięcznych zmian kontraktów, które można było potwierdzić. Ostatecznie cena kontraktowa melaminy w II kwartale 2024 roku została ustalona na średnim poziomie 2 640 EUR/t FD NWE, co oznaczało wzrost na poziomie 175 EUR/t, tj. o 7% r/r, oraz spadek o 50 EUR/t, czyli o 2% k/k. W przypadku cen spot w analizowanym kwartale odnotowano spadek o 11% r/r i wzrost o 1% k/k.

Źródło: opracowanie własne
Zapotrzebowanie na gaz w Europie w I półroczu 2024 roku wyniosło 172 mld m3 , czyli było o 25% niższe niż średnia w tym samym okresie w latach 2017–2021, natomiast r/r jego spadek wyniósł 3%. Głównymi przyczynami niższego zapotrzebowania były: łagodniejsza pogoda i niższe zużycie gazu w sektorze mieszkaniowym oraz kontynuowanie działań w ramach RePowerEU mających na celu zmniejszenie konsumpcji. Należy wspomnieć o znacznym spadku zużycia gazu do produkcji energii (o 20% r/r), co miało swoją przyczynę we wzroście produkcji energii z wiatru (o 13%), energii słonecznej (o 15%) oraz z hydroelektrowni (o 25%). Wskazuje to na poleganiu Europy w coraz większym stopniu na źródłach zależnych od mocno nieprzewidywalnej pogody. Jednocześnie wzrosło zużycie gazu przez przemysł (o 10%), jednak jest to nadal poniżej poziomu sprzed kryzysu. Jeżeli chodzi o podaż w raportowanym okresie, to dostawy LNG dorównywały dostawom z Norweskiego Szelfu Kontynentalnego i razem odpowiadały za 2/3 konsumpcji gazu w UE.
Bieżący rok europejskie giełdy gazu rozpoczęły z cenami gazu na poziomie 35 EUR/MWh, by spaść do 23 EUR/MWh pod koniec lutego i systematycznie rosnąc wracając na koniec czerwca do poziomu z początku roku. Średnia cena gazu (TTF DA) w I półroczu 2024 roku była niższa o 34% r/r i o 20% niższa niż w II półroczu 2023 roku.
W wyniku stopniowego wzrostu udziału LNG, kosztem gazu rosyjskiego, Europa stała się globalnym graczem na tym rynku, co powoduje, że jest w większym stopniu narażona na duże fluktuacje cen będące wynikiem zarówno czynników ekonomicznych, jak i geopolitycznych. Do najważniejszych czynników należy zaliczyć poziom produkcji instalacji LNG u największych eksporterów z USA, Australii i Kataru. Pojawiające się ograniczenia, będące wynikiem awarii lub konserwacji zakładów skraplających LNG, powodowały wzrosty cen, a ich zakończenie - spadek. Charakterystycznym przykładem są tu awarie, jakie miały miejsce w maju i czerwcu na australijskich instalacjach dostarczających gaz odbiorcom w Azji. Brak dostaw w połączeniu ze spadkiem zapasów
gazu spowodowanych zwiększoną produkcją energii z gazu, w związku z upałami w tamtym rejonie świata, doprowadził do konkurowania pomiędzy Europą i Azją o dostawy spot LNG z USA i wzrost cen gazu także w Europie, podobnie jak ograniczenia w transporcie LNG przez Kanały Panamski i Sueski. Pierwsze z powodu niskiego stanu wody, drugie jako efekt konfliktu pomiędzy Izraelem i Hamasem. Ponadto kraje UE przyjęły 14. pakiet sankcji nałożonych na Rosję, który po raz pierwszy uderza w eksport rosyjskiego gazu. Ograniczenia dotyczą eksportu LNG poprzez zakaz jego przeładunków w portach UE.
Równie istotnym czynnikiem wpływającym na zmienność cen jest poziom dostaw gazociągowych, zwłaszcza z Norwegii. Praktycznie w każdym miesiącu występowały zmiany w wielkości przepływów będące wynikiem awarii lub planowanych konserwacji. Równoległe awarie na kilku złożach na początku czerwca wywindowały notowania gazu do poziomu blisko 38 EUR/MWh, najwyższego od początku roku. Także zbombardowanie przez Rosję magazynów gazu na Ukrainie spowodowało wzrost notowań. Jednocześnie Ukraina poinformowała, że nie zamiera przedłużać umowy z Rosją na tranzyt gazu po 2024 roku, co może mieć wpływ na zaopatrzenie w gaz państw na południe od Polski.
Najważniejszym czynnikiem bezpośrednio odziałującym na rynek europejski była jednak pogoda. Łagodna zima w połączeniu z wysoką wietrznością ograniczyły zużycie gazu i pozwoliły zakończyć sezon zimowy z rekordowo wysokimi jego zapasami. Poziom zatłoczenia magazynów na początek września przekraczał 92% pojemności, co oznacza osiągnięcie celu na listopad ponad dwa miesiące przed planowanym terminem.
Korzystne czynniki fundamentalne, na które składają się: słaby popyt, solidne dostawy oraz wysokie stany magazynowe, powinny stabilizować sytuację na rynku w drugiej części roku. Jednocześnie na rynku mogą wystąpić zdarzenia, których nie można przewidzieć. Atak ukraiński na Rosję na początku sierpnia 2024 roku spowodował wzrost notowań cen gazu do poziomów najwyższych od grudnia 2023 roku. Rosnące napięcia geopolityczne, zarówno na Bliskim Wschodzie, jak i na granicy rosyjsko-ukraińskiej, pozostaną jednymi z kluczowych czynników mających wpływ na wahania cen.

* bez przesyłu
Źródło: opracowanie własne
W I półroczu 2024 roku średnia cena energii (IRDN) spadła o 20% w stosunku do II półrocza 2023 roku i o 34% r/r. Głównymi czynnikami wpływającymi na wahania ceny w tym okresie były: ceny praw do emisji CO2, ceny gazu, ceny węgla oraz wahania w produkcji energii z OZE, szczególnie z wiatru.
Na początku raportowanego okresu nastąpił spadek cen EUA na skutek wystawienia przez UE większej liczby uprawnień EUA oraz przez mniejszą produkcję energii z węgla. Początek II kwartału charakteryzował się wzrostem cen uprawnień oraz wzrostem cen węgla. Trend ten został zahamowany w czerwcu. Wzrost mocy zainstalowanej w panelach fotowoltaicznych powodował, że produkcja energii z tego źródła osiągnęła bardzo wysokie poziomy. Niestety zbyt duża generacja przy braku możliwości magazynowania lub eksportu zmuszała Polskie Sieci Elektroenergetyczne do czasowego wyłączania OZE. W marcu było to 36 GWh, natomiast w maju już 239 GWh. Nie przeszkodziło to OZE osiągnąć w maju jednego z najwyższych udziałów produkcji energii ogółem, na poziomie 36%. Wzrost generacji energii z OZE oraz spadek zapotrzebowania głównie ze strony przemysłu wzmacniały trend spadkowy cen energii elektrycznej. W I połowie 2024 roku ceny energii spadły r/r na większości głównych europejskich rynkach energii elektrycznej. Najniższą cenę zanotował rynek hiszpański.
Produkcja energii z fotowoltaiki również wzrastała, na skutek przyrostu mocy zainstalowanych paneli oraz korzystnych warunków pogodowych. Według danych Eurelectric 74% energii elektrycznej wyprodukowanej w UE w I połowie 2024 roku pochodziło ze źródeł odnawialnych i niskoemisyjnych, dla porównania w 2023 roku wskaźnik ten wynosił 68%. OZE były odpowiedzialne za ponad 50% całej produkcji energii, energia jądrowa 24%, węgiel 9%, a gaz za 13%. Dla dwóch ostatnich surowców były to najniższe wskaźniki w analogicznym okresie w historii. Tak duży udział OZE w zabezpieczeniu potrzeb Europy w energię był możliwy również dzięki spadkowi zużycia.
W I półroczu 2024 roku było ono niższe o 3% w porównaniu do I półrocza 2022 roku. Przyczynami tego stanu rzeczy były: przenoszenie produkcji za granicę, wyższe temperatury, oszczędności energii i słaby wzrost gospodarczy.
Ceny energii elektrycznej w Europie Środkowej są zazwyczaj wyższe niż ceny w Niemczech, Francji czy Hiszpanii, co jest spowodowane głównie uwarunkowaniami infrastrukturalnymi, czyli niższym poziomem mocy przesyłowych na połączeniach miedzy państwami pomiędzy Europą Zachodnią a Europą Środkową. Średnia cena energii w Polsce w I półroczu 2024 roku była o 27% wyższa niż w Niemczech i o 21% wyższa niż w Czechach. W Niemczech odnawialne źródła energii pokryły 58% zużycia energii w raportowanym okresie. Produkcja z paliw kopalnych spadła ogółem o 15%, a węgla brunatnego o 25% (jego udział to 21% w całości produkcji energii). Energia z wiatru stanowiła 34% produkcji energii elektrycznej w Niemczech, a 15% pochodziło z instalacji słonecznych.
Niemcy dążą do tego, aby do 2030 roku 80% energii pochodziło z OZE, przy czym wiatr jest uważany za najważniejsze źródło. Rząd Niemiec w I kwartale 2024 roku podjął decyzję o wyłączeniu 15 elektrowni węglowych o łącznej mocy 4,4 GW. Niestety wraz z rozwojem OZE zaczęły pojawiać się problemy. Spadający popyt powodował trudności z zagospodarowaniem produkcji energii ze źródeł zależnych od pogody. Coraz częstsze są przypadki, gdy cena energii na rynku dnia następnego dla danej godziny wynosi 0 EUR/MWh lub poniżej. Rekordowe poziomy okresów ujemnych cen wystąpiły w Niemczech, Holandii, Finlandii i w niektórych krajach nordyckich. Chiny nadal będą polegać na elektrowniach węglowych, pomimo że są największym na świecie inwestorem w OZE. W 2023 roku zatwierdziły one budowę elektrowni węglowych o mocy 114 GW, co stanowiło 10% wzrost w porównaniu do pozwoleń wydanych rok wcześniej.

Notowania cen energii elektrycznej
* IRDN - Cena średnia ważona wolumenem ze wszystkich transakcji na sesji giełdowej, liczona po dacie dostawy dla całej doby Źródło: opracowanie własne
Średnia cena węgla ARA w I półroczu 2024 roku była niższa o 17% r/r i 9% k/k. Początek roku to spadek cen spowodowany przez mniejsze zapotrzebowanie na węgiel ze względu na ciepłą zimę, niskie wskaźniki wzrostu gospodarczego i znaczną generację energii z OZE, szczególnie z wiatru (we Francji z atomu). Skokowy wzrost ceny w marcu miał swoje źródło w sankcjach nałożonych przez USA na rosyjskie spółki oraz zawalenie się mostu w Baltimore, co zablokowało eksport węgla z terminali Consol i Curtis Pier. Dostawy zostały wznowione 20 maja, co stanowiło jeden z czynników powodujący spadek cen pod koniec I półrocza. Również fala zimna w Chinach i związane z tym kłopoty z logistyką były wsparciem dla cen pod koniec I kwartału. W II kwartale wahania cen były mniejsze. W kwietniu i w maju ceny otrzymywały wsparcie głównie z rynków Azji Południowo-Wschodniej i Chin. Fala upałów, która tam wystąpiła, spowodowała skokowy wzrost zapotrzebowania na energię do celów chłodniczych. Dodatkowo susza w Chinach zmniejszyła produkcję energii z elektrowni wodnych, mających duży udział w miksie energetycznym. Kolejnym czynnikiem były burze i ulewy w Australii, co mogło zakłócić wydobycie i logistykę dostaw węgla, ponieważ jest on tam pozyskiwany głównie metodą odkrywkową. Do spadku cen w czerwcu przyczyniło się nadejście pory monsunowej w Azji, co pociągnęło za sobą spadek temperatury i zwiększenie produkcji w energii w hydroelektrowniach w Chinach. Te same przyczyny zmniejszyły zapotrzebowanie na węgiel u drugiego największego importera, tj. Indii.
W raportowanym okresie Europa zmniejszyła zapotrzebowania na węgiel energetyczny. Jego import spadł w I półroczu 2024 roku o 60% r/r ze względu na łagodną pogodę i coraz większy udział OZE w produkcji energii. Zapasy w terminalach ARA spadły z 6,0 do 5,5 mln t. Główne kierunki importu węgla to: Kolumbia (3,7 mln t), USA (2 mln t) i RPA (1,8 mln t). Według analityków popyt pozostanie słaby aż do nadejścia sezonu grzewczego 2024/2025. Według niemieckich analityków nadejście srogiej zimy mogłoby sprawić, że zapasy gazu wyczerpią się już w lutym, co zmusiłoby do zwiększonej generacji z węgla i podniesienia jego ceny.
Według raportu DNV zużycie węgla w Chinach nieznacznie wzrośnie w ciągu 2 lat, a następnie spadnie o 1/3 do 2040 roku. W 2050 roku poziom zużycia będzie stanowił około 25% wartości maksymalnej, jednak na razie Chiny ogłosiły plany budowy 70 GW mocy w elektrowniach węglowych, a wycofały 3,7 GW. Produkcja w 2024 roku powinna się utrzymywać na mniej więcej na stałym poziomie, po wzroście o 3% rok wcześniej.
Według opracowania agencji EIA za 2 lata źródła niskoemisyjne będą stanowić 50% światowego miksu energetycznego. Technologie te będą wypierać węgiel. Ta sama agencja informuje, że spośród paliw kopalnych to węgiel będzie najszybciej tracił na znaczeniu, a szczyt jego wykorzystania już minął. W 2023 popyt na węgiel po raz pierwszy przekroczył 8,5 mld t, jednak występują duże różnice miedzy krajami. Spadek popytu na poziomie 20% wystąpił w USA i UE, a wzrost w Chinach i Indiach, odpowiednio o 5% i 8%. Agencja prognozuje, że popyt na węgiel w 2026 roku będzie 3% niższy niż w 2023 roku, a do 2050 roku spadnie o 40%. Jednak zależeć to będzie od rozwoju OZE w Chinach, Indiach, Indonezji, ponieważ te trzy kraje odpowiadają za 70% wydobycia węgla.


Źródło: opracowanie własne
Skonsolidowane wyniki finansowe Grupy Azoty
| Wyszczególnienie | I pół. 2024 | I pół. 2023 | zmiana | zmiana % |
|---|---|---|---|---|
| Przychody ze sprzedaży | 6 742 945 | 7 386 299 | (643 354) | (8,7) |
| Koszty wytworzenia/nabycia sprzedanych produktów, towarów |
||||
| i materiałów | (6 275 717) | (8 059 305) | 1 783 588 | (22,1) |
| (Strata)/Zysk brutto ze sprzedaży | 467 228 | (673 006) | 1 140 234 | 169,4 |
| Koszty sprzedaży | (540 399) | (474 111) | (66 288) | 14,0 |
| Koszty ogólnego zarządu | (527 626) | (487 065) | (40 561) | 8,3 |
| (Strata)/Zysk ze sprzedaży | (600 797) | (1 634 182) | 1 033 385 | 63,2 |
| Zysk/(Strata) na pozostałej działalności | ||||
| operacyjnej | 3 644 | 230 999 | (227 355) | (98,4) |
| (Strata)/Zysk na działalności operacyjnej | (597 153) | (1 403 183) | 806 030 | 57,4 |
| Przychody/(Koszty) koszty finansowe netto |
(222 200) | 107 182 | (329 382) | (307,3) |
| Zysk z udziałów w jednostkach stowarzyszonych wycenianych metodą |
||||
| praw własności | 13 899 | 13 130 | 769 | 5,9 |
| (Strata)/Zysk przed opodatkowaniem | (805 454) | (1 282 871) | 477 417 | 37,2 |
| Podatek dochodowy | 57 059 | 184 450 | (127 391) | (69,1) |
| (Strata)/Zysk netto | (748 395) | (1 098 421) | 350 026 | 31,9 |
| EBIT | (597 153) | (1 403 183) | 806 030 | 57,4 |
| Amortyzacja | 416 015 | 397 515 | 18 500 | 4,7 |
| Odpisy aktualizujące | 2 576 | (3 007) | 5 583 | 185,7 |
| EBITDA | (178 562) | (1 008 675) | 830 113 | 82,3 |
| Źródło: Opracowanie własne. |
EBIT w ujęciu segmentów
| I półrocze 2024 | Agro | Tworzywa | Chemia | Energetyka | Pozostałe |
|---|---|---|---|---|---|
| Przychody zewnętrzne ze | |||||
| sprzedaży | 4 043 339 | 1 044 367 | 1 276 480 | 240 568 | 138 191 |
| EBIT | (284 414) | (126 755) | (191 497) | 1 403 | 4 110 |
| EBITDA | (74 358) | (97 447) | (152 634) | 65 327 | 80 550 |
| I półrocze 2023 | Agro | Tworzywa | Chemia | Energetyka | Pozostałe |
|---|---|---|---|---|---|
| Przychody zewnętrzne ze sprzedaży |
4 189 772 | 633 919 | 1 427 639 | 805 866 | 329 103 |
| EBIT | (856 121) | (263 936) | (357 434) | (10 539) | 84 847 |
| EBITDA | (660 087) | (233 406) | (313 831) | 45 393 | 153 256 |
Źródło: Opracowanie własne.

Źródło: Opracowanie własne.
Struktura przychodów ze sprzedaży według segmentów operacyjnych

Źródło: Opracowanie własne.
W I półroczu 2024 roku przychody ze sprzedaży w Segmencie Agro wyniosły 4 043 339 tys. PLN i stanowiły 60,0% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. W porównaniu do I półrocza 2023 roku poziom przychodów
zmniejszył się o 3,5%, przy jednoczesnym zwiększonym udziale segmentu w przychodach ogółem Grupy o 3,3 pp. Na działalności Segmentu Agro odnotowano stratę na działalności operacyjnej (EBIT) w wysokości 284 414 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA. Sprzedaż na rynku krajowym stanowiła 54% łącznej sprzedaży produktów segmentu.
Przychody ze sprzedaży w I półroczu 2024 roku w Segmencie Tworzywa wyniosły 1 044 367 tys. PLN i stanowiły 15,5% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. Wartość przychodów segmentu w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego zwiększyła się o 64,7%. Na działalności tego segmentu odnotowano stratę na działalności operacyjnej w wysokości 126 755 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA. Sprzedaż na rynkach zagranicznych stanowiła 72% łącznych przychodów ze sprzedaży produktów segmentu.
W I półroczu 2024 roku przychody ze sprzedaży w Segmencie Chemia wyniosły 1 276 480 tys. PLN i były niższe od przychodów uzyskanych w porównywalnym okresie roku poprzedniego o 10,6%. Udział Segmentu Chemia w całości osiąganych przychodów kształtuje się na poziomie 18,9%. Na działalności tego segmentu odnotowano stratę na działalności operacyjnej na poziomie 191 497 tys. PLN oraz ujemny wynik EBITDA. Sprzedaż na rynkach zagranicznych stanowiła 57% sprzedaży ogółem produktów segmentu.
Przychody ze sprzedaży w Segmencie Energetyka w I półroczu 2024 roku wyniosły 240 568 tys. PLN i stanowiły 3,6% całkowitych przychodów ze sprzedaży Grupy Azoty. Przychody segmentu zmniejszyły się w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego o 70,1%. Wygenerowany wynik EBIT segmentu był dodatni i wyniósł 1 403 tys. PLN oraz dodatni wynik EBITDA.
W Segmencie Pozostałe w I półroczu 2024 roku odnotowano przychody ze sprzedaży na poziomie 138 191 tys. PLN, które spadły o 58,0% w porównaniu do przychodów uzyskanych w analogicznym okresie roku ubiegłego. Stanowią one 2,0% całkowitych przychodów ze sprzedaży. Na działalności segmentu odnotowano stratę ze sprzedaży, a wygenerowany wynik EBIT był dodatni i wyniósł 4 110 tys. PLN.
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | zmiana r/r | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Amortyzacja | 414 047 | 395 305 | 18 742 | 4,7 |
| Zużycie materiałów i energii | 4 522 557 | 5 847 885 | (1 325 328) | (22,7) |
| Usługi obce | 720 637 | 632 629 | 88 008 | 13,9 |
| Wynagrodzenia, narzuty i pozostałe świadczenia |
1 056 488 | 1 098 504 | (42 016) | (3,8) |
| Podatki i opłaty | 410 313 | 260 995 | 149 318 | 57,2 |
| Pozostałe koszty rodzajowe | 80 210 | 88 294 | (8 084) | (9,2) |
| Razem | 7 204 252 | 8 323 612 | (1 119 360) | (13,4) |
Źródło: Opracowanie własne.
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | |
|---|---|---|
| Amortyzacja | 5,7 | 4,7 |
| Zużycie materiałów i energii | 62,8 | 70,3 |
| Usługi obce | 10,0 | 7,6 |
| Wynagrodzenia, narzuty i poz. świadczenia |
14,7 | 13,2 |
| Podatki i opłaty | 5,7 | 3,1 |
| Pozostałe koszty rodzajowe | 1,1 | 1,1 |
| Razem | 100,0 | 100,0 |
Źródło: Opracowanie własne.
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | zmiana r/r | zmiana % | |
|---|---|---|---|---|
| Aktywa trwałe, w tym: | 17 471 481 | 18 115 849 | (644 368) | (3,6) |
| Rzeczowe aktywa trwałe | 13 803 073 | 14 412 897 | (609 824) | (4,2) |
| Wartości niematerialne | 885 077 | 928 285 | (43 208) | (4,7) |
| Aktywa z tytułu prawa do użytkowania | 772 982 | 786 639 | (13 657) | (1,7) |
| Pozostałe należności | 758 993 | 661 655 | 97 338 | 14,7 |
| Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego |
635 179 | 466 059 | 169 120 | 36,3 |
| Pochodne instrumenty finansowe | 153 619 | 394 360 | (240 741) | (61,0) |
| Wartość firmy | 280 579 | 289 481 | (8 902) | (3,1) |
| Aktywa obrotowe, w tym: | 6 272 971 | 7 904 016 | (1 631 045) | (20,6) |
| Zapasy | 2 067 660 | 2 605 887 | (538 227) | (20,7) |
| Prawa majątkowe | 1 561 326 | 2 204 890 | (643 564) | (29,2) |
| Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe |
1 754 785 | 1 592 115 | 162 670 | 10,2 |
| Środki pieniężne i ich ekwiwalenty | 847 447 | 1 405 681 | (558 234) | (39,7) |
| Aktywa razem | 23 744 452 | 26 019 865 | (2 275 413) | (8,7) |
Źródło: Opracowanie własne.
| (35,1) |
|---|
| (42,4) |
| 70,5 |
| (82,1) |
| (0,5) |
| 1,2 |
| (9,7) |
| 4,5 |
| (4,5) |
| 29,2 |
| 76,5 |
| 22,1 |
| 0,2 |
| 30,0 |
| (55,2) |
| (8,7) |
Źródło: Opracowanie własne.
Wskaźniki rentowności [w %]
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | |
|---|---|---|
| Rentowność brutto na sprzedaży | 6,9 | (9,1) |
| Rentowność EBIT | (8,9) | (19,0) |
| Rentowność EBITDA | (2,6) | (13,7) |
| Rentowność zysku netto | (11,1) | (14,9) |
| ROA | (3,2) | (4,2) |
| ROCE | (6,6) | (9,6) |
| ROE | (13,1) | (12,5) |
| Rentowność aktywów trwałych | (4,3) | (6,1) |
Źródło: Opracowanie własne.
Formuły wskaźników:
Rentowność brutto na sprzedaży – zysk (strata) brutto ze sprzedaży / przychody ze sprzedaży (sprawozdanie z całkowitych dochodów w układzie kalkulacyjnym)
Rentowność EBIT – EBIT / przychody ze sprzedaży Rentowność EBITDA – EBITDA / przychody ze sprzedaży Rentowność netto - zysk (strata) netto / przychody ze sprzedaży
Rentowność aktywów (ROA) - zysk (strata) netto / aktywa razem
Rentowność kapitału zaangażowanego (ROCE) – EBIT / TALCL, tj. EBIT / aktywa razem pomniejszone o zobowiązania krótkoterminowe
Rentowność kapitałów własnych (ROE) - zysk (strata) netto / kapitał własny
Rentowność aktywów trwałych – zysk (strata) netto / aktywa trwałe
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | |
|---|---|---|
| Wskaźnik bieżącej płynności | 0,4 | 0,7 |
| Wskaźnik wysokiej płynności | 0,3 | 0,5 |
| Wskaźnik podwyższonej płynności | 0,1 | 0,1 |
Źródło: Opracowanie własne.
Formuły wskaźników:
Wskaźnik bieżącej płynności – aktywa obrotowe / krótkoterminowe zobowiązania
Wskaźnik wysokiej płynności – [aktywa obrotowe – zapasy] / krótkoterminowe zobowiązania Wskaźnik podwyższonej płynności – [środki pieniężne + pozostałe aktywa finansowe] / krótkoterminowe zobowiązania
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | |
|---|---|---|
| Okres rotacji zapasów | 59 | 58 |
| Okres inkasa należności | 47 | 39 |
| Okres spłaty zobowiązań | 116 | 75 |
| Cykl gotówkowy/konwersji gotówki | (10) | 22 |
Źródło: Opracowanie własne.
Formuły wskaźników:
Okres rotacji zapasów – zapasy * 180 / koszt własny sprzedaży
Okres inkasa należności – należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe * 180 / przychody ze sprzedaży Okres spłaty zobowiązań – zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe * 180 / koszt własny sprzedaży Cykl gotówkowy/konwersji gotówki – okres rotacji zapasów + okres inkasa należności - okres spłaty zobowiązań
| I pół. 2024 | I pół. 2023 | |
|---|---|---|
| Wskaźnik ogólnego zadłużenia | 76,0 | 66,2 |
| Wskaźnik zadłużenia długoterminowego | 14,3 | 22,7 |
| Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego | 61,7 | 43,5 |
| Wskaźnik pokrycia zadłużenia kapitałem własnym |
31,7 | 51,1 |
| Wskaźnik pokrycia zobowiązań z tytułu odsetek |
(393,0) | (531,2) |
Źródło: Opracowanie własne.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia – długoterminowe i krótkoterminowe zobowiązania / aktywa razem Wskaźnik zadłużenia długoterminowego – długoterminowe zobowiązania / aktywa razem Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego – krótkoterminowe zobowiązania / aktywa razem Wskaźnik pokrycia zadłużenia kapitałem własnym – kapitał własny / długo i krótkoterminowe zobowiązania Wskaźnik pokrycia zobowiązań z tytułu odsetek – [zysk przed opodatkowaniem + koszty odsetek] / koszty odsetek
Sytuacja finansowa Grupy Azoty wskazuje na ryzyka związane z utrzymaniem zdolności płatniczej oraz kredytowej, zarówno w odniesieniu do Jednostki Dominującej, jak również do pozostałych wiodących spółek Grupy. Tym niemniej, wszystkie zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek oraz innych zobowiązań finansowych były w I półroczu 2024 roku realizowane terminowo, z uwzględnieniem zawieszenia spłat rat kapitałowych, których terminy przypadają w okresie obowiązywania Porozumienia Stabilizującego, zawartego przez Grupę Azoty z Instytucjami finansującymi w dniu 2 lutego 2024 roku, z późniejszymi umowami zmieniającymi, wydłużającymi okres jego obowiązywania do 11 października 2024 roku. Bez sformułowania planu restrukturyzacji, który jest obecnie opracowywany, może wystąpić zagrożenie ich dalszej regularnej obsługi i utrzymania dostępności limitów umów o finansowanie oraz kontynuacji Porozumienia Stabilizującego.
Grupa Azoty zarządza płynnością finansową poprzez utrzymywanie poziomu nadwyżek środków pieniężnych i wolnych limitów kredytowych oraz limitów Umowy o Finansowanie Wewnątrzgrupowe, służącej m.in. ich efektywnej redystrybucji w ramach Grupy.
Na dzień 30 czerwca 2024 stan środków pieniężnych Grupy Azoty wynosił łącznie 847 mln PLN.
Grupa posiada ponadto możliwość odraczania płatności zobowiązań wobec dostawców i usługodawców na podstawie zawartych umów faktoringu odwrotnego w łącznej wysokości 2 376 mln PLN, z czego na dzień 30 czerwca 2024 roku dysponowała wolnymi limitami w łącznej wysokości 130 mln PLN. Grupa Azoty posiada również możliwość finansowania wierzytelności wobec kontrahentów dzięki zawartym, wraz ze spółkami Grupy, umowom faktoringu wierzytelności do kwoty 966 mln PLN, z czego na dzień 30 czerwca 2024 roku dysponowała wolnymi limitami w kwocie 683 mln PLN.
Grupa Kapitałowa na bieżąco monitoruje wpływ wojny w Ukrainie oraz wynikających z niej cen gazu oraz innych surowców energetycznych na Grupę i otoczenie gospodarcze Grupy.
W związku z ryzykiem przekroczenia na dzień 30 czerwca 2023 roku granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenie Finansowe Netto do EBITDA" dopuszczonej w ramach umów o finansowanie Grupy Azoty, Zarząd Spółki prowadził negocjacje w tym zakresie z instytucjami finansującymi Grupę Azoty. W efekcie prowadzonych negocjacji, których celem było uzyskanie przez Grupę zgody na odstąpienie od stosowania wybranych warunków kredytowych, w tym w szczególności odstąpienie od stosowania wskazanego powyżej wskaźnika i zrzeczenie się przez Strony Finansujące praw wynikających z ewentualnego przekroczenia wymaganej granicznej wartości tego wskaźnika, dnia 1 czerwca 2023 roku Zarząd Grupy Azoty przekazał Stronom Finansującym pisma zmieniające dotyczące zrzeczenia się praw – Porozumienia o Waiver zawierające propozycję odpowiednich, wypracowanych przez strony zapisów.
Porozumienia o Waiver zostały podpisane przez Strony Finansujące, Jednostkę Dominującą (działającą także w zakresie pozostałych spółek z Grupy Azoty będących stronami Umów) wraz z Grupą Azoty POLICE (jako strona bilateralnych umów kredytowych zawartych z Bankiem Gospodarstwa Krajowego) w dniu 31 sierpnia 2023 roku, a data wejścia w życia postanowień tych porozumień została ustalona na 30 czerwca 2023 roku.
Stosownie do wymogów zawartych Porozumień o Waiver, w dniu 31 sierpnia 2023 roku ustanowione zostało dodatkowe zabezpieczenie zobowiązań wynikających z Umów o Finansowanie Grupy Azoty na podstawie umowy gwarancji zawartej przez spółkę zależną - Compo Expert Holding GmbH, występującej jako Gwarant, ze Stronami Finansującymi. Wysokość potencjalnej odpowiedzialności Gwaranta wobec Stron Finansujących jest ograniczona niemieckimi przepisami prawa maksymalnie do wysokości jego aktywów netto.
W dniu 15 grudnia 2023 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała umowę stabilizacyjną z Instytucjami Finansującymi. Umowa określa warunki na jakich Instytucje Finansowe będą udzielać finansowania przeznaczonego na realizację projektu "Polimery Police". Umowa - powiązana z dotychczasową Umową Kredytów Niepodporządkowanych - została zawarta na okres do dnia 28 lutego 2024 roku, a następnie została przedłużona na okres do dnia 30 września 2024 roku.
W dniu 2 lutego 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła wraz z pozostałymi spółkami z Grupy Kapitałowej Grupa Azoty będących stronami odpowiednich umów o finansowanie ("Umowy o Finansowanie"), porozumienie ze Stronami Finansującym, zapewniające utrzymanie dostępności limitów w ramach Umów o Finansowanie i niepodejmowanie przez instytucje finansujące działań mających na celu anulowanie lub zredukowanie dostępnych limitów Umów o Finansowanie jak również niewykorzystywanie określonych praw wynikających z Umów o Finansowanie w związku z ich naruszeniem lub potencjalnym naruszeniem w okresie obowiązywania porozumienia, zawartego na okres do 27 lutego 2024 roku, które zostało następnie przedłużane finalnie na okres do dnia 11 października 2024 roku.
Jednocześnie Jednostka Dominująca zobowiązała się do dostarczania określonych dokumentów dla Instytucji Finansujących, wprowadzenia ustalonych ograniczeń w dokonywaniu rozporządzeń w zakresie planowanych inwestycji, udzielanych poręczeń lub gwarancji oraz zaciągania zobowiązań finansowych, a także do powołania doradcy finansowego dla Instytucji Finansujących.
W dniu 25 kwietnia 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła ponadto w imieniu własnym oraz wybranych pozostałych spółek Grupy Azoty będących stronami Umów o Finansowanie pisma zmieniające i dotyczące zrzeczenia się praw – ze Stronami Finansującymi, na mocy których instytucje te zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków Umów o Finansowanie Grupy Azoty, w tym wyraziły zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 31 grudnia 2023 roku.
W dniu 9 września 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła ponadto w imieniu własnym oraz wybranych pozostałych spółek Grupy Azoty będących stronami Umów o Finansowanie pisma zmieniające i dotyczące zrzeczenia się praw – ze Stronami Finansującymi, na mocy których instytucje te zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków Umów o Finansowanie Grupy Azoty, w tym wyraziły zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 30 czerwca 2024 roku.
W I półroczu 2024 roku i do dnia zatwierdzenia niniejszego sprawozdania finansowego do publikacji w Grupie nie występowały naruszenia w terminach spłat zobowiązań lub innych warunków zobowiązań, które mogłyby skutkować żądaniem wcześniejszej spłaty tych zobowiązań, poza zakresem objętym Porozumieniami o Waiver z 31 sierpnia 2023 roku, z 25 kwietnia 2024 roku i z 9 września 2024 roku oraz porozumieniami stabilizującymi, w ramach których Strony Finansujące zrzekły się określonych praw wynikających z Umów o Finansowanie w związku z ich naruszeniem.
Grupa Azoty posiada wolne limity o charakterze parasolowym w ramach kredytów bieżących powiązanych ze strukturami cash poolingu rzeczywistego w PLN, EUR i USD oraz w ramach kredytu wielocelowego, którymi Jednostka Dominująca może zarządzać w sytuacji zmieniającego się zapotrzebowania na środki w poszczególnych spółkach Grupy. Uzupełniająco Grupa Azoty posiada wolne limity bilateralnych kredytów bieżących i wielocelowych.
Wartość wolnych limitów kredytów bieżących i wielocelowych Grupy Azoty na dzień 30 czerwca 2024 roku wynosiła 266 mln PLN. Jednocześnie Grupa dysponowała wolnymi limitami z tytułu kredytów korporacyjnych w wysokości 41 mln PLN oraz pożyczek celowych o wartości 3 mln PLN.
Ponadto wartość wolnych limitów Umowy kredytów Grupy Azoty POLYOLEFINS na finansowanie projektu "Polimery Police" wynosiła 1 363 mln PLN.
Łącznie na dzień 30 czerwca 2024 roku Grupa dysponowała wolnymi limitami kredytowymi wynikającymi z ww. umów w wysokości 1 697 mln PLN, z czego limity kredytów celowych Grupy Azoty POLYOLEFINS na finansowanie projektu "Polimery Police" wynosiły 1 387 mln PLN, a pozostałe limity Grupy wynosiły 310 mln PLN.
Standing finansowy Grupy Azoty jest stabilny, w warunkach dalszego utrzymania dostępności limitów umów o finansowanie i kontynuacji porozumienia stabilizującego zawartego przez Grupę Azoty z instytucjami finansującymi w dniu 2 lutego 2024 roku, obowiązującego obecnie do 11 października 2024 roku.
Niemniej nie można wykluczyć, że w przypadku wystąpienia kumulacji negatywnych czynników mogą one skutkować pogorszeniem jej standingu finansowego.
Nie wystąpiły inne nietypowe pozycje w sposób istotny wpływające na aktywa, pasywa, kapitał, wynik finansowy netto lub przepływy środków pieniężnych Grupy.
Grupa Azoty w I półroczu 2024 roku na nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych poniosła nakłady w wysokości 582 624 tys. PLN.
Struktura nakładów inwestycyjnych przedstawiała się następująco:
| | Inwestycje związane z rozwojem biznesu | 301 193 tys. PLN |
|---|---|---|
| | Inwestycje związane z utrzymaniem biznesu | 101 242 tys. PLN |
| | Inwestycje mandatowe | 40 865 tys. PLN |
| | Zakupy gotowych dóbr | 27 322 tys. PLN |
| | Pozostałe (remonty znaczące, komponenty, katalizatory itp.) | 112 002 tys. PLN |
Struktura nakładów inwestycyjnych Grupy Azoty w I półroczu 2024 roku

Źródło: Opracowanie własne
Poniżej przedstawiono zestawienie nakładów inwestycyjnych Grupy Azoty w I półroczu 2024 roku:
| | Jednostka Dominująca | 83 841 tys. PLN |
|---|---|---|
| | Grupa Azoty POLYOLEFINS | 226 063 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty PUŁAWY | 118 885 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty KĘDZIERZYN | 49 922 tys. PLN |
| | Grupa kapitałowa Grupy Azoty POLICE | 59 030 tys. PLN |
| | COMPO EXPERT | 11 934 tys. PLN |
| | Grupa Azoty KOLTAR | 22 260 tys. PLN |
| | Grupa Azoty SIARKOPOL | 6 377 tys. PLN |
| | Grupa Azoty PKCh | 1 773 tys. PLN |
| | Grupa Azoty COMPOUNDING | 2 535 tys. PLN |
| | Grupa Azoty ATT POLYMERS | 4 tys. PLN |
| Nazwa inwestycji | Budżet inwestycji |
Poniesione nakłady |
Poniesione nakłady w I półroczu 2024 roku |
Opis inwestycji | Planowany termin zakończenia |
|---|---|---|---|---|---|
| amoniaku oraz pary technologicznej |
konkurencyjności mocznika poprzez obniżenie jednostkowego kosztu surowcowego. |
||||
| Dostosowanie IOS do konkluzji BAT |
75 000 | 69 351 | 7 924 | Projekt polega na modernizacji węzła absorbcji będącego częścią instalacji odsiarczania spalin. Realizacja projektu pozwoli na dotrzymanie limitów emisji zanieczyszczeń gazowych emitowanych do atmosfery. |
2024*** |
| Grupa Azoty KĘDZIERZYN | |||||
| Modernizacja węzła sprężania gazu syntezowego dla potrzeb Wytwórni Amoniaku |
180 000 | 172 685 | 11 253 | Odtworzenie zdolności sprężania gazu syntezowego dla potrzeb Wytwórni Amoniaku poprzez zabudowę nowych kompresorów. Realizacja projektu poskutkuje zmniejszeniem nakładów remontowych, wpłynie na poprawę energochłonności procesu produkcji amoniaku oraz w znacznym stopniu ograniczy koszty wydziałowe. |
2024 |
| Kotły szczytowo rezerwowe |
134 000 | 119 280 | 6 792 | Kotłownia szczytowo-rezerwowa w funkcji źródła szczytowego współpracować będzie z kotłami parowymi w istniejącej EC. W przypadku postoju kotłów węglowych, kotłownia szczytowo rezerwowa pełnić będzie samodzielnie funkcję rezerwowego źródła pary. |
2024 |
| Instalacja kwasu 2- etyloheksanowego |
156 000 | 7 192 | 3 696 | Umożliwienie produkcji 2-EHA w skali 20 000 t/rok. |
2027 |
| Modernizacja ciągu produkcyjnego mocznika |
70 000 | 6 454 | 0 | Poprawienie wskaźników zużycia mediów, surowców, a także poprawienie parametrów proekologicznych instalacji oraz zwiększenie zdolności produkcyjnej do 780 t/dobę. |
2027 |
* Wartość budżetu inwestycji przeliczona na PLN wg średniego kursu zakładanego w modelu finansowym projektu. Wartość budżetu inwestycji zatwierdzona przez organy korporacyjne wynosi 1 837 998 tys. USD
** Projekt wstrzymany w zakresie budowy linii produkcji nowych nawozów na bazie kwasu azotowego i modernizacji jednej linii kwasu
*** Projekt zakończony
Źródło: Opracowanie własne
Perspektywy wzrostu gospodarczego światowej gospodarki są lepsze niż w ubiegłym roku. W lipcu 2024 roku Międzynarodowy Fundusz Walutowy podtrzymał prognozę globalnego wzrostu PKB na 2024 rok na poziomie z kwietniowej rundy prognoz, tj. 3,2%, utrzymując prognozę na 2025 roku na niezmienionym poziomie 3,3%. Prognozy wzrostu dla bieżącego roku zostały wcześniej zrewidowane w górę dla USA (wzrost z 2,1% na 2,6%), Chin (z 4,6% na 5,0%) i Indii (z 6,5% na 7,0%). MFW spodziewa się względnie niskiego wzrostu w strefie euro (bez zmian, 0,9%) i Japonii (obniżenie z 0,9% na 0,7%).
Wskaźniki bieżące i wyprzedzające wskazują na relatywnie niskie ryzyko recesji w USA, przy utrzymywaniu się słabej kondycji gospodarki w strefie euro. Od ubiegłego roku z silnym spowolnieniem gospodarczym zmagają się Chiny. Według prognoz NBP w 2024 roku spodziewane jest ożywienie polskiej gospodarki do poziomu 3,0% wzrostu PKB, z 0,2% odnotowanych w 2023 roku.
Rynki finansowe nadal spodziewają się tzw. "miękkiego lądowania" gospodarki USA, tj. uniknięcia recesji wywołanej walką z inflacją, poprzez silne zacieśnienie polityki pieniężnej. Jednocześnie spodziewany jest spadek inflacji w okolice celu banku centralnego, czyli 2%, pomimo tego, że główny wskaźnik CPI od dłuższego czasu utrzymuje się w przedziale 3,0-3,5%. Rynek pracy pozostaje mocny, choć zaczyna wykazywać objawy słabnięcia, a tempo wzrostu gospodarczego jest umiarkowane. Na rynkach finansowych nadal dominuje wysoki apetyt na ryzyko z niskim stopniem dyskontowania zagrożeń. Nastroje są optymistyczne, co skutkuje stabilizacją indeksów giełdowych na wysokim poziomie oraz podtrzymaniem wysokich cen ryzykowniejszych aktywów.
W reakcji na spadającą inflację banki centralne naszego regionu od kilku miesięcy obniżają stopy procentowe. W czerwcu oprocentowanie o 25 punktów bazowych obniżył Europejski Bank Centralny. Kolejne cięcie zapowiadane jest na wrzesień. Po kilku słabszych od prognoz odczytach inflacji CPI w Stanach Zjednoczonych rynek przygotowuje się także do obniżek amerykańskiej Rezerwy Federalnej. Spodziewa się pierwszej redukcji stóp w USA we wrześniu oraz maksymalnie trzech cięć oprocentowania o 25 punktów bazowych do końca roku. W podobnej skali (w tym roku łącznie o ok. 75 punktów bazowych) dyskontowane są obniżki w strefie euro.
Znacząco lepsza bieżąca sytuacja ekonomiczna oraz perspektywy gospodarcze na kolejne miesiące utrzymują notowania dolara względem euro na względnie wysokim poziomie. Od początku 2024 roku kurs EUR/USD pozostaje poniżej poziomu 1,10. Pozycję złotego wspierają wysokie realne stopy procentowe.
Czynnikami ryzyka podtrzymania siły i stabilności złotego są: nasilenie napięć geopolitycznych, trwająca wojna w Ukrainie, konflikt zbrojny ma Bliskim Wschodzie, pogorszenie sytuacji na rachunku obrotów bieżących, przyszłe decyzje w zakresie polityki gospodarczej nowego rządu, a także możliwe problemy z realizacją założeń budżetowych wobec niższych od założonych w ustawie poziomów inflacji CPI oraz wzrostu PKB w bieżącym roku. Czynnikami niesprzyjającymi kontynuacji trendu aprecjacji mogą być: podtrzymanie słabości wzrostu gospodarczego w krajach strefy euro oraz ryzyko pogorszenia sytuacji ekonomicznej w USA, ryzyko eskalacji konfliktu zbrojnego za wschodnią granicą w kierunku niekorzystnym dla Ukrainy, a w szczególności także ryzyko zmiany wektorów polityki zagranicznej w horyzoncie połowy dekady po wyborach prezydenckich w USA.
Grupa Azoty spodziewa się stabilizacji złotego w dalszej części roku lub łagodnego osłabienia, przy utrzymaniu się wysokiej zmienności rynkowej. Ograniczone osłabienie złotego do EUR lub USD nie powinno znacząco wpływać na wyniki w odniesieniu do planowanej ekspozycji walutowej Grupy.
Od października 2023 roku krajowe stopy procentowe utrzymują się na niezmienionym poziomie 5,75%. Na przestrzeni II kwartału 2024 roku nastawienie RPP zmieniło się na bardziej "jastrzębie". Z uwagi na niepewność związaną z polityką gospodarczą nowego rządu oraz spodziewanym wzrostem inflacji w dalszej części roku oraz na początku przyszłego roku, NBP zapowiedział utrzymanie stabilnych stóp nawet do końca 2025 roku. Obecnie rynki zakładają niewielki spadek oprocentowania w Polsce w horyzoncie połowy przyszłego roku, nieprzekraczający 50 punktów bazowych.
Grupa Azoty zakłada stabilizację stóp procentowych w Polsce oraz spadek stóp w EUR i USD do końca 2024 roku w odniesieniu do walut, w których finansuje swoją działalność, oraz ich dalsze spadki w 2025 roku. Będzie to wpływać na stabilizację bądź spadek kosztów finansowania Grupy, przy zapewnieniu dalszej bezpiecznej obsługi zadłużenia, również z uwzględnieniem planowanego finansowania działalności inwestycyjnej. W kolejnych okresach nastąpi stabilizacja kosztów obsługi długu na relatywnie niższym niż obecnie poziomie w PLN, EUR i USD.
W USA najbardziej prawdopodobne są obniżki stóp procentowych na poziomie 50-75 punktów bazowych do końca 2024 roku.
W strefie euro cykl obniżek stóp procentowych zaczął się w czerwcu cięciem o 0,25 pp. do 4,25% w przypadku stopy refinansowej, po czym może nastąpić kontynuacja redukcji oprocentowania w tempie 0,25 pp. kwartalnie do końca roku.
Kluczowym zjawiskiem ekonomicznym na świecie w najbliższym czasie będzie tempo zmian inflacji CPI oraz wzrostu gospodarczego w USA, a także amerykańskie wybory prezydenckie. Wiele zależy od tego, czy gospodarkom uda się uniknąć recesji oraz czy w perspektywie 2 lat dojdzie do drugiej fali wysokiej inflacji. W Polsce mamy do czynienia z powolnym ożywieniem dynamiki PKB po słabym 2023 roku, w którym gospodarka urosła zaledwie o 0,2%.
Ceny uprawnień do emisji CO2 pozostawały w trendzie spadkowym do połowy lutego 2024 roku, gdy spadły do poziomu ok. 50 EUR/t, czyli najniższego od połowy 2021 roku. Było to spowodowane pogorszeniem kondycji europejskiej gospodarki i perspektywami utrzymania dekoniunktury w kolejnych miesiącach. Następnie do maja notowania zwyżkowały, osiągając szczyt w wysokości 78 EUR/t. W kolejnych dwóch miesiącach ponownie spadały, osiągając poziom 65 EUR/t. W przypadku ożywienia gospodarki strefy euro w II połowie roku spodziewać się można podtrzymania tendencji łagodnego wzrostu notowań.
Spółki Grupy aktywnie zarządzają zakupami uprawnień do emisji CO2. W związku z istotnymi zmianami koniunkturalnymi i wynikającymi z tego zmianami planów produkcyjnych spółek, w tym emisji CO2, zachodzi silna potrzeba dopasowania wielkości wolumenu uprawnień dla zabezpieczenia rozliczenia emisji CO2 za 2024 rok. Spółki realizują także transakcje sprzedaży uprawnień już posiadanych, wraz z jednoczesnym odkupem ustalonego wolumenu, w ramach pozyskiwania dodatkowego finansowania dla bieżącej działalności.
Według prognoz serwisu Refinitiv z dnia 30 czerwca 2024 roku średnia cena uprawnień do emisji CO2 w 2024 roku będzie się kształtować na poziomie 70 EUR, w przyszłym roku 80 EUR, zaś od 2026 roku prognozy wskazują wzrost do poziomu powyżej 95 EUR. Rynek uprawnień pozostaje rynkiem regulowanym, a intencją regulatora jest doprowadzenie do trwałego wzrostu notowań jednostek EUA w związku ze zwiększeniem ambicji klimatycznych w ramach pakietu "Fit for 55". Niski wzrost gospodarczy w 2024 roku w strefie euro oraz skutki wysokich cen energii powinny jednak w średnim okresie stabilizować ceny uprawnień w związku ze spadkiem zapotrzebowania ze strony przemysłu. Przejściowe spadki cen uprawnień może wywołać plan REPowerEU (oszczędności energii i dywersyfikacja dostaw, przyspieszenie transformacji ekologicznej) oraz niższa produkcja energii elektrycznej z węgla. Rynek ETS może pozostawać w konsolidacji w obszarze cenowym 60-80 EUR.
W celu złagodzenia skutków ryzyk związanych z prowadzeniem działalności, związanych m.in. z utrzymywaniem się niekorzystnych czynników rynkowych, realizacją Projektu "Polimery Police", a także z potencjalnym częściowym lub całkowitym wstrzymaniem udostępnionego finansowania, Zarząd Jednostki Dominującej oraz Zarządy spółek zależnych podjęły działania, realizują lub planują do realizacji:
Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.
W dniu 27 czerwca 2024 roku na posiedzeniu Rady Europejskiej unijni przewódcy przyjęli "Program strategiczny UE na lata 2024-2029". Taki program wydawany jest co pięć lat przy okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego i przed mianowaniem kolejnej Komisji Europejskiej. Program podkreśla i uwzględnia dążenie do silnej, wolnej i demokratycznej Europy oraz wzmocnienie jej bezpieczeństwa, dążenie do wzmocnienia konkurencyjności Europy, poprawę sytuacji gospodarczej i społecznej, promowanie innowacji, sprawiedliwą transformację klimatyczną oraz zwiększenie suwerenności energetycznej.
W 2023 roku KE przedstawiła propozycję reformy rynku energii elektrycznej i opublikowało w dniu 26 czerwca 2024 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej "Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1747 z dnia 13 czerwca 2024 roku zmieniające Rozporządzenie (UE) 2019/942 i (UE) 2019/943 w odniesieniu do poprawy struktury unijnego rynku energii". Głównym celem zaproponowanych zmian jest wzmocnienie odporności rynku energii elektrycznej i jego ochrona przed skokowym wzrostem cen w sytuacji znacznego wzrostu cen surowców energetycznych.
Parlament Europejski i Rada zaakceptowały treść rozporządzenia i dyrektywy dostosowujących otoczenie regulacyjne dla aktywności zwiększających udział gazów niskoemisyjnych i zdekarbonizowanych w systemie energetycznym. Projekty te zmieniają istniejące oraz wprowadzają nowe przepisy ważne dla rozwoju infrastruktury oraz funkcjonowania rynków gazu ziemnego, wodoru i gazów niskoemisyjnych, zmieniają również przepisy mające znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego UE w zakresie postępowania na wypadek kryzysu gazowego oraz działań zapobiegawczych.
W czerwcu 2024 roku w Dzienniku Urzędowym UE opublikowano rozporządzenie w sprawie ustanowienia ram środków na rzecz wzmocnienia europejskiego ekosystemu produkcji technologii neutralnych emisyjnie (NZIA). Rozporządzenie ma na celu dostosowanie otoczenia regulacyjnego tworząc warunki stymulujące rozwój potencjału UE w zakresie wytwarzania technologii mających kluczowe znaczenie dla osiągnięcia neutralności klimatycznej. Ma ono promować i ułatwiać realizację projektów net-zero poprzez usprawnienie procesów administracyjnych i określenie szczególnych wymagań w zakresie postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Promuje również wychwytywanie i magazynowanie dwutlenku węgla (carbon capture and storage, CCS) poprzez ustanowienie celu składowania na 2030 rok.
Parlament Europejski i Rada zaakceptowały treść zmienionej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych (IED). Proponowane zmiany mają na celu ograniczenie emisji substancji zanieczyszczających z instalacji przemysłowych u źródła. Inicjatywa zapewnia osobom prywatnym i społeczeństwu obywatelskiemu zwiększenie dostępu do informacji na temat zanieczyszczeń z obiektów objętych IED. Dyrektywa promuje nowe techniki i technologie mające zastosowanie w transformacji przemysłowej oraz nakłada wymóg regularnej rewizji sektorowych dokumentów referencyjnych. Wspiera działania z zakresu gospodarki obiegu zamkniętego oraz poprawy efektywności procesów technologicznych dążąc do redukcji zużycia zasobów: energii elektrycznej, surowców i wody.
W maju 2024 roku w Dzienniku Urzędowym UE opublikowano rozporządzenie w sprawie przekazywania danych środowiskowych z instalacji przemysłowych i ustanawiające Europejski Portal Emisji Przemysłowych. Regulacja ma na celu ulepszenie istniejącego rejestru poprzez umożliwienie bardziej precyzyjnego monitorowania dużych obiektów przemysłowych. Zaproponowane zmiany dotyczą głównie: lepszego dostosowania pod względem działań i poziomu raportowania, włączenia raportowania o zużyciu zasobów oraz integrację w bazie danych dodatkowych informacji zgłaszanych na mocy powiązanych aktów prawnych.
W kwietniu 2024 roku Parlament Europejski przyjął stanowisko w sprawie wniosku dotyczącego Rozporządzenia PE i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych. Stanowisko utrzymuje większość wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do wszystkich opakowań wprowadzanych do obrotu oraz główne cele zaproponowane przez KE. Oczekuje się na formalne zatwierdzenia przez Radę przedmiotowego wniosku. W czerwcu nastąpiło ostateczne zatwierdzenie i opublikowanie w Dzienniku Urzędowym Rozporządzenia w sprawie ustanowienia ram ustalania wymogów ekoprojektu w odniesieniu do zrównoważonych produktów. Przedmiotowe rozporządzenie ustanawia ramy dla określenia wymogów tzw. ekoprojektu dla zdefiniowanych grup produktów. Wśród grup produktów, dla których nadaje się pierwszeństwo do opracowania tych wytycznych, wymienia się m.in. chemikalia.
W kwietniu 2024 roku Parlament Europejski przyjął swoje stanowisko, przedstawiając jednocześnie swoje poprawki, do projektu rozporządzenia w sprawie zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku. Projektowane rozporządzenie nakłada nowe wymogi na operatorów instalacji gdzie występuje granulat z tworzyw sztucznych oraz na przewoźników.
Od 19 kwietnia do 17 maja 2024 roku trwały konsultacje publiczne projektu zmiany do dyrektywy z dnia 12 grudnia 1991 roku dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (dyrektywa azotanowa), mającego na celu wyłączenie produktów RENURE (przetworzony obornik z jednoczesnym zwiększeniem zawartości azotu w stosunku do materiału wyjściowego) spod limitu stosowania dla nawozów naturalnych. Zgodnie z dyrektywą azotanową odchody zwierzęce podlegają ograniczeniu stosowania do 170 kgN/ha rocznie.
W dniu 9 kwietnia 2024 roku KE wystosowała zaproszenie do władz Państw Członkowskich i organizacji związanych z rolnictwem do zgłaszania kandydatów do Obserwatorium Łańcucha Rolno-Spożywczego UE. Przyjmowanie zgłoszeń zostało zamknięte 20 maja 2024 roku. Celem tej instytucji ma być badanie: kosztów produkcji, marż i praktyk handlowych jako środka wzmacniającego pozycję rolników i budującego zaufanie pomiędzy uczestnikami łańcucha dostaw. Obserwatorium będzie służyło doradzaniu KE oraz wymianie informacji i omawianiu, w oparciu o dostępne dowody i fakty, struktury kosztów, marż i rozkładu wartości dodanej w łańcuchu dostaw.
Na przełomie lutego i marca 2024 roku Ministerstwo Klimatu i Środowiska przekazało do KE projekt aktualizacji Krajowego Planu na Rzecz Energii i Klimatu na lata 2021-2030. W dokumencie przedstawiono jeden z dwóch wymaganych scenariuszy analitycznych, który odwzorowuje aktualny wkład Polski w realizację unijnego celu klimatycznego. Docelowy dokument zawierać ma także ambitniejszy scenariusz zakładający osiągnięcie przez Polskę celu redukcji emisji GHG na poziomie 55% do 2030 roku.
W marcu i kwietniu 2024 roku miały miejsce konsultacje projektu "Plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię elektryczną na lata 2025-2034". Dokument ten zawiera scenariusze rozwoju sieci przesyłowych oraz analizę ich wystarczalności w kontekście planowanych zmian wielkości i rodzaju mocy wytwórczych. W analizie wzięto także pod uwagę zaplanowaną na ten okres elektryfikację zarówno produkcji, jak i transportu. Jednym z kluczowych elementów planu jest budowa połączenia stałoprądowego (HVDC). Ma ono umożliwić przesył mocy z nowych jednostek wytwórczych zlokalizowanych na północy kraju, w tym z morskich farm wiatrowych i elektrowni jądrowej, na południe.
W maju 2024 roku do konsultacji publicznych przedstawiony został projekt zmiany ustawy Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, stanowiący część tzw. "Konstytucji dla wodoru", tj. stworzenia ram regulacyjnych dla funkcjonowania zdekarbonizowanej gospodarki wodorowej w Polsce. W ramach zaproponowanych zmian planuje się m.in. wprowadzić regulacje definiujące rodzaje wodoru o obniżonej emisyjności, a także określić zasady rozdziału horyzontalnego i wertykalnego działalności prowadzonej w obrębie gospodarki wodorowej. Projekt jest obecnie po etapie konsultacji publicznych i trwają prace nad odniesieniem się przez administrację rządową do przedstawionych uwag.
W czerwcu 2024 roku do konsultacji publicznych przedstawiony został projekt ustawy o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym oraz niektórych innych ustaw. Celem projektu jest zmiana modelu utrzymywania zapasów strategicznych gazu ziemnego i przeniesienia ciężaru tworzenia i zarządzania zapasami z przedsiębiorstw dokonujących przywozu gazu ziemnego z zagranicy na Rządową Agencję Rezerw Strategicznych. Koszt utrzymywania zapasów ma zostać pokryty za pomocą opłaty gazowej.
opublikowane do 11 września 2024 roku, z uwagi na wniosek Cornerstone Chemical Company o przedłużenie terminu na wydanie decyzji zawierającej wstępne wyniki dochodzenia.
transakcji finansowych zarówno wewnątrz Rosji, jak i za granicą oraz rosyjskie banki, firmy inwestycyjne i firmy zajmujące się technologiami finansowymi (fintech).
Ryzyko regulacyjne wynikające z transformacji klimatycznej związanej z wdrożeniem ogólnoeuropejskich reform portfela Zielonego Ładu (Green Deal)
Grupa Azoty w sposób ciągły monitoruje projekty i propozycje organów administracji w zakresie nowych lub zmian dotychczasowych legislacji, uczestniczy aktywnie w pracach stowarzyszeń europejskich oraz współpracuje z krajowymi instytucjami, aby na bieżąco reagować na pojawiające się zmiany w aktach prawnych i proponować korzystne dla branży zapisy. Grupa Azoty analizuje ryzyka związane z trendami regulacyjnymi i projektami zmian lub planowanymi nowymi regulacjami. W każdym przypadku Grupa Azoty dokonuje oceny wpływu nowych uregulowań na prowadzoną działalność i wprowadzane na rynek produkty. Potencjalne ryzyka związane z zaostrzeniem regulacji prawnych ograniczających korzystanie z produktów Grupy przez odbiorców unijnych wynikają ze zmian przepisów we wspólnotowych Dyrektywach lub Rozporządzeniach dotyczących podstawowej działalności produkcyjnej i handlowej Grupy.
Grupa Azoty monitoruje szczególnie ryzyka i szanse związane z wdrożeniem pakietów regulacji wynikających z Europejskiego Zielonego Ładu (European Green Deal), w tym związane z pakietem "Fit for 55" oraz z koncepcją Gospodarki o Obiegu Zamkniętym. W dalszym ciągu monitoringowi podlegają m.in. ryzyko zaostrzenia regulacji unijnych dotyczących zawartości metali ciężkich w produktach nawozowych oraz zmiany metodyki pomiarów będących podstawą klasyfikacji bieli tytanowej jako substancji rakotwórczej. W związku z konfliktem militarnym w Ukrainie i pogłębiającym się kryzysem energetycznym Grupa monitoruje i aktywnie włącza się w prace nad propozycjami legislacyjnymi mającymi wpływ na dostępność surowców energetycznych.
Szczegółowe informacje dotyczące regulacji na poziomie unijnym i polskim mające potencjalny wpływ na osiągane przez Grupę Azoty wyniki zostały przedstawione w pkt 2.8. niniejszego raportu.
Ryzyko, że kluczowe inwestycje nie zostaną zakończone zgodnie z założeniami lub nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.
Realizacja strategicznych projektów inwestycyjnych stanowi jeden z głównych obszarów aktywności Grupy Azoty decydujących o utrzymaniu i wzroście jej wartości. Strategia Grupy przewiduje zarówno realizację inwestycji w podstawowych obszarach działalności Grupy, jak i wzrost działalności w nowych segmentach. Istotne dla Grupy Azoty jest realizowanie projektów inwestycyjnych zrównoważonych środowiskowo, a także inwestycji ze sfery ochrony środowiska, mających na celu minimalizację skutków niekorzystnego wpływu prowadzonej działalności na środowisko i klimat, z uwzględnieniem celów dekarbonizacji.
Decyzja dotycząca realizacji rozważanych projektów inwestycyjnych jest podejmowana dla każdego projektu oddzielnie, z uwzględnieniem m.in. zgodności ze Strategią Grupy, planowanej efektywności ekonomicznej oraz poziomu ryzyka wynikającego z nowoprzyjętych i planowanych regulacji oraz trendów regulacyjnych, a także sytuacji rynkowej.
Dodatkowo Grupa Azoty wprowadziła w 2023 roku narzędzie Hadrone PPM celem wprowadzenia nowych standardów zarządzania projektami inwestycyjnymi.
Realizacja poszczególnych inwestycji prowadzona jest w oparciu o procedury wewnętrzne. W Grupie Azoty wdrożono korporacyjne raportowanie miesięczne oraz kwartalne, a także prowadzony jest nadzór nad inwestycjami strategicznymi. W ramach tych raportów dokonywane są analizy w zakresie ewentualnego wzrostu zagrożenia przekroczenia terminu, budżetu oraz zmiany zakresu określonego projektu. Zmniejszono ryzyko niedostosowania się do wymogów polityki klimatycznej UE wprowadzając w praktyce przygotowania Planu Wieloletniego Inwestycji dodatkowe kryteria wyboru projektów inwestycyjnych zgodnych z Taksonomią działalności gospodarczej.
Istotny wpływ na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty mają: wskaźnik inflacji, znaczący wzrost cen materiałów i usług oraz zmienność kursów walut.
Ryzyko wystąpienia nadmiernych kosztów finansowych wynikających z ujemnych różnic kursowych.
Spółki Grupy wykorzystują do zabezpieczenia pozycji walutowej m.in. takie instrumenty i działania jak hedging naturalny, transakcje faktoringu, transakcje terminowe forward oraz korytarze zerokosztowe o symetrycznym profilu ryzyka. Grupa od 2014 roku stosuje Politykę Zarządzania Ryzykiem Finansowym (Walutowym i Stopy Procentowej). W 2015 roku w Grupie został wprowadzony scentralizowany model finansowania, uwzględniający długoterminowy horyzont czasowy zabezpieczeń poprzez stosowanie długoterminowego hedgingu walutowego
w postaci zaciągnięcia części finansowania długoterminowego w formie kredytu walutowego w EUR. Ponadto Grupa Azoty ogranicza swoją ekspozycję walutową w EUR poprzez maksymalizację skali hedgingu naturalnego.
W Grupie Azoty działa również Komitet Ryzyka, który analizuje i określa skonsolidowaną ekspozycję walutową Grupy oraz wydaje rekomendacje w zakresie docelowego poziomu i horyzontu zabezpieczenia, rodzaju instrumentów zabezpieczających oraz poziomu kursu dla transakcji zabezpieczających. Instrumenty zabezpieczające są zawierane przez poszczególne spółki Grupy, w których występuje zabezpieczana ekspozycja walutowa. Stosowane w Grupie Azoty metody pozwalają na znaczące ograniczanie istniejącego ryzyka poprzez stosowanie wybranych instrumentów i działań związanych z zabezpieczeniem przed ryzykiem kursowym, opartych o wieloletnie i roczne plany ekspozycji walutowej oraz ich aktualizację w zakresie kwartalnych planów operacyjnych i krótkoterminowej projekcji wpływów i wydatków walutowych, a także wyników na transakcjach już zarejestrowanych w systemie finansowo-księgowym. Nie eliminują natomiast tego ryzyka w całości.
W I półroczu 2024 roku złoty stabilizował się w okolicach najwyższego poziomu od 2 lat, osiągniętego pod koniec ubiegłego roku. Kurs EUR/PLN poruszał się w przedziale 4,25-4,40, a kurs USD/PLN między 3,90 a 4,10. Na początku i pod koniec II kwartału polska waluta lekko straciła na wartości, pozostając w ramach pasma wahań z pierwszych trzech miesięcy roku.
Utrzymywanie się siły złotego w I półroczu 2024 roku wynikało z podtrzymania dobrych nastrojów globalnych i wysokiego apetytu na ryzyko, z perspektyw stabilizacji stóp procentowych NBP przez dłuższy czas, co przy jednoczesnym szybszym od prognozowanego spadku inflacji CPI powodowało wzrost realnego oprocentowania PLN przy obniżaniu się nominalnego oprocentowania w strefie euro i w krajach regionu, ze spodziewanego napływu środków z funduszy unijnych po ogłoszeniu decyzji o odblokowaniu środków w ramach KPO, z poprawy sytuacji na rachunku obrotów bieżących oraz z utrzymującej się, pomimo działań banków centralnych, wysokiej płynności na światowych rynkach finansowych.
Zmiana kursów walut w I półroczu 2024 roku nie miała znaczącego wpływu na wyniki osiągane przez Grupę Azoty, w odniesieniu do częściowo zbilansowanej ekspozycji walutowej Grupy w EUR i ograniczonej ekspozycji w USD.
Grupa Azoty monitoruje sytuację na rynkach finansowych i dostrzega główne zagrożenia związane m.in. z trwającą wojną w Ukrainie, ryzykiem powrotu presji inflacyjnej, ograniczającej i spowalniającej procesy łagodzenia polityki pieniężnej przez banki centralne. Do powyższego katalogu dochodzą obawy o globalną recesję i w takiej sytuacji ponownego spowolnieniem wzrostu PKB w Polsce. Nerwowość na rynkach finansowych może w przyszłości negatywnie oddziaływać na notowania złotego.
Ryzyko nieprzewidzianego niedoboru środków pieniężnych lub braku dostępu do kredytowania, prowadzące do przejściowej utraty zdolności do regulowania zobowiązań finansowych lub narzucające konieczność pozyskania finansowania na niekorzystnych warunkach.
Grupa narażona jest na ryzyko utraty płynności finansowej polegające na wystąpieniu braku możliwości spłaty przez Grupę jej zobowiązań finansowych w momencie ich wymagalności. Czynnikiem zwiększającym ryzyko utraty płynności jest ryzyko możliwości pozyskiwania nowego finansowania lub refinansowania już istniejącego finansowania.
W Grupie Azoty obowiązuje Polityka Finansowania i Zarządzania Ryzykiem Płynności Grupy Azoty.
W ramach centralnego modelu finansowania Grupa wdrożyła pakiet umów finansowych oraz dostosowała parasolowe umowy kredytów w rachunku bieżącym i kredytów wielocelowych służące zapewnieniu finansowania bieżącej płynności spółek Grupy. Jednostka Dominująca jest agentem umów parasolowych upoważnionym do alokacji sublimitów tych kredytów w obrębie spółek Grupy. Jednostka Dominująca zawarła w 2015 roku z kluczowymi spółkami zależnymi umowę o finansowanie wewnątrzgrupowe (z późniejszymi zmianami), w ramach której udostępniła każdej spółce limit finansowania na kwotę 1 mld PLN.
W 2022 roku Grupa Azoty połączyła, w ramach jednej wielowalutowej struktury CPR, usługę cash poolingu rzeczywistego w walutach PLN, EUR i USD oraz powiązała je z finansowaniem w ramach umowy limitu wielocelowego (maksymalnie do limitu 1 mld PLN i jego równowartości w EUR i USD) oraz z dziennymi lub parasolowymi limitami finansowania dla spółek Grupy w PLN, EUR i USD i łącznego globalnego limitu płynności.
Usługi te zapewniają spółkom Grupy możliwość wzajemnego korzystania z łącznej płynności Grupy, w tym krótkoterminowego finansowania niedoborów części spółek Grupy nadwyżkami innych spółek. W efekcie Grupa posiada dostęp do wolnych limitów kredytowych i nadwyżek finansowych oraz mechanizmy ich swobodnej redystrybucji, co istotnie zmniejsza prawdopodobieństwo utraty płynności finansowej Jednostkę Dominującą i spółki Grupy w perspektywie krótkoterminowej. Mechanizm ten ogranicza także istotnie koszty finansowe Grupy.
Ponadto Grupa posiada możliwość odraczania płatności zobowiązań wobec dostawców i usługodawców na podstawie zawartych umów faktoringu odwrotnego, które cechują się niższym kosztem finansowania i pełną elastycznością zaciągania i spłaty, a także pozwalają obniżyć koszt tradycyjnego finansowania dłużnego.
Grupa Azoty posiada również możliwość finansowania wierzytelności wobec kontrahentów dzięki zawartym, wraz ze spółkami Grupy, umowom faktoringu wierzytelności.
Wymienione wyżej instrumenty zapewniają bieżącą płynność finansową Grupy, jak również finansowanie części programu inwestycyjnego.
Sytuacja finansowa Grupy Azoty wskazuje na utrzymanie zdolności płatniczej, zarówno w odniesieniu do Jednostki Dominującej, jak również do pozostałych wiodących spółek Grupy. Wszystkie zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek oraz innych zobowiązań finansowych były w I półroczu 2024 roku realizowane terminowo, z uwzględnieniem jednoczesnego utrzymania dostępności limitów umów o finansowanie oraz odroczeń spłat rat kredytów terminowych w okresie obowiązywania Umowy Stabilizującej.
W związku z ryzykiem przekroczenia na dzień 30 czerwca 2023 roku granicznej wartości "Wskaźnika Zadłużenie Finansowe Netto do EBITDA" dopuszczonej w ramach umów o finansowanie Grupy Azoty, Zarząd Spółki prowadził negocjacje w tym zakresie z instytucjami finansującymi Grupę Azoty ("Strony Finansujące"), w następstwie których z dniem 31 sierpnia 2024 toku Grupa Azoty zawarła ze Stronami Finansującymi pisma zmieniające dotyczące zrzeczenia się praw (ang. Waiver and Amendment Letters), na mocy których Strony Finansujące zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków Umów o Finansowanie Grupy Azoty, w tym wyraziły zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 30 czerwca 2023 roku. Następnie Grupa Azoty wynegocjowała i zawarła ze Stronami Finansującymi stosowne Porozumienia o Waiver z dniem 25 kwietnia 2024 roku (obejmujące m.in. ich zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 31 grudnia 2023 roku) oraz z dniem 9 września 2024 roku (obejmujące m.in. ich zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 30 czerwca 2024 roku).
W dniu 2 lutego 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła wraz z pozostałymi spółkami z Grupy Kapitałowej Grupa Azoty będących stronami odpowiednich umów o finansowanie ("Umowy o Finansowanie"), porozumienie ze Stronami Finansującym ("Porozumienie Stabilizujące"), zapewniające utrzymanie dostępności limitów w ramach Umów o Finansowanie i niepodejmowanie przez instytucje finansujące działań mających na celu anulowanie lub zredukowanie dostępnych limitów Umów o Finansowanie, jak również niewykorzystywanie określonych praw wynikających z Umów o Finansowanie w związku z ich naruszeniem lub potencjalnym naruszeniem w okresie obowiązywania porozumienia, zawartego na okres do 27 lutego 2024 roku, które zostało następnie przedłużane, aktualnie na okres do dnia 11 października 2024 roku.
Grupa Azoty na bieżąco wypełnia wszystkie zobowiązania w zakresie obsługi i spłaty zobowiązań wynikających z umów o finansowanie, z uwzględnianiem warunków obowiązującego Porozumienia a dostępne limity umów o finansowanie zapewniają płynność oraz bezpieczeństwo finansowania Grupy Azoty i jej dostawców oraz ciągłość działalności.
Ryzyko dotyczące ceny i zakłóceń w pracy spowodowanych niższym w stosunku do oczekiwanego lub brakiem bieżącego dostępu do gazu ziemnego w odpowiedniej ilości i jakości wymaganej do produkcji.
Spółki Grupy poszukując konkurencyjnych źródeł zaopatrzenia w gaz w celu dywersyfikacji zarówno kierunków dostaw, jak i samych dostawców, informują w swoich komunikatach i raportach o zawartych kontraktach i ich warunkach. Prowadzone są wspólne akcje ofertowe oraz negocjacje z dostawcami w zakresie zakupu gazu, z wykorzystaniem wzmocnionej pozycji negocjacyjnej w ramach Grupy. Grupa Azoty dąży do tego, aby struktura zakupu gazu była wynikiem połączenia umowy wieloletniej ze strategicznym dostawcą oraz umów rocznych i krótszych z różnymi dostawcami, jak również transakcji na giełdach i rynku OTC uwzględniających bieżące zapotrzebowanie spółek, gwarancje dostaw oraz koszt pozyskania gazu.
W tym celu Jednostka Dominująca i spółki zależne zawarły umowę długoterminową z wiarygodnym partnerem strategicznym. Umowa zabezpiecza co najmniej 90% potrzeb Grupy, umożliwiając częściową dywersyfikację dostaw. Jej zapisy zawierają formułę cenową opartą o notowania rynkowe, a także pozwalają na zabezpieczanie ceny na okresy przyszłe w oparciu o produkty terminowe. Zawarcie umowy długoterminowej z formułami cenowymi opartymi o największy w Europie rynek niemiecki zmniejsza prawdopodobieństwo uzyskania cen znacząco wyższych od bezpośredniej konkurencji w UE.
Dodatkowo ryzyko wystąpienia ograniczeń z tytułu zakłóceń w dostawach gazu do Polski zostało ograniczone rozbudową połączeń transgranicznych, uruchomieniem gazoportu oraz Rozporządzeniem "SOS" Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącym środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego. Ponadto w Jednostce Dominującej ryzyko dostępności i ceny gazu jest zmniejszone przez dostawy substytucyjnego i tańszego gazu zaazotowanego ze źródeł lokalnych. Pozwala on, w przypadku ograniczeń w dostawach gazu sieciowego, na utrzymanie produkcji na zadowalającym poziomie, a w przypadku mniejszych jego dostaw uzupełniany może być gazem sieciowym kupowanym na TGE i dostarczanym w ramach posiadanych mocy jednodniowych.
Zarządzanie ryzykiem dotyczącym ceny i dostępności gazu ziemnego wspiera Zespół gazowy, który na podstawie analizy fundamentalnej i technicznej określa m.in. trendy zmian, wpływ ryzyka na rentowność produktów Grupy oraz na bieżąco reaguje na zidentyfikowane zagrożenia i szanse rynkowe.
W I połowie 2024 roku w ramach umowy z Orlen S.A. dostawy gazu były realizowane bez zakłóceń po cenach bieżących oraz z ustaloną ceną dostaw, stosownie do przyjętej polityki zabezpieczania cen gazu ziemnego.
Cena średnioroczna w I półroczu 2024 roku była dwukrotnie niższa niż rok wcześniej, jednak wciąż o połowę wyższa niż w latach 2017-2019, ponadto charakteryzowała się dużą zmiennością. Przyczyną tego, poza czynnikami geopolitycznymi, były prace remontowe na infrastrukturze wydobywczej, skraplającej i przesyłowej gazu oraz pogoda, która poprzez temperatury i wielkość produkcji OZE przekłada się na popyt na gaz w energetyce. Ważną determinantą cen gazu był również popyt na LNG w Azji, ponieważ przy napiętym rynku globalnym, zapotrzebowanie na spotowe ładunki LNG z tamtego regionu powoduje konkurencję o dostawy pomiędzy rynkami europejskim i azjatyckim, a przez to wpływa na ceny gazu w Europie.
Ryzyko związane z występowaniem sytuacji braku równowagi popytowo-podażowej spowodowanej ograniczeniem popytu lub zwiększeniem podaży nawozów azotowych i wieloskładnikowych na skutek m.in. zwiększonego importu, wprowadzonych ograniczeń w stosowaniu nawozów, utraty kluczowego odbiorcy, wstrzymania decyzji zakupowych lub mniejszej siły nabywczej rolników, zmiany nawyków żywieniowych i postawy proekologicznej konsumentów oraz wzrostu zdolności produkcyjnych konkurencji. Konsekwencją tego jest nasilająca się walka cenowa pomiędzy producentami, prowadząca do obniżenia marży, a w rezultacie do nieosiągnięcia zakładanego poziomu przychodów i zysków ze sprzedaży nawozów.
Globalny rynek nawozów azotowych charakteryzuje nadwyżka podażowa, która szczególnie nasiliła się w ostatnich latach. Największy przyrost zdolności produkcyjnych, głównie mocznika, odnotowano w USA, Rosji, Kazachstanie, Iranie oraz w Indiach. Ponadto w Chinach przewiduje się uruchomienie nowych instalacji i wytwórni. Sytuacja nadpodażowa, zwłaszcza w nawozach azotowych, przełożyła się także na rynek Unii Europejskiej i Polski. W naszym kraju zauważalny jest silny wzrost podaży nawozów, przede wszystkim mocznika.
Indeks cen nawozów Banku Światowego pozostał stosunkowo stabilny w II kwartale 2024 roku, po 20% spadku w I kwartale 2024 roku. Indeks jest o 24% niższy niż rok temu, przede wszystkim ze względu na znaczny spadek cen fosforytów (o 56%) i potasu (o 17%). Tę sytuację przypisuje się lepszym perspektywom produkcji, wynikającym w dużej mierze z niższych kosztów produkcji. Oczekuje się, że w porównaniu z 2023 rokiem ceny w latach 2024-2025 będą średnio niższe, ale pozostaną znacznie powyżej poziomów z lat 2015–2019, ze względu na silny popyt i pewne ograniczenia eksportowe, zwłaszcza z Chin, i sankcje, głównie Białoruś. Do rosnących czynników ryzyka prognozy zalicza się potencjalny wzrost kosztów czynników produkcji, w szczególności gazu ziemnego. Wznowienie eksportu z Chin i niższe od oczekiwań ceny płodów rolnych mogą się jednak przyczynić do dalszych spadków cen nawozów.
Chociaż koszty nawozów znacznie spadły w stosunku do szczytowych poziomów z lat 2022–2023, pozostają wyższe niż poziomy sprzed 2020 roku. Kluczowe czynniki produkcji nawozów, w przypadku których odnotowano znaczny spadek cen w porównaniu z rekordami z lat 2022–2023, wykazały pewną stabilność w ciągu ostatnich dwóch kwartałów. Przykładowo ceny gazu ziemnego w Europie wzrosły w II kwartale 2024 roku o niemal 15% k/k, ale nadal są o 11% niższe niż rok temu. Gaz ziemny jest najważniejszym składnikiem kosztów nawozów azotowych. Podobnie ceny siarki są o ok. 26% niższe niż rok temu. Jednak w ciągu ostatnich czterech kwartałów średnie ceny tych trzech surowców były o ponad 30% wyższe niż średnie ceny z lat 2015–2019.
Ograniczenia i sankcje eksportowe w dalszym ciągu odgrywają znaczącą rolę na rynkach nawozów, ale przekierowania handlu w znacznym stopniu złagodziły ich wpływ. Chociaż eksport fosforanów z Chin i amoniaku z Rosji wpłynął na światowe przepływy handlowe, Europa zastąpiła import z Chin i Rosji importem od innych eksporterów, w tym z Egiptu (amoniak), Maroka (fosforany), Arabii Saudyjskiej i Stanów Zjednoczonych. W przypadku potasu, pomimo sankcji nałożonych na Białoruś i Rosję, które łącznie odpowiadają za prawie połowę światowej produkcji potasu, eksport z obu krajów był większy niż oczekiwano, ze względu na przekierowanie handlu. Białoruś zwiększyła eksport do Chin, a Rosja zwiększyła przepustowość kolei, aby ułatwić dostawy na Białoruś. Jednocześnie eksport z Kanady został przekierowany do Europy.
Przystępność cenowa nawozów powróciła do średniej sprzed 2019 roku. Niższe ceny nawozów w ostatnich kwartałach spowodowały, że wskaźnik przystępności cenowej nawozów, tj. relacja cen nawozów do cen żywności, zbliżył się do poziomów z lat 2015-2019. Podczas gwałtownego wzrostu cen nawozów w 2022 roku wskaźnik przystępności cenowej wzrósł niemal 2-krotnie w porównaniu ze średnią długoterminową.
W obu przypadkach działania Grupy Azoty nakierowane są na ograniczanie ryzyka oraz wzmocnienie i ugruntowanie pozycji w segmencie produkcji i sprzedaży nawozów. Grupa monitoruje wolumen importu nawozów i udział poszczególnych spółek w rynku nawozów, wprowadzając działania korygujące w polityce handlowej/cenowej dostosowanej do reakcji rynku, m.in. dostosowanie ścieżek cenowych do aktualnych trendów na rynku europejskim i głównych rynkach światowych, podejmowanie działań zmierzających do optymalizacji kosztów produkcji oraz poszerzanie palety produktów i usług oferowanych klientom.
Grupa Azoty prowadzi politykę handlową dla nawozów azotowych i wieloskładnikowych w sposób umożliwiający maksymalizację produkcji i lokowanie nawozów na rynkach zapewniających najwyższą możliwą marżę. Intensyfikacja działań sprzedażowych będzie wzmocniona działaniami promocyjnymi skupiającymi się na dotarciu do klienta docelowego.
Ryzyko związane z występowaniem sytuacji braku równowagi popytowo-podażowej spowodowanej ograniczeniem popytu lub zwiększeniem podaży poliamidu (PA6) na rynku globalnym.
Europejski rynek w I połowie 2024 roku wciąż pozostawał pod wpływem niestabilnej sytuacji geopolitycznej, trudnych warunków ekonomicznych, obaw o recesję na rynkach globalnych oraz zmian nastrojów zakupowych konsumentów z uwagi na wysoką inflację. Finalnie przekładało się to na słaby popyt na CPL i PA6 i spadek cen z uwagi na niższe koszty energetyczne, nadwyżki mocy produkcyjnych na rynku poliamidów oraz presję ze strony kupujących. Import tańszych produktów z łańcucha PA6, szczególnie z Azji, powodował dodatkowo nasilenie walki konkurencyjnej na rynku. Paradoksalnie na korzyść Grupy może zadziałać sytuacja w rejonie Morza Czerwonego powodująca konieczność wydłużenia trasy statków i związane z nią podwyżki frachtu z prawdopodobną tendencją wzrostową w II półroczu 2024 roku, co spowoduje spadek konkurencyjności importu z Dalekiego Wschodu.
W kolejnych miesiącach głównym czynnikiem determinującym ceny produktów w łańcuchu PA6 będzie rozwój sytuacji popytowo-podażowej na rynkach zastosowań, które z kolei będą pod wpływem warunków makroekonomicznych oraz cen surowców petrochemicznych. Krótkoterminowe nastroje rynkowe są słabe, a perspektywy popytu mieszane, w zależności od sektora zastosowań. Niższe ceny energii, jeżeli zostaną utrzymane, powinny przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności europejskich producentów, co mogłoby również w pewnym stopniu pobudzić rynki sektorów przetwórstwa tworzyw.
Grupa monitoruje sytuację popytowo-podażową w całym łańcuchu wartości. Prowadzona jest optymalizacja portfolio produktowego i aplikacyjnego tak, aby możliwa była alokacja określonych strumieni produktowych do tych segmentów rynku, gdzie sprzedaż pozwala uzyskać najlepsze wyniki ekonomiczne. Równolegle prowadzone są działania zmierzające do poprawy pozycji kosztowej Grupy.
Ryzyko związane z występowaniem sytuacji braku równowagi popytowo-podażowej spowodowanej ograniczeniem popytu lub zwiększeniem podaży mocznika niepowlekanego, mocznika technicznego i amoniaku na skutek m.in. przyrostu zdolności produkcyjnych konkurencji na globalnym rynku, wzrostu taniego importu, wzrostu kosztów produkcji, ograniczeń lokowania produktów, w tym ograniczenie stosowania mocznika w branży budowlanej. Konsekwencją tego jest nasilająca się walka cenowa pomiędzy producentami prowadząca do obniżenia marży, a w rezultacie do nieosiągnięcia zakładanego poziomu przychodów ze sprzedaży.
Działania Grupy ukierunkowane są na ograniczanie ryzyka oraz wzmocnienie i ugruntowanie pozycji na rynku. Grupa monitoruje wolumen importu poszczególnych produktów wprowadzając działania korygujące w polityce handlowej/cenowej dostosowanej do reakcji rynku, m.in. dostosowanie ścieżek cenowych do aktualnych trendów na rynku europejskim i głównych rynkach światowych, podejmowanie działań optymalizujących koszty produkcji oraz prowadzenie działań marketingowo-handlowych w celu efektywnego pozyskania odbiorców produktu.
Spółki Grupy wykorzystują systemy OT automatyki przemysłowej, których prawidłowe działanie może zostać zdestabilizowane w wyniku działań podejmowanych w cyberprzestrzeni, w tym działań o charakterze terrorystycznym, sabotażowym czy szpiegowskim, powodując zagrożenie życia lub zdrowia pracowników oraz mieszkańców okolicznych miejscowości, straty finansowe oraz wizerunkowe.
Spółki Grupy prowadzące działalność w zakresie dostaw energii wdrożyły procedury i instrukcje wewnętrzne zgodnie z wymaganiami Ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa. W obszarze bezpieczeństwa IT funkcjonuje Biuro Cyberbezpieczeństwa Systemów IT i OT. Monitorowane są incydenty w obszarze automatyki przemysłowej, w tym związane z nieautoryzowanymi dostępami do systemów. Każdorazowo procedury przewidują podejmowanie kroków mających na celu ustalenie przyczyn incydentu, weryfikację działania i poziomów bezpieczeństwa, a także usunięcie lub ograniczenie wykrytych podatności. Prowadzone są również okresowe szkolenia użytkowników w zakresie bezpieczeństwa systemów OT i potencjalnych zagrożeń.
W I półroczu 2024 roku Jednostka Dominująca oraz główne jednostki zależne nie odnotowały incydentów związanych z nieautoryzowanym dostępem do systemów OT automatyki przemysłowej.
W swojej działalności spółki Grupy wykorzystują systemy informatyczne, których prawidłowe funkcjonowanie może zostać zakłócone z powodu wystąpienia błędów w oprogramowaniu lub awarii infrastruktury teleinformatycznej. Ponadto część wykorzystywanych systemów może być celem ataków cybernetycznych, w szczególności wykorzystujących usterki lub luki bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych dotychczas niezidentyfikowane przez producentów tych systemów oraz dostawców rozwiązań bezpieczeństwa teleinformatycznego.
Pomimo wdrożenia systemów bezpieczeństwa teleinformatycznego i procedur w tym zakresie, a także nieustannie prowadzonych działań zmierzających do zminimalizowania ryzyka awarii i możliwości przełamania wdrożonych zabezpieczeń, stosowane rozwiązania techniczne i organizacyjne mogą okazać się nieskuteczne, a wystąpienie awarii lub incydentów naruszenia bezpieczeństwa teleinformatycznego może stanowić zagrożenie dla ciągłości działania tych systemów oraz poufności i integralności przetwarzanych w nich danych, co w konsekwencji może mieć istotny negatywny wpływ na działalność, sytuację finansową lub perspektywy rozwoju Grupy.
W Jednostce Dominującej obowiązują rozwiązania regulujące zarządzanie obszarem bezpieczeństwa informacji. Są to: Polityka Bezpieczeństwa Informacji, Regulamin funkcjonowania obszaru teleinformatyki w Grupie Azoty, Instrukcja bezpiecznego korzystania z poczty elektronicznej oraz zarządzenia dotyczące ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i obsługi incydentów bezpieczeństwa informacji. Security Operations Center Grupy Azoty prowadzi monitoring bezpieczeństwa systemów ICT oraz zajmuje się obsługą incydentów z tego zakresu.
W I półroczu 2024 roku, pomimo wzrostu prawdopodobieństwa ataków cybernetycznych, Jednostka Dominująca oraz jednostki zależne nie zaobserwowały istotnego wzrostu liczby obsłużonych incydentów cyberbezpieczeństwa bezpośrednio wpływających na funkcjonowanie spółek Grupy.
Działania zbrojne Rosji na Ukrainę spowodowały wzrost ryzyka poniesienia strat przez Grupę Azoty w związku z działaniami przestępczymi nakierowanymi na uszkodzenie lub zniszczenie składników majątkowych instalacji technologicznych, systemów sterowania i zapasów materiałowych/surowcowych oraz utraty zdrowia i życia pracowników na skutek ataku zbrojnego, działań terrorystycznych, sabotażowych, dywersyjnych, cybernetycznych, jak również wrogiego przejęcia informacji wrażliwych Grupy.
W celu minimalizacji ryzyka zastosowano działania ograniczające w zakresie bezpieczeństwa fizycznego, polegające m.in. na zwiększeniu częstotliwości kontroli pojazdów i osób przed wjazdem na tereny zakładów, patroli prowadzonych przez Służbę Ochrony. Ponadto kierowców przebywających na terenie Grupy z krajów stwarzających znaczące zagrożenie dla bezpieczeństwa objęto dodatkowym nadzorem. Dokonano przeglądów działań mobilizacyjnych oraz analogowych systemów komunikacji wewnątrz Grupy.
Ograniczenie wystąpienia ryzyka wspierały Systemy Zabezpieczenia Technicznego, m.in. System Dozoru Wizyjnego, System Sygnalizacji Włamania i Napadu oraz System Kontroli Dostępu. Rozpoczęto proces wdrażania nowoczesnych rozwiązań w zakresie ww. systemów oraz zawarto umowy ubezpieczeniowe w zakresie majątku i mienia. Podjęto również współpracę z Polską Agencją Żeglugi Powietrznej w celu podniesienia poziomu administrowania strefą zakazu lotów nad terenami i obiektami Grupy, zintensyfikowano współpracę z Policją, Wojskami Obrony Terytorialnej i Wojskowym Centrum Rekrutacji w zakresie podniesienia poziomu ochrony obiektów oraz przygotowania działań pozamilitarnych.
W ramach nadzorowanego ryzyka funkcjonują Zespoły zadaniowe, które na bieżąco reagują na zidentyfikowane zagrożenia.
Realizacja powyższych działań prowadzona była w oparciu o wdrożone regulacje systemowe w postaci m.in. Planów Ochrony, Zarządzeń wewnętrznych, Regulaminów i Instrukcji mających na celu określenie sposobu bieżącego reagowania na mogące wystąpić incydenty, zwiększenie bezpieczeństwa oraz minimalizację wystąpienia powyższego ryzyka.
W I półroczu 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS kontynuowała realizację projektu inwestycyjnego pod nazwą "Polimery Police", w którego zakres wchodzi instalacja do produkcji propylenu (429 tys. ton rocznie), instalacja do produkcji polipropylenu (437 tys. t rocznie) wraz z instalacjami pomocniczymi i infrastrukturą towarzyszącą, a także terminal portowy z bazą zbiorników surowcowych ("Projekt").
Generalnym wykonawcą Projektu jest Hyundai Engineering Co., Ltd. ("Generalny Wykonawca" lub "Hyundai"), zgodnie z umową o kompleksową realizację Projektu z dnia 11 maja 2019 roku ("Umowa EPC").
Wydłużenie czasu realizacji inwestycji spowodowane jest opóźnieniami zgłoszonymi przez Hyundai. W I półroczu 2024 roku przekazane przez Generalnego Wykonawcę Propozycje Zmian poddawane były dalszej gruntownej analizie i weryfikacji w odniesieniu do ich zasadności w świetle postanowień Umowy EPC, zgodnie z procedurą przewidzianą w Umowie EPC oraz innych umów łączących spółkę z Generalnym Wykonawcą, a także okoliczności faktycznych.
Dodatkowo w dniu 9 maja 2024 roku zawarto z ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. Aneks nr 4 do Umowy z dnia 3 czerwca 2019 roku o świadczenie usług Inżyniera Kontraktu dla Projektu, zakładający wydłużenie okresu obowiązywania umowy do końca lipca 2024 roku, natomiast w dniu 7 sierpnia 2024 roku Zarząd Grupy Azoty POLYOLEFINS wyraził zgodę na zawarcie aneksu nr 5 do Umowy, zakładający wydłużenie okresu obowiązywania umowy do 31 października 2024 roku i opcjonalnie do końca 2024 roku.
W raportowanym okresie w ramach trwającego etapu rozruchu instalacji, spółka wyprodukowała ponad 128 tys. t polipropylenu pod marką Gryfilen®.
Grupa Azoty POLYOLEFINS w celu ograniczenia ryzyka zmniejszonej podaży surowców strategicznych zdywersyfikowała kierunki dostaw. Spółka realizuje kontrakty na dostawy propanu i etylenu droga morską, które nie zakładają importu ww. surowców z terenu Rosji.
W raportowanym okresie spółka kontynuowała działania zmierzające do zapewnienia dalszego finansowania Projektu. Umowa Stabilizacyjna z instytucjami finansowymi była przedłużana poprzez zawieranie aneksów w dniach: 28 marca, 26 kwietnia, 29 maja, 14 czerwca, 6 sierpnia i 30 sierpnia 2024 roku. Ostatni aneks obowiązuje do 30 września 2024 roku.
Deklarowany przez Generalnego Wykonawcę termin 18 maja 2024 roku dla przeprowadzenia Testu Integralności nie został zachowany. Pomimo przeprowadzenia wszystkich testów Parametrów Gwarantowanych, jedynie 18 z 37 zostało przez spółkę zaakceptowanych. Spółka zaprezentowała instytucjom finansującym plan przeprowadzenia testu Parametrów Gwarantowanych pierwotnie planowanych dla Testu Integralności, zakończenia Projektu oraz rozliczenia Kontraktu EPC z Generalnym Wykonawcą. Do przeprowadzenia testów doszło w dniach od 20 do 23 czerwca 2024 roku.
W I półroczu 2024 roku spółka, jako nowy podmiot na rynku producentów polipropylenu, mierzyła się z wyzwaniem stabilizacji produkcji, poszerzania portfela produktowego i ulokowania produktu na rynku, poprzez efektywne wykorzystanie sprzedaży spot w kanałach sprzedaży: bezpośrednim, dystrybucji oraz traderów.
Jednocześnie spółka mitygowała ryzyko związane z przejęciem odpowiedzialności za instalację, poprzez budowanie kompetencji (szkolenia wewnętrzne i zewnętrzne), uzupełnienie wakatów w kluczowych obszarach oraz rozpoczęcie procesu przyjmowania części zamiennych.
W I półroczu 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS złożyła wnioski o uzyskanie poniższych decyzji administracyjnych:
20 grudnia 2019 roku z późn. zm. (HST-1).
Spółka w raportowanym okresie uzyskała poniższe decyzje administracyjne:
Jednocześnie Generalny Wykonawca jest w trakcie kompletownia dokumentów niezbędnych do złożenia stosownych wniosków na Pozwolenia na użytkowanie dla pozostałych Pozwoleń na budowę (8 sztuk), w tym przeprowadzano inspekcje Państwowej Straży Pożarnej w celu pozyskania pozytywnego stanowiska.
Ogólny postęp rzeczowy prac realizowanych w ramach Umowy EPC na dzień 30 czerwca 2024 roku wynosił 99,97%. Przez ogólny postęp rzeczowy prac należy rozumieć: uzyskiwanie stosownych pozwoleń, zamówienia i dostawy urządzeń oraz materiałów, prace konstrukcyjne, odbiory i rozruch.
Na terenie realizacji Projektu prowadzono prace związane m.in. z usuwaniem usterek zarejestrowanych w fazie budowy, fazie "Mechanical Completion" oraz fazie "RFSU", a także prace mające na celu osiągnięcie Odbioru Tymczasowego, na które składają się w szczególności: Ruchy Regulacyjne oraz Ruchy Testowe, w tym testy Parametrów Gwarantowanych na obszarze poniższych Podprojektów:
W I kwartale 2024 roku Instalacje Pomocnicze zapewniały niezbędne media technologiczne na potrzeby pracy Instalacji PDH oraz PP. Pracował m.in. kocioł pary wysokoprężnej wraz z układem przygotowania wody zasilającej oraz systemem odprowadzania odsolin, węzeł przygotowania wody surowej oraz chłodniczej, a także wytwórnia sprężonego powietrza oraz azotu. Dodatkowo uruchomiono węzły oczyszczania ścieków przemysłowych, tj. węzeł oczyszczania ścieków zaolejonych oraz węzeł do obróbki zużytego ługu sodowego. Praca Instalacji PDH i PP odbywała się na stabilnym poziomie. Morski Terminal Gazowy regularnie przyjmował dostawy propanu i etylenu, w tym okresie spółka przyjęła 3 dostawy propanu. W obrębie Infrastruktury Logistycznej Polipropylenu trwały prace wykończeniowe na obszarze przeznaczonym pod zadaszony plac składowy. W tym okresie Generalny Wykonawca przedłożył dokumentację techniczną dotyczącą stacji LPG do zaopiniowania przez Zamawiającego, a także przekazał części zamienne wymagane dla tego Podprojektu.
W II kwartale 2024 roku w obrębie Instalacji PP przeprowadzono Ruch Testowy dla wariantu HOMO, w trakcie którego potwierdzono spełnienie Parametrów Gwarantowanych wynikających z Umowy EPC i Umowy Licencyjnej. Ponadto rozpoczęto przygotowywanie Instalacji PP do przeprowadzenia Ruchów Testowych dla wariantów RANDOM i IMPACT. Przygotowania prowadzono przy wsparciu Licencjodawcy i personelu Wykonawcy.
W zakresie Instalacji Pomocniczych zaakceptowano Ruchy Testowe, potwierdzające spełnienie Parametrów Gwarantowanych, tj. jakość wody zdemineralizowanej, wskaźnik wydajności systemu wody chłodniczej, wydajność i jakość węzła wytwarzania azotu oraz wydajność oraz jakość węzła wytwarzania powietrza pomiarowego. Analizie podlegały wyniki testów dla jakości ścieków, parametrów Kotła HP oraz spełnienia wymagań środowiskowych przez Kocioł HP.
W zakresie Morskiego Terminalu Gazowego w II kwartale zaakceptowano Ruchy Testowe dla dwóch Parametrów Gwarantowanych, tj. obciążenie cieplne podgrzewacza etylenu i propanu, a także zdolność instalacji do skraplania oparów propanu. Do kompletu Parametrów Gwarantowanych brakuje akceptacji raportu z testu parametrów środowiskowych oraz weryfikacji parametrów dla rozładunku etylenu (zdolność instalacji do skraplania oparów etylenu oraz wydajność rozładunku etylenu). Potwierdzenie ostatniego z testów będzie możliwe podczas następnej dostawy etylenu.
Dodatkowo przeprowadzono warunkowy test integralności, tj. wspólny test określonych Parametrów Gwarantowanych wszystkich Podprojektów mający na celu zweryfikowanie, czy wszystkie Podprojekty razem funkcjonują w sposób ciągły z odpowiednią jakością i wydajnością. Generalny Wykonawca przedstawił raport z przeprowadzonego testu, który jest weryfikowany przez spółkę.
W II kwartale 2024 roku Instalacje Pomocnicze zapewniały niezbędne media technologiczne na potrzeby pracy Instalacji PDH oraz PP. Praca Instalacji PDH i PP odbywała się na stabilnym poziomie, Morski Terminal Gazowy regularnie przyjmował dostawy propanu i etylenu. W raportowanym półroczu spółka przyjęła osiem dostaw propanu, w tym pięć w ubiegłym kwartale. W II kwartale nie realizowano rozładunków etylenu ze względu na brak konieczności uzupełnienia surowca w zbiorniku magazynowym.
W obrębie Infrastruktury Logistycznej Polipropylenu zakończono prace na obszarze trójkątnym, w tym zakończono przygotowanie obszaru przeznaczonego pod zadaszony plac składowy (nieobjęty Umową EPC). Wykonawca przedłożył dokumentację techniczną dla zamówienia stacji LPG do zaopiniowania przez Zamawiającego, a także przekazał kolejne pakiety części zamiennych dla tego Podprojektu (liczba przekazanych części na 2 lata eksploatacji wyniosła 432, tj. 89% z 486).
Pomimo prób zgłoszenia w dniu 10 lipca 2023 roku przez Generalnego Wykonawcę okoliczności wystąpienia siły wyżej spółka stała na stanowisku, zgodnie z którym wyjaśnienia zawarte w pismach Generalnego Wykonawcy nie zawierały wymaganych szczegółów dotyczących zdarzenia siły wyższej, a w konsekwencji nie spełniały warunku określonego w punkcie 25.1. Umowy, tj. nie było to zdarzenie, którego nie mogła przewidzieć zainteresowana Strona, działając z należytą starannością zawodową - w szczególności przez profesjonalny podmiot, jakim jest Wykonawca - lub nie było to zdarzenie niezależne od Strony, której dotyczy.
Obecnie Spółka jest na etapie oceny Propozycji Zmian otrzymanych od Generalnego Wykonawcy (ich ważność została przedłużona do 31 sierpnia 2024 roku):
W dniu 6 września 2024 roku Generalny Wykonawca złożył propozycje dwóch zmian do Umowy EPC:
Obecnie Grupa Azoty POLYOLEFINS prowadzi negocjacje z Generalnym Wykonawcą dotyczące ostatecznego rozliczenia projektu Polimery Police, w tym osiągnięcia porozumienia w odniesieniu do wzajemnych roszczeń.
W dniu 31 lipca 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z Generalnym Wykonawcą Projektu dwustronne protokoły Warunkowego Odbioru Tymczasowego podprojektu Instalacji Polipropylenu i podprojektu Terminala Przeładunkowo-Magazynowego.
Procedura Warunkowego Odbioru Tymczasowego wprowadzona została w związku z dążeniem stron Umowy EPC do jak najszybszego przeprowadzenia działań związanych z przekazaniem przez Generalnego Wykonawcę Projektu do komercyjnej eksploatacji.
Zastosowana procedura umożliwia Grupie Azoty POLYOLEFINS pełne zarządzanie portfolio produkcyjnym polipropylenu, dostosowanym do sytuacji rynkowej. Zdolności produkcyjne Instalacji PP pozwalają na produkcję 437 tys. ton polipropylenu rocznie. Główne parametry procesowe Instalacji PP zostały osiągnięte i potwierdzone w ramach przeprowadzonych ruchów testowych.
Formalne przejęcie Projektu uwarunkowane jest zawarciem aneksu do Umowy EPC, w którym strony tej umowy uzgodnią finalne zatwierdzenie Testu Integralności, zasady rozliczenia Projektu oraz określą swoje prawa i obowiązki w związku z zakończeniem fazy konstrukcyjnej Projektu.
W dniu 30 stycznia 2024 roku Zarząd Grupy Azoty PUŁAWY podjął decyzję o wznowieniu produkcji melaminy i rozpoczęciu w dniu 30 stycznia 2024 roku rozruchu instalacji Melamina III. Jednocześnie poinformowano, że wielkość produkcji instalacji dostosowywana będzie do bieżącej sytuacji rynkowej. Maksymalne zdolności produkcyjne instalacji Melamina III, 90 ton/dobę, stanowią około 1/3 znamionowych możliwości wszystkich instalacji melaminy w spółce.
W dniu 4 lipca 2024 roku spółka spółka poinformowała, że z przyczyn ekonomicznych w dniu 4 lipca 2024 roku została zatrzymana instalacja Melamina III (Segment Agro). Pozostałe dwie instalacje melaminy pozostają nadal w postoju, a o wstrzymaniu produkcji na tych instalacjach spółka zależna informowała w 2022 roku w odniesieniu do Melaminy I oraz w 2023 w zakresie Melaminy II.
Produkcja zostanie wznowiona w momencie, gdy na rynku będzie możliwe uzyskanie akceptowalnej ceny melaminy, w stosunku do poziomu kosztów produkcji. Ewentualne potrzeby strategicznych klientów zostaną zrealizowane w oparciu o posiadane zapasy. Jednocześnie półprodukt, stop mocznika, zostanie zagospodarowany w inne, bardziej rentowne produkty.
Jednostka Dominująca otrzymała w dniu 9 stycznia 2024 roku decyzję Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o umorzeniu postępowania w sprawie zwrotu przez Spółkę przyznanej kwoty pomocy, z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Oznacza to, że Spółka spełniła kryteria i warunki do przyznania pomocy dla sektorów energochłonnych związanej z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej, wobec czego pomoc dla Spółki w kwocie 52,3 mln PLN przyznana została prawidłowo i nie podlega zwrotowi.
Zakończenie negocjacji oraz wypowiedzenie umowy o prowadzenie negocjacji w sprawie nabycia udziałów w kapitale zakładowym Solarfarm Brzezinka sp. z o.o.
W dniu 28 marca 2024 roku Zarząd Jednostki Dominującej podjął uchwałę o zakończeniu negocjacji ze wspólnikami Solarfarm Brzezinka sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu ("Solarfarm"), tj. VSB Holding GmbH z siedzibą w Dreźnie (Niemcy) oraz Panem Januszem Franciszkiem Siemieńcem, i wypowiedzeniu przez Spółkę umowy o prowadzenie negocjacji wraz z wyłącznością na ich prowadzenie, dotyczących potencjalnego nabycia 100% udziałów w kapitale zakładowym Solarfarm, prowadzącej projekt budowy elektrowni fotowoltaicznej zlokalizowanej w miejscowościach Brzezinka i Syców w województwie dolnośląskim, o mocy co najmniej 270 MWp .
Bezpośrednią przyczyną zakończenia negocjacji jest negatywna opinia Rady Nadzorczej Spółki odnośnie przedłożonej przez Zarząd Nadzwyczajnemu Walnemu Zgromadzeniu sprawy nabycia 100% w Solarfarm do jej rozstrzygnięcia przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie oraz niepodjęcie uchwały przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie, obradujące w dniu 14 lutego 2024 roku i po ogłoszonej przerwie w dniu 13 marca 2024 roku w przedmiotowej sprawie. Zgoda Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia była warunkiem koniecznym do zawarcia umowy nabycia 100% udziałów w Solarfarm.
W dniu 7 czerwca 2024 roku Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Grupy Azoty POLYOLEFINS, działając na podstawie art. 397 Kodeksu spółek handlowych, podjęło uchwałę w przedmiocie kontynuacji dalszego istnienia spółki, postanawiając o dalszym jej istnieniu.
W dniu 21 czerwca 2024 roku Zwyczajne Walne Zgromadzenie Grupy Azoty POLICE, działając na podstawie art. 397 Kodeksu spółek handlowych, podjęło uchwałę w sprawie dalszego istnienia spółki, postanawiając o dalszym jej istnieniu.
Pozostałe, niewymienione powyżej, istotne zdarzenia, które miały miejsce w raportowanym okresie i po dniu bilansowym, zostały przedstawione w Śródrocznym skróconym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Grupy Kapitałowej Grupa Azoty za okres 6 miesięcy zakończony 30 czerwca 2024 roku.
W I kwartale 2024 roku Grupa Azoty POLICE podpisała następujące aneksy do umowy kredytu w rachunku bieżącym z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, z limitem 100 mln PLN:
Kredyt oprocentowany jest według stopy opartej o stawkę bazową WIBOR 1M oraz marżę bankową.
W dniu 12 stycznia 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN oraz COMPO EXPERT GmbH, zawarła z Banco Santander S.A. oraz Santander Factoring Sp. z o.o. Aneks nr 5 do Umowy Obsługi Płatności z dnia 14 grudnia 2018 roku, w brzmieniu ustalonym Umową z 23 września 2019 r. Zmieniającą i Zastępującą Umowę Obsługi Płatności z późniejszymi zmianami, z limitem w maksymalnej wysokości 122 mln EUR ("Umowa Obsługi Płatności"), zmieniający warunki cenowe.
W dniu 28 maja 2024 roku oraz w dniu 30 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz z ww. spółkami zależnymi zawarła z Banco Santander S.A. oraz Santander Factoring Sp. z o.o. kolejne Aneksy nr 7 i 8 do niniejszej umowy, wydłużające okres dostępności limitu do 30 lipca 2024 roku, a następnie do 11 października 2024 roku.
W dniu 26 marca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami kluczowymi oraz innymi spółkami Grupy podpisała z BNP Paribas BP S.A. Zmianę nr 4 do Umowę wielocelowej linii kredytowej premium z limitem w wysokości 240 mln PLN, przeznaczonym na otwieranie i obsługę gwarancji oraz akredytyw, w zakresie wydłużenia okresu dostępności limitu kredytowego do dnia 26 kwietnia 2024 roku.
W dniu 25 kwietnia, 28 maja oraz 30 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami kluczowymi oraz innymi spółkami Grupy podpisała z BNP Paribas BP S.A. kolejno Zmianę nr 5, Zmianę nr 6 oraz Zmianę nr 7 do niniejszej umowy, wydłużające okres dostępności limitu kredytowego kolejno do 28 maja, 30 lipca, a następnie do 11 października 2024 roku.
W dniu 26 marca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE, Grupą Azoty KĘDZIERZYN, COMPO EXPERT GmbH oraz COMPO EXPERT Hellas S.A., podpisała z CaixaBank S.A. Oddział w Polsce Aneks nr 5 do umowy o świadczenie usług płatniczych i finansowanie (faktoring odwrotny), z dnia 29 kwietnia 2021 roku z późniejszymi zmianami w zakresie wydłużenia okresu dostępności limitu do dnia 26 kwietnia 2024 roku.
W dniu 25 kwietnia, 28 maja oraz 30 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz z ww. spółkami zależnymi podpisała z CaixaBank S.A. Załącznik nr 1 do niniejszej umowy, wydłużający okres dostępności limitu kolejno do 28 maja, 30 lipca, a następnie do 11 października 2024 roku.
W dniu 27 marca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi, Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE oraz Grupą Azoty KĘDZIERZYN, podpisała z Pekao Faktoring Sp. z o. o. Aneks do umowy finansowania dostaw, zawartej w dniu 31 maja 2021 roku z późniejszymi zmianami, dotyczący zmiany daty obowiązywania umowy do dnia 25 kwietnia 2024 roku.
W dniu 25 kwietnia, 28 maja oraz 30 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ww. spółkami zależnymi podpisała kolejne Aneksy do niniejszej umowy, wydłużające okres dostępności limitu kolejno do 28 maja 2024 roku, 30 lipca oraz do 11 października 2024 roku.
W dniu 27 marca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ze spółkami zależnymi: Grupą Azoty PUŁAWY, Grupą Azoty POLICE oraz Grupą Azoty KĘDZIERZYN podpisała z Pekao Faktoring Sp. z o. o. Aneks do Umowy Faktoringu Wierzytelności, zawartej w dniu 31 maja 2021 roku z późniejszymi zmianami, dotyczący zmiany daty obowiązywania umowy do dnia 25 kwietnia 2024 roku.
W dniu 25 kwietnia, 28 maja oraz 31 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca wraz ww. spółkami zależnymi podpisała kolejne Aneksy do niniejszej umowy, wydłużające okres dostępności limitu kolejno do 28 maja 2024 roku, 30 lipca oraz do 11 października 2024 roku.
W dniu 5 lutego 2024 roku Banco Santander S.A. Oddział we Frankfurcie poinformował Compo Expert GmbH o rozwiązaniu Umowy Kredytu w Rachunku Bieżącym do kwoty 7 500 tys. EUR z dnia 17 listopada 2020 roku.
W dniu 29 lutego 2024 roku Banco Santander BR obniżył wewnętrzną linię kredytową dla Spółki Compo Expert Brasil z 5 300 tys. EUR do 4 100 tys. EUR.
Z dniem 29 czerwca 2024 roku, na mocy dwustronnego porozumienia, zakończona została Umowa Kredytu w rachunku bieżącym COMPO EXPERT Holding GmbH i innych podmiotów Compo Expert w Commerzbank AG, do kwoty 8 mln EUR.
W dniu 1 lipca 2024 roku Grupa Azoty KOLTAR zawarła umowę pożyczki z WFOŚiGW w Krakowie na częściowe sfinansowanie zakupu lokomotywy elektrycznej Dragon o wartości 16 390 tys. PLN. Wartość pożyczki to 13 500 tys. PLN.
W dniu 2 lutego 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła w imieniu własnym oraz spółek z Grupy Azoty ("Grupa") będących stronami odpowiednich Umów o Finansowanie, porozumienie z 13 Instytucjami finansującymi ("Porozumienie"): Powszechną Kasą Oszczędności Bankiem Polskim S.A., Bankiem Gospodarstwa Krajowego, ING Bankiem Śląskim S.A., Santander Bankiem Polska S.A., Caixabank S.A. Oddział w Polsce, BNP Paribas Faktoring sp. z o.o., ING Commercial Finance Polska S.A., Pekao Faktoring sp. z o.o., BNP Paribas Bankiem Polska S.A., Santander Factoring sp. z o.o. i Banco Santander S.A., Oddział we Frankfurcie a także z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju i Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.
Zawarcie Porozumienia zapewnia utrzymanie dostępności limitów w ramach Umów o Finansowanie i niepodejmowanie przez instytucje finansujące działań mających na celu anulowanie lub zredukowanie dostępnych limitów Umów o Finansowanie jak również niewykorzystywanie określonych praw wynikających z Umów o Finansowanie w związku z ich naruszeniem lub potencjalnym naruszeniem w okresie obowiązywania porozumienia, zawartego na okres do 27 lutego 2024 roku.
Powyższe umożliwi wypracowanie długoterminowego planu restrukturyzacji Grupy Azoty. Porozumienie, za zgodą Instytucji Finansujących, może podlegać dalszemu przedłużeniu.
Jednocześnie Jednostka Dominująca zobowiązała się do dostarczania określonych dokumentów dla Instytucji Finansujących, wprowadzenia ustalonych ograniczeń w dokonywaniu rozporządzeń w zakresie planowanych inwestycji, udzielanych poręczeń lub gwarancji oraz zaciągania zobowiązań finansowych, a także do powołania doradcy finansowego dla Instytucji Finansujących.
Pierwsze porozumienie z Instytucjami Finansującymi zostało podpisane przez Grupę Azoty 31 sierpnia 2023 roku. Na jego mocy instytucje finansujące zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków umów o finansowanie Grupy Azoty oraz Grupy Azoty Police, które wystąpiły ze stosownymi wnioskami w tym zakresie w czerwcu 2023 r. Efektem porozumień była zgoda na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA na koniec czerwca 2023 roku. Porozumienie podpisane 2 lutego br. to efekt dalszych rozmów prowadzonych z instytucjami finansującymi.
Jednostka Dominująca na bieżąco wypełnia wszystkie zobowiązania w zakresie obsługi i spłaty zobowiązań wynikających z Umów o Finansowanie, a dostępne limity tych umów zapewniają płynność oraz bezpieczeństwo finansowania Grupy Azoty i jej zobowiązań wobec dostawców oraz ciągłość działalności.
W dniach 29 lutego, 27 marca, 25 kwietnia, 29 maja oraz 31 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła w imieniu własnym oraz spółek z Grupy Azoty będących stronami odpowiednich umów o finansowanie aneksy -
pierwszy z datą obowiązywania od 28 lutego 2024 roku, drugi z datą obowiązywania od 26 marca 2024 roku, trzeci z datą obowiązywania od 25 kwietnia 2024 roku, czwarty z datą obowiązywania od 28 maja 2024 roku oraz piąty z datą obowiązywania od 30 lipca 2024 roku ("Aneksy") - do Porozumienia zawartego w dniu 2 lutego 2024 roku.
Zawarcie Aneksów do Porozumienia zapewnia dalsze utrzymanie dostępności limitów w ramach Umów o Finansowanie i niepodejmowanie przez Instytucje Finansujące działań mających na celu anulowanie lub zredukowanie dostępnych limitów Umów o Finansowanie jak również niewykorzystywanie określonych praw wynikających z Umów o Finansowanie w związku z ich naruszeniem lub potencjalnym naruszeniem w okresie obowiązywania Porozumienia, który to okres na podstawie Aneksów został przedłużony początkowo do 25 marca, następnie do 25 kwietnia, 28 maja, 30 lipca oraz do 11 października 2024 roku.
Prowadzone są dalsze negocjacje z Instytucjami Finansującymi w celu wypracowania, najszybciej jak to będzie możliwe, wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania umożliwiającego Grupie prowadzenie działalności i wykonywanie zobowiązań wynikających z Umów zgodnie z ich warunkami, również w kolejnych okresach, z zastrzeżeniem takich zmian, jakie Instytucje Finansujące uznają za wymagane lub pożądane biorąc pod uwagę zmianę okoliczności, w jakich Grupa obecnie prowadzi działalność i w jakich będzie prowadzić działalność w nadchodzących latach oraz odzwierciedlając wynikający z tego zmieniony profil ryzyka Grupy, Spółki i jej spółek zależnych.
W dniu 25 kwietnia, następnie w dniach 28 maja oraz 30 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła w imieniu własnym oraz wybranych pozostałych spółek Grupy Azoty będący stronami Umów o Finansowanie aneksy, na mocy których instytucje te m.in. utrzymały dostępność limitów objętych w/w Porozumieniem na okres jego wydłużonego obowiązywania, w tym z:
W dniu 29 lutego 2024 roku spółka Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z instytucjami finansowymi: Alior Bank S.A., Bank Gospodarstwa Krajowego, Bank Ochrony Środowiska S.A., Bank Polska Kasa Opieki S.A., BNP Paribas Bank Polska S.A., Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, Haitong Bank Polska S.A., ICBC Standard Bank PLC, Industrial and Commercial Bank of China (Europe) S.A. (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce, mBank S.A., Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski S.A., Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A., Powszechny Zakład Ubezpieczeń na Życie S.A., PZU Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych BIS 2 oraz Santander Bank Polska S.A. ("Instytucje Finansowe") umowę zmieniającą ("Umowa Zmieniająca") do umowy stabilizacyjnej ("Umowa Stabilizacyjna") dotyczącej finansowania projektu inwestycyjnego "Polimery Police" ("Projekt") powiązanej z dotychczasową umową o finansowanie Projektu ("Umowa Kredytów"), Na podstawie zawartej Umowy Zmieniającej strony uzgodniły warunki na jakich Instytucje Finansowe będą udzielały finansowania Projektu w kolejnym okresie obowiązywania Umowy Stabilizacyjnej, tj. do dnia 27 marca 2024 roku. Uzgodniono również, że wniesienie przez Jednostkę Dominującą oraz spółkę Grupa Azoty POLICE ("Sponsorzy Pierwotni") pozostałej kwoty pożyczki wspierającej do Spółki Zależnej do wartości 105 mln EUR (górny limit) nastąpi nie później niż do dnia 27 marca 2024 roku.
W dniu 27 marca 2024 spółka Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z Instytucjami Finansowymi umowę zmieniającą wydłużającą okres obowiązywania Umowy Stabilizującej do 26 kwietnia 2024 roku, a w dniu 26 kwietnia 2024 spółka Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z Instytucjami Finansowymi umowę zmieniającą wydłużającą okres obowiązywania Umowy Stabilizującej do 29 maja 2024 roku. W dniu 29 maja 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z Instytucjami Finansowymi czwartą umowę zmieniającą, wydłużającą okres
obowiązywania Umowy Stabilizującej do 14 czerwca 2024 roku, a w dniu 14 czerwca 2024 roku podpisała kolejną umowę zmieniającą, wydłużającą okres obowiązywania Umowy Stabilizującej do 31 lipca 2024 roku.
W dniach 6 sierpnia i 30 sierpnia 2024 roku Grupa Azoty POLYOLEFINS podpisała z Instytucjami Finansowymi kolejne umowy zmieniające, wydłużające okres obowiązywania Umowy Stabilizującej finalnie do 30 września 2024 roku.
W dniu 25 kwietnia 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła w imieniu własnym oraz wybranych pozostałych spółek Grupy Azoty będących stronami Umów o Finansowanie pisma zmieniające i dotyczące zrzeczenia się praw (ang. Waiver and Amendment Letters) – ze Stronami Finansującymi, na mocy których instytucje te zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków Umów o Finansowanie Grupy Azoty, w tym wyraziły zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 31 grudnia 2023 roku.
W dniu 9 września 2024 roku Jednostka Dominująca zawarła ponadto w imieniu własnym oraz wybranych pozostałych spółek Grupy Azoty będących stronami Umów o Finansowanie pisma zmieniające i dotyczące zrzeczenia się praw – ze Stronami Finansującymi, na mocy których instytucje te zgodziły się na odstąpienie od stosowania wybranych warunków Umów o Finansowanie Grupy Azoty, w tym wyraziły zgodę na odstąpienie od stosowania wskaźnika dług netto/EBITDA obliczanego na dzień 30 czerwca 2024 roku.
W dniu 21 czerwca 2024 roku Zarząd Jednostki Dominującej podjął uchwałę, będącą elementem wykonania porozumienia ze Stronami Finansującymi ("Porozumienie") zawartego w dniu 2 lutego 2024 roku, pod warunkiem uzyskania odpowiednich zgód Rady Nadzorczej Emitenta oraz Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia na dokonanie czynności uzgodnionych w związku z Porozumieniem, dotyczących między innymi:
(i) powołanie określonej w niej instytucji finansowej do roli agenta zabezpieczeń lub jakiejkolwiek podobnej funkcji ("Agent Zabezpieczeń"),
(ii) nieodwołalne i bezwarunkowe zobowiązanie Jednostki Dominującej do zapłaty na rzecz Agenta Zabezpieczeń kwot w walucie i w wysokości równej wszelkim kwotom, które są płatne przez Jednostkę Dominującą na rzecz każdego z wierzycieli wskazanych w danej umowie pomiędzy wierzycielami, kiedy te staną się wymagalne lub stałyby się wymagalne na podstawie odpowiedniego dokumentu, tj. dług równoległy (ang. Parallel Debt) albo inne zobowiązanie Jednostki Dominującej, do zapłaty na rzecz określonego podmiotu, kiedy te staną się wymagalne lub stałyby się wymagalne na podstawie odpowiedniego dokumentu,
Pozostałe kluczowe spółki Grupy Azoty, w tym Grupa Azoty PUŁAWY, Grupa Azoty POLICE oraz Grupa Azoty KĘDZIERZYN, wystąpią do swoich organów zarządczych o zgodę na ustanowienie analogicznych zabezpieczeń na swoich aktywach.
W dniu 18 lipca 2024 roku Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Grupy Azoty nie podjęło uchwały w sprawie wniosku o wyrażenie zgody na ustanowienie przez Spółkę m.in. zastawów rejestrowych na zbiorze rzeczy ruchomych lub praw stanowiących całość gospodarczą, zastawów finansowych lub cywilnych na odpowiednich aktywach oraz hipotek umownych łącznych na prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości Spółki oraz na złożenie przez Spółkę oświadczeń o poddaniu się egzekucji, a ponadto na zawarcie Umowy Pomiędzy Wierzycielami oraz na wykonywanie przez Spółkę prawa głosu na walnych zgromadzeniach Grupy Azoty PUŁAWY, Grupy Azoty POLICE oraz Grupy Azoty KĘDZIERZYN w sprawach ustanowienia przez te spółki zastawów rejestrowych na swoich aktywach, zastawów finansowych lub cywilnych oraz hipotek umownych łącznych na nieruchomościach tych spółek na zasadach analogicznych do zastawów rejestrowych, zastawów finansowych lub cywilnych oraz hipotek, na rzecz Stron Finansujących Grupę.
Jednocześnie Nadzwyczajne Walne Zgromadzenia kluczowych spółek Grupy nie podjęły uchwał w sprawie zgód na ustanowienie analogicznych zabezpieczeń na swoich aktywach.
Niepodjęcie ww. uchwał przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki i Nadzwyczajne Walne Zgromadzenia kluczowych spółek Grupy wynika m.in. z wydłużonego harmonogramu działań ustalonych z instytucjami
finansowymi, mającego na celu wypracowanie długoterminowego porozumienia dotyczącego finansowania Grupy Azoty, w powiązaniu z zapewnieniem pakietu ww. zabezpieczeń dla Stron Finansujących.
Na podstawie Umowy Generalnej Skonsolidowanego Programu Ubezpieczeń Majątkowych, zawartej z TUW PZUW przez spółki Grupy Kapitałowej wchodzące w skład Związku Wzajemności Członkowskiej Grupa Azoty (ZWC GA) w TUW PZUW na okres 3 lat, tj. od 1 marca 2022 roku do 28 lutego 2025 roku, wystawione zostały polisy na okres trzeciego roku, tj. od 1 marca 2024 roku do 28 lutego 2025 roku, obejmujące następujące linie:
Na trzeci roczny okres ubezpieczenia tj. od 1 lipca 2024 roku do 30 czerwca 2025 roku została wystawiona polisa w ramach umowy generalnej ubezpieczenia mienia w transporcie krajowym i międzynarodowym (CARGO) zawartej z TUW PZUW na okres 3 lat tj. od 1 lipca 2022 do 30 czerwca 2025 roku.
W I półroczu 2024 roku spółki Grupy Azoty nie zawierały umów dofinansowania projektów w istotnej wysokości.
Łączna kwota wszystkich gwarancji udzielonych na zlecenie spółek Grupy w I półroczu 2024 roku wynosiła 15 987 tys. PLN. Gwarancje o najwyższej wartości zostały wystawione na zlecenie:
W dniu 19 kwietnia 2024 roku COMPO EXPERT udzieliło poręczenia spółce OCI Nitrogen BV w kwocie 15 mln EUR na zabezpieczenie zobowiązań handlowych do dnia 31 grudnia 2025 roku.
W I kwartale 2024 roku na zlecenie spółek Grupy Azoty nie zostały otwarte akredytywy w istotnej wysokości.
Aneks do umów pożyczek z dnia 31 maja 2020 roku, udzielonych Grupie Azoty POLYOLEFINS przez Jednostkę Dominującą oraz Grupę Azoty POLICE
Grupa Azoty POLYOLEFINS zawarła aneksy do umów pożyczek z dnia 31 maja 2020 roku:
W przypadku Orlen S.A. (dawniej Grupa Lotos S.A.) oraz Korea Overseas Infrastructure & Urban Development Corporation, aneksy związane z kapitalizacją odsetek za okres odsetkowy kończący się w dniu 15 stycznia 2024 roku zostały zawarte w styczniu 2024 roku.
W I półroczu 2024 roku w Grupie Azoty PUŁAWY funkcjonowały następujące pożyczki udzielone jej spółkom zależnym w łącznej kwocie 53,6 mln PLN (na dzień 30 czerwca 2024 roku do spłaty pozostało 29,5 mln PLN), w tym:
W dniu 4 stycznia 2024 roku podpisane zostały z Grupą Azoty CHORZÓW aneksy, które dotyczyły zmiany oprocentowania pożyczek oraz harmonogramu spłaty. W dniu 8 stycznia 2024 roku podpisane zostały z SCF Natural Sp. z o.o. aneksy, które dotyczyły zmiany oprocentowania pożyczek oraz harmonogramu spłaty. W dniu 27 czerwca 2024 roku podpisany został z SCF Natural Sp. z o.o. aneks który dotyczył zmiany harmonogramu spłaty.
Liczba i wartość nominalna akcji na dzień publikacji raportu:
Łączna liczba akcji Jednostki Dominującej wynosi 99 195 484 akcji na okaziciela, oznaczonych kodem ISIN PLZATRM00012.
Poniżej wskazano akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez podmioty zależne, co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na Walnym Zgromadzeniu na dzień publikacji niniejszego raportu wraz z podaniem liczby posiadanych przez te podmioty akcji, ich procentowego udziału w kapitale zakładowym, liczby głosów z nich wynikających i ich procentowego udziału w ogólnej liczbie głosów na Walnym Zgromadzeniu.
| Akcjonariusz | Liczba akcji | % kapitału akcyjnego |
Liczba głosów |
% głosów |
|---|---|---|---|---|
| Skarb Państwa | 32 734 509 | 33,00 | 32 734 509 | 33,00 |
| Nationale-Nederlanden OFE | 9 883 323 | 9,96 | 9 883 323 | 9,96 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Norica Holding S.à.r.l. (pośrednio 19,82%) |
406 998 | 0,41 | 406 998 | 0,41 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Rainbee Holdings Limited |
9 820 352 | 9,90 | 9 820 352 | 9,90 |
| Radosław Leszek Kwaśnicki, tymczasowy zarządca przymusowy w zakresie akcji posiadanych przez Opansa Enterprises Limited |
9 430 000 | 9,51 | 9 430 000 | 9,51 |
| Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych PZU S.A. | 8 530 189 | 8,60 | 8 530 189 | 8,60 |
| Pozostali | 28 390 113 | 28,62 | 28 390 113 | 28,62 |
| Razem | 99 195 484 | 100,00 | 99 195 484 | 100,00 |
Po dniu 30 czerwca 2024 roku Jednostka Dominująca otrzymała informację o zmianach w strukturze własności znacznych pakietów akcji oraz informację o utracie kontroli nad akcjami Spółki.
W dniu 16 lipca 2024 roku Jednostka Dominująca otrzymała od Nationale-Nederlanden Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego S.A. ("NN PTE") zawiadomienia w trybie art. 69 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. NN PTE poinformował w nim, że w wyniku zbycia akcji Spółki o kodzie LEI 259400Z9C99U5B36R274 w transakcji na GPW w Warszawie zawartej w dniu 9 lipca 2024 roku Nationale-Nederlanden Otwarty Fundusz Emerytalny ("NN OFE") zmniejszył stan posiadania akcji Spółki, poniżej 5% głosów na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy Spółki. Stan posiadania akcji Spółki i głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki przez NN OFE przed rozliczeniem transakcji wynosił 5 790 189 akcji/głosów, co stanowiło 5,837% głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, a po rozliczeniu transakcji 4 765 122 akcji/głosów, co stanowi 4,804% głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki.
W dniu 29 lipca 2024 roku do Spółki wpłynęło zawiadomienie przekazane przez pełnomocnika, działającego w imieniu Pana Radosława Leszka Kwaśnickiego ("Zawiadamiający") w ramach wykonania obowiązku określonego w art. 69 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 69a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, o utracie przez Zawiadamiającego kontroli nad akcjami Jednostki Dominującej o kodzie LEI 259400Z9C99U5B36R274, będącymi w posiadaniu następujących podmiotów (zwanych łącznie jako: "Spółki Zarządzane"):
a) Rainbee Holdings Limited z siedzibą w Nikozji ("Rainbee Holdings"),
tj. łącznie 19.657.350 akcjami Spółki, dającymi 19 657 350 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, co stanowi ok. 19,82% ogólnej liczby głosów w Spółce.
Zgodnie z przekazanym zawiadomieniem:
Utrata przez Zawiadamiającego kontroli nad wskazanymi akcjami nastąpiła na skutek ustania pełnionych przez Zawiadamiającego tymczasowych zarządów przymusowych w Spółkach Zarządzanych, w związku z uprawomocnieniem się następujących wyroków:
1) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 stycznia 2024 roku wydany w sprawie ze skargi Rainbee Holdings uchylający decyzję z dnia 11 lipca 2023 roku o ustanowieniu zarządu przymusowego, prawomocny od dnia 3 kwietnia 2024 roku,
2) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 stycznia 2024 roku wydany w sprawie ze skargi Norica Holding uchylający decyzję z dnia 11 lipca 2023 roku o ustanowieniu zarządu przymusowego, prawomocny od dnia 6 kwietnia 2024 roku,
3) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 stycznia 2024 roku wydany w sprawie ze skargi Opansa Enterprises uchylający decyzję z dnia 11 lipca 2023 roku o ustanowieniu zarządu przymusowego, prawomocny od dnia 13 kwietnia 2024 roku.
W dniu 29 lipca 2024 roku Zawiadamiający powziął telefoniczną informację w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie o prawomocności ww. orzeczeń.
Przed uprawomocnieniem się ww. wyroków Zawiadamiający posiadał kontrolę nad łącznie 19 657 350 akcjami zwykłymi na okaziciela Spółki, reprezentującymi ok. 19,82% kapitału zakładowego Spółki, uprawniającymi do 19 657 350 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, stanowiącymi ok. 19,82% ogólnej liczby głosów w Spółce, w tym:
1) za pośrednictwem Rainbee Holdings posiadał kontrolę nad 9 820 352 akcjami Spółki, stanowiącymi 9,90% kapitału zakładowego Spółki, na które przypadało 9 820 352 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, stanowiących 9,90% ogólnej liczby głosów w Spółce,
2) za pośrednictwem Norica Holding posiadał kontrolę nad 406 998 akcjami Spółki, stanowiącymi 0,41% kapitału zakładowego Spółki, na które przypadało 406 998 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, stanowiących 0,41% ogólnej liczby głosów w Spółce,
3) za pośrednictwem Opansa Enterprises posiadał kontrolę nad 9 430 000 akcjami Spółki, stanowiącymi 9,51% kapitału zakładowego Spółki, na które przypadało 9 430 000 głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, stanowiących 9,51% ogólnej liczby głosów w Spółce.
W związku z ustaniem tymczasowych zarządów przymusowych w Spółkach Zarządzanych, Zawiadamiający poinformował, że nie posiada kontroli nad żadną akcją Spółki, będącą w posiadaniu Spółek Zarządzanych.
Ponadto, w imieniu Zawiadamiającego złożone zostało oświadczenie, iż:
1) brak jest podmiotów zależnych od Zawiadamiającego w rozumieniu art. 4 pkt 5) Ustawy, które posiadałby akcje Spółki;
2) wobec Zawiadamiającego nie występują osoby, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3) lit. c) Ustawy, a także
3) Zawiadamiający nie jest uprawniony do głosów z akcji Spółki, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 8) Ustawy.
| Akcjonariusz | Liczba akcji | % kapitału akcyjnego |
Liczba głosów |
% głosów |
|---|---|---|---|---|
| Skarb Państwa | 32 734 509 | 33,00 | 32 734 509 | 33,00 |
| Norica Holding S.à.r.l.* (pośrednio 19,82%) | 406 998 | 0,41 | 406 998 | 0,41 |
| Rainbee Holdings Limited * ** | 9 820 352 | 9,90 | 9 820 352 | 9,90 |
| Opansa Enterprises Limited * ** | 9 430 000 | 9,51 | 9 430 000 | 9,51 |
| Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych PZU S.A. | 8 530 189 | 8,60 | 8 530 189 | 8,60 |
| Pozostali | 38 273 436 | 38,58 | 38 273 436 | 38,58 |
| Razem | 99 195 484 | 100,00 | 99 195 484 | 100,00 |
* podmioty powiązane z Panem Wiaczesławem Mosze Kantorem
** spółki bezpośrednio zależne od Norica Holding S.à r.l.
Do daty przekazania informacji stan akcjonariatu według oficjalnych notyfikacji nie uległ zmianie.
Rzeczywisty stan akcjonariatu może odbiegać od prezentowanego, jeżeli nie zaszły zdarzenia nakładające obowiązek na akcjonariusza ujawnienia nowego stanu posiadania lub mimo zajścia takich zdarzeń akcjonariusz nie przekazał stosownych informacji.
Łączna liczba i wartość nominalna akcji Jednostki Dominującej, stan ich posiadania przez osoby nadzorujące i zarządzające Jednostką Dominującą na dzień 30 czerwca 2024 roku:

Na dzień 1 stycznia 2024 roku Zarząd funkcjonował w składzie:
W dniu 19 lutego 2024 roku Rada Nadzorcza odwołała ze składu Zarządu: Pana Tomasza Hinca, Pana Mariusza Graba, Pana Filipa Grzegorczyka, Pana Grzegorza Kądzielawskiego oraz Pana Marcina Kowalczyka, a ponadto oddelegowała Członka Rady Nadzorczej, Pana Krzysztofa Kołodziejczyka, do czasowego wykonywania czynności Prezesa Zarządu. W związku z powyższym skład Zarządu Spółki w okresie od 19 lutego 2024 roku do 19 marca 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 19 marca 2024 roku Rada Nadzorcza po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego na Członków Zarządu XII kadencji:
W związku z powyższym skład Zarządu Spółki od 20 marca 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 12 kwietnia 2024 roku Pan Hubert Kamola – Przewodniczący Rady Nadzorczej, delegowany do czasowego wykonywania czynności Wiceprezesa Zarządu Spółki - złożył rezygnację z pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej z końcem dnia 12 kwietnia 2024 roku. Rada Nadzorcza Spółki z dniem 13 kwietnia 2024 roku powołała Pana Huberta Kamolę na Członka Zarządu XII kadencji z powierzeniem funkcji Wiceprezesa Zarządu.
Wobec powyższego do dnia złożenia niniejszego raportu skład Zarządu przedstawia się jak poniżej:
Na dzień 1 stycznia 2024 roku ogólny podział kompetencji pomiędzy Członkami Zarządu przedstawiał się następująco:
W związku ze zmianami w składzie Zarządu Spółki z dnia 19 lutego 2024 roku ogólny podział kompetencji pomiędzy Członkami Zarządu przedstawiał się następująco:
zarządzanie procesami zakupowymi w zakresie gazu, węgla oraz energii elektrycznej, a także integrację oraz koordynację nadzorowanych procesów w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty,
• Zbigniew Paprocki – Członek Zarządu, Dyrektor Generalny Jednostki Dominującej, odpowiedzialny za: zarządzanie integracją i koordynacją procesów produkcyjnych w Spółce, z wyłączeniem polipropylenu, zarządzanie utrzymaniem aktywów produkcyjnych, postojów technologicznych i remontów, zarządzanie infrastrukturą krytyczną, zapewnienie bezpieczeństwa technicznego, przeciwpożarowego i środowiskowego, zarządzanie procesami zakupowymi z wyłączeniem gazu, węgla, energii elektrycznej i uprawnień emisji CO2, integrację surowcową i półproduktową, strategiczne zarządzanie projektami w obszarze transformacji energetycznej, zarządzanie procesami logistycznymi, przygotowanie i realizację inwestycji w Spółce Dominującej, monitoring realizacji inwestycji w Grupie Kapitałowej, Segment Biznesowy Tworzyw – w obszarze produkcji, zarządzanie integracją i koordynacją procesów produkcyjnych katalizatorów w Spółce, a także integrację oraz koordynację nadzorowanych procesów w Grupie Kapitałowej.
Aktualnie, w związku z dokonanymi zmianami w składzie Zarządu w dniu 19 marca 2024 roku, obowiązującymi od dnia 20 marca 2024 roku, ogólny podział kompetencji pomiędzy Członkami Zarządu przedstawia się następująco:

Źródło: Opracowanie własne





Strona 69 z 78
Na dzień 1 stycznia 2024 roku Rada Nadzorcza funkcjonowała w składzie:
W dniu 31 stycznia 2024 roku w ramach wykonania przysługującego akcjonariuszowi indywidualnego uprawnienia Skarb Państwa na podstawie pisemnego oświadczenia Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych, pełnomocnika Ministra Aktywów Państwowych, z dniem 31 stycznia 2024 roku powołał Pana Krzysztofa Kołodziejczyka w skład Rady Nadzorczej Spółki.
W dniu 11 lutego 2024 roku Pan Wojciech Krysztofik złożył rezygnację ze sprawowanej funkcji Członka i Wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej, następnie w dniu 13 lutego 2024 roku z funkcji Członka Rady Nadzorczej zrezygnował Pan Krzysztof Kołodziejczyk. W dniu 14 lutego 2024 roku Walne Zgromadzenie Spółki ze składu Rady Nadzorczej Spółki odwołało: Panią Magdalenę Butrymowicz, Panią Monikę Fill, Pana Bartłomieja Litwińczuka oraz Pana Michała Maziarką i powołało: Pana Huberta Kamolę, Pana Krzysztofa Kołodziejczyka, Pana Artura Kucharskiego, Pana Piotra Marciniaka oraz Pana Mirosława Sobczyka. Na Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki powołany został Pan Hubert Kamola. W związku z powyższym od dnia 14 lutego 2024 roku skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
Rada Nadzorcza podczas pierwszego posiedzenia w nowym składzie w dniu 19 lutego 2024 roku:
W związku z powyższym od dnia 19 lutego 2024 roku skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
W dniu 19 marca 2024 roku Pan Krzysztof Kołodziejczyk złożył rezygnację z pełnienia funkcji Członka Rady Nadzorczej. Następnie Rada Nadzorcza oddelegowała, z dniem 20 marca 2024 roku, Przewodniczącego Rady Nadzorczej Pana Huberta Kamolę do czasowego wykonywania czynności Wiceprezesa Zarządu. Od tego dnia skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
W dniu 21 marca 2024 roku w ramach wykonania przysługującego akcjonariuszowi indywidualnego uprawnienia Skarb Państwa, na podstawie pisemnego oświadczenia Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych, pełnomocnika Ministra Aktywów Państwowych, powołał Pana Artura Rzempałę w skład Rady Nadzorczej Spółki.
W dniu 12 kwietnia 2024 roku Pan Hubert Kamola złożył rezygnację z pełnienia funkcji Przewodniczącego Rady Nadzorczej. W związku z powyższym od tego dnia skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
W dniu 26 kwietnia 2024 roku Rada Nadzorcza dokonała zmian funkcji pełnionych przez Członków Rady. Pan Artur Kucharski został odwołany z funkcji Wiceprzewodniczącego, na tę funkcję powołany został Pan Mirosław Sobczyk, który został jednocześnie odwołany z funkcji Sekretarza Rady Nadzorczej, na którą to funkcję powołany został Pan Artur Kucharski. W związku z powyższym skład Rady Nadzorczej od 26 kwietnia do 9 maja 2024 roku przedstawia się następująco:
W dniu 9 maja 2024 roku Pan Mirosław Sobczyk został odwołany z funkcji Wiceprzewodniczącego, a na tę funkcję powołany został Pan Artur Kucharski, który został jednocześnie odwołany z funkcji Sekretarza Rady Nadzorczej, na którą to funkcję powołany został Pan Mirosław Sobczyk. W związku z powyższym skład Rady Nadzorczej od 9 maja 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 4 czerwca 2024 roku Walne Zgromadzenie Spółki w skład Rady Nadzorczej Spółki powołało Pana Roberta Bednarskiego. Na Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki powołany został Pan Artur Kucharski. Dodatkowo Rada Nadzorcza podczas posiedzenia w dniu 7 czerwca 2024 roku zdecydowała o wyborze Pana Roberta Bednarskiego na Wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej. W związku z powyższym od 7 czerwca 2024 roku skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
W dniu 27 czerwca 2024 roku Walne Zgromadzenie Spółki podjęło uchwały o nieudzieleniu byłym Członkom Zarządu, Panom: Tomaszowi Hincowi, Mariuszowi Grabowi, dr. hab. Filipowi Grzegorczykowi, dr. Grzegorzowi Kądzielawskiemu, Marcinowi Kowalczykowi, Markowi Wadowskiemu i Zbigniewowi Paprockiemu, absolutorium z wykonania obowiązków za okres od 1 stycznia 2023 roku do 31 grudnia 2023 roku (od 10 lutego 2023 roku do 31 grudnia w przypadku Pana Marcina Kowalczyka).
W dniu 27 czerwca 2024 roku na mocy uchwał Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki do składu Rady Nadzorczej Spółki na XII wspólną kadencję powołane zostały jako jej członkowie następujące osoby: Pan Artur Kucharski – jako Przewodniczący, Pan Robert Bednarski, Pan Piotr Marciniak, Pan Artur Rzempała, Pan Mirosław Sobczyk, Pan Robert Kapka – kandydat wybrany przez pracowników Spółki, Pan Tomasz Klikowicz – kandydat wybrany przez pracowników Spółki, Pan Roman Romaniszyn – kandydat wybrany przez pracowników Spółki. Wobec powyższego skład Rady Nadzorczej od tego momentu przedstawiał się następująco:
Rada Nadzorcza podczas posiedzenia nowej kadencji w dniu 3 lipca 2024 roku:
W związku z powyższym od dnia 3 lipca 2024 roku do dnia publikacji niniejszego raportu skład Rady Nadzorczej przedstawiał się następująco:
Rada Nadzorcza działa na podstawie:
Do kluczowych kompetencji Rady Nadzorczej w świetle postanowień § 32 Statutu Spółki należy:
W I półroczu 2024 roku funkcjonowały wymienione niżej komitety Rady Nadzorczej:
Skład Komitetu Audytu na dzień 1 stycznia 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 11 lutego 2024 roku Pan Wojciech Krysztofik, będący Członkiem Komitetu Audytu, złożył rezygnację ze sprawowanej funkcji Członka i Wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej. W dniu 12 lutego 2024 roku Rada Nadzorcza uzupełniła skład Komitetu Audytu, który od tego dnia przedstawiał się następująco:
W dniu 13 lutego 2024 roku z funkcji Członka Rady Nadzorczej zrezygnował Pan Krzysztof Kołodziejczyk, który był również Członkiem Komitetu Audytu. Ponadto w związku ze zmianami w składzie Rady Nadzorczej, które miały miejsce w dniu 14 lutego 2024 roku, Rada Nadzorcza w dniu 19 lutego 20214 roku uzupełniła skład osobowy Komitetu, który od tego momentu przedstawiał się następująco:
Rada Nadzorcza w dniu 22 marca 2024 roku dokonała zmiany w składzie Komitetu Audytu odwołując z funkcji Przewodniczącego Pana Artura Kucharskiego i powołując na tę funkcję Pana Piotra Marciniaka. Powyższa decyzja związana była ze zmianą osoby faktycznie kierującej pracami Rady Nadzorczej. Z uwagi na oddelegowanie Przewodniczącego Rady Nadzorczej, Pana Huberta Kamoli, do czasowego wykonywania obowiązków Wiceprezesa Zarządu Spółki z dniem 20 marca 2024 roku, jego obowiązki przejął Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej, Pan Artur Kucharski, który pełnił także funkcję Przewodniczącego Komitetu Audytu. Jednoczesne pełnienie funkcji osoby kierującej pracami Rady Nadzorczej oraz funkcji Przewodniczącego Komitetu Audytu stanowiłoby naruszenie zasady 2.9 "Dobrych Praktyk Spółek Notowanych na GPW 2021", z uwagi na powyższe Rada Nadzorcza postanowiła o dokonaniu ww. zmiany w składzie Komitetu Audytu. Wobec powyższego skład Komitetu Audytu od dnia 22 marca 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 27 czerwca 2024 roku Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki powołało Członków Rady Nadzorczej na nową XII wspólną kadencję. W związku z powyższym Rada Nadzorcza podczas posiedzenia nowej kadencji w dniu 3 lipca 2024 roku powołała Komitet Audytu Rady Nadzorczej XII kadencji, którego skład przedstawiał się następująco:
W dniu 17 lipca 2024 roku Rada Nadzorcza uzupełniła skład Komitetu Audytu, który od tego dnia do dnia publikacji niniejszego raportu przedstawia się następująco:
W I półroczu 2024 roku i do dnia publikacji niniejszego raportu obowiązywały:
• Regulamin Komitetu Audytu zatwierdzony Uchwałą Rady Nadzorczej Spółki z dnia 8 marca 2021 roku,
Komitet realizuje głównie zadania przewidziane dla Komitetu Audytu w ustawie z dnia 1 maja 2017 roku o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz o nadzorze publicznym, w Statucie Spółki oraz w uchwałach Rady Nadzorczej, jak również zadania określone w ww. Regulaminie Komitetu. Komitet Audytu jest uprawniony do żądania od Zarządu Spółki informacji, materiałów i wyjaśnień niezbędnych do wykonywania swoich zadań.
Skład Komitetu Strategii i Rozwoju na dzień 1 stycznia 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 11 lutego 2024 roku Pan Wojciech Krysztofik, będący również Członkiem Komitetu Strategii i Rozwoju, złożył rezygnację ze sprawowanej funkcji Członka i Wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej. Ponadto w związku ze zmianami w składzie Rady Nadzorczej, które miały miejsce w dniu 14 lutego 2024 roku, Rada Nadzorcza w dniu 19 lutego 20214 roku uzupełniła skład osobowy Komitetu, który od tego momentu przedstawiał się następująco:
W związku z rezygnacją Pana Krzysztofa Kołodziejczyka z funkcji Członka Rady Nadzorczej od dnia 19 marca 2024 roku do 12 kwietnia 2024 roku skład Komitetu Strategii i Rozwoju przedstawiał się następująco:
W związku z rezygnacją Pana Huberta Kamoli z pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej, w dniu 12 kwietnia 2024 roku Rada Nadzorcza dokonała zmiany w składzie Komitetu Strategii i Rozwoju powołując Pana Artura Rzempałę na Przewodniczącego Komitetu. Od tego momentu do dnia publikacji niniejszego raportu skład Komitetu Strategii i Rozwoju przedstawia się następująco:
Rada Nadzorcza w dniu 17 lipca 2024 roku powołała Komitet Strategii i Rozwoju Rady Nadzorczej XII kadencji, którego skład przedstawia się następująco:
W I półroczu 2024 roku i do dnia publikacji niniejszego raportu obowiązywały:
Skład Komitetu Ładu Korporacyjnego na dzień 1 stycznia 2024 roku przedstawiał się następująco:
W związku ze zmianami w składzie Rady Nadzorczej uzupełniony został skład Komitetu Ładu Korporacyjnego, który od dnia 19 lutego 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 28 marca 2024 roku Pan Artur Kucharski złożył rezygnację z pełnienia funkcji w Komitecie Ładu Korporacyjnego. Tego samego dnia Rada Nadzorcza powołała w skład Komitetu Ładu Korporacyjnego Pana Artura Rzempałę. Wobec powyższego skład Komitetu od tego dnia przedstawiał się następująco:
W dniu 27 czerwca 2024 roku Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki powołało Członków Rady Nadzorczej na nową XII wspólną kadencję. W związku z powyższym Rada Nadzorcza podczas posiedzenia nowej kadencji w dniu 3 lipca 2024 roku powołała Komitet Nominacji i Wynagrodzeń Rady Nadzorczej XII kadencji, przywracając jednocześnie poprzednią nazwę Komitetu, w następującym składzie:
W I półroczu 2024 roku i do dnia publikacji niniejszego raportu obowiązywały:
W dniu 7 czerwca 2024 roku Rada Nadzorcza zdecydowała o konieczności powołania Komitetu ds. Restrukturyzacji Rady Nadzorczej XI kadencji. Skład osobowy Komitetu od tego dnia przedstawiał się następująco:
W dniu 18 czerwca 2024 roku Rada Nadzorcza uzupełniła skład Komitetu powołując do jego składu Pana Janusza Podsiadło. Wobec powyższego skład Komitetu od dnia 18 czerwca 2024 roku przedstawiał się następująco:
W dniu 27 czerwca 2024 roku Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki powołało Członków Rady Nadzorczej na nową XII wspólną kadencję. W związku z powyższym Rada Nadzorcza podczas posiedzenia nowej kadencji w dniu 3 lipca 2024 roku powołała Komitet ds. Restrukturyzacji Rady Nadzorczej XII kadencji. W związku z powyższym skład Komitetu od tego dnia do dnia publikacji niniejszego raportu przedstawiał się następująco:
W związku z brakiem publikacji prognoz wyników finansowych na 2024 rok, nie jest prezentowane stanowisko Zarządu Jednostki Dominującej odnośnie ich realizacji.
Spółki Grupy Azoty są stroną istotnych postępowań toczących się przed sądem, organem właściwym dla postępowania arbitrażowego lub organem administracji publicznej, dotyczących zobowiązań albo wierzytelności, o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie informacji bieżących i okresowych z dnia 20 kwietnia 2018 roku (Dz. U. 2018 poz. 757), w tym:
Pozew został złożony przez Jednostkę Dominującą w dniu 7 maja 2021 roku przed Sądem Okręgowym w Krakowie. W dniu 27 października 2021 roku w sprawie został wydany wobec Cenzin Sp. z o.o. nakaz zapłaty na rzecz Jednostki Dominującej kwoty 79 821 tys. PLN, a także zasądzono na rzecz Jednostki Dominującej zwrot kosztów postępowania w kwocie 207 tys. PLN. W dniu 29 listopada 2021 roku Jednostka Dominująca złożyła wniosek o uzupełnienie nakazu zapłaty w zakresie rozstrzygnięcia o odsetkach w stosunku do jednego z roszczeń objętych pozwem. W dniu 20 kwietnia 2022 roku Jednostce Dominującej doręczono sprzeciw Cenzin Sp. z o.o. od nakazu zapłaty, na który Jednostka Dominująca wniosła odpowiedź w dniu 4 maja 2022 roku. Spółka wniosła odpowiedź na sprzeciw. W sprawie było toczone postępowanie mediacyjne, które uległo zakończeniu z uwagi na brak porozumienia w przedmiocie ewentualnej ugody. W dniu 4 października 2023 roku odbyło się posiedzenie, na którym uzgodniono plan rozprawy, który został zatwierdzony przez Sąd. Strony wymieniły się pismami procesowymi. Terminy najbliższych posiedzeń zostały wyznaczone na grudzień 2024 roku.
Zarząd Jednostki Dominującej w dniu 17 maja 2024 roku podjął uchwałę w sprawie pokrycia straty netto Spółki za rok obrotowy 2023, wnioskując o pokrycie straty netto za rok obrotowy 2023, zakończony 31 grudnia 2023 roku, wynoszącej 1 600 306 401,62 PLN poprzez pokrycie jej w całości z kapitału zapasowego Spółki powstałego z emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej. W celu realizacji przedmiotowej uchwały Zarząd wystąpił do Rady Nadzorczej Spółki o dokonanie oceny i zaopiniowanie wniosku oraz do Walnego Zgromadzenia w celu podjęcia uchwały w sprawie pokrycia straty netto za rok obrotowy 2023. Walne Zgromadzenie podjęło uchwałę o pokryciu straty netto za 2023 rok z kapitału zapasowego Spółki powstałego z emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej w dniu 27 czerwca 2024 roku.
Jednostka Dominująca nie posiada zamiejscowych oddziałów lub zakładów.
W I półroczu 2024 roku Jednostka Dominująca nie dokonywała żadnych operacji związanych z emisjami, wykupem i spłatą dłużnych i kapitałowych papierów wartościowych. Wykorzystywanie środków pozyskanych z ofert publicznych Jednostka Dominująca zakończyła w 2013 roku. Wykorzystanie przebiegało zgodnie z przyjętymi wcześniej celami emisyjnymi.
Jednostka Dominująca nie posiada informacji o umowach, w wyniku których mogą w przyszłości nastąpić zmiany w proporcjach posiadanych akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy i obligatariuszy.
W Jednostce Dominującej nie funkcjonują programy akcji pracowniczych.
Podpisy Członków Zarządu
Elektronicznie podpisany przez Adam Mirosław Leszkiewicz Data: 2024.09.10 12:48:50 +02'00'
Adam Leszkiewicz Paweł Bielski

Signed by / Podpisano przez: Andrzej Dawidowski
Date / Data: 2024-09-10 11:05
Andrzej Dawidowski Hubert Kamola Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Zarządu
Krzysztof Andrzej Kołodziejczyk
Elektronicznie podpisany przez Krzysztof Andrzej Kołodziejczyk Data: 2024.09.10 10:31:12 +02'00'
Krzysztof Kołodziejczyk Andrzej Skolmowski Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Zarządu

Elektronicznie podpisany przez Zbigniew Paprocki Data: 2024.09.10 11:24:14 +02'00'
Zbigniew Paprocki Członek Zarządu Dyrektor Generalny
……………………………… ……………………………… Prezes Zarządu Wiceprezes Zarządu

Elektronicznie podpisany przez Hubert Kamola Data: 2024.09.10 13:13:21 +02'00'
……………………………… ………………………………
Elektronicznie podpisany przez Andrzej Skolmowski Data: 2024.09.11 10:37:16 +02'00'
……………………………… ………………………………
Building tools?
Free accounts include 100 API calls/year for testing.
Have a question? We'll get back to you promptly.